| dbo:abstract
|
- L'opercle, en llatí literalment «petita tapadora», és un estructura anatòmica còrnia o calcària que existeix en molts (però no a tots) els grups de gasteròpodes. Aquesta estructura es troba en gasteròpodes d'aigua dolça, i en uns pocs gasteròpodes terrestres, incloent-hi les famílies , , , i . L'opercle està unit a la superfície superior del peu i, en el seu estat més complet, serveix com a classe d'"escotilla" per tancar l'obertura de la closca quan les parts toves de l'animal es retracten. La forma de l'opercle varia en gran manera d'una família de gasteròpodes a una altra. Força sovint té forma circular o més o menys ovalada. En espècie on l'opercle cap confortablement, el seu contorn correspon exactament a la forma de l'obertura de la closca i serveix per segellar l'entrada de la closca. Un forat aeri petit pot quedar per contribuir a respiració, especialment durant l'estivació. Moltes famílies tenen opercles reduïts en mida incapaços de tancar l'obertura de la conquilla. L'opercle de vegades està modificat: en la família l'opercle té forma de ganxo i s'utilitza per empènyer al substrat en una forma de locomoció a salts. Virtualment tots els cargols de pulmonats no tenen opercle, amb l'excepció de la família . Tanmateix, algunes espècies de pulmonats terrestres són capaces de secretar un epifragma, una estructura provisional que pot en alguns casos fer les mateixes funcions d'un opercle. L'epifragma es pot distingir de l'opercle veritable la seva homogeneïtat i la manca de marques de creixement concèntric. En els ammonites (cefalòpodes extingits), existia una estructura calcària denominada (aptychi en plural). Quan es descriviren per primer cop es creia que eren valves d'una espècie de bivalve, molts anys després es consideraven que era una forma semblant a opercles pertanyent les estructures a ammonites. Darrerament s'ha postulat que l'aptychus sigui un aparell de mandibular dels ammonites. (ca)
- Operkulum je víčko, které uzavírá ústí schránek předožábrých (Prosobranchia) plžů. Je vápenité a je trvale přirostlé k tělu v zadní části hřbetu. Plicnatí plži operkulum nemají a proto v případě nepříznivých podmínek (na zimní nebo na letní spánek) vytvářejí na uzavření ulity dočasné víčko zvané .
* epifragma hlemýždě zahradního Helix pomatia
* epifragma hlemýždě zahradního Helix pomatia (cs)
- Το επιπωμάτιο των γαστεροπόδων είναι μια δισκοειδής κατασκευή με την οποία φράσσεται η είσοδος του οστράκου τους δίκην πώματος (καπάκι), εξ ου και η ονομασία του. Έχει γενικά μορφή δίσκου, ή ωοειδή· το ακριβές σχήμα και μέγεθος ποικίλλει αντίστοιχα με τη μορφή και τη διάσταση του ανοίγματος της εισόδου του οστράκου, το οποίο και φέρεται στο πόδι του γαστεροπόδου. (el)
- Ein Operculum (lat. „Deckelchen“, Pl. Opercula) ist ein horniger oder kalkiger Deckel, den die Schnecken aus der Gruppe der Vorderkiemer an der Oberseite ihres Fußes tragen. Damit wird die Mündung des Gehäuses verschlossen, wenn das Tier sich zur Ruhe (etwa beim Austrocknen des Gewässers) oder bei Gefahr darin zurückgezogen hat. Die größten und bekanntesten Vorderkiemer der europäischen Binnengewässer, die Sumpfdeckelschnecken (Viviparidae), tragen diesen Deckel sogar im deutschen Namen. Ebenso die landlebenden Landdeckelschnecken (Pomatiidae), zu denen die einheimische Schöne Landdeckelschnecke (Pomatias elegans) gehört. Das Operculum ist nicht mit dem festsitzenden Epiphragma zu verwechseln, mit dem manche Lungenschnecken ihr Gehäuse verschließen, und auch nicht mit dem Clausilium, das die Lungenschnecken-Familie der Schließmundschnecken (Clausiliidae) kennzeichnet. Das Operculum weist konzentrische Strukturen auf und besitzt einen Kern nahe dem der Mündungswand des Gehäuses (dicht beim Nabel) zugewandten Rand. Es gibt zwei Typen von Opercula:
* Der erste Typ besteht aus hornigem Material verschiedener Dicke. Die Substanz ist biegsam und einschichtig, und das Operculum ist mehr oder weniger kreisrund.
