| dbo:abstract
|
- Al-Màlik an-Nàssir Zayn-ad-Din Abu-s-Saadat Fàraj ibn Barquq —àrab: الملك الناصر زين الدين أبوالسعادات فرج بن برقوق, al-Malik an-Nāṣir Zayn ad-Dīn Abu s-Saʿādāt Faraj ibn Barqūq—, més conegut simplement com a an-Nàssir Fàraj o com Fàraj (1389 - 1412), fou un soldà mameluc burjita del Caire (1399-1405) i 1405-1412). Era fill de Barquq i la seva mare era una dona grega de nom àrab Xirin. Les fonts del seu regnat són les històries dels egipcis Ibn Taghribirdí (el pare del qual fou atabeg de Fàraj i ell mateix fou cunyat del sultà que estava casat amb la seva germana) i al-Maqrizí. Va succeir en el tron al seu pare Barquq quan aquest va morir (20 de juny de 1399) amb 10 anys i va quedar sota tutela de dos generals del pare, Taghribirdí al-Bashbughawi i Aytimix al-Bajassí. Els conflictes entre els dos homes va culminar quan Aytimix (cap del partit turc) fou derrotat a Gaza i a Damasc i executat a Damasc (30 de març de 1400) i llavors la lluita es va traslladar al Caire entre Yaixbak i Nawruz al-Hafidí i finalment les circumstàncies van portar a la proclamació anticipada de la seva majoria d'edat el novembre del 1400 amb 12 anys. Va governar sis anys i La seva política fou de portar circassians de fora per ocupar el lloc dels mamelucs turcs. Aquestos dominaven a Síria. El partit circassià fou dirigit per Yaixbak aix-Xabaní i el turc pel virrei de Damasc Tanam i després per i Nawruz al-Hafidí, conflicte en què el primer va perdre el suport del sultà. El març de 1401 Tamerlà va arribar a Síria i va ocupar i saquejar Alep i Damasc i va arribar a tenir una entrevista amb Faradj en la que va participar el famós Ibn Khaldun (que no tenia cap posició oficial), però després va seguir al nord contra els otomans i mort Tamerlà (1405) el perill va desaparèixer. El general Djakam, el virrei de Damasc Shaykh al-Mamudi, el general Baybars i Taghribiridi al-Bashbughawi van intervenir a la lluita civil que va culminar amb la deposició de Faradj que va fugir a Síria junt amb Taghribiridi al-Bashbughawi i fou deposat per Yashbak i Baybars, sent proclamat al seu lloc el seu germà Abd al-Aziz (al-Malik al-Mansur) el 20 de setembre de 1405. Fou restaurat al tron al cap de 70 dies (28 de novembre de 1405) provocant això tot seguit la revolta de Djakam i de Nawruz al-Hafidi a Síria i el primer es va proclamar sultà (al-Malik al-Adil) el 21 de març de 1407 però va morir al setge d'Amida. Nawruz va dominar llavors Síria que va derrotar les forces enviades per Faradj, dirigides pel general Shaykh al-Mahmudi, nomenat virrei, que es va aliar a Nawruz. Fàraj va fer fins a tres expedicions més contra Nawruz i al-Mahmudí sense aconseguir la seva derrota. El 1411 fou executat l'amir Jamal-ad-Din al-Ustadar que el 1407 havia construït la madrassa que porta el seu nom al Caire. Finalment els rebels van aconseguir la victòria a la batalla de Lajjun (març-abril de 1412) i Fàraj va fugir a Damasc i fou declarat deposat el 28 de maig de 1412, i substituït pel califa abbàssida al-Mustaín, contra la seva voluntat. El regnat d'aquest va durar sis mesos. Finalment Xaykh al-Mahmudí va agafar el títol de sultà com a al-Muàyyad Xaykh. (ca)
