| dbo:abstract
|
- La cultura de Karasuk fou un grup de societats de l'Edat del Bronze, aquestes s'estenien des del mar d'Aral fins al naixement del riu Ienissei, a l'est i sud de les Muntanyes Altaiques i la serralada Tian Shan, entre el 1500 i el 1800 aC. (ca)
- La Karasuka kulturo priskribas sociojn deBronzepoko kiuj ekzistis ekde Aralo aŭ Volgo ĝis la supra Jenisejo eble en 1500-800 a.K., posta al la Afanaseva kulturo. La restaĵoj estas minimumaj kaj precipe nur kadavro-deponejoj estis trovitaj. Almenaŭ 2000 tomboj estas konataj. La Karasuka periodo daŭris de ĉ. 700 a.K. De ĉ. 700 al ĉ. 200 a.K., la kulturo evoluis laŭ similaj linioj. Komerca kontakto estis establita en pli norda Ĉinio kaj regiono Bajkal ĝis Nigra Maro kaj la Uraloj, influante la homogenecon de la kulturo. La ekonomio estis miksita agrikulturo kaj bredado. Ili sukcedis la Andronovan kulturon en tiu regiono kaj estis terkultivistoj. Industrie, ili estis spertaj metallaboristoj, la pintaĵoj de ĉi tiu kulturo estas bronza tranĉilo kun kurbigaj profiloj kaj tenilo kun dizajnita ĉevalo. La ceramiko estis komparita al tiu malkovrita en Interna Mongolio kaj la interno de Ĉinio, kun bronzaj tranĉiloj similaj al tiuj de nordorienta Ĉinio. Kelkaj fakuloj asertas ke la kulturo havas sian originon en Mongolio, Norda Ĉinio kaj Koreio. Aliaj proponis ligon kun la jenisejoj kaj buruŝoj, eĉ sugestante ke karasukaj lingvoj grupiĝu. Skeletrestaĵoj indikas rilaton kun Centra Azio, igante ĝin el hind-irana lingvo (el hindeŭropa familio). La Karasuka kulturo estas sekvita de la , kies popoloj utiligas la samajn tombojn, indikante kontinuecon en la tradicioj. (eo)
- Die Karassuk-Kultur (russisch Карасукская культура, daraus wissenschaftlich Karasuk-Kultur, nach dem [⊙], einem linken Nebenfluss des Jenissei) war etwa um 1200–900 v. Chr. am mittleren Jenissei, in der Umgebung von Minussinsk und in Chakassien in Südsibirien verbreitet. Sie folgte den nordöstlichen Ausläufern der aus Mittelasien weit expandierten Andronowo-Kultur, deren Bestattungssitten und Ornamentik sie fortführte. Sie wies aber im Unterschied zu ihr auch bronzezeitliche südsibirische Einflüsse, beispielsweise in der Keramik, auf. Ihr folgt in der Region die Tagar-Kultur, die schon zum archäologischen Komplex der frühen Skythen gehört. (de)
- La cultura de Karasuk es el nombre que se le da a una cultura arqueológica que comprendía a una población de la Edad del bronce distribuida entre el mar de Aral ―al oeste― y la cuenca alta del río Yenisei ―al este―. Dicha cultura se desplegó en el período que va del 1500 al 800 a. C. Como en muchas otras culturas arqueológicas, el "epónimo" deriva del sitio en donde se hicieron los primeros hallazgos arqueológicos relevantes; de tal modo que el nombre Karasuk es moderno, de origen turco-tártaro (kara: ‘negro’; suk: ‘monte’) y le fue dado por los arqueólogos rusos. Los restos hasta el presente (2006) hallados de esta cultura son mínimos y casi íntegramente corresponden a ámbitos funerarios. En efecto, de los karasuks se han encontrado ya más de 2000 sepulturas. Los arqueólogos han propuesto que la cultura karasukiana puede ―con altas probabilidades― haber sido constituida mediante la fusión de culturas locales siberianas (por ejemplo la llamada ) con elementos indoiranios inmigrados, aunque también son resaltables los probables factores constituyentes paleochinos). La economía de los karasuks estaba basada en la pastoricia y en una