| dbo:abstract
|
- La marine de l'État indépendant de Croatie (croate : Ratna Mornarica Nezavisne Države Hrvatske, RMNDH), a été créée en tant que marine de l'État indépendant de Croatie (croate : Nezavisna Država Hrvatska, NDH) le 10 avril 1941, date de la création par l'Axe du gouvernement fantoche du parti fasciste et séparatiste Oustachis d'une partie du Royaume de Yougoslavie, qui avait été envahi par les puissances de l'Axe quatre jours plus tôt. Il se composait de deux commandements, le Coast and Maritime Traffic Command, et le River and River Traffic Command, et avait son quartier général dans la capitale de Zagreb. Le Coast and Maritime Traffic Command se composait de trois commandements navals le long de la côte adriatique, chacun étant divisé en un certain nombre de districts navals se composant principalement de stations navales et météorologiques, et n'étaient responsables que de la garde côtière et des droits de douane. Le River and River Traffic Command se composait de sept stations fluviales, d'un bataillon d'infanterie navale et d'une flottille de commandement fluvial construite autour de deux anciens monitors fluviaux yougoslaves. La RMNDH n'était qu'une petite partie des forces armées de la NDH, en grande partie en raison des restrictions imposées par l'Italie. Pour éviter ces restrictions, les Allemands ont soulevé la Légion navale croate qui a combattu dans le cadre de la Kriegsmarine dans la campagne de la mer Noire entre 1941 et 1944. Après la capitulation italienne en septembre 1943, les Allemands ont transféré plusieurs navires italiens capturés à la RMNDH, bien que tous les plus importants avaient été perdus en décembre 1944 lorsque le personnel restant fut affecté à des tâches à terre pour éviter leur défection au profit des partisans yougoslaves. La RMNDH a été dissoute en mai 1945 avec l'effondrement et la défaite de la NDH. (fr)
- The Navy of the Independent State of Croatia (Croatian: Ratna Mornarica Nezavisne Države Hrvatske, RMNDH), was the navy of the Independent State of Croatia (Croatian: Nezavisna Država Hrvatska, NDH), an Axis puppet state controlled by the fascist Ustaše party. The NDH was created from parts of the Kingdom of Yugoslavia on 10 April 1941, four days after the World War II invasion of Yugoslavia by the Axis powers commenced. The RMNDH consisted of two commands, the Coast and Maritime Traffic Command, and the River and River Traffic Command, and had its headquarters in the NDH capital, Zagreb. The Coast and Maritime Traffic Command consisted of three naval commands along the Adriatic coast, which were each divided into a number of naval districts. The naval districts consisted mainly of naval and weather stations, and were only responsible for coast guard and customs duties. The River and River Traffic Command consisted of seven river stations, a naval infantry battalion, and a River Command Flotilla built around two former Yugoslav river monitors, which had been scuttled during the invasion but subsequently refloated. The RMNDH was only a small part of the armed forces of the NDH, largely due to restrictions imposed by Italy under the Treaties of Rome. To avoid these limitations, the Germans raised the Croatian Naval Legion which fought as part of the German Navy in the Black Sea campaign between 1941 and 1944. After the Italian capitulation in September 1943, the Germans transferred several captured Italian vessels to the RMNDH, including the light cruiser Dalmacija (renamed Zniam), the former Yugoslav torpedo boat T7, and the Malinska-class mining tender Mosor. All of the significant assets had been lost by December 1944 when the remaining personnel were assigned to duties ashore to circumvent their defection to the Yugoslav Partisans. The RMNDH was disbanded in May 1945 with the collapse and defeat of the NDH. (en)
