| dbo:abstract
|
- Palaeoscinis (meaning "ancient oscine") is an extinct genus of songbird described in 1957 from the middle Miocene of the Monterey Formation in Santa Barbara, California. It is assigned to the extinct monotypic family Palaeoscinidae, and contains the type and only species P. turdirostris. The fossil was first discovered in 1955 on two slabs of limestone intended for use as flagstones before being recognised for their significance. It was preserved partly as an imprint of the skeleton with some of bones still intact and in articulation with only slight separation of individual bones, including scattered tracheal rings. The fossil was found in marine sediments, but the anatomy of Palaeoscinis indicates that it was a songbird rather than a seabird. The specific name was chosen for the thrush-like shape of its beak. The beak is long and slender, similar to that of the modern varied thrush, and its body proportions are also generally similar to thrushes. The legs are relatively short, though, unlike thrushes, and are shorter than the bones of the wing. Feather imprints on the slab suggest the wings may have been relatively short, although it is possible that they were not fully preserved. The foot is typical of songbirds, with a reversed 1st toe and three forward facing ones, of which the middle is the longest and the 2nd is the shortest, with the 1st and 4th toes roughly equal in length. The three forward facing claws are short, but the claw of the reversed 1st toe is long, approximately 70% the length of the preceding toe bone. Palaeoscinus was assigned to its own family due to the combination of skeletal characteristics (mostly of the sternum, shoulder, and humerus) and its proportions being unlike any modern or fossil family of songbirds. However, it was regarded as similar and possibly related to the Pycnonotidae (bulbuls), Bombycillidae (waxwings), Corvidae, or Cinclidae (dippers) by Howard (1957). It was provisionally allocated as closest to the Pycnonotidae over the other families by Wetmore (1960) based on its proportions, although this relationship is not certain. The area has produced fossils of other marine animals, including fossils of a shearwater and the "pseudo-toothed" pelagornithid Osteodontornis, as well as a porpoise and fish, alongside fossils of palms. (en)
- Palaeoscinis turdirostris – wymarły gatunek ptaka z monotypowej rodziny Paleoscinidae, należącej do rzędu wróblowych, podrzędu śpiewających. Okres istnienia przypadał na późny miocen. Opisany w 1957 roku na podstawie jednej skamieliny. W 1955 roku do Natural History Museum of Los Angeles County trafiły 2 kawałki skały z dobrze zachowanym szkieletem ptaka, datowanym na miocen. Pochodziły z hrabstwa Santa Barbara w Kalifornii. Większy kawałek mierzył ok. 48x30 cm (19x12 cali) i miał grubość 19 cm. Drugi kawałek, mniejszy, posiadał niejednolitą powierzchnię i wymiary około 37x19 cm i grubość ok. 3 cm. Główna część szkieletu znajdowała się w pierwszym kawałku kamienia lub była w niej odciśnięta. Czaszka oraz pozostałe części ciała znajdowały się w skale na długości ok. 17 cm. Kość miednicza i kości nóg znajdowały się ok. 5 cm za resztą szkieletu. Dziób proporcjami podobny do dzioba rudodrozda. Długość dzioba wynosi 23,7 mm, całej czaszki 48,3 mm, kości ramiennej 27 mm, kości udowej 24,5 mm, skoku 23 mm. Kości skrzydeł długie i smukłe. Kość ramieniowa krótsza niż kość łokciowa. Proporcjami ciała i wymiarami znaleziony okaz nie przypominał żadnego gatunku z obecnie żyjących rodzin. Najbliższe pokrewieństwo prawdopodobnie z bilbilami (Pycnonotidae), jemiołuszkami (Bombycillidae), pluszczami (Cinclidae) oraz krukowatymi (Corvidae). Ze wszystkich kopalnych ptaków wróblowych, jedynie 3 gatunki należące do rodzaju wykazują podobieństwo do Palaeoscinis turdirostris. (pl)
- Palaeoscinis turdirostris — викопний вид горобцеподібних птахів, що існував в міоцені в Північній Америці. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Palaeoscinis turdirostris — викопний вид горобцеподібних птахів, що існував в міоцені в Північній Америці. (uk)
- Palaeoscinis (meaning "ancient oscine") is an extinct genus of songbird described in 1957 from the middle Miocene of the Monterey Formation in Santa Barbara, California. It is assigned to the extinct monotypic family Palaeoscinidae, and contains the type and only species P. turdirostris. The area has produced fossils of other marine animals, including fossils of a shearwater and the "pseudo-toothed" pelagornithid Osteodontornis, as well as a porpoise and fish, alongside fossils of palms. (en)
- Palaeoscinis turdirostris – wymarły gatunek ptaka z monotypowej rodziny Paleoscinidae, należącej do rzędu wróblowych, podrzędu śpiewających. Okres istnienia przypadał na późny miocen. Opisany w 1957 roku na podstawie jednej skamieliny. Dziób proporcjami podobny do dzioba rudodrozda. Długość dzioba wynosi 23,7 mm, całej czaszki 48,3 mm, kości ramiennej 27 mm, kości udowej 24,5 mm, skoku 23 mm. Kości skrzydeł długie i smukłe. Kość ramieniowa krótsza niż kość łokciowa. (pl)
|
