| dbo:abstract
|
- El PZL-230 Skorpion fue un ambicioso proyecto de avión de ataque a tierra proyectado para la Fuerza Aérea Polaca. El proyecto se inició a finales de 1980 por la empresa PZL y cancelado en 1994 debido a la falta de fondos. (es)
- The PZL-230 Skorpion (scorpion) was a proposed Polish low-cost attack aircraft. It was being developed by Polish manufacturer PZL Warszawa-Okecie in the late 1980s and early 1990s. In the late 1980s, PZL started developing a new aircraft intended to combine high manoeuvrability, short take-off and landing (STOL) performance, and the ability to carry a 2,000kg payload while remaining a low-cost platform to procure and to operate. Original designs for the aircraft revolved around a twin-turboprop engine. At one point, the Pratt & Whitney Canada PT6A-67A engine was selected to power the type. However, the proposal was radically changed following a decision to submit it to a requirement issued for Polish Air Force which sought a light strike and battlefield support aircraft; accordingly, the payload was doubled and the speed was raised dramatically. The revised design was instead powered by a pair of Pratt & Whitney Canada PW305 turbofan engines. Named the Skorpion, it featured a fuselage afterbody that was blended into the wing along with a set of small canards behind the cockpit. In June 1994, the Polish Ministry of Defense announced that the Skorpion programme would receive no further funding from the Polish government. The abrupt withdrawal of support after having been recognised two years earlier as a government-approved programme was widely attributed to the formation of a new left-wing Polish government led by Waldemar Pawlak. Despite fears that this was the programme's end, PZL decided to initially continue with development independently. By late 1994, according to the aircraft's chief designer, , the aerodynamic configuration of the Skorpion, with the exception of the tail, had been frozen. As of its 1994 redesign, performance estimates for the Skorpion included a maximum level speed of 540 kt (1,000km/h), a 32,800 ft (10,000 m) service ceiling and a 300 km (160nm) combat radius. By December 1994, the stealth characteristics of the aircraft had been deemphasised. According to the company's estimates, the official development cost was promoted as being 11,500 billion złotys ($65 million). However, Frydrychewicz speculated that this figure was relatively optimistic and may have been produced with political interests in mind. (en)
- PZL-230는 폴란드 공격기 프로젝트였다. PZL-230 Skorpion은 진행과정중 취소된 폴란드 공군이 추진했던 공격기 프로그램이다.1980년 폴란드 국영항공사에서 추진되었고 1994년에 자금 지원 문제로 최종 취소되었다.스콜피온은 두개의 제트엔진을 장착하고 엔진은 동체-날개 블렌디드 바디안에 내장하며 조종석 측면에 커나드를 장착하였다. 이 프로젝트는 국영 항공사에서 현대전(베트남전, 소련 아프가니스탄 전)을 분석하고 항공사 종사자들이 가진 PZL-130 Orlik 항공기 설계 경험을 발전시켜서 그들 나름대로의 개념으로 구상되었다.추구했던 항공기 설계 특성은 단거리 이착륙(STOL) 성능,낮은 가격, 제작 용이, 개조 용이, 낮은 운영비였다.최초 설계 개념은 1인승, 두개의 엔진, 커나드 장착 항공기 형태이며 엔진은 A-10과 같이 항공기 외부 상부에 두고 250 미터 활주로에서도 이착륙 가능, 2톤의 무장 탑재, 640Km/h의 속력, 25 mm 캐논포, NATO와 바르샤바 조약기구의 무장 모두를 소화해내고 fly-by-wire 조종방식, 선진화된 항전장비 등으로 구상하였다. 1990년 설계 요구조건이 변경되어 국방부는 속도를 1000 km/h로 상향토록 하였으며 무장 능력도 4000 kg으로 요구하였다.재 설계된 스콜피온은 더 무거워지고 엔진은 동체안으로 들어오게되었다.이로 인해 이륙 거리는 400미터로 늘어났다.하지만 아직은 충분히 가능성있고 해볼만한 도전이었다.이 설계는 230F로 알려졌고 1992년에 제작에 들어갔다.최종 버전은 D 버전인데 DT는 훈련기 DB는 전투용이었다. 1993년 공군은 계획의 추진을 확언하였으나 다음해 갑자기 예산을 삭감하고 계획이 취소되어 버렸다. 1989년이후로 서방국가의 기술을 도입하기 시작했지만 경제적으로는 여전히 구 소련의 영향력이 지대했다.아마도 경제적인 문제와 러시아의 영향력으로 이 계획은 취소되었을 것으로 추측하고 있다.당시 설계도를 분석한 전문가들은 이 항공기가 성공하였다면 미국의 전투기를 구매할 수 없고 특출난 성능을 보유할 필요가 없는 경제적으로 취약한 제 3국등을 대상으로 판매가 쉬웠을 것으로 분석하며 성능 또한 서방 국가 의 소형 공격기 못지 않았을 것으로 추정하고 있다. (ko)
