| dbo:abstract
|
- Der Petkau-Effekt ist die Hypothese, dass geringe Strahlendosen ionisierender Strahlung eine stärkere negative Wirkung auf den Organismus haben, als dies bei einer linearen Dosis-Wirkungs-Beziehung anzunehmen wäre. Abram Petkau publizierte im Jahr 1972 erste Untersuchungsergebnisse, nach denen bei einer geringeren Strahlendosisleistung über einen längeren Zeitraum eine niedrigere Gesamtdosis benötigt wird, um Zellmembrane aufzubrechen. Spätestens 1977 wurde dieser Zusammenhang Petkau-Effekt genannt; 1985 wurde der Begriff von Ralph Graeub in einem Buchtitel so verwendet. Eine lineare Dosis-Wirkungs-Beziehung ist nach Ansicht der meisten Strahlenschutz-Fachleute eine konservative Oberabschätzung der Gefahren durch ionisierende Strahlung, wobei die Fähigkeit der Zellen, Erbgutschäden zu reparieren, aus Sicherheitsgründen ignoriert wird. Dem Petkau-Effekt diametral entgegen steht die Hypothese der Strahlenhormesis, die eine gesundheitsfördernde Wirkung kleiner Strahlendosen annimmt. Petkaus Versuche werden als „nicht anwendbar“ für Aussagen zur Dosis-Wirkungs-Beziehung bezeichnet, da sie an totem organischen Material erfolgten. (de)
- The Petkau effect is an early counterexample to linear-effect assumptions usually made about radiation exposure. It was found by Dr. at the Atomic Energy of Canada Whiteshell Nuclear Research Establishment, Manitoba and published in Health Physics March 1972. The Petkau effect was coined by Swiss nuclear hazards commentator Ralph Graeub in 1985 in this book Der Petkau-Effekt und unsere strahlende Zukunft (The Petkau effect and our Radiating Future). Petkau had been measuring, in the usual way, the radiation dose that would rupture a simulated artificial cell membrane. He found that 3500 rads delivered in 2+1⁄4 hours (26 rad/min = 15.5 Sv/h) would do it. Then, almost by chance, Petkau repeated the experiment with much weaker radiation and found that 0.7 rad delivered in 11+1⁄2 hours (1 millirad/min = 0.61 mSv/h) also ruptured the membrane. This was counter to the prevailing assumption of a linear relationship between total dose or dose rate and the consequences. The radiation was of ionizing nature, and produced negative oxygen ions (free radicals). Those ions were more damaging to the simulated membrane in lower concentrations than higher (a somewhat counter-intuitive result in itself) because in the latter, they more readily recombine with each other instead of interfering with the membrane. The ion concentration directly correlated with the radiation dose rate and the composition had non-monotonic consequences. (en)
- ペトカウ効果（ペトカウこうか、英語: Petkau effect）は、「液体の中に置かれた細胞は、高線量放射線による頻回の反復照射よりも、低線量放射線を長時間、照射することによって容易に細胞膜を破壊することができる」という現象である。「長時間の低線量放射線被曝の方が短時間の高線量放射線被曝に比べ、はるかに生体組織を破壊する」等とも表現され、また、文脈によりペトカウ理論、ペトカウ実験等と用いられることもある。 (ja)
- Efekt Petkaua – wynik eksperymentu, który wykazał niepoprawność, zazwyczaj przyjmowanego, założenia o liniowej zależności między dawką promieniowania, a jej wpływem na organizmy żywe. Nazwany od dr. Abrama Petkaua z Atomic Energy of Canada Whiteshell Nuclear Research Establishment w Manitobie, który przeprowadził badania i opublikował wyniki w w marcu 1972 roku. Petkau mierzył, w tradycyjny sposób, dawkę jaka zniszczy określoną błonę komórkową. Odkrył, że dokona tego 3500 radów dostarczonych w ciągu 2¼ godziny (26 rad/min. = 15.5 Sv/h). Wtedy, prawie przez przypadek, ponowił eksperyment ze