| dbo:abstract
|
- Menyhért Lónyay, plným jménem Menyhért Lónyay von Nagylónya und Vásárosnamény, někdy též Melchior Lónyay (6. ledna 1822 – 3. listopadu 1884 Budapešť), byl rakouský, rakousko-uherský, respektive uherský šlechtic a politik, v letech 1870–1871 ministr financí Rakouska-Uherska, pak v letech 1871–1872 předseda vlády Uherska. (cs)
- Menyhért Lónyay, seit 1871 Graf Lónyay von Nagylónya und Vásárosnamény (* 6. Januar 1822 in Nagylónya, Komitat Bereg; † 3. November 1884 Budapest) war ein ungarischer Politiker und 1871/72 Ministerpräsident des Königreichs Ungarn. (de)
- Grafo LÓNYAY Menyhért (n. 6-an de januaro 1822, – m. 3-an de novembro 1884, Budapeŝto) estis hungara politikisto, prezidanto de la Hungara Scienca Akademio, ĉefministro de Hungario en 1871–72. Li studis filologion, juron, ekonomion, diplomiĝis en 1839 pri filologio, poste plustudis en eksterlando. Li iĝis en 1843 parlamenta komisiito de Bereg. Li apartenis al la , liaj politikaj ideoj proksimis al tiuj de la centristoj gvidataj de József Eötvös. Li estis parlamentano ankaŭ en la reforma parlamento de 1847–48, sed li estis pli modera ol la . Li laboris ekde septembro de 1848 kiel financministeria konsilisto, poste agadis kiel financafera ŝtatsekretario de la Szemere-registaro. Li vivis inter 1849 kaj 1850 en elmigrado. Li ricevis en 1850 reĝan amnestion, hejmenvenis kaj ekagadis en la ekonomia vivo. Li estis fondinto de la , Elsõ Magyar Biztosító Társaság, kaj la , Magyar Földhitelintézet, kaj eĉ prezidanto de la posta. Li agadis eĉ kiel financa konsilanto de Ferenc Deák kaj Gyula Andrássy. Li estis por mallonga tempo la kunredaktoro de la , poste kunlaboranto ĉe . Li estis celkonscia politikisto, ofte tro perforta, ne okupiĝante pri la populareco. Kiel rekonata financa aŭtoritato, li estis ekde februaro de 1867 en la Andrássy-registaro, poste ekde 1870 li estis komuna (monarĥia) financministro. Li estis ekde la 14-a de novembro 1871 hungara ĉefministro kaj ministro pri militistaj aferoj. Lia ĉefa celo estis la fortigo de la Deák-partio, tiel li uzis por tio ĉiun rimedon dum la parlamentaj elektoj de 1872. Li helpis al mandato siajn parencojn, konatojn, fidulojn, kiuj formis apartan ĉ. 70-membran grupon en la registara partio. La opozicio akre atakis lian financan politikon kaj personan tuŝeblecon . Oni akuzis lin en novembro de 1872 en la parlamento je malfermita koruptado. Plimulto de la partio turniĝis kontraŭ li, tial li abdikis la 4-an de decembro 1872. Li ricevis en 1871 grafan titolon. Li estis membro de la Hungara Scienca Akademio (HSA), ekde 1858 kiel koresponda, ekde 1861 kiel ordinara memro. Li estis ekde 1861 vicprezidanto de HSA, ekde 1871 ĝis sia morto en 1884 ties prezidanto. (eo)
- Le comte Menyhért Lónyai (nagylónyai és vásárosnaményi gróf Lónyay Menyhért en hongrois), né le 6 janvier 1822 et mort le 3 novembre 1884, est un homme d'État hongrois. (fr)
- Conde Menyhért Lónyay de Nagylónya y Vásárosnamény, (en español: Melchor Lónyay) (nacido 6 de enero de 1822 en ; muerto 3 de noviembre de 1884 en Budapest) era un político húngaro. (es)
- Menyhért Count Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (6 January 1822, in Nagylónya – 3 November 1884, in Budapest) was a Hungarian politician who served as Prime Minister of Hungary from 1871 to 1872. He was born to an aristocratic Protestant family, and studied law in Pest. He became a member of the Hungarian Diet in 1843, where he was a member of the opposition, though he also opposed the protectionist tariff system of Lajos Kossuth. He was undersecretary of state in the government brought to power by the Hungarian Revolution of 1848, and fled when the rebellion was put down in 1849. He returned to the country in 1850 with amnesty granted. After his return, he championed the construction works intended to provide navigation and flood control over the Tisza river and had an active role in launching projects in the agricultural and financial sectors. He protested in favor of the autonomy of Protestant churches after the endangered them. He was appointed Minister of Finance under the first constitutional Prime Minister, Gyula Andrássy, in 1867, and in 1870 became the Minister of Finance of Austria-Hungary. In August 1871 he was raised to the rank of Count, and in November 1871 he became Prime Minister of Hungary. He was driven off office relatively quickly, however, amidst accusations of corruption: He was accused directly by a member of the Diet on 18 November 1872, and was dismissed on 2 December of that year. He became a member of the upper chamber of the Diet in 1875, and died in 1884. (en)