- Il PZL-230 Skorpion fu un aereo da attacco al suolo sviluppato dall'azienda aeronautica polacca (già Państwowe Zakłady Lotnicze (PLZ) di Varsavia) negli anni novanta e rimasto allo stadio di prototipo. Destinato al supporto aereo ravvicinato e caratterizzato dall'adozione della tecnologia stealth, benché tecnologicamente avanzato non riuscì ad ottenere alcun contratto di fornitura ed il suo sviluppo venne abbandonato. (it)
- PZL 230 Skorpion – konstrukcyjny projekt (zakończony budową drewnianej makiety) samolotu szturmowego, rozwijany w latach 90. XX w. w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie. Pod koniec lat 80. zespół konstruktorów lotniczych PZL Okęcie pod kierownictwem inżyniera Andrzeja Frydrychewicza opracował projekt lekkiego samolotu wsparcia wojsk lądowych, dobierając pożądane cechy takiego samolotu na podstawie analiz działań wojennych w Wietnamie i w Afganistanie. Wykorzystano również doświadczenia z prac nad PZL-130 Orlik. Projektowany samolot miał być przede wszystkim zwrotny, zdatny do gwałtownych manewrów, silnie uzbrojony, zdolny do krótkiego startu i lądowania na trawiastych lotniskach przyfrontowych, odporny na ostrzał dzięki opancerzeniu, prosty i dzięki temu tani w budowie oraz miał mieć modułową konstrukcję dla łatwości obsługi. Opierając się na tych założeniach zaprojektowano jednomiejscowy, dwusilnikowy, turbośmigłowy samolot w układzie kaczki o udźwigu 2000 kg uzbrojenia. Głównym elementem konstrukcji miał być centropłat, zawierający zbiornik paliwa, do którego montowano by pozostałe części płatowca - końcówki skrzydeł, kabinę pilota, stateczniki pionowe. Silniki miały zostać zamontowane w gondolach nad kadłubem, podobnie, jak w amerykańskim Fairchild A-10 Thunderbolt II. Prędkość maksymalna miała wynosić 640 km/h, rozbieg miał wynosić 250 m, a dobieg - 220 m. Stałym uzbrojeniem miało być pięciolufowe działko kalibru 25 mm, reszta uzbrojenia miała być podwieszana na belkach podskrzydłowych (przy czym - znak czasu - miały one pasować zarówno do uzbrojenia poradzieckiego, jak i do NATO-wskiego). Konstrukcja samolotu była nowoczesna, a poszczególne rozwiązania - nowatorskie. Planowano wykonanie dużej części płatowca z kompozytów, zastosowanie systemu fly-by-wire i dość rozbudowanej awioniki. W 1990 MON podpisało z PZL umowę na opracowanie samolotu tego typu. Jednak wojsko zażądało podwyższenia maksymalnej prędkości samolotu do 1000 km/h i podwyższenia udźwigu do 4000 kg uzbrojenia. Zespół konstruktorski przeprojektował samolot, który spełnił te wymagania, ale znacznie zmienił swe cechy, tracąc zwłaszcza na zaletach wynikających z lekkości konstrukcji. W celu osiągnięcia zadanej prędkości maksymalnej i udźwigu, silniki turbośmigłowe zastąpiono odrzutowymi i przeniesiono je z gondoli nad kadłubem do centropłata. Wybrany i wypróbowany został już nawet konkretny typ silnika - miał to być amerykański LF 507. Gondole silników i kadłub zostały spłaszczone, co pozwoliło na otrzymanie konstrukcji o minimalnym echu radarowym (cechy stealth). Długość rozbiegu wzrosła do 400 m. Tę wersję nazwano PZL-230F. W 1992 zbudowano makietę samolotu i 23 grudnia 1992 przekazano ją wojsku, które w 1993 dokonało weryfikacji przydatności samolotu do przewidzianych zadań. Oględzin makiety samolotu dokonał m.in. ówczesny wicepremier Henryk Goryszewski. Weryfikacja wypadła pozytywnie, jednak kolejny rząd zadecydował o przerwaniu finansowania projektu. Prawdopodobnie wpłynął na to fakt, że w tym samym czasie prowadzono kilka innych projektów modernizacji uzbrojenia, między innymi projekt budowy samolotu szkolnego PZL I-22 Iryda i na nowy samolot nie wystarczało pieniędzy. Trzeba też powiedzieć, iż dużą rolę w końcowej ocenie projektu odegrał wynik operacji Pustynna Burza, gdzie świetnie sprawdziły się samoloty A-10 o zdecydowanie prostszej koncepcji - zwrotność uzyskana w wyniku niskiego i sporego płata, do tego o wytrzymałej konstrukcji, dobrej ochronie pilota (opancerzenie) i łatwej naprawie w warunkach polowych. Z samolotem związane są liczne kontrowersje. Rozpowszechniony jest pogląd, że cały projekt był tylko zbiorem pobożnych życzeń i był niemożliwy do zrealizowania. Krytycy twierdzą, że nie dałoby się zrobić samolotu o takich parametrach bazując na konstrukcji przeznaczonej do użycia silników turbośmigłowych. Ponadto wskazują, że Polska nie posiadała w owym czasie technologii, które planowano wykorzystać (np. fly-by-wire czy stealth) a szanse na ich uzyskanie w owym czasie były bliskie zeru. W tym samym czasie Instytut Lotnictwa w Warszawie rozwijał podobny projekt pod nazwą Pirania, a nieco później - projekt samolotu Kobra 2000. Podstawowe dane techniczne "Skorpiona":
* rozpiętość - 10,00 m (inne dane - 9 m)
* długość - 12,10 m (inne dane - 9,3 m)
* wysokość - 4,20 m,
* maksymalna prędkość - 1040 km/h (0,85 Ma),
* maksymalny pułap operacyjny - 12.000 m (pl)
|
| rdfs:comment
|
- El PZL-230 Skorpion fue un ambicioso proyecto de avión de ataque a tierra proyectado para la Fuerza Aérea Polaca. El proyecto se inició a finales de 1980 por la empresa PZL y cancelado en 1994 debido a la falta de fondos. (es)
- Il PZL-230 Skorpion fu un aereo da attacco al suolo sviluppato dall'azienda aeronautica polacca (già Państwowe Zakłady Lotnicze (PLZ) di Varsavia) negli anni novanta e rimasto allo stadio di prototipo. Destinato al supporto aereo ravvicinato e caratterizzato dall'adozione della tecnologia stealth, benché tecnologicamente avanzato non riuscì ad ottenere alcun contratto di fornitura ed il suo sviluppo venne abbandonato. (it)
- The PZL-230 Skorpion (scorpion) was a proposed Polish low-cost attack aircraft. It was being developed by Polish manufacturer PZL Warszawa-Okecie in the late 1980s and early 1990s. In the late 1980s, PZL started developing a new aircraft intended to combine high manoeuvrability, short take-off and landing (STOL) performance, and the ability to carry a 2,000kg payload while remaining a low-cost platform to procure and to operate. Original designs for the aircraft revolved around a twin-turboprop engine. At one point, the Pratt & Whitney Canada PT6A-67A engine was selected to power the type. However, the proposal was radically changed following a decision to submit it to a requirement issued for Polish Air Force which sought a light strike and battlefield support aircraft; accordingly, the p (en)
- PZL-230는 폴란드 공격기 프로젝트였다. PZL-230 Skorpion은 진행과정중 취소된 폴란드 공군이 추진했던 공격기 프로그램이다.1980년 폴란드 국영항공사에서 추진되었고 1994년에 자금 지원 문제로 최종 취소되었다.스콜피온은 두개의 제트엔진을 장착하고 엔진은 동체-날개 블렌디드 바디안에 내장하며 조종석 측면에 커나드를 장착하였다. 이 프로젝트는 국영 항공사에서 현대전(베트남전, 소련 아프가니스탄 전)을 분석하고 항공사 종사자들이 가진 PZL-130 Orlik 항공기 설계 경험을 발전시켜서 그들 나름대로의 개념으로 구상되었다.추구했던 항공기 설계 특성은 단거리 이착륙(STOL) 성능,낮은 가격, 제작 용이, 개조 용이, 낮은 운영비였다.최초 설계 개념은 1인승, 두개의 엔진, 커나드 장착 항공기 형태이며 엔진은 A-10과 같이 항공기 외부 상부에 두고 250 미터 활주로에서도 이착륙 가능, 2톤의 무장 탑재, 640Km/h의 속력, 25 mm 캐논포, NATO와 바르샤바 조약기구의 무장 모두를 소화해내고 fly-by-wire 조종방식, 선진화된 항전장비 등으로 구상하였다. (ko)
- PZL 230 Skorpion – konstrukcyjny projekt (zakończony budową drewnianej makiety) samolotu szturmowego, rozwijany w latach 90. XX w. w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie. Pod koniec lat 80. zespół konstruktorów lotniczych PZL Okęcie pod kierownictwem inżyniera Andrzeja Frydrychewicza opracował projekt lekkiego samolotu wsparcia wojsk lądowych, dobierając pożądane cechy takiego samolotu na podstawie analiz działań wojennych w Wietnamie i w Afganistanie. Wykorzystano również doświadczenia z prac nad PZL-130 Orlik. Projektowany samolot miał być przede wszystkim zwrotny, zdatny do gwałtownych manewrów, silnie uzbrojony, zdolny do krótkiego startu i lądowania na trawiastych lotniskach przyfrontowych, odporny na ostrzał dzięki opancerzeniu, prosty i dzięki temu tani w budowie oraz miał m (pl)
|
