An Entity of Type: television show, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

L'inganno felice (The Fortunate Deception) is an opera in one act by Gioachino Rossini with a libretto by Giuseppe Maria Foppa. Rossini called his opera a farsa, although as Richard Osborne explains: "Its designation as a farsa is misleading in the light of its semiseria status as a romantic melodrama with buffo elements." The work has much in common with French Revolutionary operas such as Cherubini's Les deux journées. It was first performed at the Teatro San Moisè, Venice on 8 January 1812 and was an instant success.

Property Value
dbo:abstract
  • L’inganno felice (dt. Die glückliche Täuschung) ist eine einaktige „farsa per musica“ (Oper) von Gioachino Rossini auf ein Libretto von Giuseppe Maria Foppa. Sie wurde 1811 komponiert und am 8. Januar 1812 im Teatro San Moisè in Venedig uraufgeführt. Im 19. Jahrhundert wurde sie in Deutschland häufig unter dem Namen Die Getäuschten aufgeführt. (de)
  • L'inganno felice (The Fortunate Deception) is an opera in one act by Gioachino Rossini with a libretto by Giuseppe Maria Foppa. Rossini called his opera a farsa, although as Richard Osborne explains: "Its designation as a farsa is misleading in the light of its semiseria status as a romantic melodrama with buffo elements." The work has much in common with French Revolutionary operas such as Cherubini's Les deux journées. It was first performed at the Teatro San Moisè, Venice on 8 January 1812 and was an instant success. (en)
  • L'inganno felice (título original en italiano; en español, El engaño afortunado) es una farsa en un acto con música de Gioachino Rossini y libreto en italiano de . Se estrenó en el Teatro San Moisè de Venecia el 8 de enero de 1812. Es la tercera ópera de Rossini (después de La cambiale di matrimonio y L'equivoco stravagante) y fue su primer gran éxito. De hecho, al éxito inmediato en Venecia le siguieron representaciones en muchos teatros italianos y en el extranjero y además se llegó a imprimir la partitura, cosa muy poco habitual en aquella época. Los años que Rossini pasó entre Milán y Venecia, fueron de lo más prolíficos. Así, en este mismo año 1812 estrenó seis óperas. Para explicar esta imparable producción, hay que tener en cuenta que Rossini, durante casi toda su carrera como compositor, aprovechaba muy a menudo fragmentos e ideas de obras anteriores para las óperas nuevas. Esta ópera rara vez se representa en la actualidad; en las estadísticas de Operabase aparece con sólo una representación en el período 2005-2010. (es)
  • L'Heureux Stratagème L'inganno felice (l'heureux stratagème, en français) est un opéra bouffe de Gioachino Rossini en un acte sur un livret de Giuseppe Maria Foppa, créé à Venise dans le théâtre San Moisè le 8 janvier 1812. L'inganno felice fut le premier grand succès de Rossini. Stendhal, dans sa Vie de Rossini en parle ainsi: « Ici le génie éclate de toutes parts. Un œil exercé reconnaît sans peine, dans cet opéra en un acte, les idées mères de quinze ou vingt morceaux capitaux qui, plus tard ont fait la fortune des chefs-d'œuvre de Rossini. » (fr)
  • L'inganno felice è una farsa di Gioachino Rossini. Il libretto, in un atto, è di Giuseppe Maria Foppa. Rientra nell'ambito dell'opera semiseria. La prima rappresentazione ebbe luogo l'8 gennaio 1812 al Teatro San Moisè di Venezia con Teresa Belloc-Giorgi e Filippo Galli (basso). L'inganno felice è la terza opera rappresentata di Rossini (dopo La cambiale di matrimonio e L'equivoco stravagante) e fu il suo primo grande successo. Infatti all'immediato successo a Venezia, seguirono non solo rappresentazioni in tanti teatri italiani e stranieri ma anche la stampa dello spartito e della partitura, cosa all'epoca