agricultura muy primitiva. En las regiones más occidentales la cultura Karasuk, portada por pastores que practicaban una ganadería y ―sobre todo― una pastoricia muy extensivas, suplantó a las culturas afanásievo y Andrónovo. El arte karasukiano es afín al arte animalístico escíticosiberiano. Es decir, un arte en el cual preponderan como motivos ornamentales, y quizás sagrados, las representaciones de animales, representaciones muy dinámicas, estilizadas, llenas de tensión y de una estilización próxima a la abstracción (Véase: Arte de las estepas y ). Sin embargo algo resulta especialmente diferente en el arte de los karasuks: en él se presentan rasgos distintivos que recuerdan al arte chino del período Shang. Los asentamientos karasukianos constaban principalmente de habitaciones semisubterráneas (típicas para soportar los extremos fríos invernales, muy semejantes a las viviendas utilizadas por los saja ―o "yakutas"). Los sepulcros eran fosas cubiertas por túmulos (véase kurgán) encerrados en un recinto cuadrado de piedras. La metalurgia era entre los krasukianos, muy avanzada; prueba de ello son los cuchillos recubiertos en bronce con empuñaduras muy decoradas y las también muy decoradas bridas de sus caballos. (es)
- The Karasuk culture (Russian: Карасукская культура, romanized: Karasukskaya kul'tura) describes a group of late Bronze Age societies who ranged from the Aral Sea to the upper Yenisei in the east and south to the Altai Mountains and the Tian Shan in ca. 1500–800 BC. (en)
- La culture du Karassouk (en russe : Карасукская культура), est le nom donné à un groupe de sociétés de l'Âge du bronze final, qui se sont développées au sud de la Sibérie occidentale et au nord du Kazakhstan, d'environ 1 500 à environ 700 av. J.-C.. La culture du Karassouk est issue d'une branche orientale de la culture d'Andronovo. (fr)
- De Karasoekcultuur (Russisch: Карасукская культура), afgeleid van de Karasoek (betekent letterlijk "het zwarte water" in het Turks) een rechter zijrivier van de Jenisej, was een bronstijdcultuur aan het eind van het 2e millennium v.Chr., in het gebied van de Midden-Jenisej, in Chakassië en de Minoesinskdepressie in het zuiden van Siberië. In bredere zin worden ook vondsten in het gebied tussen de Jenisej en het Aralmeer onder deze naam gegroepeerd. De Karasoekcultuur kwam voort uit de lokale vorm van de Andronovocultuur, die het gebied in de 14e – 13e eeuw v.Chr. bereikte en de voorafgaande Okoenevcultuur verdrong. Zij werd vanaf de 9e eeuw v.Chr. opgevolgd door de Tagarcultuur. (nl)
- カラスク文化（-ぶんか、Karasuk culture）は紀元前1500年から800年頃、ユーラシア中北部のヴォルガ川、アラル海からシベリア南部のエニセイ川上流域にかけて栄えた文化。 (ja)
- Kultura karasukska – kultura epoki brązu rozwijająca się w pierwszej połowie II tysiąclecia p.n.e. na terenie wschodniej części stepów pomiędzy Uralem, Sajanem a Tienszanem. Nazwa pochodzi od miejscowości Karasuk na terenie Chakasji. Kultura ta charakteryzowała się dużymi (często po więcej niż 100 grobów) cmentarzami o charakterze rodowych nekropolii. Cmentarze te otaczane były kolistym lub czworokątnym ogrodzeniem z płyt kamiennych. Pochówki były w pozycji skurczonej, składane w kamiennej skrzyni. Razem ze zmarłymi składano różnego rodzaju noże, groty włóczni, topory ale również mięso (wołowinę, baraninę, koninę). Gospodarka opierała się na hodowli głównie bydła, owiec i koni. Latem szukano dogodnych pastwisk, na zimę wracano do stałych osad. Wyroby z brązu były zdobione motywami geometrycznymi lub zoomorficznymi. (pl)
