| dbo:abstract
|
- البَزل أو الإفراغ أو البَط (بالإنجليزية: Paracentesis) هو شكل من أشكال الإجراءات التي تتم لأخذ العينات من السوائل في الجسم، يشير بصورة عامة إلى بزل الصفاق، والذي يتم فيه حقن التجويف البريتوني عن طريق إبرة لإزالة السائل البريتوني. يشير «البزل التشخيصي» لإزالة كمية صغيرة من السائل للاختبار. بينما يشير «البزل العلاجي» لإزالة 5 لترات أو أكثر من السائل لتخفيف الضغط داخل البطن وتخفيف الأعراض المُصاحبة له مثل ضيق التنفس وآلام البطن. (ar)
- Slovem punkce (z lat. punctum, píchnutí) se v medicíně označuje výkon, při kterém se vpichuje do těla nebo jiný špičatý nástroj. Získaná nebo vzorek tkáně se nazývá punktát. Punkce může sloužit k injekci do těla (např. ) nebo naopak k odběru z těla (např. lumbální punkce). Používá se při tom dutá jehla (kanyla, trokar). Při akupunktuře se používají uzavřené jehly. Punkce se provádějí:
* k injekci tekutých léčiv
* k odběru tělesných tekutin, například
* krve
* moči
*
* mozkomíšního moku
*
*
* kostní dřeně
* k odběru vzorku tkáně (též se označuje jako biopsie)
* k vypuštění patologicky nahromaděné kapaliny (např. hnisu v abscesech) (také se to dá nazvat jako DRÉN)
* k vypuštění nahromaděného plynu (např. ze střeva nebo žaludku) Některé orgány se punktují snadno, například krevní cévy, kůže nebo játra. U jiných je punkce obtížná nebo je kvůli riziku poškození daného orgánu (nebo sousedních orgánů) nebezpečná, například u sleziny, žlučníku nebo střev. Cílené punkce hlouběji uložených orgánů se provádějí pod vizuální kontrolou pomocí ultrazvuku nebo výpočetní tomografie. Protože některé punkce jsou bolestivé a člověk z nich může mít strach, je možné použít lokální anestezii a/nebo podat sedativum, nebo celková anestezie. (cs)
- Eine Punktion (lat. punctio „das Stechen“, zu pungere „stechen“) ist in der Medizin das gezielte Setzen einer Nadel oder eines anderen spitzen Instrumentes. Die dabei aufgenommene Gewebsflüssigkeit oder -probe heißt Punktat. Eine Punktion kann zur Einspritzung in den Körper (z. B. intravenöse Injektion) oder zur Entnahme aus dem Körper (z. B. Lumbalpunktion) dienen. Hierzu verwendet man Hohlnadeln (Kanüle, Trokar). Punktionen werden vorgenommen
* zur Injektion von flüssigen Medikamenten
* zur Entnahme von Körperflüssigkeiten wie
* Blut
* Harn (Suprapubische Blasenpunktion)
* Synovia (Gelenkflüssigkeit)
* Liquor cerebrospinalis (Hirnwasser) (Lumbalpunktion)
* Peritonealflüssigkeit
* Pleuraflüssigkeit (Pleurapunktion)
* Knochenmark (Knochenmarkpunktion)
* zur Entnahme von Gewebsproben (Stanzbiopsie oder Feinnadelbiopsie; offene chirurgische oder minimal invasive Biopsie)
* zum Ablassen krankhafter Flüssigkeitsansammlungen
* Eiter in Abszessen
* Blut unter Nägeln (Nageltrepanation)
* zum Ablassen von Gasansammlungen (z. B. im Darm oder Pansen) Einige Organe sind bei entsprechenden Fertigkeiten leicht zu punktieren (z. B. oberflächliche Blutgefäße, Haut, Leber). Andere Organe sind schwer zu punktieren oder die Punktion ist wegen der Verletzung des Organs oder benachbarter Organe gefährlich (z. B. Milz, Gallenblase, Darm). Zur gezielten Punktion tiefer gelegener Organe verwendet man bildgebende Verfahren wie Ultraschall oder CT. Da einige Punktionen durchaus schmerzhaft sein können, ist es ratsam, zuvor eine örtliche Betäubung vorzunehmen und/oder ein Beruhigungsmittel zu verabreichen. Dieser Artikel behandelt ein Gesundheitsthema. Er dient nicht der Selbstdiagnose und ersetzt nicht eine Diagnose durch einen Arzt. Bitte hierzu den Hinweis zu Gesundheitsthemen beachten! (de)
