| dbo:abstract
|
- Fiódor Nikítitx Romànov (rus: Фёдор Ники́тич Рома́нов) (n.1553 - 1 d'octubre del 1633) va ser un boiar que va esdevenir Patriarca de Moscou com a Filaret (rus: Филаре́т) i que va ser governant de facto durant el regnat del seu fill el Tsar Miquel I de Rússia. Fill de Nikíta Romànovitx Zakharin-Iúriev, descendent de la Dinastia Romànov, va ser tutor de Teodor I de Rússia, fill del Tsar Ivan el Terrible. A la mort del tsar, sense fills, va ser el principal candidat al tron, però qui va ser elegit va ser Borís Godunov, espòs de la filla de Maliuta Skuràtov, favorit d'Ivan el Terrible, que va ser artífex del desastre de la família de Fiódor en considerar-se una amenaça. Tres anys després de pujar al tron va obligar el boiar i la seva dona Ksénia Xestova a prendre els vots i a enclaustrar-se en un monestir amb els noms de Filaret i Marta. Filaret va ser forçat a la més rigorosa de les regles al de la Rússia septentrional, on va patir tot tipus d'ostigaments fins que Dimitri I "El Fals" va derrocar els Godundov, ell fou alliberat i nomenat arquebisbe metropolità de Rostov el 1605. El 1609 és nomenat Patriarca de Totes les Rússies, encara que la seva jurisdicció es limitava a les terres que reconeixien el Tsar impostor. Va caure presoner de 1610 a 1619 del Rei de Polònia Segimon III Vasa, que li va refutar reconèixer el Tsar Dimitri com el legítim sobirà de Rússia, va ser alliberat en signar la Pau de Deulino el 13 febrer 1619 i el 2 de juny del mateix any es converteix en Patriarca reconegut. Des de llavors, fins a la seva mort, el govern sobre les terres de Moscòvia va ser "de facto" una diarquia: des de 1619 a 1633 van ser dos corregents que van regnar, el tsar Miquel i el seu pare com Patriarca Filaret, que sovint tractava els temes d'estat sense consultar el seu fill. Va fer créixer les arques del tresor amb un sistema més lògic i racionalista de recaptació d'impostos, la seva llei més important va ser l'obligació de la pagesia cap a la terra, una mesura en contra de la migració cada vegada més gran dels servents cap a les estepes, on no havien de pagar impostos. El seu gran zel amb el camp religiós, moltes vegades condueix a Fiódor a excessos, de tota manera incentivar la publicació de tractats teològics, formant el nucli de la més tard famosa Biblioteca Patriarcal, i va ordenar que tots els Arquebisbes s'organitzessin un seminari per al clergat, fins i tot ell mateix, que va donar l'exemple. Un altre gran servei que va donar al seu país va ser la reorganització de l'exèrcit, amb l'ajuda d'oficials estrangers. La seva mort, l'octubre de 1633 va posar fi a la Guerra russopolonesa (1632-1633), fent que l'autoritat del Tsar decaigués en no comptar amb el suport del seu pare. (ca)
- Philaret (russisch Филарет/Filaret, bürgerlicher Name Фёдор Никитич Романов/Fjodor Nikititsch Romanow; * um 1553; † 1. Oktoberjul. / 11. Oktober 1633greg.) war von 1619 bis 1633 Patriarch von Moskau und Mitregent am Hof des russischen Zaren. (de)
- Ο Φεοντόρ Νικίτιτς Ρομάνοφ (ρωσ.: Фео́дор Ники́тич Рома́нов, 1553 - 11 Οκτωβρίου 1633) από τον Οίκο των Ρομανώφ ήταν βογιάρος στη Ρωσία, που έπεσε σε δυσμένεια επί των Γκοντουνόφ, ανήλθε όμως έπειτα στο να γίνει πατριάρχης της Μόσχας ως Φιλάρετ(ος) (Филаре́т) και έγινε ο πραγματικός ηγεμόνας της Ρωσίας κατά τη βασιλεία τού γιού του Μιχαήλ Α΄ της Ρωσίας. (el)
