| dbo:abstract
|
- Unter der maximalen Interkuspidation (lateinisch inter ‚inmitten‘, cuspis ‚Spitze‘, ‚Höcker‘; englisch Maximum intercuspation) versteht man in der Zahnmedizin das vollständige Ineinandergreifen der Höcker und Grübchen jeweils der Ober- und Unterkieferzähne, dies bedeutet einen maximalen Vielpunktkontakt. Diese stabile Verzahnung wird bei weitgehend erhaltenen Stützzonen ausschließlich durch die Okklusion bestimmt. In maximaler Interkuspidation ist die Lage des Unterkiefers in Relation zum Oberkiefer in allen drei Raumrichtungen definiert. Sie wird auch zentrische Okklusion genannt. Voraussetzung für eine maximale Interkuspidation ist eine Normalbisslage bei regelrechter Verzahnung der Seitenzähne in transversaler Richtung. Diese Stellung definiert sowohl die anterior-posteriore und seitliche Position des Unterkiefers und des Oberkiefers sowie die superior-inferiore Lagebeziehung, demnach die vertikale Kieferrelation. Die maximale Interkuspidation ist eine wichtige Position bei der Kieferrelationsbestimmung in der Zahnersatzbehandlung und in der Kieferorthopädie. In der maximalen Interkuspidation kann im vollbezahnten Gebiss bei vollständigen gesunden Zähnen eine maximale Beißkraft von 500 N (veraltet 50 kp) für die erste Molar-Region und 400 N in der prämolaren Zone erzeugt werden. Im Vergleich dazu können Totalprothesenträger eine maximale Beißkraft von nur etwa 50 N im Seitenzahnbereich erzeugen. (de)
- In dentistry, maximum intercuspation refers to the occlusal position of the mandible in which the cusps of the teeth of both arches fully interpose themselves with the cusps of the teeth of the opposing arch. This position used to be referred to as centric occlusion. This is an important jaw position, as it defines both the anterior-posterior and lateral relationships of the mandible and the maxilla, as well as the superior-inferior relationship known as the vertical dimension of occlusion. These are important considerations when evaluating a patient orthodontically, as well as restoring them prosthodontically. (en)
- In odontoiatria, con massima intercuspidazione ci si riferisce alla posizione occlusale della mandibola in cui le cuspidi dei denti di entrambe le arcate dentarie si interpongono completamente. Questa posizione viene anche chiamata occlusione centrica. La massima intercuspidazione definisce sia le relazioni antero-posteriori che laterali di mandibola e mascella, nonché la relazione superiore-inferiore, conosciuta come dimensione verticale di occlusione. La valutazione clinica di queste relazioni è importante nell'esame ortodontico, così come per il ripristino protesico. (it)
- Zwarcie – terminem tym określamy wzajemne pozycje (statyczne i dynamiczne) żuchwy i szczęk w których zęby obu kontaktują się ze sobą w jakikolwiek sposób. W bezzębiu zwarcie definiujemy jako wzajemny stosunek żuchwy i szczęk względem trzech płaszczyzn. Wyróżniamy zwarcie centryczne (centralne) i zwarcie ekscentryczne (pozacentralne). W skład zwarcia centrycznego wchodzą:
* maksymalne zaguzkowanie (interkuspidacja),
* maksymalne dotylne położenie zwarciowe żuchwy (u ok. 10% ludzi pokrywa się z maksymalnym zaguzkowaniem),
* poślizg centryczny pomiędzy powyższymi położeniami (0,8-1,2 mm). Zwarcie ekscentryczne to wszystkie pozostałe położenia (poza zwarciem centrycznym). (pl)
- При́кус — взаимоотношение зубных рядов при максимальном контакте и полном смыкании зубов верхней и нижней челюстей. Вид прикуса определяется характером смыкания зубных рядов в положении центральной окклюзии. Опытный врач-ортодонт может определить характер прикуса даже при полном отсутствии зубов у пациента. Различают временный (сменный) и постоянный прикус, а также физиологический, патологический и аномалии прикуса. Не следует путать прикус с окклюзией. (ru)
- При́кус — співвідношення верхніх і нижніх зубних рядів при їх змиканні (оклюзії).Є декілька видів прикусів -прямий-Перехресний -Відкритий-Глибокий-дистальнийВсі вони характеризуються своїм видом зімкнення зубів (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1256 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- In odontoiatria, con massima intercuspidazione ci si riferisce alla posizione occlusale della mandibola in cui le cuspidi dei denti di entrambe le arcate dentarie si interpongono completamente. Questa posizione viene anche chiamata occlusione centrica. La massima intercuspidazione definisce sia le relazioni antero-posteriori che laterali di mandibola e mascella, nonché la relazione superiore-inferiore, conosciuta come dimensione verticale di occlusione. La valutazione clinica di queste relazioni è importante nell'esame ortodontico, così come per il ripristino protesico. (it)
- При́кус — взаимоотношение зубных рядов при максимальном контакте и полном смыкании зубов верхней и нижней челюстей. Вид прикуса определяется характером смыкания зубных рядов в положении центральной окклюзии. Опытный врач-ортодонт может определить характер прикуса даже при полном отсутствии зубов у пациента. Различают временный (сменный) и постоянный прикус, а также физиологический, патологический и аномалии прикуса. Не следует путать прикус с окклюзией. (ru)
- При́кус — співвідношення верхніх і нижніх зубних рядів при їх змиканні (оклюзії).Є декілька видів прикусів -прямий-Перехресний -Відкритий-Глибокий-дистальнийВсі вони характеризуються своїм видом зімкнення зубів (uk)
- Unter der maximalen Interkuspidation (lateinisch inter ‚inmitten‘, cuspis ‚Spitze‘, ‚Höcker‘; englisch Maximum intercuspation) versteht man in der Zahnmedizin das vollständige Ineinandergreifen der Höcker und Grübchen jeweils der Ober- und Unterkieferzähne, dies bedeutet einen maximalen Vielpunktkontakt. Diese stabile Verzahnung wird bei weitgehend erhaltenen Stützzonen ausschließlich durch die Okklusion bestimmt. (de)
- In dentistry, maximum intercuspation refers to the occlusal position of the mandible in which the cusps of the teeth of both arches fully interpose themselves with the cusps of the teeth of the opposing arch. This position used to be referred to as centric occlusion. (en)
- Zwarcie – terminem tym określamy wzajemne pozycje (statyczne i dynamiczne) żuchwy i szczęk w których zęby obu kontaktują się ze sobą w jakikolwiek sposób. W bezzębiu zwarcie definiujemy jako wzajemny stosunek żuchwy i szczęk względem trzech płaszczyzn. Wyróżniamy zwarcie centryczne (centralne) i zwarcie ekscentryczne (pozacentralne). W skład zwarcia centrycznego wchodzą:
* maksymalne zaguzkowanie (interkuspidacja),
* maksymalne dotylne położenie zwarciowe żuchwy (u ok. 10% ludzi pokrywa się z maksymalnym zaguzkowaniem),
* poślizg centryczny pomiędzy powyższymi położeniami (0,8-1,2 mm). (pl)
|
| rdfs:label
|
- Maximale Interkuspidation (de)
- Massima intercuspidazione (it)
- Maximum intercuspation (en)
- Zwarcie (stomatologia) (pl)
- Прикус (ru)
- Прикус (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