- La cultura di Karasuk comprende un gruppo di società tipiche dell'Età del Bronzo distribuite territorialmente dal mare di Aral sino all'alto Yenisei nel periodo 1500-Le vestigia rinvenute sono minimali ed interamente formate da reperti di tipo funerario. Sono note almeno 2000 sepolture.È stato proposto che la cultura karasukiana si sia formata per fusione fra le locali culture siberiane con elementi Indo-Iranici immigrati. L'economia era basata su agricoltura primitiva ed allevamento. Sono noti inoltre artefatti in lega di bronzo e arsenico.Nelle regioni orientali, la cultura di Karasuk, portata da allevatori che praticavano la pastorizia, soppiantò le preesistenti culture di Andronovo e di Afanasevo.L'arte karasukiana è affine all'arte animalistica tipica delle popolazioni scite di area siberiana, ma era altresì caratterizzata da tipici tratti distintivi che ricordavano l'arte cinese del periodo Shang. Gli insediamenti erano formati da abitazioni seminterrate, mentre l'inumazione avveniva in celle funerarie coperte da tumuli circondate da recinzione quadrata di pietra. La lavorazione dei metalli era molto avanzata, prova ne sono gli artefatti quali coltelli ricurvi in bronzo con impugnatura decorata e briglie decorate per cavalcatura. Venne poi sostituita, a partire dal IX secolo a.C., nella stessa area, dalla cultura di Tagar. (it)
- Карасукская культура — археологическая культура бронзового века (кон. 2-го — начало 1-го тыс. до н. э.) в Южной Сибири и Казахстане. Названа по раскопкам эталонных памятников на реке (приток Енисея) близ села в Боградском районе (Хакасия). Изучение проводится преимущественно на основании раскопок курганов. Влияние культуры прослеживается от Саян и Алтая до Аральского моря. Развилась на основе окуневской культуры под влиянием андроновской культуры. Выделяется две традиции — классическая и лугавская (каменноложская). Сменяется тагарской культурой. (ru)
- 卡拉蘇克文化（英語：Karasuk culture, 俄語：Карасукская культура）分佈的範圍大約是從鹹海、窩瓦河一帶到葉尼塞河上游，時間約為公元前1500年到公元前800年，為阿凡納謝沃文化之後的青銅器時代文化。挖掘出大量完整的墳墓，目前至少有2000個墳墓是已知的。這個文化中重要的貿易區域則是從中國北部、貝加爾湖地區一直到黑海、烏拉山地區，造成了這區域文化的相似性。 在經濟上，他們是農業與畜牧業混合的型態，主要飼養的牲畜是綿羊。 他們對金屬的製造已經相當熟練了，曾發現過彎曲的青銅刀及韁繩。其中，他們的陶器被認為與內蒙古、中國內陸相近，而青銅刀則是與中國東北類似。 他們居住在類似豎穴式的房屋中，而將死者放入石棺，埋進庫爾幹式的墳墓中，並用長方形的石板圍住墳墓。 有些學者認為，此文化有可能是起源於蒙古、中國北部、韓國一帶，也有些學者認為此文化與使用葉尼塞語系或布魯夏斯基語的人有關，甚至提出了卡拉蘇克語系的說法，而所發現的骸骨則是顯示了此文化與中亞的高加索人有所關聯。 接續在卡拉蘇克文化後的是，兩文化所使用的埋葬地點重疊，這顯示了居住地也很相近。 (zh)
- Карасукська культура — археологічна культура кінця бронзої доби. Датується 1200—800 рр. до РХ. Була поширена головним чином у горах Південного Сибіру, Казахстані, верхній Обі. Головний центр у Мінусинській долині (Хакасія). Представлена залишками поселень і могильниками (понад 100 могил у кожному).
* Поселення з вогнищами, житлами, керамічним посудом, металевими предметами озброєння й збруї.
* Поховання центрального типу під невисоким насипом в кам'яних трунах складених із чотирикутних, вкопаних на ребро кам'яних плит. Характерні кургани із земляним насипом, кільцевою огорожею з каменів і ґрунтовою ямою, кам'яні округлі викладки із ґрунтовою могильною ямою й похованнями по обряду інгумації.
* Племена Карасукської культури займалися скотарством, добували мідну руду
* Бронзові предмети озброєння й побутові інструменти, оформлені у звіриному стилі (прикрашалися геометричним орнаментом і скульптурними зображеннями тварин). У кинджалів, ножів, шил навершя виконані у вигляді голів баранів.
