| dbo:abstract
|
- Lviv Academic Gymnasium at the National University "Lviv Polytechnic" (Ukrainian: Львівська академічна гімназія) - the oldest high school in Lviv, Ukraine based on the order of Joseph II, Holy Roman Emperor, on October 24, 1784. Lviv Academic Gymnasium is considered one of the best secondary schools in Ukraine. Among the pupils of the gymnasium (at different times) were , Yevhen Petrushevych, Stanyslav Lyudkevych, Yevhen Konovalets and Roman Shukhevych. The building of the Gymnasium located on the street Stepan Bandera, 14 on the left of the main building of Lviv Polytechnic. Vasyl Il'nyts'ky was the first director of gymnasium. (en)
- Ukraińskie akademickie gimnazjum we Lwowie – najstarsze ukraińskie gimnazjum w Galicji, utworzone we Lwowie rozporządzeniem Józefa II 24 października 1784, wraz z józefińskim Uniwersytetem Lwowskim, i stanowiące jego integralną część. Gimnazjum było kontynuacją tzw. akademickiego gimnazjum jezuitów (działającego od 1591), oraz następnie cesarsko-królewskiego gimnazjum państwowego (od 1774) i terezjańskiego królewskiego gimnazjum państwowego (od 1776). Absolwenci gimnazjum mieli zagwarantowany wstęp na studia na Uniwersytecie bez egzaminów wstępnych. Językiem wykładowym do 1849 była łacina, później język niemiecki z dodatkową łaciną. Od 1867 wprowadzono język ukraiński jako wykładowy w czterech klasach początkowych, a od 1874 we wszystkich klasach. W 1906 szkołę rozdzielono na szkołę główną i filię (w roku szkolnym 1913/1914 szkoła liczyła w sumie 1100 uczniów). W 1932, w związku z reformą systemu szkolnego (tzw. reforma jędrzejewiczowska) szkoła przeszła reorganizację i została podzielona na 4-klasowe gimnazjum i trzy 2-letnie licea. Od 1933 przyjmowano do szkoły również dziewczęta. Większość uczniów gimnazjum należała do Płastu, w latach 20. i 30. XX wieku w starszych klasach szkoły działały młodzieżowe komórki nielegalnych: Ukraińskiej Organizacji Wojskowej i Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. 25 lipca 1934 dyrektor gimnazjum Iwan Babij padł ofiarą zamachu zorganizowanego przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów. Zabójstwo potępił w specjalnym liście pasterskim zaprzyjaźniony z zamordowanym arcybiskup Andrzej Szeptycki. Po agresji ZSRR na Polskę, okupacji Lwowa 22 września 1939 przez Armię Czerwoną i aneksji przez ZSRR władze sowieckie przekształciły gimnazjum w Szkołę Średnią nr 1. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 działało ponownie jako gimnazjum ukraińskie. Dyrektorami szkoły byli m.in.: Franz Graf (1806), Łukasz Baraniecki (niem. wie vorne, m.in. w 1846), o. Wasyl Ilnyćkyj, Edward Charkewycz, , Mykoła Sabat, , , Iwan Babij. W Gimnazjum Akademickim wykładali między innymi: Iwan Boberski, Julian Cełewycz, Anatol Wachnianin, Mychajło Wozniak, Mychajło Hałuszczynski, Iwan Ziłyński, Ilja Kokorudz, Fiłaret Kołessa, Myron Korduba, Iwan Krypjakewycz, Stanisław Ludkewycz, Wasyl Łaba, , Jurij Polanśkyj, Ołena Stepaniw, Jarosław Hordynśkyj, , Hawryło Kostelnyk, Wołodymyr Radzykewycz, Iwan Rakowśkyj, Julijan Romanczuk, Mychajło Terszakoweć, Stepan Tomasziwskyj, Ołeksandr Tysowskyj, Julian Cełewycz, Hryhorij Cehłynśkyj, Stepan Szach, Filip Diaczan i inni. Absolwentami gimnazjum byli między innymi: Jewhen Konowalec, , Iwan Kedryn-Rudnycki, Roman Szuchewycz, Jurij Łopatynski, Roman Suszko, Wasyl Kuczabski, Myron Korduba, Jewhen Petruszewycz, Wołodymyr Janiw, Petro Franko, Iwan Boberski, Wołodymyr Sterniuk, Iwan Krypjakewycz, Hans Koch, Konstanty Srokowski, Kyryło Studynśkyj, Iwan Łysiak-Rudnycki, Mykoła Łebed´ i inni. Po ponownej okupacji Lwowa przez Armię Czerwoną w lipcu 1944 władze USRR przekształciły jeszcze raz gimnazjum akademickie w zwykłą średnią szkołę ogólnokształcącą. Gimnazjum reaktywowano w 1992, po deklaracji niepodległości Ukrainy. Szkoła ma obecnie ścisłe związki z Politechniką Lwowską. (pl)
- Львовская академическая гимназия при национальном университете «Львовская политехника» (сокращенно: ЛАГ) — одна из старейших гимназий во Львове и Украине, основанная по указу австрийского императора Иосифа ІІ 24 октября 1784. Адрес: ул. Бандеры, 14. Академическая гимназия, будучи создана как составная часть Львовского университета (академии), получила название «академическая». Выпускники гимназии зачислялись в университет без вступительных испытаний. Языком преподавания до 1849 был латинский, позже — немецкий. С 1867 все учебные предметы в начальных классах преподавались на украинском языке, а с 1874 — во всех классах. Значительная часть учеников гимназии были членами украинской молодёжной организации «Пласт». В 1930-х годах в Академической гимназии действовали нелегальные юношеские ячейки Украинской военной организации и Организации украинских националистов, в состав которых входили ученики старших классов. В разные времена преподавали в Академической гимназии: И. Боберский, А. Вахнянин, Г. Возняк, М. Галушинский, И. Зелинский, И. Кокорудз, Ф. Колесса, И. Крипякевич, В. Лаба, С. Людкевич, О. Огоновский, О. Степанив-Дашкевич и другие. В гимназии в своё время учились: И. Левинский, Е. Коновалец, А. Курдидик, Р. Шухевич, Р. Сушка, В. Кучабский, М. Кордуба, И. Турянский, Юлиан Опильский и другие. В 1944 Академическая гимназия была реформирована в среднюю общеобразовательную школу № 1. В 1992 СШ № 1 была переименована вновь в Академическую гимназию. Поддерживает тесные связи с Национальным университетом «Львовская политехника». (ru)
- Льві́вська академі́чна гімна́зія при національному університеті «Львівська Політехніка» (скорочено: ЛАГ) — найстаріша гімназія з українською мовою викладання, заснована за розпорядженням цісаря Йосифа II від 24 жовтня 1784 року. Будівля Гімназії розташована на вулиці Степана Бандери під № 14 ліворуч від головного корпусу Львівської Політехніки. (uk)
|