* Der zweite Typ (auch als „Verschlussstein“ bezeichnet) hat eine mehrschichtige Struktur, mit horniger Basis und kalkiger Deckschicht, welche manchmal mit spiraligen Strukturen und Rillen skulpturiert ist. Bei diesem Kalk handelt es sich um eine mit besonderer Struktur auskristallisierte Form von Aragonit. Ebenso wie bei echten Perlen ist dies ein Kalziumkarbonat (CaCO3), das einen Härtegrad von 4 bis 4,5 nach der Mohsschen Skala aufweist. Nach dem Ableben löst sich das Operculum vom Schneckenhaus und kann am Strand und im Flachwasser gefunden werden. (de)
- El opérculo es la pieza de la parte superior del pie en forma de disco córneo o calcificado, que encaja exactamente en el estoma a modo de tapadera, cerrándolo al ocultarse el animal. El metapodio en los prosobranquios es quién produce el opérculo en los gasterópodos. (es)
- Chez les gastéropodes, l’opercule, ou operculum, est une membrane cornée ou calcaire attachée au pied et qui permet de refermer l’entrée de la coquille. Elle se différencie de l'épiphragme temporaire par son caractère mobile. L'opercule de Bolma rugosa est surnommé Œil de Sainte Lucie. (fr)
- The operculum (from Latin operculum 'cover, covering'; pl. opercula or operculums) is a corneous or calcareous anatomical structure like a trapdoor that exists in many (but not all) groups of sea snails and freshwater snails, and also in a few groups of land snails; the structure is found in some marine and freshwater gastropods, and in a minority of terrestrial gastropods, including the families Helicinidae, Cyclophoridae, Aciculidae, Maizaniidae, Pomatiidae, etc. The operculum is attached to the upper surface of the foot and in its most complete state, it serves as a sort of "trapdoor" to close the aperture of the shell when the soft parts of the animal are retracted. The shape of the operculum varies greatly from one family of gastropods to another. It is fairly often circular, or more or less oval in shape. In species where the operculum fits snugly, its outline corresponds exactly to the shape of the aperture of the shell and it serves to seal the entrance of the shell. Many families have opercula that are reduced in size, and which are not capable of closing the shell aperture. Opercula have sometimes been modified: in the Strombidae the operculum is claw-shaped and is used to push into the substrate in a leaping form of locomotion. Virtually all pulmonate snails are inoperculate, i.e. they do not have an operculum, with the exception of the Amphiboloidea. However, some terrestrial pulmonate species are capable of secreting an epiphragm, a temporary structure that can in some cases serve some of the same functions as an operculum. The epiphragm may be distinguished from the true operculum by its homogeneity and want of growth marks. In ammonites (extinct shelled cephalopods), a calcareous structure known as the aptychus (plural aptychi) existed. When these were first described they were thought to be valves of a bivalve species, then for many years after that they were considered to be a form of paired or single operculum-like structures belonging to ammonites. More recently the aptychus or paired aptychi have been hypothesized to be a jaw apparatus of ammonites. (en)
- L'opercolo è un organo mobile, simile ad un coperchio (operculum significa appunto coperchio), che chiude l'apertura di una cavità in animali, vegetali o funghi. (it)
- Het operculum (meervoud: operculums of opercula) is een 'dekseltje' waarmee bij bepaalde groepen slakkensoorten de mondopening van de schelp kan worden afgesloten als het dier zich daarin teruggetrokken heeft. Het wordt bij veel mariene, en een deel van de land- en zoetwatersoorten aangetroffen. De functie van het operculum is te voorkomen dat de weke delen van het dier uitdrogen als de plaats waar het dier leeft droogvalt. Een tweede functie bestaat uit bescherming tegen predatie. Het operculum kan net als de schelp bestaan uit calciumcarbonaat en of een van beide. Daarbij kan de calciumcarbonaat zowel in calcitische als in aragonitische kristalvorm voorkomen. Een combinatie van beide