* Глиняні посудини орнаментовані фестонами.
* Вовняні тканини, знали землеробство;
* Виконання крапковою вибивкою петрогліфи — поширені в Мінусинській улоговині. Вони були пов'язані із древнім населенням Північного Китаю, Монголії, Забайкалля, Прибайкалля, Західного Сибіру, Середньої Азії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La cultura de Karasuk fou un grup de societats de l'Edat del Bronze, aquestes s'estenien des del mar d'Aral fins al naixement del riu Ienissei, a l'est i sud de les Muntanyes Altaiques i la serralada Tian Shan, entre el 1500 i el 1800 aC. (ca)
- Die Karassuk-Kultur (russisch Карасукская культура, daraus wissenschaftlich Karasuk-Kultur, nach dem [⊙], einem linken Nebenfluss des Jenissei) war etwa um 1200–900 v. Chr. am mittleren Jenissei, in der Umgebung von Minussinsk und in Chakassien in Südsibirien verbreitet. Sie folgte den nordöstlichen Ausläufern der aus Mittelasien weit expandierten Andronowo-Kultur, deren Bestattungssitten und Ornamentik sie fortführte. Sie wies aber im Unterschied zu ihr auch bronzezeitliche südsibirische Einflüsse, beispielsweise in der Keramik, auf. Ihr folgt in der Region die Tagar-Kultur, die schon zum archäologischen Komplex der frühen Skythen gehört. (de)
- The Karasuk culture (Russian: Карасукская культура, romanized: Karasukskaya kul'tura) describes a group of late Bronze Age societies who ranged from the Aral Sea to the upper Yenisei in the east and south to the Altai Mountains and the Tian Shan in ca. 1500–800 BC. (en)
- La culture du Karassouk (en russe : Карасукская культура), est le nom donné à un groupe de sociétés de l'Âge du bronze final, qui se sont développées au sud de la Sibérie occidentale et au nord du Kazakhstan, d'environ 1 500 à environ 700 av. J.-C.. La culture du Karassouk est issue d'une branche orientale de la culture d'Andronovo. (fr)
- カラスク文化（-ぶんか、Karasuk culture）は紀元前1500年から800年頃、ユーラシア中北部のヴォルガ川、アラル海からシベリア南部のエニセイ川上流域にかけて栄えた文化。 (ja)
- Карасукская культура — археологическая культура бронзового века (кон. 2-го — начало 1-го тыс. до н. э.) в Южной Сибири и Казахстане. Названа по раскопкам эталонных памятников на реке (приток Енисея) близ села в Боградском районе (Хакасия). Изучение проводится преимущественно на основании раскопок курганов. Влияние культуры прослеживается от Саян и Алтая до Аральского моря. Развилась на основе окуневской культуры под влиянием андроновской культуры. Выделяется две традиции — классическая и лугавская (каменноложская). Сменяется тагарской культурой. (ru)
- 卡拉蘇克文化（英語：Karasuk culture, 俄語：Карасукская культура）分佈的範圍大約是從鹹海、窩瓦河一帶到葉尼塞河上游，時間約為公元前1500年到公元前800年，為阿凡納謝沃文化之後的青銅器時代文化。挖掘出大量完整的墳墓，目前至少有2000個墳墓是已知的。這個文化中重要的貿易區域則是從中國北部、貝加爾湖地區一直到黑海、烏拉山地區，造成了這區域文化的相似性。 在經濟上，他們是農業與畜牧業混合的型態，主要飼養的牲畜是綿羊。 他們對金屬的製造已經相當熟練了，曾發現過彎曲的青銅刀及韁繩。其中，他們的陶器被認為與內蒙古、中國內陸相近，而青銅刀則是與中國東北類似。 他們居住在類似豎穴式的房屋中，而將死者放入石棺，埋進庫爾幹式的墳墓中，並用長方形的石板圍住墳墓。 有些學者認為，此文化有可能是起源於蒙古、中國北部、韓國一帶，也有些學者認為此文化與使用葉尼塞語系或布魯夏斯基語的人有關，甚至提出了卡拉蘇克語系的說法，而所發現的骸骨則是顯示了此文化與中亞的高加索人有所關聯。 接續在卡拉蘇克文化後的是，兩文化所使用的埋葬地點重疊，這顯示了居住地也很相近。 (zh)