- Fiódor Nikítich Románov (en ruso: Фёдор Никитич Рома́нов; c. 1553-1 de octubre de 1633) fue un boyardo que se convirtió en patriarca de Moscú como Filareto (en ruso: Филарет) y que fue gobernante de facto durante el reinado de su hijo el zar Miguel I de Rusia. (es)
- Fiodor Nikititx Romanov (errusieraz: Фео́дор Ники́тич Рома́нов; Mosku, Errusiar Tsarerria, 1553 – Mosku?, Errusiar Tsarerria, 1633ko urriaren 1a) errusiar noble bat zen, Filaret — errusieraz: Филаре́т— izenarekin Errusiako Eliza Ortodoxoko aitalehen bihurtuko zena. Mikel III.a Romanov dinastiako lehen tsarraren aita. Fiodor I.a Rurik dinastiako azken tsarraren lehengusua zen, eta haren buruzagi militarra izan zen suediarren aurkako gerran. Boris Godunov komentu batean sartu zuen tsarra hil zenean (1598), eta Rostovko aita nagusi egin zuten hura hildakoan (1605). Poloniarrek, Errusiako koroaz jabetu nahi baitzuten, preso hartu zuten 1610ean, eta 1619an utzi zuten aske, Migel semea tsar izendatu ondorengo seigarren urtean. Moskuko aitalehen egin zuten urte berean, eta aginpide maila handia izan zuen hurrengo urteetan politika- eta erlijio-gaietan. Bultzada handia eman zion Errusiako Eliza Ortodoxoari eta Erromatar Eliza Katolikoaren eragina murrizteko neurriak hartu zituen. (eu)
- Feodor Nikitich Romanov (Russian: Фео́дор Ники́тич Рома́нов, IPA: [ˈfʲɵdər nʲɪˈkʲitʲɪtɕ rɐˈmanəf]; 1553 – 1 October 1633) was a Russian boyar who after temporary disgrace rose to become patriarch of Moscow as Filaret (Russian: Филаре́т, IPA: [fʲɪɫɐˈrʲet]), and became de facto ruler of Russia during the reign of his son, Mikhail Feodorovich. (en)
- Fédor Nikititch Romanov (en russe : Фёдор Никитич Романов ; 1553-1er octobre 1633) est un boyard russe qui, devenu patriarche de Moscou sous le nom de Philarète (en russe : Филарет), a gouverné de facto la Russie pendant le règne de son fils Michel Ier, premier tsar de la dynastie des Romanov. (fr)
- Fëdor Nikitič Romanov, in religione Filarete (Regno russo, 1553 circa – Mosca, 1º ottobre 1633), è stato un monaco cristiano russo, che dopo l'ascesa al trono di suo figlio Michele fu de facto sovrano di Russia. Figlio di Nikita Romanovič Zacharyin-Juriev, figlio a sua volta di (m. 1543), capostipite dei Romanov, fu tutore dello Zar Fëdor Ivanovic (figlio della sorella Anastasia, prima moglie di Ivan IV di Russia il Terribile). Alla morte dello zar, senza figli, fu il principale candidato al trono, ma permise l'elezione di Boris Godunov (1598-1605) fratello di Irene, moglie dello zar, costruendo la sciagura della propria famiglia divenuta troppo potente: tre anni dopo Boris costrinse lui e sua moglie Ksenija Ivanovna Šestova, a prendere i voti e a ritirarsi in monastero, coi nomi rispettivamente di Filarete e Marta. Filarete fu costretto alla più rigorosa relegazione nel monastero di Antoniev della Russia settentrionale, dove subì ogni oltraggio ed ogni angheria, fino a quando il Falso Dimitri I di Russia rovesciò i Godunov, lo liberò e lo fece metropolita di Rostov (1605). Nel 1609 si ritrovò alle dipendenze del Falso Dimitri II di Russia, che lo proclamò Patriarca di tutta la Russia, benché la sua autorità fosse estesa soltanto nelle terre che riconoscevano l'impostore. Ambasciatore presso il campo polacco, dal 1610 al 1618 fu prigioniero nelle mani del re polacco Sigismondo III Vasa, che egli rifiutò di riconoscere come sovrano di Russia: fu liberato alla conclusione della Pace di Deulino (13 febbraio 1619) ed il 2 giugno dello stesso anno divenne il