| dbo:abstract
|
- Der Befehl Nr. 1 des Petrograder Sowjets bezeichnet den ersten Befehl nach der Februarrevolution 1917 an die Garnison des Petrograder Militärbezirks, ausgegeben am 1./14. März 1917 auf der vereinigten Sitzung der Arbeiter- und Soldatensektion des Petrograder Sowjets. Die Ausarbeitung des Befehls Nr. 1 besorgte eine vom Sowjet gewählte Kommission unter dem Vorsitz von . Der Befehl Nr. 1 verlieh den in der russischen Armee spontan entstandenen Soldatenkomitees Gesetzeskraft. Er beinhaltete, dass die Truppenteile in allen politischen Handlungen dem Sowjet der Arbeiter- und Soldatendeputierten und den gewählten Soldatenkomitees unterstellt sind. Befehle, die die Kriegskommission der Staatsduma gegeben hatte, sollten nur dann ausgeführt werden, wenn sie nicht den Befehlen und Beschlüssen des Sowjets widersprachen. Entsprechend dem Befehl Nr. 1 sollten die Waffen zur Verfügung und unter Kontrolle der Kompanie- und Bataillonskomitees stehen und auf keinen Fall an die Offiziere ausgegeben werden. Zugleich waren damit die Versuche des Provisorischen Komitees der Staatsduma vereitelt, in den Einheiten die unumschränkte Macht der Offiziere wiederherzustellen. Der Befehl Nr. 1 legalisierte die Soldatenkomitees, stattete die Soldaten mit den Bürgerrechten aus, stellte ihre Gleichberechtigung zu den Offizieren außerhalb des Dienstes und der Rangordnung her, verbot grobe Reden gegenüber den Soldaten und schaffte die Titulierung (z. B. die Anrede „Hochwohlgeboren“) ab. Die Wirksamkeit des Befehls Nr. 1 ging weit über die Grenzen der hauptstädtischen Garnison hinaus. Er begünstigte die „Demokratisierung“ der Armee und die Organisation der Masse der Soldaten zu einer aktiven Kraft im Sinne des Sowjets. Jedoch spiegelte der Befehl Nr. 1 nicht die Hauptforderung der Soldaten, die Wählbarkeit des Kommandeurbestandes der Armee, wider. Das war eine Auswirkung des Einflusses der Sozialrevolutionäre und der Menschewiki. Doch ungeachtet dieser nicht erfüllten Forderung der Wählbarkeit im Befehl Nr. 1 setzten die Soldaten vieler Truppenteile Offiziere ab und wählten ihre Anhänger in die Kommandostellen. (de)
- La orden número 1 fue una moción aprobada por el Sóviet de Petrogrado el 1 de marzojul./ 14 de marzo de 1917greg., tras la Revolución de Febrero, que indicaba que las órdenes del nuevo Gobierno Provisional Ruso sólo debían acatarse si no se oponían a las directrices de dicho sóviet (consejo). Al limitar el control del Gobierno sobre las fuerzas armadas, tuvo una repercusión enorme en los acontecimientos que siguieron a la Revolución de Febrero, considerándose una de sus consecuencias más importantes. (es)
- The Order No. 1 was issued March 1, 1917 (March 14 New Style) and was the first official decree of the Petrograd Soviet of Workers' and Soldiers' Deputies. The order was issued following the February Revolution in response to actions taken the day before by the Provisional Committee of the State Duma, headed by Mikhail Rodzianko. On February 28, the Provisional Committee, acting as a government following the disintegration of Tsarist authority in Petrograd and fearing that the soldiers who had gone over to the revolution on February 26–27 (O.S.) without their officers (who had generally fled) constituted a potentially uncontrollable mob that might threaten the Duma, issued an order through the Military Commission of the Duma calling on the soldiers to return to their barracks and to obey their officers. The soldiers were skeptical of this order; for one thing, they saw Rodzianko as too close to the Tsar (he had been Chairman of the Fourth Duma, which was seen as quite supportive of the Tsar). Some soldiers perhaps feared that in sending them back to their barracks, he was attempting to quash the Revolution, though most were concerned that in being sent back to the barracks they would be placed under their old commanders whose heavy-handedness had led them to mutiny on the 26th; thus their grievances would go unaddressed. In