- La Karasuka kulturo priskribas sociojn deBronzepoko kiuj ekzistis ekde Aralo aŭ Volgo ĝis la supra Jenisejo eble en 1500-800 a.K., posta al la Afanaseva kulturo. La restaĵoj estas minimumaj kaj precipe nur kadavro-deponejoj estis trovitaj. Almenaŭ 2000 tomboj estas konataj. La Karasuka periodo daŭris de ĉ. 700 a.K. De ĉ. 700 al ĉ. 200 a.K., la kulturo evoluis laŭ similaj linioj. Komerca kontakto estis establita en pli norda Ĉinio kaj regiono Bajkal ĝis Nigra Maro kaj la Uraloj, influante la homogenecon de la kulturo. (eo)
- La cultura de Karasuk es el nombre que se le da a una cultura arqueológica que comprendía a una población de la Edad del bronce distribuida entre el mar de Aral ―al oeste― y la cuenca alta del río Yenisei ―al este―. Dicha cultura se desplegó en el período que va del 1500 al 800 a. C. Los arqueólogos han propuesto que la cultura karasukiana puede ―con altas probabilidades― haber sido constituida mediante la fusión de culturas locales siberianas (por ejemplo la llamada ) con elementos indoiranios inmigrados, aunque también son resaltables los probables factores constituyentes paleochinos). (es)
- La cultura di Karasuk comprende un gruppo di società tipiche dell'Età del Bronzo distribuite territorialmente dal mare di Aral sino all'alto Yenisei nel periodo 1500-Le vestigia rinvenute sono minimali ed interamente formate da reperti di tipo funerario. Sono note almeno 2000 sepolture.È stato proposto che la cultura karasukiana si sia formata per fusione fra le locali culture siberiane con elementi Indo-Iranici immigrati. Gli insediamenti erano formati da abitazioni seminterrate, mentre l'inumazione avveniva in celle funerarie coperte da tumuli circondate da recinzione quadrata di pietra. (it)
- De Karasoekcultuur (Russisch: Карасукская культура), afgeleid van de Karasoek (betekent letterlijk "het zwarte water" in het Turks) een rechter zijrivier van de Jenisej, was een bronstijdcultuur aan het eind van het 2e millennium v.Chr., in het gebied van de Midden-Jenisej, in Chakassië en de Minoesinskdepressie in het zuiden van Siberië. In bredere zin worden ook vondsten in het gebied tussen de Jenisej en het Aralmeer onder deze naam gegroepeerd. (nl)
- Kultura karasukska – kultura epoki brązu rozwijająca się w pierwszej połowie II tysiąclecia p.n.e. na terenie wschodniej części stepów pomiędzy Uralem, Sajanem a Tienszanem. Nazwa pochodzi od miejscowości Karasuk na terenie Chakasji. Kultura ta charakteryzowała się dużymi (często po więcej niż 100 grobów) cmentarzami o charakterze rodowych nekropolii. Cmentarze te otaczane były kolistym lub czworokątnym ogrodzeniem z płyt kamiennych. Pochówki były w pozycji skurczonej, składane w kamiennej skrzyni. Razem ze zmarłymi składano różnego rodzaju noże, groty włóczni, topory ale również mięso (wołowinę, baraninę, koninę). Gospodarka opierała się na hodowli głównie bydła, owiec i koni. Latem szukano dogodnych pastwisk, na zimę wracano do stałych osad. Wyroby z brązu były zdobione motywami geometry (pl)
- Карасукська культура — археологічна культура кінця бронзої доби. Датується 1200—800 рр. до РХ. Була поширена головним чином у горах Південного Сибіру, Казахстані, верхній Обі. Головний центр у Мінусинській долині (Хакасія). Представлена залишками поселень і могильниками (понад 100 могил у кожному). Вони були пов'язані із древнім населенням Північного Китаю, Монголії, Забайкалля, Прибайкалля, Західного Сибіру, Середньої Азії. (uk)
|