patriarca canonicamente intronizzato. D'ora in poi, fino alla sua morte, il governo sulle terre della Moscovia fu de facto una diarchia: dal 1619 al 1633 ci furono due co-regnanti, lo zar Michele e suo padre, il patriarca Filarete, che frequentemente trattava gli affari di stato senza consultare il figlio. Rimpinguò le casse del tesoro con un sistema più equo e più razionale di valutazione e di raccolta delle tasse; la sua misura politica più importante fu il legare la classe contadina al terreno, una misura diretta contro l'espansione sempre maggiore dei servi della gleba verso le steppe, dove non avrebbero dovuto pagare le tasse. Lo zelo di Filarete in campo religioso a volte lo condusse ad eccessi ma comunque incoraggiò la pubblicazione di scritti teologici, formò il nucleo della poi famosa Biblioteca Patriarcale ed ordinò che ogni arcivescovo dovesse organizzare un seminario per il clero, egli stesso dando l'esempio. Un altro grande servizio reso da Filarete al suo paese fu la riorganizzazione dell'esercito con l'aiuto di ufficiali stranieri. La sua morte nell'ottobre 1633 pose termine alla guerra Russo-polacca (1632-33), facendo venire meno il più forte sostegno di un debole zar, che pure aveva sopportato con tutta la sua autorità. Da sua moglie ebbe:
* Boris (? - 30 novembre 1592)
* Nikita (? - 9 dicembre 1593)
* Lev (? - 1º ottobre 1597)
* Tatiana (? - 14 novembre 1611), sposa del Principe Ivan Michailovich Katyrev-Rostovski (d. 1640)
* Michail Feodorovich Romanov
* Ivan (? 17 giugno 1599) (it)
- Patriarch Filaret (Russisch: Патриарх Филарет) (Moskou, ca. 1554 – aldaar?, 1 oktober 1633), geboren als Fjodor Nikititsj Romanov (Фёдор Никитич Романов), was een bojaar ten tijde van de Tijd der Troebelen die eerst in ongenade viel, vervolgens patriarch van Moskou werd en uiteindelijk politiek leider van Rusland tijdens de regering van zijn zoon, tsaar Michaël I. (nl)
- フィラレート（Филарет, 1553年 - 1633年10月1日）はモスクワ総主教（在位：1619年 - 1633年）。1601年に剃髪するまでの世俗名はフョードル・ニキーチチ・ロマノフ。イヴァン雷帝時代の貴族ニキータ・ロマノヴィチ・ユーリエフ＝ザハーリンとその最初の妃との間の子。ミハイル・ロマノフの父。雷帝の后アナスタシアは叔母に当たる。 (ja)
- Filaret, imię świeckie Fiodor Nikiticz Romanow (ur. 1553 w Moskwie, zm. 1 października?/ 11 października 1633 tamże) – patriarcha moskiewski i całej Rusi w latach 1609–1633, współwładca Rosji w latach 1613–1633. Pochodził z rodziny Romanowów. Skoligacony z carem Fiodorem I, był jednym z kandydatów do sukcesji po nim, przegrał jednak walkę o władzę: po soborze ziemskim carem został Borys Godunow. Romanowowie nie zarzucili prób objęcia władzy, w efekcie czego Borys Godunow w 1600 r. podjął rozprawę z całym rodem. Fiodor, będący jego głową, został zmuszony do złożenia wieczystych ślubów mniszych w Monasterze Antoniewo-Sijskim; przyjął imię zakonne Filaret. Klasztor opuścił po pojawieniu się Dymitra Samozwańca I, którego poparł. W rewanżu został przez niego mianowany metropolitą rostowskim i jarosławskim. Niezadowolony ze swojej pozycji w otoczeniu Dymitra, przeszedł do obozu Wasyla IV Szujskiego i poparł zorganizowany przez niego zamach stanu. Po sukcesie przewrotu stronnictwo Romanowów początkowo wysuwało kandydaturę Filareta na tron carski; objęcie władzy przez duchownego było jednak niemożliwe. Nowy car Wasyl IV Szujski początkowo zamierzał powierzyć mu godność patriarchy moskiewskiego i całej Rusi, zmienił jednak zdanie w tym zakresie, nie będąc pewnym lojalności metropolity rostowskiego. W październiku 1608 r. Filaret