- Punktumo (de la latina vorto punctum „punkto, piko“) estas faka termino en la medicino por la intenca vundiĝo de la haŭto de individuo per malvasta metala tubeto. La celo estas aŭ injekto de likva medikamento, aŭ la elpreno de korpa likvaĵo por posta ekzamenado pere de la metodoj de . La forprenita korpa likvaĵo nomatas "punktumaĵo". Ankaŭ la terapie celita piko de haŭto kaj surfaca histo de individuo nomiĝas punkturo; kadre de akupunkturo nomatas (nadlo)punktumo. Pri punktumoj estas la sekvantaj aplikataj metodoj:
* injekto cele al enŝprucigo de likvaj medikamentoj per injektilo;
* punkcio cele al forpreno de korpaj histoj kiel
* sango
* urino
* sinovia likvaĵo (latine synovia) de artiko
* (latine liquor cerebrospinalis) ĉirkaŭanta cerbon aŭ mjelon
* peritonea likvaĵo en la abdomeno
* pleŭra likvaĵo en la pulmo
* mjelo (latine medula) en la spino
* biopsio cele al elpreno de korpaj histoj por estontaj analizoj;
* paracentezo cele al elfluigo
* de malsan(ig)aj likvaĵoj (ekzemple puso en absceso, orela likvaĵo pri iaj otitoj)
* de malsan(ig)aj gasoj (ekzemple en la intestaro de homoj aŭ bestoj). Iuj organoj estas facile punktumeblaj, se oni lernis la teknikon (ektemple surfaca punktumo de angioj, haŭto, hepato). Aliaj organoj malfacile punktumeblas aŭ la ago danĝeras pro ebla vundo de la ekzamenata organo respektive de najbaraj organoj. (ekzemple milio, gala veziko, intestaro). Laŭ la esplorenda organo la punktumo povas esti plenumata per simpla vida kontrolo, aŭ per helpo de rentgeno, magneta resonanca bildigo aŭ sonografio. Ĉar iuj punktumoj estas ligitaj al signifaj doloroj kaj la koncernato timas tiujn dolorojn, eblas antaŭe loke medikamente malplidolorigi la areon aŭ apliki sisteme trankviligan medikamenton. (eo)
- La paracentesis , también llamada laparocentesis o paracentesis abdominal, es un procedimiento médico caracterizado por punción quirúrgica hecha en una cavidad orgánica para evacuar la serosidad acumulada. En el interior del abdomen, en ocasiones se acumula líquido en la cavidad peritoneal. La barnysentesis es el procedimiento médico por el cual se punciona el abdomen para extraer una muestra de ese líquido y poder así analizarlo. También existe la paracentesis evacuadora, que lo que busca es extraer el líquido, cuando este es muy abundante, para aliviar el estado del paciente. Este término se emplea preferentemente al hablar de la ascitis, que es la acumulación de líquido en la cavidad abdominal. (es)
- Paracentesis (from Greek κεντάω, "to pierce") is a form of body fluid sampling procedure, generally referring to peritoneocentesis (also called laparocentesis or abdominal paracentesis) in which the peritoneal cavity is punctured by a needle to sample peritoneal fluid. The procedure is used to remove fluid from the peritoneal cavity, particularly if this cannot be achieved with medication. The most common indication is ascites that has developed in people with cirrhosis. (en)
