| dbo:abstract
|
- Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16ης Νοεμβρίου 1828 ήταν μια συμφωνία μεταξύ των τριών μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία), με την οποία ίδρυσε το εσωτερικά αυτόνομο, αλλά υποτελές ελληνικό κράτος υπό Οθωμανική επικυριαρχία. Ως αποτέλεσμα του ελληνικού πολέμου της Ανεξαρτησίας, που άρχισε το 1821. Η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στην σύγκρουση μετά τη Συνθήκη του Λονδίνου στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827), η δημιουργία ενός κράτους στη νότια Ελλάδα είχε γίνει αναγκαία. Το 1827, η ελληνική Τρίτη Εθνική Συνέλευση ανέθεσε τη διακυβέρνηση του νέου έθνους στον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος έφτασε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828. Παράλληλα με τις προσπάθειές του να θέσει τα θεμέλια για ένα σύγχρονο κράτος, ο Καποδίστριας ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με τις μεγάλες Δυνάμεις ως προς την έκταση και το συνταγματικό καθεστώς του νέου ελληνικού κράτους, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Πόρου των πρεσβευτών των Μεγάλων Δυνάμεων τον Σεπτέμβριο του 1828. Αν και οι πρέσβεις πρότειναν μια ευρεία εδαφική βάση για το νέο ελληνικό κράτος, το Νοέμβριο του 1828, αγνοώντας τις συστάσεις των πρεσβευτών, οι μεγάλες Δυνάμεις συμφώνησαν για το πρώτο Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο δημιουργείται ένα αυτόνομο ελληνικό κράτος, το οποίο θα είναι υποτελές στο Σουλτάνο και περιορίζεται στην Πελοπόννησο (Μοριάς) και τις Κυκλάδες. Αυτό άφησε έξω την Κεντρική Ελλάδα, την Κρήτη και άλλα νησιά που είχαν συμμετάσχει στην ελληνική επανάσταση και/ή ήταν υπό ελληνικό έλεγχο για κάποιο διάστημα. Στην εκδήλωση, το Πρωτόκολλο τροποποιήθηκε στις 22 Μαρτίου 1829 με την υπογραφή του δεύτερου Πρωτόκολλου του Λονδίνου, το οποίο αποδέχθηκε τις συστάσεις της διάσκεψης του Πόρου σε μεγάλο βαθμό. (el)
- The London Protocol of 16 November 1828 was an agreement between the three Great Powers (Great Britain, France and Russia), which established the creation of an internally autonomous, but tributary Greek state under Ottoman suzerainty. As a result of the Greek War of Independence, which had begun in 1821, and the Great Powers' intervention in the conflict after the Treaty of London in the Battle of Navarino (1827), the creation of some form of Greek state in southern Greece had become certain. In 1827, the Greek Third National Assembly entrusted the governance of the fledgling nation to Ioannis Kapodistrias, who arrived in Greece in January 1828. Alongside his efforts to lay the foundations for a modern state, Kapodistrias undertook negotiations with the Great Powers as to the extent and constitutional status of the new Greek state, especially during the Poros Conference of the Great Powers' ambassadors in September 1828. Although the ambassadors recommended a broad territorial basis for the new Greek state, in November 1828, disregarding the ambassadors' recommendations, the Great Powers agreed on the first London Protocol, which created an autonomous Greek state, which would be tributary to the Sultan and limited to the Peloponnese (Morea) and the Cyclades islands. This left out Central Greece, Crete, and other islands which had participated in the Greek uprising and/or were at the time under Greek control. In the event, the Protocol was amended on 22 March 1829 by the signature of the second London Protocol, which largely accepted the Poros Conference's recommendations. (en)
- Il Protocollo di Londra (1828), sottoscritto il 16 novembre 1828, fu un accordo tra tre Grandi Potenze (Gran Bretagna, Francia e Russia), che portò alla fondazione di uno stato Greco come tributario sotto la sovranità ottomana. Dopo la guerra d'indipendenza greca, iniziata nel 1821, e l'intervento delle Grandi Potenze nel conflitto con la conseguente firma del Trattato di Londra a seguito della Battaglia di Navarino (1827), divenne ormai chiara la necessità di creare un vero e proprio stato greco. Nel 1827, la affidò la guida della neonata nazione a Giovanni Capodistria che giunse in Grecia nel gennaio de 1828. Assieme ai suoi sforzi per portare alla fondazione dello stato moderno, Capodistria portò avanti dei negoziati con le Grandi Potenze per estendere lo status costituzionale del nuovo stato greco, in particolare nel corso della Conferenza di Poros alla presenza degli ambasciatori delle Grandi Potenze, nel settembre del 1828. Per quanto gli ambasciatori avessero richiesto a più riprese una base dei loro rispettivi stati nel nuovo stato greco, nel novembre del 1828, le Grandi Potenze finirono per accordarsi sulla firma del primo protocollo di Londra, che istituì ufficialmente lo stato greco, tributario del sultano e limitato all'area del Peloponneso (Morea) e isole Cicladi. Questo accordo tralasciava quindi la Grecia centrale, Creta e altre isole che avevano preso parte all'insurrezione greca o erano all'epoca sotto il controllo greco. Il protocollo venne emendato il 22 marzo 1829 con la firma del secondo protocollo di Londra, che accettò in gran parte i consigli della Conferenza di Poros. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 16ης Νοεμβρίου 1828 ήταν μια συμφωνία μεταξύ των τριών μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία), με την οποία ίδρυσε το εσωτερικά αυτόνομο, αλλά υποτελές ελληνικό κράτος υπό Οθωμανική επικυριαρχία. Στην εκδήλωση, το Πρωτόκολλο τροποποιήθηκε στις 22 Μαρτίου 1829 με την υπογραφή του δεύτερου Πρωτόκολλου του Λονδίνου, το οποίο αποδέχθηκε τις συστάσεις της διάσκεψης του Πόρου σε μεγάλο βαθμό. (el)
- The London Protocol of 16 November 1828 was an agreement between the three Great Powers (Great Britain, France and Russia), which established the creation of an internally autonomous, but tributary Greek state under Ottoman suzerainty. In the event, the Protocol was amended on 22 March 1829 by the signature of the second London Protocol, which largely accepted the Poros Conference's recommendations. (en)
- Il Protocollo di Londra (1828), sottoscritto il 16 novembre 1828, fu un accordo tra tre Grandi Potenze (Gran Bretagna, Francia e Russia), che portò alla fondazione di uno stato Greco come tributario sotto la sovranità ottomana. Il protocollo venne emendato il 22 marzo 1829 con la firma del secondo protocollo di Londra, che accettò in gran parte i consigli della Conferenza di Poros. (it)
|