response, the Petrograd Soviet issued Order Number 1. The order instructed soldiers and sailors to obey their officers and the Provisional Government only if their orders did not contradict the decrees of the Petrograd Soviet. It also called on units to elect representatives to the Soviet and for each unit to elect a committee which would run the unit. All weapons were to be handed over to these committees "and shall by no means be issued to the officers, not even at their insistence." The order also allowed soldiers to dispense with standing to attention and saluting when off duty, although while on duty strict military discipline was to be maintained. Officers were no longer to be addressed as "Your Excellency" but rather as "Sir" ("Gospodin", in Russian). Soldiers of all ranks were to be addressed formally (with "vy" instead of "ty"). There is a widespread belief that Order Number 1 infamously allowed for the election of officers, thus completely undermining military discipline. The order, however, actually makes no provision for the election of officers. The elections spoken of in the order itself are for representatives to the Petrograd Soviet. The discrepancy is explained by the fact that a proclamation was issued by the Russian Social Democratic Labour Party (RSDLP – essentially the Communists, divided between the Mensheviks and the Bolsheviks) and the Petrograd Committee of Socialist Revolutionaries (SRs) at about the same time calling on "Comrade Soldiers" to "elect for yourself platoon, company and regimental commanders." Part of the debate leading up to Order Number 1 included talk of "sorting out" unfriendly (pro-Tsarist or anti-revolutionary) officers and excluding them from units. This may have been taken as a call for the election of officers. However, while unsympathetic, untrustworthy, or undesirable officers were blacklisted and forced out of their units, the actual election of officers did not take place. (en)
- L'ordre n°1 du Soviet de Petrograd (en russe : Прика́з № 1, Prikaze n°1) est le premier ordre donné par le Soviet de Petrograd après la révolution de février 1917, à la garnison du district militaire de Petrograd, le 1er mars 1917 (14 mars 1917 dans le calendrier grégorien) lors de la session plénière de la Section des ouvriers et des soldats du soviet. (fr)
- Rozkaz nr 1 Rządu Rady Piotrogrodzkiej (ros. Приказ № 1 Петроградского совета) – został wydany 1 marca?/ 14 marca 1917 w trakcie rewolucji lutowej (jeszcze przed abdykacją Mikołaja II, która nastąpiła dzień później) przez Piotrogrodzką Radę Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Minister wojny Rządu Tymczasowego Aleksandr Guczkow krytykował ex post ten rozkaz w swoich emigracyjnych wspomnieniach, ale nie przeciwstawił się mu ani nie zakwestionował jego prawomocności. Rozkaz zawierał 7 punktów. 1 nakazywał wybranie komitetów żołnierskich we wszystkich oddziałach garnizonu piotrogrodzkiego, 2 wzywał komitety do wybrania przedstawicieli do Rady. Punkt 3 głosił We wszystkich swoich wystąpieniach politycznych jednostka wojskowa podporządkowana jest Radzie Delegatów Robotniczych i Żołnierskich oraz swemu komitetowi. Punkt 4 dozwalał wykonywać rozkazy komisji wojskowej Dumy tylko wtedy, gdy były zgodne z rozkazami Rady. Punkt 5 zakazywał wydawania broni oficerom, miała ona się znajdować w dyspozycji komitetu. Punkt 6 głosił przy wykonywaniu obowiązków służbowych żołnierze powinni przestrzegać najsurowszej dyscypliny, lecz poza służbą w swoim politycznym, społecznym i prywatnym życiu są zrównani z innymi obywatelami. W szczególności stawanie na baczność i oddawanie honorów poza służbą jest zniesione. Punkt 7 znosił tytułowanie oficerów dotychczasowymi tytułami typu ваше благородие ("wasza miłość") i zastępował je nazwami takimi jak pan generał czy pan pułkownik. Zabronione zostało grubiańskie traktowanie żołnierzy, zwłaszcza mówienie do nich per ty, o wszelkich naruszeniach nakazano meldować do właściwego komitetu. Rozkaz dotyczył wyłącznie garnizonu stołecznego (co podkreślał rozkaz nr 2 wydany przez Radę 5/18 marca), lecz kolportowano go również w innych jednostkach wojskowych, co przyczyniło się do upadku dyscypliny w rosyjskich siłach zbrojnych. (pl)