- La paracentesi (raramente denominata peritoneocentesi) è una procedura medico-chirurgica di "minore entità" che consiste nella perforazione con un ago od un trocar, di cavità organiche abnormemente ripiene di essudato e trasudato. Il termine deriva dal greco παρά che significa "attraverso" e κεντέω "pungo". Il termine non indica pertanto la sola evacuazione verso l'esterno di liquido che si è venuto a raccogliere nella cavità peritoneale (ad esempio in conseguenza di ascite da cirrosi epatica scompensata, evenienza assai frequente nella pratica clinica) ma anche alla procedura effettuata dall'oculista nella camera anteriore del globo oculare o dall'otorinolaringoiatra nella membrana timpanica. (it)
- 복수 천자(Paracentesis)는 복수를 채취하여 검사를 시행하거나 복강 내에 비정상적으로 과다하게 고여 있는 복수를 제거하여 복부 불편감을 감소시키기 위한 목적으로 시행하는 수술이다. (ko)
- 穿刺（せんし, puncture）とは、注射針などの先端の尖った中空の器具を用いて、検査したいものを大きく切り開くことなく、内容を調べること。 (ja)
- Een ascitespunctie is een medische procedure waarbij vocht uit de buikholte wordt afgenomen. Dit gebeurt door met een punctienaald links of rechts onder in de buikholte te prikken. Een ascitespunctie wordt onder meer gebruikt voor behandeling van ascites, een vochtophoping in de vrije buikholte die kan ontstaan bij bijvoorbeeld levercirrose of een maligniteit. (nl)
- Paracenteza – nakłucie jamy otrzewnej u pacjenta z wodobrzuszem. Wyróżnia się:
* paracentezę diagnostyczną – nakłucie jamy otrzewnej z pobraniem do badania diagnostycznego (badanie cytologiczne, posiew)
* paracentezę terapeutyczną – nakłucie jamy otrzewnej i upuszczenie większej ilości płynu puchlinowego jako metoda leczenia wodobrzusza (pl)
- Punkcja (łac. punctio; z łac. punctum - ukłucie) - nakłucie wykonane w celach medycznych. Pacjentowi wbija się igłę w celu wprowadzenia leków, pobrania próbki lub opróżnienia jam ciała lub ogniska chorobowego z zalegającej wydzieliny. Jednym z takich zabiegów jest punkcja lędźwiowa. Jest robiona m.in. w celu pobrania do badań płynu mózgowo-rdzeniowego. (pl)
- Пункция (лат. punctio — укол) — медицинская процедура, прокол стенки сосуда (чаще вены), полости или какого-либо органа с лечебной или диагностической целью. Часто производится с обеими целями сразу. (ru)
- Paracentese é um procedimento médico que envolve a punção de fluido de uma cavidade do corpo através de uma agulha. O termo é mais utilizado para punção da cavidade peritoneal no abdômen. Este procedimento é utilizado em pacientes com ascite e pode ter finalidade tanto diagnóstica, como terapêutica. (pt)
- Лапароцентез (син. парацентез, перитонеоцентез, пункція черевної порожнини, абдомінальна пункція, пункція живота) (з грец. lapara + kentesis = живіт + проколювання) — маніпуляція, яка полягає в проколі черевної стінки троакаром для видалення патологічного вмісту черевної порожнини. Найчастіше застосовується при асциті, з метою видалення надлишку рідини, однак може застосовуватися з діагностичною метою. Головною небезпекою при проведенні даної маніпуляції є ризик перфорації кишечника з подальшим розвитком калового перитоніту. (uk)
- Ла́пароценте́з — лечебно-диагностическая хирургическая манипуляция, целью которой является выявление повреждения внутренних органов, удаление выпота (при асците), введения препаратов (например, гемостатиков). Чаще всего применяется при диагностике повреждений внутренних органов живота при закрытой травме или ранениях, асците. (ru)