kristalvormen komt ook voor. De schelp en het operculum bestaan vaak niet uit hetzelfde materiaal. Dat is duidelijk het geval bij soorten waarvan de altijd uit calciumcarbonaat opgebouwde schelp een hoornachtig operculum heeft maar het komt ook veel voor dat soorten met een voornamelijk uit aragonitische kalk opgebouwde schelp een calcitisch operculum hebben. Hoewel het ook wel bij andere slakkengroepen voorkomt is de operculum voornamelijk aanwezig bij de prosobranchia. Bij de dieren uit deze klasse zit de operculum vastgegroeid aan het lichaam van het dier, is dus niet op één of andere wijze direct bevestigd aan de schelp en wordt gedurende het hele leven gebruikt. De groei van het operculum gaat gelijk op met de groei van de mondopening van het slakkenhuis. Bij veel soorten waarbij het gevaar voor uitdroging niet speelt is het operculum in grootte afgenomen waardoor het niet meer de hele mondopening afsluit. Bij een aantal groepen is het operculum in de loop van de evolutie geheel verdwenen. Dat is onder andere het geval bij napvormige soorten zoals de Sleutelgathoren en het Chinees hoedje of bij soorten met een zeer grote (Zeeoren) of juist zeer kleine mondopening (Cypraeidae). Ook bij drijvende soorten (Janthina fragilis) en parasitair levende soorten is het operculum afwezig. In een aantal gevallen heeft het operculum een andere functie gekregen, zo wordt het soms gebruikt bij de voortbeweging (Strombidae, Xenophoridae). (nl)
- Wieczko (inaczej zwane operculum) – najczęściej wapienny lub rogowy twór tworzony przez ślimaka w procesie wzrostu i służący do całkowitego lub częściowego zamknięcia ujścia muszli. Wieczka występują głównie u wodnych ślimaków i położone są na zewnętrznej tylnej części nogi. (pl)
- Оперку́лум (оперкулюм; лат. operculum — «крышка»), или унгуля́тная кры́шечка — плоская выпуклая крышечка, закрывающая устье раковины морских и пресноводных брюхоногих. Имеет роговую или известковую структуру. Оперкулум присутствует у многих, но не у всех представителей водных брюхоногих. Он есть также у некоторых групп сухопутных улиток, в том числе семейств , , , , и других. Для некоторых семейств (например, Нериты) наличие оперкулума является отличительным признаком. Крышечка прикреплена к верхней части ноги моллюска и служит своего рода «люком» для закрытия отверстия в раковине, когда мягкая часть тела убирается внутрь. Форма оперкулума зависит от семейства. Часто крышечка имеет круглую либо более или менее овальную форму. У некоторых видов она служит для полной герметизации раковины, поэтому в точности соответствует устью по форме. Многие виды имеют оперкулум, не способный закрыть всё отверстие из-за меньших размеров. Оперкулум иногда имеет иные формы и функции: например, у представителей семейства Strombidae он имеет когтеобразную форму и используется для нажима на субстрат и совершения моллюском скачкообразных движений. Практически у всех лёгочных улиток оперкулум отсутствует, за исключением представителей надсемейства . Однако многие виды отряда способны выделять слизистый секрет, застывающий в виде эпифрагмы, которая в некоторых случаях может выполнять те же функции, что и оперкулум. (ru)
- Em moluscos da classe Gastropoda, o opérculo (do latim: operculum; na tradução para o português, "cobertura" ou "tampa") é uma estrutura anatômica do seu pé, podendo ser de natureza córnea ou calcária, e que funciona como um encaixe protetor, em sua abertura, como um alçapão, encerrando o animal na concha de maneira mais ou menos eficaz contra a predação; também servindo para proteger o molusco em condições momentâneas de estiagem. Está presente em caramujos marinhos e de água doce (não incluindo todas as espécies), e ainda em alguns grupos de caracóis terrestres, incluindo, entre outras, as famílias Helicinidae, Cyclophoridae, Aciculidae, Maizaniidae e Pomatiidae. Nos Strombidae, marinhos, o opérculo, em forma de garra, é usado para empurrar o substrato de uma forma saltitante, realizando sua locomoção. Muitas famílias os possuem reduzidos em seu tamanho, tornando-se estruturas vestigiais e não sendo mais capazes de fechar a abertura da concha.