- Военно-морские силы Независимого государства Хорватия (хорв. Mornarica Nezavisne Države Hrvatske) — часть вооружённых сил Независимого государства Хорватия в 1941—1945 годах. Законодательная база для них была создана 10 апреля 1941 подполковником армии Австро-Венгрии и будущим маршалом и главнокомандующим Вооружёнными силами НГХ Славко Кватерником путём издания закона «Об образовании армии и флота». Фактически ВМС Хорватии были образованы уже 12 апреля согласно Римским соглашениям Италии и Германии после оккупации итальянцами Далмации и залива Кварнер. Помимо всего прочего, у военно-морских сил было подразделение морской пехоты, известное как Хорватский морской легион и воевавшее на Восточном фронте Второй мировой войны в Чёрном море: ВМС Хорватии отправляли туда свои суда, чтобы оказывать помощь как флоту Италии, так и кригсмарине. Главным портом флота и штаб-квартирой считался город Макарска, позднее этот статус получил Сплит. Флот ВМС Хорватии был с самого начала войны очень слабым: к сентябрю 1943 года численность личного состава составляла всего 1262 человека. В сентябре 1943 года часть судов капитулировавшей Италии досталась хорватам, но при этом куда большую часть кораблей захватили немцы. Усилившееся присутствие кригсмарине в Адриатическом море не позволило хорватам в полной мере использовать свой флот, который был ослаблен налётами авиации союзников и рейдами партизан (корабли были уничтожены или захвачены). К декабрю 1944 года Независимое государство Хорватия лишилось контроля над всем побережьем, которое было уже в руках партизан. В распоряжении хорватов оставалась небольшая флотилия из Риеки: в отчаянии её личный состав попытался сбежать к партизанам, но только флагманский корабль сумел избежать захвата немцами и ушёл к партизанам. Оставшихся моряков немцы разоружили, забрали их суда и отправили личный состав в Загреб, где тех перевели на сухопутную службу. В итоге 1 января 1945 военно-морские силы Хорватии были упразднены де-юре, поскольку их существование в данной военной обстановке лишалось всяческого смысла. (ru)
- Hrvatska mornarica – marynarka wojenna marionetkowego Niepodległego Państwa Chorwackiego podczas II wojny światowej Po proklamowaniu Niepodległego Państwa Chorwackiego (NDH) 10 kwietnia 1941 r., chorwaccy ustasze rozpoczęli tworzenie sił zbrojnych, w tym marynarki wojennej. Pierwszym jej dowódcą został kontradm. . Jednakże Włochy, okupujące wraz z Niemcami terytorium NDH, nie zgodziły się na posiadanie przez Chorwatów na Morzu Adriatyckim okrętów wojennych większych niż o wyporności do 50 ton. W związku z tym dla ochrony granic i pobierania cła Chorwaci uzbroili szereg łodzi rybackich i niewielkich statków. W 1942 r. utworzono 3 lokalne dowództwa floty:
* Północne w Crikvenicy, później w Susaku,
* Centralne w Makarskiej, później w Splicie,
* Południowe w Dubrowniku. Ponadto utworzono Flotyllę Rzeczną na Dunaju i Sawie z dowództwem w Zemunie. W ramach tej flotylli istniał Morski Batalion Piechoty, stacjonujący w Zemunie, a następnie w Zagrzebiu. Duża część kadry marynarskiej weszła w skład Chorwackiego Legionu Morskiego, sformowanego 2 lipca 1941, dowodzonego przez kpt. Andro Vrkljana, a następnie kpt. . Legion wszedł w skład niemieckiej marynarki Kriegsmarine. Początkowo jego liczebność wynosiła 343 ludzi. Od końca września 1941 r. służył na Morzu Czarnym. Władze NDH miały nadzieję, że marynarze nabiorą doświadczenia bojowego i będą stanowić zaczątek chorwackiej marynarki wojennej. Legion zajmował się m.in. ochroną obszaru Morza Azowskiego, w oparciu o rekwirowane małe kutry i statki oraz niemieckie patrolowce typu MFK. Ostatecznie w marcu 1944 członkowie Legionu powrócili do Chorwacji. Flotylla Rzeczna w 1943 składała się z dawnych jugosłowiańskich monitorów "Sava" i "Bosna" (ex. "Morava"), kutrów: "Ustasa", "Bosut", kutrów patrolowych: "Petrincija", "Pliva", "Prace", "Pakra", "Plitvica" (zdobytych przez Niemcy w Holandii i przekazanych Chorwacji), pomocniczych trałowców: "Zagreb", "Peter Zrinski" i okrętu sztabowego "Vrbas" (ex. "Cer"). Część jednostek została utracona w walkach w II połowie 1944, w tym dwie największe "Sava" (9 września 1944) i "Bosna" (czerwiec 1944). Po wyjściu Włoch z wojny na początku września 1943 r. nastąpiła poważna reorganizacja Marynarki Wojennej NDH. Było to związane z faktem, że Niemcy pozwolili Chorwatom na swobodne rozwijanie ich sił morskich. Poza tym, Chorwaci przejęli kilka portów, zajmowanych dotąd przez wojska włoskie. Pod koniec 1943 r. nowym dowódcą floty wojennej został adm. . Na początku 1944 r., kiedy kolejnym dowódcą został kontradm. , Chorwaci przejęli od Niemców pewną ilość statków i okrętów wojennych po Włochach. Były to:
* torpedowiec T7 (ex-jugosłowiański T7) (od 8 lutego 1944, zatopiony 25 czerwca 1944)
* torpedowiec T3 /TA 48 (ex-jugosłowiański T3) (od 15 sierpnia 1944)
* eskortowiec G102 (od 15 sierpnia 1944)
* eskortowiec G104 (przebudowany ze statku pasażerskiego "Salvore", od 15 sierpnia 1944)