znacznie słabszym promieniowaniem i odkrył, że 0,7 rada dostarczone w przeciągu 11½ godziny (1 millirad/min. = 0.61 mSv/h) także zniszczy błonę. Przeczyło to liniowej zależności między całkowitą dawką lub czasem pochłonięcia dawki napromieniowania a konsekwencjami. Promieniowanie miało charakter jonizujący i powodowało powstawanie anionów tlenu. Aniony w niższych koncentracjach były bardziej niszczycielskie dla błony niż w wyższych (ten sprzeczny z intuicją wynik tłumaczy się tym, że w wyższych stężeniach jony częściej rekombinowały ze sobą niż oddziaływały z błoną). Koncentracja anionów bezpośrednio korelowała z szybkością napromieniowania, co powodowało nieciągłe zmiany dla całego układu. (pl)
- Эффект Петко — сильный радиобиологический эффект сверхмалых доз радиации. При их длительном воздействии, выражающийся в обратной зависимости от мощности дозы и гиперрадиочувствительности клеток (Abram Petkau,1972). Эффект связан с повреждением мембран. Зависимость радиобиологических эффектов от мощности дозы удобно оценивать также по показателям проявления адаптивного ответа. Прямая или обратная зависимости радиобиологического эффекта от мощности дозы облучения в малых дозах обнаружены при использовании в качестве показателей реакции и других физиологических, биохимических, цитогенетических характеристик клеток и целостных организмов. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- ペトカウ効果（ペトカウこうか、英語: Petkau effect）は、「液体の中に置かれた細胞は、高線量放射線による頻回の反復照射よりも、低線量放射線を長時間、照射することによって容易に細胞膜を破壊することができる」という現象である。「長時間の低線量放射線被曝の方が短時間の高線量放射線被曝に比べ、はるかに生体組織を破壊する」等とも表現され、また、文脈によりペトカウ理論、ペトカウ実験等と用いられることもある。 (ja)
- Der Petkau-Effekt ist die Hypothese, dass geringe Strahlendosen ionisierender Strahlung eine stärkere negative Wirkung auf den Organismus haben, als dies bei einer linearen Dosis-Wirkungs-Beziehung anzunehmen wäre. Abram Petkau publizierte im Jahr 1972 erste Untersuchungsergebnisse, nach denen bei einer geringeren Strahlendosisleistung über einen längeren Zeitraum eine niedrigere Gesamtdosis benötigt wird, um Zellmembrane aufzubrechen. Spätestens 1977 wurde dieser Zusammenhang Petkau-Effekt genannt; 1985 wurde der Begriff von Ralph Graeub in einem Buchtitel so verwendet. (de)
- The Petkau effect is an early counterexample to linear-effect assumptions usually made about radiation exposure. It was found by Dr. at the Atomic Energy of Canada Whiteshell Nuclear Research Establishment, Manitoba and published in Health Physics March 1972. The Petkau effect was coined by Swiss nuclear hazards commentator Ralph Graeub in 1985 in this book Der Petkau-Effekt und unsere strahlende Zukunft (The Petkau effect and our Radiating Future). (en)
- Efekt Petkaua – wynik eksperymentu, który wykazał niepoprawność, zazwyczaj przyjmowanego, założenia o liniowej zależności między dawką promieniowania, a jej wpływem na organizmy żywe. Nazwany od dr. Abrama Petkaua z Atomic Energy of Canada Whiteshell Nuclear Research Establishment w Manitobie, który przeprowadził badania i opublikował wyniki w w marcu 1972 roku. (pl)
- Эффект Петко — сильный радиобиологический эффект сверхмалых доз радиации. При их длительном воздействии, выражающийся в обратной зависимости от мощности дозы и гиперрадиочувствительности клеток (Abram Petkau,1972). Эффект связан с повреждением мембран. Зависимость радиобиологических эффектов от мощности дозы удобно оценивать также по показателям проявления адаптивного ответа. (ru)
|