- Menyhért Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (Nagylónya, 6 gennaio 1822 – Budapest, 3 novembre 1884) è stato un politico ungherese, primo ministro dell'Ungheria dal 1871 al 1872. Membro di una famiglia aristocratica protestante, divenne membro della Dieta nel 1843 e si distinse per la sua opposizione al sistema tariffario protezionista proposto da Lajos Kossuth. In seguito alla formazione di un governo rivoluzionario nel 1848 ricoprì la carica di sottosegretario di Stato. Dopo il fallimento dei moti fuggì da Paese per farvi ritorno nel 1850 in seguito ad un'amnistia. Nominato ministro delle Finanze nel 1867 durante il governo di Gyula Andrássy, divenne tre anni dopo ministro delle Finanze dell'Impero austro-ungarico. Nell'agosto 1871 venne nominato conte e divenne primo ministro d'Ungheria ma già il 2 dicembre dell'anno dopo sarà costretto alle dimissioni in seguito alle accuse di corruzione lanciate contro di lui da un membro della Dieta. (it)
- Graaf Menyhért Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (Lónya, 6 januari 1822 - Boedapest, 3 november 1884) was een Hongaars politicus en voor ongeveer een jaar ook premier van Hongarije. (nl)
- Menyhért Lónyay, född 6 januari 1822 i , död 3 november 1884 i Budapest, var en ungersk greve och politiker. Lónyay blev 1848 understatssekreterare för finanserna i Lajos Batthyánys och Lajos Kossuths ministär, men tvingades efter nederlaget i den ungerska självständighetskampen bege sig i landsflykt. År 1850 erhöll han amnesti samt arbetade under den följande tiden verksamt för jordbrukets höjande och för inrättandet av kreditanstalter. År 1867 blev Lónyay finansminister i ungerska ministären, erhöll 1870 samma post i den österrikisk-ungerska riksministären och utnämndes i november 1871 till ungersk konseljpresident, men avgick redan i december 1872, beskylld för egennytta vid upptagande av statslån, och deltog sedan i det politiska livet endast som medlem av ungerska överhuset. Han blev 1861 president och 1870 greve. Han gjorde sig känd även som författare till flera nationalekonomiska arbeten (på ungerska) samt till en biografi över István Széchenyi (tysk översättning 1875). (sv)
- Меньхерт Лоньяи (венг. Lónyay Menyhért, граф де Надьлонья и Вашарошнамень (англ. de Nagylónya et Vásárosnamény); 1822—1884) — венгерский государственный деятель. С 1843 года — член палаты, в которой принадлежал к оппозиции, но боролся против покровительственного тарифа Кошута; в 1848 году занимал должность товарища министра финансов. Когда в 1849 году восстание было подавлено, он бежал, но в 1850 году был помилован и вернулся в Венгрию. Здесь он содействовал урегулированию реки Тисы, организовал сельскохозяйственные провинциальные союзы, принимал горячее участие в устройстве кредитных учреждений, энергично выступал в защиту автономии протестантской церкви, которой угрожал патент 1859 года. В конституционном транслейтанском министерстве Андраши от 17 февраля 1867 года ему поручено было министерство финансов. В 1870 году он назначен имперским министром финансов, в ноябре 1871 года — венгерским министром-президентом. Когда было обнаружено, что он при государственных займах и закупках, а также при управлении железными дорогами злоупотреблял своим влиянием для собственного обогащения, он вынужден был выйти в отставку (декабрь 1872). С 1875 году был членом верхней палаты. Написал несколько трудов на венгерском языке: о государственных имуществах (Буда, 1869), об общественных делах Венгрии (Пешт, 1846 и 1873—1875) и др. На немецкий язык переведены его «Bankfrage» (Пешт, 1876) и «Graf Stefan Scéchenyi» (там же, 1875). (ru)