- الناصر فرج بن برقوق (1399 - 1405) ، وهو الملك الناصر زين الدين أبو «السعادات» ، سلطان مملوكي، تولى عرش مصر بعد وفاة والده وعمره 13 عاما وتكررت معه مأساة أبيه حيث تنحى عن العرش ثم عاد إليه وسادت الفتن و في عهده وحدث قحط عام في البلاد مصحوبا بالوباء مما أدى إلى وفاة ثلث السكان وفي النهاية ثار ضده أمراء سوريا بزعامة الأمير شيخ الذي هزم السلطان في بعلبك واستولى على القاهرة وانتهى امر السلطان فرج بالقتل وتولى مكانه الخليفة المستعين باللّه أبو الفضل العباسي كحل مؤقت اتفق عليه أمراء المماليك وذلك في 815 هجرية. (ar)
- Al-Nasir Faraj or Nasir-ad-Din Faraj (Circassian: Фэрадж ан-Насир) (Urdu; Arabic; Persian: ناصر الدین فرج ; r. 1399–1412 CE) also Faraj ibn Barquq was born in 1386 and succeeded his father Sayf-ad-Din Barquq as the second Sultan of the Burji dynasty of the Mamluk Sultanate of Egypt in July 1399 with the title Al-Nasir. He was only thirteen years old when he became Sultan on the sudden death of his father. His reign was marked by anarchy, pandemonium and chaos with invasions of Tamerlane (Timur Leng, or Timur Beg Gurkani), including the sack of Damascus in 1400, incessant rebellions in Cairo, endless conflicts with the Emirs of Syria (with the Sultan and also amongst themselves), along with plague and famine which reduced the population of the kingdom to one-third. In September 1405, Faraj was afraid from the surrounding conspiracies, so he escaped his rule and was replaced briefly by his brother Izz ad-Din Abd al-Aziz, then he regained his position in November the same year. During the end of his reign he became a tyrannical ruler which eventually led him into his seventh and final conflict with the Syrian Emirs at Baalbek. Defeated in battle he fled to the Citadel of Damascus. Unable to escape, he surrendered and on May 23, 1412 he was stabbed to death in his prison cell by a hired assassin. The Emirs placed on the throne as a temporary measure Caliph Al-Musta'in Billah. Faraj was buried in Bab AL-Faradis cemetery in Damascus. (en)
- Al-Malik an-Nasir Faradsch ibn Barquq (arabisch الملك الناصر فرج بن برقوق, DMG al-Malik an-Nāṣir Faraǧ b. Barqūq; * 1386; † 1412) war zwischen 1399 und 1412 zweimal Sultan der Mamluken in Ägypten. Faradsch wurde 1399 Nachfolger seines Vaters Barquq (1382–1399). Unter ihm brachen erneut die Machtkämpfe unter den Mamlukenemiren aus, die das Reich erheblich schwächten. Hinzu kamen weitere Epidemien und Hungersnöte, die zum Rückgang der Bevölkerung und dem Niedergang der Landwirtschaft führten. Dies traf wiederum die Mamluken hart, die auf die Einnahmen aus ihren Militärlehen angewiesen waren. Durch den Zusammenbruch des Währungssystems wurde die Wirtschaft des Reiches weiter geschädigt. Diese Krise wurde durch den Konflikt mit Timur Lenk weiter verschärft. Um 1400 wurde Syrien mit Aleppo, Hama und Damaskus durch die Truppen Timur Lenks schwer verwüstet, ohne dass er von Faradsch zum Kampf gestellt wurde, da dieser sich wegen eines drohenden Umsturzes nach Kairo zurückzog. Unter den Mamluken dauerten die Unruhen weiter an. Als Faradsch 1405 überraschend verschwand, wurde sein Bruder Abd al-Aziz als Sultan eingesetzt. Nach zwei Monaten übernahm Faradsch aber wieder die Regierung. Er versuchte in der Folgezeit, die Ordnung in Syrien wiederherzustellen, stieß aber auf den Widerstand der syrischen Mamluken gegen den ägyptischen Zentralismus (in Aleppo herrschte 1407 als Gegensultan al-Malik al-Adil Abdallah Dschakam). Mehrere Feldzüge konnten die Autorität des Sultans nicht wiederherstellen. Im Mai 1412 wurde er gestürzt und auf Betreiben der Rechtsgelehrten in Syrien ermordet. Sein Leichnam verblieb dort, weshalb er nicht in der von ihm für sich und seinen Vater Barquq errichteten Grabmoschee bestattet wurde. Nachfolger wurde der Abbasidenkalif al-Mustain, der für einige Monate das Amt des Sultans übernahm, bevor mit al-Mu'aiyad Schaich (1412–1421) wieder ein Mamluk die Macht übernahm. (de)