został wzięty do niewoli w Rostowie i przewieziony do obozu Dymitra Samozwańca II w Tuszynie. Formalnie będąc ciągle jeńcem, duchowny stał się faktycznym przywódcą obozu tuszyńskiego. Brał udział w opracowywaniu planu umowy zawartej z Polską 4 lutego 1610 r., zapowiadającej powołanie królewicza Władysława na tron carski. W maju 1610 z planem podpisanym w lutym udał się do polskiego obozu pod Smoleńskiem. Nie dotarł jednak do króla, gdyż grupa, w której się znajdował, została „odbita z niewoli” przez oddział wierny Szujskiemu i przewieziona do Moskwy, gdzie car udawał, że nie zdaje sobie sprawy, w jakiej roli Filaret podążał do polskiego obozu. W stolicy Filaret nadal propagował unię Rzeczypospolitej z Rosją, kierując się nienawiścią wobec Szujskiego. Po obaleniu Szujskiego rządzący Rosją bojarzy podjęli rozmowy z Zygmuntem III Wazą, zawierając 17 sierpnia 1610 porozumienie zakładające objęcie tronu przez Władysława. Filaret był członkiem poselstwa rosyjskiego, które prowadziło w obozie pod Smoleńskiem rozmowy z polskim królem. Odmówił także złożenia mu przysięgi na wierność i nie zgadzał się, by sam Zygmunt III został carem rosyjskim. W rezultacie razem z pozostałymi posłami został uwięziony. Przetrzymywany na zamku w Malborku, miał możliwość prowadzenia korespondencji i podejmowania gości, dzięki czemu doskonale orientował się w bieżącej sytuacji w Rosji. Wrócił do kraju w 1619, na mocy wymiany jeńców po podpisaniu rozejmu w Dywilinie w grudniu 1618. Jeszcze w tym samym roku został wybrany na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Od swojego powrotu do Moskwy Filaret współrządził Rosją ze swoim synem, carem Michałem Romanowem, de facto samodzielnie nakreślając kierunki polityki wewnętrznej i zagranicznej Rosji. Uporządkował sytuację w państwie po okresie Wielkiej Smuty, reformując administrację, system podatkowy i wojsko, dążąc do odbudowy i wzmocnienia systemu carskiego absolutyzmu. Jako patriarcha moskiewski i całej Rusi działał na rzecz ujednolicenia używanych w liturgii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obrzędów, zainicjował przegląd ksiąg cerkiewnych i druk ich poprawionych wydań. Współrządzenie krajem przez Filareta i Michała było jedyną w historii Rosji sytuacją, gdy najwyższe urzędy w Kościele i państwie równocześnie sprawowały osoby bezpośrednio ze sobą spokrewnione. (pl)
- Patriark Filaret av Moskva (ursprungligt namn Fjodor Nikititj Romanov) (ryska: Фёдор Ники́тич Романов), född 1553, död 1633, var patriark av Moskva och förmyndare/samregent över Ryssland med sin son Mikael Romanov under perioden 1613–1633. Han var gift med Ksenija Sjestova. Genom släktskap med tsarfamiljen och med sin begåvning och bildning spelade han redan tidigt en framträdande roll och var omkring 1587–1592 ståthållare i Nizjnij Novgorod och 1593–1594 i Pskov samt brukades flitigt i militära värv. 1590 var han överbefälhavare mot svenskarna. Filaret var tronkandidat vid kungavalet 1598, men undanträngdes av Boris Godunov och förvisades 1601 som "munken Filaret" till Antoniev-Sjiskaklostret i guvernementet Archangelsk. Efter att ha blivit befriad efter Boris död blev han av den förste Falske Dmitrij upphöjd till metropolit av Rostov 1605 och av den andre till patriark 1609. Han var 1610–1611 sändebud i Polen, där han i april 1611 blev fängslad och först efter åtta år frigiven. Återkommen till Ryssland i juni 1619, där hans son Mikael Romanov under