* Opérculo calcário de capa córnea espiralada, abaixo, do gastrópode Turbo jourdani Kiener, 1839, acima, característico de moluscos da família Turbinidae. (pt)
- 厣是螺壳开口处的小盖，也叫口盖、壳盖，对螺起保护作用。厣的英文称谓operculum在拉丁语中就是小盖子的意思。 某些海螺（如骨螺科）的厣可用作合香配料，被称为。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Operkulum je víčko, které uzavírá ústí schránek předožábrých (Prosobranchia) plžů. Je vápenité a je trvale přirostlé k tělu v zadní části hřbetu. Plicnatí plži operkulum nemají a proto v případě nepříznivých podmínek (na zimní nebo na letní spánek) vytvářejí na uzavření ulity dočasné víčko zvané .
* epifragma hlemýždě zahradního Helix pomatia
* epifragma hlemýždě zahradního Helix pomatia (cs)
- Το επιπωμάτιο των γαστεροπόδων είναι μια δισκοειδής κατασκευή με την οποία φράσσεται η είσοδος του οστράκου τους δίκην πώματος (καπάκι), εξ ου και η ονομασία του. Έχει γενικά μορφή δίσκου, ή ωοειδή· το ακριβές σχήμα και μέγεθος ποικίλλει αντίστοιχα με τη μορφή και τη διάσταση του ανοίγματος της εισόδου του οστράκου, το οποίο και φέρεται στο πόδι του γαστεροπόδου. (el)
- El opérculo es la pieza de la parte superior del pie en forma de disco córneo o calcificado, que encaja exactamente en el estoma a modo de tapadera, cerrándolo al ocultarse el animal. El metapodio en los prosobranquios es quién produce el opérculo en los gasterópodos. (es)
- Chez les gastéropodes, l’opercule, ou operculum, est une membrane cornée ou calcaire attachée au pied et qui permet de refermer l’entrée de la coquille. Elle se différencie de l'épiphragme temporaire par son caractère mobile. L'opercule de Bolma rugosa est surnommé Œil de Sainte Lucie. (fr)
- L'opercolo è un organo mobile, simile ad un coperchio (operculum significa appunto coperchio), che chiude l'apertura di una cavità in animali, vegetali o funghi. (it)
- Wieczko (inaczej zwane operculum) – najczęściej wapienny lub rogowy twór tworzony przez ślimaka w procesie wzrostu i służący do całkowitego lub częściowego zamknięcia ujścia muszli. Wieczka występują głównie u wodnych ślimaków i położone są na zewnętrznej tylnej części nogi. (pl)
- 厣是螺壳开口处的小盖，也叫口盖、壳盖，对螺起保护作用。厣的英文称谓operculum在拉丁语中就是小盖子的意思。 某些海螺（如骨螺科）的厣可用作合香配料，被称为。 (zh)
- L'opercle, en llatí literalment «petita tapadora», és un estructura anatòmica còrnia o calcària que existeix en molts (però no a tots) els grups de gasteròpodes. Aquesta estructura es troba en gasteròpodes d'aigua dolça, i en uns pocs gasteròpodes terrestres, incloent-hi les famílies , , , i . Moltes famílies tenen opercles reduïts en mida incapaços de tancar l'obertura de la conquilla. L'opercle de vegades està modificat: en la família l'opercle té forma de ganxo i s'utilitza per empènyer al substrat en una forma de locomoció a salts. (ca)