- Меньгерт Лоньяї (угор. Lónyay Menyhért; 6 січня 1822, Надьлоня, Саболч-Сатмар-Береґ, Угорщина — 3 листопада 1884, Будапешт, Угорщина) — угорський державний діяч. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Menyhért Lónyay, plným jménem Menyhért Lónyay von Nagylónya und Vásárosnamény, někdy též Melchior Lónyay (6. ledna 1822 – 3. listopadu 1884 Budapešť), byl rakouský, rakousko-uherský, respektive uherský šlechtic a politik, v letech 1870–1871 ministr financí Rakouska-Uherska, pak v letech 1871–1872 předseda vlády Uherska. (cs)
- Menyhért Lónyay, seit 1871 Graf Lónyay von Nagylónya und Vásárosnamény (* 6. Januar 1822 in Nagylónya, Komitat Bereg; † 3. November 1884 Budapest) war ein ungarischer Politiker und 1871/72 Ministerpräsident des Königreichs Ungarn. (de)
- Le comte Menyhért Lónyai (nagylónyai és vásárosnaményi gróf Lónyay Menyhért en hongrois), né le 6 janvier 1822 et mort le 3 novembre 1884, est un homme d'État hongrois. (fr)
- Conde Menyhért Lónyay de Nagylónya y Vásárosnamény, (en español: Melchor Lónyay) (nacido 6 de enero de 1822 en ; muerto 3 de noviembre de 1884 en Budapest) era un político húngaro. (es)
- Graaf Menyhért Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (Lónya, 6 januari 1822 - Boedapest, 3 november 1884) was een Hongaars politicus en voor ongeveer een jaar ook premier van Hongarije. (nl)
- Меньгерт Лоньяї (угор. Lónyay Menyhért; 6 січня 1822, Надьлоня, Саболч-Сатмар-Береґ, Угорщина — 3 листопада 1884, Будапешт, Угорщина) — угорський державний діяч. (uk)
- Grafo LÓNYAY Menyhért (n. 6-an de januaro 1822, – m. 3-an de novembro 1884, Budapeŝto) estis hungara politikisto, prezidanto de la Hungara Scienca Akademio, ĉefministro de Hungario en 1871–72. Li studis filologion, juron, ekonomion, diplomiĝis en 1839 pri filologio, poste plustudis en eksterlando. Li iĝis en 1843 parlamenta komisiito de Bereg. Li apartenis al la , liaj politikaj ideoj proksimis al tiuj de la centristoj gvidataj de József Eötvös. Li estis parlamentano ankaŭ en la reforma parlamento de 1847–48, sed li estis pli modera ol la . (eo)
- Menyhért Count Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (6 January 1822, in Nagylónya – 3 November 1884, in Budapest) was a Hungarian politician who served as Prime Minister of Hungary from 1871 to 1872. He was born to an aristocratic Protestant family, and studied law in Pest. He became a member of the Hungarian Diet in 1843, where he was a member of the opposition, though he also opposed the protectionist tariff system of Lajos Kossuth. He was undersecretary of state in the government brought to power by the Hungarian Revolution of 1848, and fled when the rebellion was put down in 1849. He returned to the country in 1850 with amnesty granted. After his return, he championed the construction works intended to provide navigation and flood control over the Tisza river and had an active role in (en)
- Menyhért Lónyay de Nagylónya et Vásárosnamény (Nagylónya, 6 gennaio 1822 – Budapest, 3 novembre 1884) è stato un politico ungherese, primo ministro dell'Ungheria dal 1871 al 1872. Membro di una famiglia aristocratica protestante, divenne membro della Dieta nel 1843 e si distinse per la sua opposizione al sistema tariffario protezionista proposto da Lajos Kossuth. In seguito alla formazione di un governo rivoluzionario nel 1848 ricoprì la carica di sottosegretario di Stato. Dopo il fallimento dei moti fuggì da Paese per farvi ritorno nel 1850 in seguito ad un'amnistia. (it)
- Menyhért Lónyay, född 6 januari 1822 i , död 3 november 1884 i Budapest, var en ungersk greve och politiker. Lónyay blev 1848 understatssekreterare för finanserna i Lajos Batthyánys och Lajos Kossuths ministär, men tvingades efter nederlaget i den ungerska självständighetskampen bege sig i landsflykt. År 1850 erhöll han amnesti samt arbetade under den följande tiden verksamt för jordbrukets höjande och för inrättandet av kreditanstalter. (sv)
- Меньхерт Лоньяи (венг. Lónyay Menyhért, граф де Надьлонья и Вашарошнамень (англ. de Nagylónya et Vásárosnamény); 1822—1884) — венгерский государственный деятель. С 1843 года — член палаты, в которой принадлежал к оппозиции, но боролся против покровительственного тарифа Кошута; в 1848 году занимал должность товарища министра финансов. Когда в 1849 году восстание было подавлено, он бежал, но в 1850 году был помилован и вернулся в Венгрию. (ru)
|