- Пу́нкція (дав.-гр. κέντησις[centesis] — прокол, пункція; лат. punctio — укол; англ. puncture) — проколювання стінки будь-якої порожнини чи утвору організму (судини, порожнистого або паренхіматозного органу, пухлини, інфільтрата) з лікувальною або діагностичною метою. Пункції відносяться до малих операційних втручань. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- البَزل أو الإفراغ أو البَط (بالإنجليزية: Paracentesis) هو شكل من أشكال الإجراءات التي تتم لأخذ العينات من السوائل في الجسم، يشير بصورة عامة إلى بزل الصفاق، والذي يتم فيه حقن التجويف البريتوني عن طريق إبرة لإزالة السائل البريتوني. يشير «البزل التشخيصي» لإزالة كمية صغيرة من السائل للاختبار. بينما يشير «البزل العلاجي» لإزالة 5 لترات أو أكثر من السائل لتخفيف الضغط داخل البطن وتخفيف الأعراض المُصاحبة له مثل ضيق التنفس وآلام البطن. (ar)
- Paracentesis (from Greek κεντάω, "to pierce") is a form of body fluid sampling procedure, generally referring to peritoneocentesis (also called laparocentesis or abdominal paracentesis) in which the peritoneal cavity is punctured by a needle to sample peritoneal fluid. The procedure is used to remove fluid from the peritoneal cavity, particularly if this cannot be achieved with medication. The most common indication is ascites that has developed in people with cirrhosis. (en)
- La paracentesi (raramente denominata peritoneocentesi) è una procedura medico-chirurgica di "minore entità" che consiste nella perforazione con un ago od un trocar, di cavità organiche abnormemente ripiene di essudato e trasudato. Il termine deriva dal greco παρά che significa "attraverso" e κεντέω "pungo". Il termine non indica pertanto la sola evacuazione verso l'esterno di liquido che si è venuto a raccogliere nella cavità peritoneale (ad esempio in conseguenza di ascite da cirrosi epatica scompensata, evenienza assai frequente nella pratica clinica) ma anche alla procedura effettuata dall'oculista nella camera anteriore del globo oculare o dall'otorinolaringoiatra nella membrana timpanica. (it)
- 복수 천자(Paracentesis)는 복수를 채취하여 검사를 시행하거나 복강 내에 비정상적으로 과다하게 고여 있는 복수를 제거하여 복부 불편감을 감소시키기 위한 목적으로 시행하는 수술이다. (ko)
- 穿刺（せんし, puncture）とは、注射針などの先端の尖った中空の器具を用いて、検査したいものを大きく切り開くことなく、内容を調べること。 (ja)
- Een ascitespunctie is een medische procedure waarbij vocht uit de buikholte wordt afgenomen. Dit gebeurt door met een punctienaald links of rechts onder in de buikholte te prikken. Een ascitespunctie wordt onder meer gebruikt voor behandeling van ascites, een vochtophoping in de vrije buikholte die kan ontstaan bij bijvoorbeeld levercirrose of een maligniteit. (nl)
- Paracenteza – nakłucie jamy otrzewnej u pacjenta z wodobrzuszem. Wyróżnia się:
* paracentezę diagnostyczną – nakłucie jamy otrzewnej z pobraniem do badania diagnostycznego (badanie cytologiczne, posiew)
* paracentezę terapeutyczną – nakłucie jamy otrzewnej i upuszczenie większej ilości płynu puchlinowego jako metoda leczenia wodobrzusza (pl)
- Punkcja (łac. punctio; z łac. punctum - ukłucie) - nakłucie wykonane w celach medycznych. Pacjentowi wbija się igłę w celu wprowadzenia leków, pobrania próbki lub opróżnienia jam ciała lub ogniska chorobowego z zalegającej wydzieliny. Jednym z takich zabiegów jest punkcja lędźwiowa. Jest robiona m.in. w celu pobrania do badań płynu mózgowo-rdzeniowego. (pl)
- Пункция (лат. punctio — укол) — медицинская процедура, прокол стенки сосуда (чаще вены), полости или какого-либо органа с лечебной или диагностической целью. Часто производится с обеими целями сразу. (ru)