- Ein Operculum (lat. „Deckelchen“, Pl. Opercula) ist ein horniger oder kalkiger Deckel, den die Schnecken aus der Gruppe der Vorderkiemer an der Oberseite ihres Fußes tragen. Damit wird die Mündung des Gehäuses verschlossen, wenn das Tier sich zur Ruhe (etwa beim Austrocknen des Gewässers) oder bei Gefahr darin zurückgezogen hat. Die größten und bekanntesten Vorderkiemer der europäischen Binnengewässer, die Sumpfdeckelschnecken (Viviparidae), tragen diesen Deckel sogar im deutschen Namen. Ebenso die landlebenden Landdeckelschnecken (Pomatiidae), zu denen die einheimische Schöne Landdeckelschnecke (Pomatias elegans) gehört. (de)
- The operculum (from Latin operculum 'cover, covering'; pl. opercula or operculums) is a corneous or calcareous anatomical structure like a trapdoor that exists in many (but not all) groups of sea snails and freshwater snails, and also in a few groups of land snails; the structure is found in some marine and freshwater gastropods, and in a minority of terrestrial gastropods, including the families Helicinidae, Cyclophoridae, Aciculidae, Maizaniidae, Pomatiidae, etc. (en)
- Het operculum (meervoud: operculums of opercula) is een 'dekseltje' waarmee bij bepaalde groepen slakkensoorten de mondopening van de schelp kan worden afgesloten als het dier zich daarin teruggetrokken heeft. Het wordt bij veel mariene, en een deel van de land- en zoetwatersoorten aangetroffen. De functie van het operculum is te voorkomen dat de weke delen van het dier uitdrogen als de plaats waar het dier leeft droogvalt. Een tweede functie bestaat uit bescherming tegen predatie. (nl)
- Em moluscos da classe Gastropoda, o opérculo (do latim: operculum; na tradução para o português, "cobertura" ou "tampa") é uma estrutura anatômica do seu pé, podendo ser de natureza córnea ou calcária, e que funciona como um encaixe protetor, em sua abertura, como um alçapão, encerrando o animal na concha de maneira mais ou menos eficaz contra a predação; também servindo para proteger o molusco em condições momentâneas de estiagem. Está presente em caramujos marinhos e de água doce (não incluindo todas as espécies), e ainda em alguns grupos de caracóis terrestres, incluindo, entre outras, as famílias Helicinidae, Cyclophoridae, Aciculidae, Maizaniidae e Pomatiidae. Nos Strombidae, marinhos, o opérculo, em forma de garra, é usado para empurrar o substrato de uma forma saltitante, realizando (pt)
- Оперку́лум (оперкулюм; лат. operculum — «крышка»), или унгуля́тная кры́шечка — плоская выпуклая крышечка, закрывающая устье раковины морских и пресноводных брюхоногих. Имеет роговую или известковую структуру. Оперкулум присутствует у многих, но не у всех представителей водных брюхоногих. Он есть также у некоторых групп сухопутных улиток, в том числе семейств , , , , и других. Для некоторых семейств (например, Нериты) наличие оперкулума является отличительным признаком. (ru)
|
_torquata_002.jpg?width=300)
_torquata_002.jpg){kind=link}
_torquata_002.jpg){kind=link}