piuttosto rara. Il 28 marzo 1813 avviene la prima nel Teatro San Benedetto di Venezia.Il 30 novembre 1818 avviene la prima nel Teatro San Luca di Venezia (oggi Teatro stabile del Veneto Carlo Goldoni).Il 13 maggio 1819 avviene la prima nel Théâtre-Italien di Parigi con Giuseppina Ronzi de Begnis e Marco Bordogni.Il successivo 31 luglio avviene la prima nel Teatro degli Avvalorati di Livorno ed il 27 novembre al Teatro San Giovanni Grisostomo di Venezia.Il 26 gennaio 1831 avviene la prima nel Teatro San Carlo di Napoli con Antonio Tamburini e Michele Benedetti (basso) ed il successivo 3 giugno al Teatro della Canobbiana di Milano con Clorinda Corradi e Giuseppe Frezzolini.Il 23 settembre 1834 avviene la prima nel Nuovo Ducale Teatro (oggi Teatro Regio di Parma). Dopo l'iniziale successo l'opera ebbe però poca circolazione e fortuna, sia perché fu eclissata dalle altre più celebri opere buffe (Barbiere di Siviglia, Cenerentola, Italiana in Algeri...), sia perché, a differenza delle altre farse, essa rappresentava un soggetto più drammatico e quasi tragico (l'antefatto della vicenda e il tentato suicidio del Duca, temi che anticiperanno il Sigismondo, di libretto sempre di Foppa). Tutt'oggi, infatti, è la meno rappresentata delle cinque farse veneziane. Nel 1973 avviene la prima nel Teatro Animosi di Carrara, nel Teatro Guglielmi di Massa, nel Teatro Persio Flacco di Volterra, nel Teatro dei Rinnovati di Siena, nel Teatro del Popolo (Colle di Val d'Elsa), nel Teatro Florentia (Cinema-Teatro Florentia) di Larderello, nel Teatro Manzoni (Pistoia), nel Cinema Teatro Roma di Pontedera, nel Teatro Giotto (Borgo San Lorenzo), nel Teatrodante Carlo Monni di Campi Bisenzio, nel Ridotto del Teatro del Popolo di Castelfiorentino, nel Teatro Petrarca di Arezzo, nel Teatro degli Industri di Grosseto e nel Teatro Solvay di Rosignano Marittimo.La prima rappresentazione al Rossini Opera Festival avviene nel 1980 diretta da Alberto Zedda con Sesto Bruscantini ed Enzo Dara e replicato nel 1994 con Carlo Rizzi (direttore d'orchestra), l'Orchestra del Teatro Comunale di Bologna, Lucio Gallo e Lorenzo Regazzo.Nel 1996 avviene la prima nel Teatro Comunale di Firenze e nel Teatro Caio Melisso di Spoleto con Riccardo Zanellato, Nicola Ulivieri e Giovanni Guarino. (it)
  • Szczęśliwe oszukanie (wł. L'inganno felice) – jednoaktowa opera semiseria Gioacchina Rossiniego do libretta napisanego przez Giuseppe Maria Foppa. Premiera odbyła się 8 stycznia 1812 roku w w Wenecji z udziałem dwójki wybitnych śpiewaków: Teresy Belloc-Giorgi (kontralt) i Filippo Galli (bas). To trzecia prezentowana opera Rossiniego (po Wekslu małżeńskim i Dziwacznym nieporozumieniu) i druga z cyklu weneckich jednoaktówek. Był to jego pierwszy duży sukces. (pl)
  • L'inganno felice (Det lyckosamma bedrägeriet) är en opera (farsa per musica) i en akt med musik av Gioacchino Rossini och libretto av . (sv)
  • L'inganno felice (em português: A Decepção Afortunada) é uma farsa em um ato por Gioachino Rossini com um libreto por . A estréia ocorreu no em Veneza no dia 8 de janeiro de 1812 e foi um grande um sucesso. No final da década de 1810, a ópera foi executada na maioria dos teatros da Itália, como também em Londres e em Paris. Depois deste grande sucesso o diretor do Teatro San Moisè contratou Rossini para escrever mais três óperas para o teatro. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 16052072 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 5113 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1085731491 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • Rossini c. 1815 (en)
dbp:composer
dbp:imageUpright
  • 0.800000 (xsd:double)
dbp:language
  • Italian (en)
dbp:librettist
dbp:name
  • (en)
dbp:premiereDate
  • 1812-01-08 (xsd:date)