* minowiec "Pasman" (ex-jugosłowiański "Mosor") Na krążowniku szkolnym "Niobe" (ex-jugosłowiańskim "Dalmacija") 6 grudnia 1943 r. została zamustrowana mieszana niemiecko-chorwacka załoga, ale okręt już 19 grudnia tego roku wszedł on na mieliznę koło wyspy Silba, na której został 22 grudnia zniszczony przez 2 brytyjskie ścigacze. W Szybeniku utworzono morską grupę ochrony portu, która składała się z kilku uzbrojonych małych statków motorowych. 9 września 1944 r. Chorwaci dostali od Niemców 8 małych kutrów torpedowych (według innych źródeł 5) typu KS (m.in. KS 11, KS 31 i KS 32), z których pod koniec tego miesiąca sformowano Kroatische Küsten-Schnellbootsflottille w Rijece. Podporządkowano ją niemieckiej 11 Dywizji Ochronnej. Zmiany dotknęły też Flotyllę Rzeczną. Oprócz dowództwa w Zemunie (rzeczne policyjne statki patrolowe "Plitvica", "Praca" i "Bosut" oraz statek remontowy "Lika") utworzono dowództwo w Slavonskim Brodzie (monitory rzeczne "Sava" i "Bosna", statek-baza "Vrbas", rzeczne policyjne statki patrolowe "Petrinjcica", "Pakra" i "Pliva"). Marynarka chorwacka borykała się z przypadkami dezercji marynarzy do partyzantów. 14 grudnia 1944 zdezerterowała wraz z okrętem załoga kutra KS-5 (ex. KS-32), co stało się przyczyną decyzji o likwidacji odrębnej chorwackiej marynarki wojennej przez Niemców z dniem 1 stycznia 1945 i wcieleniu okrętów i ich załóg do marynarki niemieckiej. Na dzień 1 stycznia 1945 r. Marynarka Wojenna NDH liczyła 139 oficerów, 152 podoficerów i 1340 marynarzy oraz 437 innych osób. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- The Navy of the Independent State of Croatia (Croatian: Ratna Mornarica Nezavisne Države Hrvatske, RMNDH), was the navy of the Independent State of Croatia (Croatian: Nezavisna Država Hrvatska, NDH), an Axis puppet state controlled by the fascist Ustaše party. The NDH was created from parts of the Kingdom of Yugoslavia on 10 April 1941, four days after the World War II invasion of Yugoslavia by the Axis powers commenced. The RMNDH consisted of two commands, the Coast and Maritime Traffic Command, and the River and River Traffic Command, and had its headquarters in the NDH capital, Zagreb. The Coast and Maritime Traffic Command consisted of three naval commands along the Adriatic coast, which were each divided into a number of naval districts. The naval districts consisted mainly of naval a (en)
- La marine de l'État indépendant de Croatie (croate : Ratna Mornarica Nezavisne Države Hrvatske, RMNDH), a été créée en tant que marine de l'État indépendant de Croatie (croate : Nezavisna Država Hrvatska, NDH) le 10 avril 1941, date de la création par l'Axe du gouvernement fantoche du parti fasciste et séparatiste Oustachis d'une partie du Royaume de Yougoslavie, qui avait été envahi par les puissances de l'Axe quatre jours plus tôt. Il se composait de deux commandements, le Coast and Maritime Traffic Command, et le River and River Traffic Command, et avait son quartier général dans la capitale de Zagreb. (fr)
- Hrvatska mornarica – marynarka wojenna marionetkowego Niepodległego Państwa Chorwackiego podczas II wojny światowej Po proklamowaniu Niepodległego Państwa Chorwackiego (NDH) 10 kwietnia 1941 r., chorwaccy ustasze rozpoczęli tworzenie sił zbrojnych, w tym marynarki wojennej. Pierwszym jej dowódcą został kontradm. . Jednakże Włochy, okupujące wraz z Niemcami terytorium NDH, nie zgodziły się na posiadanie przez Chorwatów na Morzu Adriatyckim okrętów wojennych większych niż o wyporności do 50 ton. W związku z tym dla ochrony granic i pobierania cła Chorwaci uzbroili szereg łodzi rybackich i niewielkich statków. W 1942 r. utworzono 3 lokalne dowództwa floty: (pl)
- Военно-морские силы Независимого государства Хорватия (хорв. Mornarica Nezavisne Države Hrvatske) — часть вооружённых сил Независимого государства Хорватия в 1941—1945 годах. Законодательная база для них была создана 10 апреля 1941 подполковником армии Австро-Венгрии и будущим маршалом и главнокомандующим Вооружёнными силами НГХ Славко Кватерником путём издания закона «Об образовании армии и флота». Фактически ВМС Хорватии были образованы уже 12 апреля согласно Римским соглашениям Италии и Германии после оккупации итальянцами Далмации и залива Кварнер. Помимо всего прочего, у военно-морских сил было подразделение морской пехоты, известное как Хорватский морской легион и воевавшее на Восточном фронте Второй мировой войны в Чёрном море: ВМС Хорватии отправляли туда свои суда, чтобы оказывать (ru)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