- An-Nâsir Faraj ben Barquq (1389-1412) est un sultan mamelouk burjite qui règne en Égypte de 1399 à 1412 avec une éclipse de deux mois en 1405 pendant laquelle il est remplacé par son frère Al-Mansûr Abd al-Azîz. (fr)
- ナースィル・ファラジュ（アラビア語: الناصر فرج بن برقوق、転写：an-Nāṣir Faraj bn Barqūq、1389年 - 1412年）は、エジプトを支配したブルジー・マムルーク朝の第2代・第4代スルタン（在位：1399年 - 1405年、1405年 - 1412年）。 (ja)
- An-Nasir Faraj ibn Barquq (1386-1412) was sultan van het Mammelukkensultanaat Caïro, dat heerste over Syrië en Egypte. Hij was een zoon van Barquq, de eerste sultan van de . Hij volgde zijn vader op in 1399. Faraj was slechts veertien jaar oud toen Timoer Lenk in 1400 en met de grond gelijk maakte. Dit was het begin van een dramatische regeerperiode. Anarchie, chaos, onophoudelijke opstanden in Caïro en eindeloze conflicten met de emirs van Syrië, samengaand met pest en hongersnood, reduceerde de bevolking van het koninkrijk tot een derde. Hij leefde constant in angst, zo erg dat zijn broer Izz ad-Din Abd al-Aziz in 1405 gedurende twee maanden de troon overnam. Op het einde van zijn leven werd hij zo paranoïde dat hij regeerde als een tiran. Op 23 mei 1412 werd hij gevangengenomen in de citadel van Damascus en later in zijn cel doodgestoken. Na zijn dood werd de macht opgesplitst, en kwam er zowel een sultan als een kalief in Caïro. (nl)
- Аль-Малик ан-Насир Насир ад-Дин Фарадж ибн Баркук (араб. ناصر الدین فرج; 1386–1412) — мамлюкский султан Египта из династии Бурджитов в 1399—1405, 1405—1412 годах. Сын султана Баркука. Фарадж был рожден греческой невольницей в 1386 году. Он наследовал трон в возрасте 13 лет после внезапной смерти своего отца. При нём в стране развернулась борьба за власть между различными мамлюкскими группировками. Организованный главным эмиром и атабеком (главнокомандующий войсками султаната) Айтамышем и наместником в Сирии эмиром Танамом аль-Хасани заговор был раскрыт, а все наиболее видные его участники, в том числе и вышеупомянутые персонажи, были казнены в мае 1400 г. Справиться с оппозицией Фараджу удалось при помощи османов. Взамен Фарадж уступил султану Баязиду завоёванные им ещё у Баркука города и земли. Воспользовавшись этим, Тамерлан в 1400 г. вторгся в Сирию, захватив такие города как Алеппо, Хомс и Дамаск. В 1405 г. группа мамлюков возвела на престол одного из своих главарей — Абдул-Азиза, правление которого продолжалось всего несколько месяцев. С 1406 по 1412 г. султан предпринял пять походов в Сирию, целью которых были мамлюки-заговорщики, бежавшие в Дамаск. В самом Каире против Фараджа постоянно плелись заговоры. В 1412 г., взяв с собой халифа аль-Мустаина (1390—1430), Фарадж предпринял неудачный поход в Сирию. Потерпев поражение и был осаждён в Дамаске, а халиф попал в плен к мятежникам. Мятежники провозгласили аль-Мустаина султаном Египта, но тот упорно отказывался от этой сомнительной чести. Вскоре Фараджа схватили и он предстал перед судом эмиров. Суд приговорил его к смерти, но аль-Мустаин помиловал его. Через несколько месяцев правитель Дамаска Шайх отстранил халифа от власти и сам стал султаном, восстановив в стране мир и порядок. После смерти Шайха в 1421 г., султаном был провозглашён его полуторагодовалый сын Ахмад. (ru)