dbp:premiereLocation
  • Teatro San Moisè, Venice (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • L’inganno felice (dt. Die glückliche Täuschung) ist eine einaktige „farsa per musica“ (Oper) von Gioachino Rossini auf ein Libretto von Giuseppe Maria Foppa. Sie wurde 1811 komponiert und am 8. Januar 1812 im Teatro San Moisè in Venedig uraufgeführt. Im 19. Jahrhundert wurde sie in Deutschland häufig unter dem Namen Die Getäuschten aufgeführt. (de)
  • L'inganno felice (The Fortunate Deception) is an opera in one act by Gioachino Rossini with a libretto by Giuseppe Maria Foppa. Rossini called his opera a farsa, although as Richard Osborne explains: "Its designation as a farsa is misleading in the light of its semiseria status as a romantic melodrama with buffo elements." The work has much in common with French Revolutionary operas such as Cherubini's Les deux journées. It was first performed at the Teatro San Moisè, Venice on 8 January 1812 and was an instant success. (en)
  • L'Heureux Stratagème L'inganno felice (l'heureux stratagème, en français) est un opéra bouffe de Gioachino Rossini en un acte sur un livret de Giuseppe Maria Foppa, créé à Venise dans le théâtre San Moisè le 8 janvier 1812. L'inganno felice fut le premier grand succès de Rossini. Stendhal, dans sa Vie de Rossini en parle ainsi: « Ici le génie éclate de toutes parts. Un œil exercé reconnaît sans peine, dans cet opéra en un acte, les idées mères de quinze ou vingt morceaux capitaux qui, plus tard ont fait la fortune des chefs-d'œuvre de Rossini. » (fr)
  • Szczęśliwe oszukanie (wł. L'inganno felice) – jednoaktowa opera semiseria Gioacchina Rossiniego do libretta napisanego przez Giuseppe Maria Foppa. Premiera odbyła się 8 stycznia 1812 roku w w Wenecji z udziałem dwójki wybitnych śpiewaków: Teresy Belloc-Giorgi (kontralt) i Filippo Galli (bas). To trzecia prezentowana opera Rossiniego (po Wekslu małżeńskim i Dziwacznym nieporozumieniu) i druga z cyklu weneckich jednoaktówek. Był to jego pierwszy duży sukces. (pl)
  • L'inganno felice (Det lyckosamma bedrägeriet) är en opera (farsa per musica) i en akt med musik av Gioacchino Rossini och libretto av . (sv)
  • L'inganno felice (em português: A Decepção Afortunada) é uma farsa em um ato por Gioachino Rossini com um libreto por . A estréia ocorreu no em Veneza no dia 8 de janeiro de 1812 e foi um grande um sucesso. No final da década de 1810, a ópera foi executada na maioria dos teatros da Itália, como também em Londres e em Paris. Depois deste grande sucesso o diretor do Teatro San Moisè contratou Rossini para escrever mais três óperas para o teatro. (pt)
  • L'inganno felice (título original en italiano; en español, El engaño afortunado) es una farsa en un acto con música de Gioachino Rossini y libreto en italiano de . Se estrenó en el Teatro San Moisè de Venecia el 8 de enero de 1812. Es la tercera ópera de Rossini (después de La cambiale di matrimonio y L'equivoco stravagante) y fue su primer gran éxito. De hecho, al éxito inmediato en Venecia le siguieron representaciones en muchos teatros italianos y en el extranjero y además se llegó a imprimir la partitura, cosa muy poco habitual en aquella época. (es)
  • L'inganno felice è una farsa di Gioachino Rossini. Il libretto, in un atto, è di Giuseppe Maria Foppa. Rientra nell'ambito dell'opera semiseria. La prima rappresentazione ebbe luogo l'8 gennaio 1812 al Teatro San Moisè di Venezia con Teresa Belloc-Giorgi e Filippo Galli (basso). (it)
rdfs:label
  • L’inganno felice (de)
  • El engaño afortunado (es)
  • L'inganno felice (it)
  • L'inganno felice (fr)
  • L'inganno felice (en)
  • Szczęśliwe oszukanie (pl)
  • L'inganno felice (pt)
  • L'inganno felice (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License