- Прика́з № 1 — документ (приказ), изданный объединённым Петроградским советом рабочих и солдатских депутатов (Петросовет) 1 (14) марта 1917, во время Февральской революции, по гарнизону Петроградского округа. Активное участие в выработке и редактировании текста приказа приняли такие известные «оборонцы», как меньшевик Семён Кливанский и внефракционный социал-демократ, секретарь исполкома Петросовета Н. Д. Соколов (на февраль 1917 — присяжный поверенный, социал-демократ, друг Керенского и Чхеидзе). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La orden número 1 fue una moción aprobada por el Sóviet de Petrogrado el 1 de marzojul./ 14 de marzo de 1917greg., tras la Revolución de Febrero, que indicaba que las órdenes del nuevo Gobierno Provisional Ruso sólo debían acatarse si no se oponían a las directrices de dicho sóviet (consejo). Al limitar el control del Gobierno sobre las fuerzas armadas, tuvo una repercusión enorme en los acontecimientos que siguieron a la Revolución de Febrero, considerándose una de sus consecuencias más importantes. (es)
- L'ordre n°1 du Soviet de Petrograd (en russe : Прика́з № 1, Prikaze n°1) est le premier ordre donné par le Soviet de Petrograd après la révolution de février 1917, à la garnison du district militaire de Petrograd, le 1er mars 1917 (14 mars 1917 dans le calendrier grégorien) lors de la session plénière de la Section des ouvriers et des soldats du soviet. (fr)
- Прика́з № 1 — документ (приказ), изданный объединённым Петроградским советом рабочих и солдатских депутатов (Петросовет) 1 (14) марта 1917, во время Февральской революции, по гарнизону Петроградского округа. Активное участие в выработке и редактировании текста приказа приняли такие известные «оборонцы», как меньшевик Семён Кливанский и внефракционный социал-демократ, секретарь исполкома Петросовета Н. Д. Соколов (на февраль 1917 — присяжный поверенный, социал-демократ, друг Керенского и Чхеидзе). (ru)
- Der Befehl Nr. 1 des Petrograder Sowjets bezeichnet den ersten Befehl nach der Februarrevolution 1917 an die Garnison des Petrograder Militärbezirks, ausgegeben am 1./14. März 1917 auf der vereinigten Sitzung der Arbeiter- und Soldatensektion des Petrograder Sowjets. Das war eine Auswirkung des Einflusses der Sozialrevolutionäre und der Menschewiki. Doch ungeachtet dieser nicht erfüllten Forderung der Wählbarkeit im Befehl Nr. 1 setzten die Soldaten vieler Truppenteile Offiziere ab und wählten ihre Anhänger in die Kommandostellen. (de)
- The Order No. 1 was issued March 1, 1917 (March 14 New Style) and was the first official decree of the Petrograd Soviet of Workers' and Soldiers' Deputies. The order was issued following the February Revolution in response to actions taken the day before by the Provisional Committee of the State Duma, headed by Mikhail Rodzianko. On February 28, the Provisional Committee, acting as a government following the disintegration of Tsarist authority in Petrograd and fearing that the soldiers who had gone over to the revolution on February 26–27 (O.S.) without their officers (who had generally fled) constituted a potentially uncontrollable mob that might threaten the Duma, issued an order through the Military Commission of the Duma calling on the soldiers to return to their barracks and to obey t (en)
- Rozkaz nr 1 Rządu Rady Piotrogrodzkiej (ros. Приказ № 1 Петроградского совета) – został wydany 1 marca?/ 14 marca 1917 w trakcie rewolucji lutowej (jeszcze przed abdykacją Mikołaja II, która nastąpiła dzień później) przez Piotrogrodzką Radę Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Minister wojny Rządu Tymczasowego Aleksandr Guczkow krytykował ex post ten rozkaz w swoich emigracyjnych wspomnieniach, ale nie przeciwstawił się mu ani nie zakwestionował jego prawomocności. (pl)
|