- 納斯爾-阿德-丁·法拉吉(1386-1411)，埃及布爾吉王朝第二任蘇丹，由1399-1411年在位。 他是在父親巴爾庫克突然死亡後即位，他統治時期國家陷入無政府狀態，加上帖木兒入侵叙利亞，饑荒和黑死病，導致全國人口減少1/3，並且與叙利亞的埃米爾衝突，國家烏煙瘴氣。他在位時期結束時，他成為了一個殘暴的統治者最終導致他到與敘利亞在埃米爾巴勒貝克衝突。戰鬥中他被打敗逃到大馬士革的城堡無路可逃，他投降並在1411年5月23日他被一個僱傭的殺手刺死在他的牢房內。 埃米爾把王位臨時交給哈里發阿爾-穆斯塔欣-比拉。 (zh)
- Насіруддін Абу-Саадат Фарадж ан-Насір (араб. ناصر الدین فرج; 1386–1412) — мамелюкський султан Єгипту з династії Бурджитів. (uk)
|
| dbo:activeYearsEndYear
| |
| dbo:activeYearsStartYear
| |
| dbo:parent
| |
| dbo:predecessor
| |
| dbo:successor
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6691 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
| |
| dbp:before
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:caption
|
- Khanqah of An-Nasir Farag ibn Barqu (en)
|
| dbp:deathDate
| |
| dbp:deathPlace
| |
| dbp:father
| |
| dbp:mother
| |
| dbp:name
| |
| dbp:predecessor
| |
| dbp:reign
|
- 0001-09-20 (xsd:gMonthDay)
- 0001-11-28 (xsd:gMonthDay)
|
| dbp:religion
| |
| dbp:spouse
|
- (en)
- Khawand Fatima (en)
- Lâ Aflaha man Zalama (en)
- Thuraiya (en)
|
| dbp:succession
| |
| dbp:successor
| |
| dbp:title
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
|
- 1399 (xsd:integer)
- 1405 (xsd:integer)
|
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- الناصر فرج بن برقوق (1399 - 1405) ، وهو الملك الناصر زين الدين أبو «السعادات» ، سلطان مملوكي، تولى عرش مصر بعد وفاة والده وعمره 13 عاما وتكررت معه مأساة أبيه حيث تنحى عن العرش ثم عاد إليه وسادت الفتن و في عهده وحدث قحط عام في البلاد مصحوبا بالوباء مما أدى إلى وفاة ثلث السكان وفي النهاية ثار ضده أمراء سوريا بزعامة الأمير شيخ الذي هزم السلطان في بعلبك واستولى على القاهرة وانتهى امر السلطان فرج بالقتل وتولى مكانه الخليفة المستعين باللّه أبو الفضل العباسي كحل مؤقت اتفق عليه أمراء المماليك وذلك في 815 هجرية. (ar)
- An-Nâsir Faraj ben Barquq (1389-1412) est un sultan mamelouk burjite qui règne en Égypte de 1399 à 1412 avec une éclipse de deux mois en 1405 pendant laquelle il est remplacé par son frère Al-Mansûr Abd al-Azîz. (fr)
- ナースィル・ファラジュ（アラビア語: الناصر فرج بن برقوق、転写：an-Nāṣir Faraj bn Barqūq、1389年 - 1412年）は、エジプトを支配したブルジー・マムルーク朝の第2代・第4代スルタン（在位：1399年 - 1405年、1405年 - 1412年）。 (ja)
- 納斯爾-阿德-丁·法拉吉(1386-1411)，埃及布爾吉王朝第二任蘇丹，由1399-1411年在位。 他是在父親巴爾庫克突然死亡後即位，他統治時期國家陷入無政府狀態，加上帖木兒入侵叙利亞，饑荒和黑死病，導致全國人口減少1/3，並且與叙利亞的埃米爾衝突，國家烏煙瘴氣。他在位時期結束時，他成為了一個殘暴的統治者最終導致他到與敘利亞在埃米爾巴勒貝克衝突。戰鬥中他被打敗逃到大馬士革的城堡無路可逃，他投降並在1411年5月23日他被一個僱傭的殺手刺死在他的牢房內。 埃米爾把王位臨時交給哈里發阿爾-穆斯塔欣-比拉。 (zh)
- Насіруддін Абу-Саадат Фарадж ан-Насір (араб. ناصر الدین فرج; 1386–1412) — мамелюкський султан Єгипту з династії Бурджитів. (uk)
- Al-Màlik an-Nàssir Zayn-ad-Din Abu-s-Saadat Fàraj ibn Barquq —àrab: الملك الناصر زين الدين أبوالسعادات فرج بن برقوق, al-Malik an-Nāṣir Zayn ad-Dīn Abu s-Saʿādāt Faraj ibn Barqūq—, més conegut simplement com a an-Nàssir Fàraj o com Fàraj (1389 - 1412), fou un soldà mameluc burjita del Caire (1399-1405) i 1405-1412). Era fill de Barquq i la seva mare era una dona grega de nom àrab Xirin. Les fonts del seu regnat són les històries dels egipcis Ibn Taghribirdí (el pare del qual fou atabeg de Fàraj i ell mateix fou cunyat del sultà que estava casat amb la seva germana) i al-Maqrizí. (ca)