- Paracentese é um procedimento médico que envolve a punção de fluido de uma cavidade do corpo através de uma agulha. O termo é mais utilizado para punção da cavidade peritoneal no abdômen. Este procedimento é utilizado em pacientes com ascite e pode ter finalidade tanto diagnóstica, como terapêutica. (pt)
- Лапароцентез (син. парацентез, перитонеоцентез, пункція черевної порожнини, абдомінальна пункція, пункція живота) (з грец. lapara + kentesis = живіт + проколювання) — маніпуляція, яка полягає в проколі черевної стінки троакаром для видалення патологічного вмісту черевної порожнини. Найчастіше застосовується при асциті, з метою видалення надлишку рідини, однак може застосовуватися з діагностичною метою. Головною небезпекою при проведенні даної маніпуляції є ризик перфорації кишечника з подальшим розвитком калового перитоніту. (uk)
- Ла́пароценте́з — лечебно-диагностическая хирургическая манипуляция, целью которой является выявление повреждения внутренних органов, удаление выпота (при асците), введения препаратов (например, гемостатиков). Чаще всего применяется при диагностике повреждений внутренних органов живота при закрытой травме или ранениях, асците. (ru)
- Пу́нкція (дав.-гр. κέντησις[centesis] — прокол, пункція; лат. punctio — укол; англ. puncture) — проколювання стінки будь-якої порожнини чи утвору організму (судини, порожнистого або паренхіматозного органу, пухлини, інфільтрата) з лікувальною або діагностичною метою. Пункції відносяться до малих операційних втручань. (uk)
- Slovem punkce (z lat. punctum, píchnutí) se v medicíně označuje výkon, při kterém se vpichuje do těla nebo jiný špičatý nástroj. Získaná nebo vzorek tkáně se nazývá punktát. Punkce může sloužit k injekci do těla (např. ) nebo naopak k odběru z těla (např. lumbální punkce). Používá se při tom dutá jehla (kanyla, trokar). Při akupunktuře se používají uzavřené jehly. Punkce se provádějí: Protože některé punkce jsou bolestivé a člověk z nich může mít strach, je možné použít lokální anestezii a/nebo podat sedativum, nebo celková anestezie. (cs)
- Eine Punktion (lat. punctio „das Stechen“, zu pungere „stechen“) ist in der Medizin das gezielte Setzen einer Nadel oder eines anderen spitzen Instrumentes. Die dabei aufgenommene Gewebsflüssigkeit oder -probe heißt Punktat. Eine Punktion kann zur Einspritzung in den Körper (z. B. intravenöse Injektion) oder zur Entnahme aus dem Körper (z. B. Lumbalpunktion) dienen. Hierzu verwendet man Hohlnadeln (Kanüle, Trokar). Punktionen werden vorgenommen (de)
- Punktumo (de la latina vorto punctum „punkto, piko“) estas faka termino en la medicino por la intenca vundiĝo de la haŭto de individuo per malvasta metala tubeto. La celo estas aŭ injekto de likva medikamento, aŭ la elpreno de korpa likvaĵo por posta ekzamenado pere de la metodoj de . La forprenita korpa likvaĵo nomatas "punktumaĵo". Ankaŭ la terapie celita piko de haŭto kaj surfaca histo de individuo nomiĝas punkturo; kadre de akupunkturo nomatas (nadlo)punktumo. Pri punktumoj estas la sekvantaj aplikataj metodoj: (eo)
- La paracentesis , también llamada laparocentesis o paracentesis abdominal, es un procedimiento médico caracterizado por punción quirúrgica hecha en una cavidad orgánica para evacuar la serosidad acumulada. (es)
|