hans frånvaro valts till tsar, mottogs han med jubel och höll ett triumfartat intåg i Moskva, vigdes till patriark och intog en medregents ställning ända till sin död. Han förbättrade administrationen, införde en rättvisare beskattning, påbörjade en omorganisation av armén efter västerländskt mönster, uppmuntrade hantverk, handel och bergsbruk, inkallade utländska ingenjörer och arbetare. Som patriark styrde han kyrkan med fast hand, reformerade dess styrelse och bekämpade skoningslöst alla avvikelser från dess lära. Utlänningar med undantag av de ej tålda romerska katolikerna åtnjöt dock begränsad religionsfrihet. (sv)
- Патриа́рх Филаре́т (в миру Фёдор Ники́тич Рома́нов (Романов-Юрьев); ок. 1553 или 1554, Москва — 1 (11) октября 1633, Москва) — церковный и политический деятель Смутного времени и последующей эпохи, Патриарх Московский и всея Руси (1619—1633). Двоюродный брат царя Фёдора Иоанновича, отец первого царя из рода Романовых — Михаила Фёдоровича. (ru)
- 費奧多爾·尼基季奇·羅曼諾夫（俄語：Фео́дор Ники́тич Рома́нов 1553年－1633年10月1日）俄罗斯波雅尔，莫斯科菲拉列特大牧首。 为罗曼诺夫家族族长，曾是伊凡雷帝的顧問，也是伊凡皇后安娜史塔西亞的侄子。在波兰入侵期间被俘虏并强迫剃髮出家，进入修道院成为僧侶；後來季米特里三世又把他掠走，任命他做大牧首；在波蘭被米寧和波扎爾斯基起義軍趕出莫斯科後，他拒絕與波蘭國王西格蒙德合作，在民族利益上不作絲毫讓步，遭到波蘭軍隊逮捕並被長期關押。 1613年，在他的儿子米哈伊尔被議會選为俄国沙皇后，他成为俄国实际上的统治者。 (zh)
- Патріарх Філарет або Федір Микитович Романов (рос. Патриа́рх Филаре́т, Фёдор Ники́тич Рома́нов, *1554 — †11 жовтня 1633, Москва, Московія) — церковний та політичний діяч Смутного часу та наступної епохи Московського царства; третій Патріарх Московський і всієї Русі (1619—1633). Перший з роду Романових, який мав саме це прізвище; двоюрідний брат царя Федора Івановича (сина Івана IV Грозного); батько першого царя з роду Романових — Михайла Федоровича (обраного на трон у 1613). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Philaret (russisch Филарет/Filaret, bürgerlicher Name Фёдор Никитич Романов/Fjodor Nikititsch Romanow; * um 1553; † 1. Oktoberjul. / 11. Oktober 1633greg.) war von 1619 bis 1633 Patriarch von Moskau und Mitregent am Hof des russischen Zaren. (de)
- Ο Φεοντόρ Νικίτιτς Ρομάνοφ (ρωσ.: Фео́дор Ники́тич Рома́нов, 1553 - 11 Οκτωβρίου 1633) από τον Οίκο των Ρομανώφ ήταν βογιάρος στη Ρωσία, που έπεσε σε δυσμένεια επί των Γκοντουνόφ, ανήλθε όμως έπειτα στο να γίνει πατριάρχης της Μόσχας ως Φιλάρετ(ος) (Филаре́т) και έγινε ο πραγματικός ηγεμόνας της Ρωσίας κατά τη βασιλεία τού γιού του Μιχαήλ Α΄ της Ρωσίας. (el)
- Fiódor Nikítich Románov (en ruso: Фёдор Никитич Рома́нов; c. 1553-1 de octubre de 1633) fue un boyardo que se convirtió en patriarca de Moscú como Filareto (en ruso: Филарет) y que fue gobernante de facto durante el reinado de su hijo el zar Miguel I de Rusia. (es)
- Feodor Nikitich Romanov (Russian: Фео́дор Ники́тич Рома́нов, IPA: [ˈfʲɵdər nʲɪˈkʲitʲɪtɕ rɐˈmanəf]; 1553 – 1 October 1633) was a Russian boyar who after temporary disgrace rose to become patriarch of Moscow as Filaret (Russian: Филаре́т, IPA: [fʲɪɫɐˈrʲet]), and became de facto ruler of Russia during the reign of his son, Mikhail Feodorovich. (en)
- Fédor Nikititch Romanov (en russe : Фёдор Никитич Романов ; 1553-1er octobre 1633) est un boyard russe qui, devenu patriarche de Moscou sous le nom de Philarète (en russe : Филарет), a gouverné de facto la Russie pendant le règne de son fils Michel Ier, premier tsar de la dynastie des Romanov. (fr)