- Al-Nasir Faraj or Nasir-ad-Din Faraj (Circassian: Фэрадж ан-Насир) (Urdu; Arabic; Persian: ناصر الدین فرج ; r. 1399–1412 CE) also Faraj ibn Barquq was born in 1386 and succeeded his father Sayf-ad-Din Barquq as the second Sultan of the Burji dynasty of the Mamluk Sultanate of Egypt in July 1399 with the title Al-Nasir. He was only thirteen years old when he became Sultan on the sudden death of his father. His reign was marked by anarchy, pandemonium and chaos with invasions of Tamerlane (Timur Leng, or Timur Beg Gurkani), including the sack of Damascus in 1400, incessant rebellions in Cairo, endless conflicts with the Emirs of Syria (with the Sultan and also amongst themselves), along with plague and famine which reduced the population of the kingdom to one-third. (en)
- Al-Malik an-Nasir Faradsch ibn Barquq (arabisch الملك الناصر فرج بن برقوق, DMG al-Malik an-Nāṣir Faraǧ b. Barqūq; * 1386; † 1412) war zwischen 1399 und 1412 zweimal Sultan der Mamluken in Ägypten. Faradsch wurde 1399 Nachfolger seines Vaters Barquq (1382–1399). Unter ihm brachen erneut die Machtkämpfe unter den Mamlukenemiren aus, die das Reich erheblich schwächten. Hinzu kamen weitere Epidemien und Hungersnöte, die zum Rückgang der Bevölkerung und dem Niedergang der Landwirtschaft führten. Dies traf wiederum die Mamluken hart, die auf die Einnahmen aus ihren Militärlehen angewiesen waren. Durch den Zusammenbruch des Währungssystems wurde die Wirtschaft des Reiches weiter geschädigt. (de)
- An-Nasir Faraj ibn Barquq (1386-1412) was sultan van het Mammelukkensultanaat Caïro, dat heerste over Syrië en Egypte. Hij was een zoon van Barquq, de eerste sultan van de . Hij volgde zijn vader op in 1399. Op het einde van zijn leven werd hij zo paranoïde dat hij regeerde als een tiran. Op 23 mei 1412 werd hij gevangengenomen in de citadel van Damascus en later in zijn cel doodgestoken. Na zijn dood werd de macht opgesplitst, en kwam er zowel een sultan als een kalief in Caïro. (nl)
- Аль-Малик ан-Насир Насир ад-Дин Фарадж ибн Баркук (араб. ناصر الدین فرج; 1386–1412) — мамлюкский султан Египта из династии Бурджитов в 1399—1405, 1405—1412 годах. Сын султана Баркука. Фарадж был рожден греческой невольницей в 1386 году. Он наследовал трон в возрасте 13 лет после внезапной смерти своего отца. При нём в стране развернулась борьба за власть между различными мамлюкскими группировками. Организованный главным эмиром и атабеком (главнокомандующий войсками султаната) Айтамышем и наместником в Сирии эмиром Танамом аль-Хасани заговор был раскрыт, а все наиболее видные его участники, в том числе и вышеупомянутые персонажи, были казнены в мае 1400 г. Справиться с оппозицией Фараджу удалось при помощи османов. Взамен Фарадж уступил султану Баязиду завоёванные им ещё у Баркука города и (ru)
|
| rdfs:label
|
- An-Nasir Faraj (en)
- الناصر زين الدين فرج (ar)
- Fàraj (ca)
- Faradsch (de)
- An-Nâsir Faraj ben Barquq (fr)
- ナースィル・ファラジュ (ja)
- An-Nasir Faraj (nl)
- Ан-Насир Фарадж (ru)
- 納斯爾-阿德-丁 法拉吉 (zh)
- Фарадж ан-Насір (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:predecessor
of | |
| is dbo:successor
of | |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:after
of | |
| is dbp:before
of | |
| is dbp:patron
of | |
| is dbp:predecessor
of | |
| is dbp:successor
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