- Patriarch Filaret (Russisch: Патриарх Филарет) (Moskou, ca. 1554 – aldaar?, 1 oktober 1633), geboren als Fjodor Nikititsj Romanov (Фёдор Никитич Романов), was een bojaar ten tijde van de Tijd der Troebelen die eerst in ongenade viel, vervolgens patriarch van Moskou werd en uiteindelijk politiek leider van Rusland tijdens de regering van zijn zoon, tsaar Michaël I. (nl)
- フィラレート（Филарет, 1553年 - 1633年10月1日）はモスクワ総主教（在位：1619年 - 1633年）。1601年に剃髪するまでの世俗名はフョードル・ニキーチチ・ロマノフ。イヴァン雷帝時代の貴族ニキータ・ロマノヴィチ・ユーリエフ＝ザハーリンとその最初の妃との間の子。ミハイル・ロマノフの父。雷帝の后アナスタシアは叔母に当たる。 (ja)
- Патриа́рх Филаре́т (в миру Фёдор Ники́тич Рома́нов (Романов-Юрьев); ок. 1553 или 1554, Москва — 1 (11) октября 1633, Москва) — церковный и политический деятель Смутного времени и последующей эпохи, Патриарх Московский и всея Руси (1619—1633). Двоюродный брат царя Фёдора Иоанновича, отец первого царя из рода Романовых — Михаила Фёдоровича. (ru)
- 費奧多爾·尼基季奇·羅曼諾夫（俄語：Фео́дор Ники́тич Рома́нов 1553年－1633年10月1日）俄罗斯波雅尔，莫斯科菲拉列特大牧首。 为罗曼诺夫家族族长，曾是伊凡雷帝的顧問，也是伊凡皇后安娜史塔西亞的侄子。在波兰入侵期间被俘虏并强迫剃髮出家，进入修道院成为僧侶；後來季米特里三世又把他掠走，任命他做大牧首；在波蘭被米寧和波扎爾斯基起義軍趕出莫斯科後，他拒絕與波蘭國王西格蒙德合作，在民族利益上不作絲毫讓步，遭到波蘭軍隊逮捕並被長期關押。 1613年，在他的儿子米哈伊尔被議會選为俄国沙皇后，他成为俄国实际上的统治者。 (zh)
- Патріарх Філарет або Федір Микитович Романов (рос. Патриа́рх Филаре́т, Фёдор Ники́тич Рома́нов, *1554 — †11 жовтня 1633, Москва, Московія) — церковний та політичний діяч Смутного часу та наступної епохи Московського царства; третій Патріарх Московський і всієї Русі (1619—1633). Перший з роду Романових, який мав саме це прізвище; двоюрідний брат царя Федора Івановича (сина Івана IV Грозного); батько першого царя з роду Романових — Михайла Федоровича (обраного на трон у 1613). (uk)
- Fiódor Nikítitx Romànov (rus: Фёдор Ники́тич Рома́нов) (n.1553 - 1 d'octubre del 1633) va ser un boiar que va esdevenir Patriarca de Moscou com a Filaret (rus: Филаре́т) i que va ser governant de facto durant el regnat del seu fill el Tsar Miquel I de Rússia. Fill de Nikíta Romànovitx Zakharin-Iúriev, descendent de la Dinastia Romànov, va ser tutor de Teodor I de Rússia, fill del Tsar Ivan el Terrible. La seva mort, l'octubre de 1633 va posar fi a la Guerra russopolonesa (1632-1633), fent que l'autoritat del Tsar decaigués en no comptar amb el suport del seu pare. (ca)
- Fiodor Nikititx Romanov (errusieraz: Фео́дор Ники́тич Рома́нов; Mosku, Errusiar Tsarerria, 1553 – Mosku?, Errusiar Tsarerria, 1633ko urriaren 1a) errusiar noble bat zen, Filaret — errusieraz: Филаре́т— izenarekin Errusiako Eliza Ortodoxoko aitalehen bihurtuko zena. Mikel III.a Romanov dinastiako lehen tsarraren aita. (eu)
- Fëdor Nikitič Romanov, in religione Filarete (Regno russo, 1553 circa – Mosca, 1º ottobre 1633), è stato un monaco cristiano russo, che dopo l'ascesa al trono di suo figlio Michele fu de facto sovrano di Russia. Figlio di Nikita Romanovič Zacharyin-Juriev, figlio a sua volta di (m. 1543), capostipite dei Romanov, fu tutore dello Zar Fëdor Ivanovic (figlio della sorella Anastasia, prima moglie di Ivan IV di Russia il Terribile). Da sua moglie ebbe: (it)
- Filaret, imię świeckie Fiodor Nikiticz Romanow (ur. 1553 w Moskwie, zm. 1 października?/ 11 października 1633 tamże) – patriarcha moskiewski i całej Rusi w latach 1609–1633, współwładca Rosji w latach 1613–1633. (pl)
- Patriark Filaret av Moskva (ursprungligt namn Fjodor Nikititj Romanov) (ryska: Фёдор Ники́тич Романов), född 1553, död 1633, var patriark av Moskva och förmyndare/samregent över Ryssland med sin son Mikael Romanov under perioden 1613–1633. Han var gift med Ksenija Sjestova. (sv)
|
