| dbo:abstract
|
- José Casado del Alisal (Villada, Palència, 1832 - Madrid, 8 d'octubre del 1886) fou un pintor i acadèmic castellà, deixeble de Federico de Madrazo. Els seus personatges tingueren una vigorosa caracterització i fou retratista, sobretot de polítics de la seva època. Va fer els primers estudis a l'Escola de dibuix de Palència. Es traslladà a Madrid i fou alumne de la Reial Acadèmia de Belles Arts de San Fernando sota la direcció de Federico de Madrazo. El 1855 presentà l'obra Resurrección de Lázaro amb la quà aconseguí una beca per anar a Roma. A l'Exposició Nacional de Belles Arts de 1858 presentà un quadre amb el títol de Muerte del Conde de Saldaña que tingué menció honorífica; en l'actualitat es troba al Museu Nacional. A l'Exposició de 1862 hi presentà dos estudis que titulà Un prisionero y Seríramis en el infierno del Dante, l'un, i l'altre que representava Ultimos momentos de Don Fernando IV el Emplazado. Obtingué el primer premi amb aquesta darrera obra, que també es conserva al Museu Nacional. Prorrogada la seva pensió, passà a França a pintar l'encàrrec de El juramento de las Cortes de Cádiz en 1810 per al Congrés dels Diputats. Aquesta obra figurà també a l'Exposició del 1862. A l'Exposició Nacional de Belles Arts de 1864 presentà La rendició de Bailén, una obra de grans dimensions inspirada en la composició de la Rendició de Breda de Velázquez. El 1871 acabà un altre gran llenç, La jura de la Constitución ante las Cortes españolas por el Rey D. Amadeo I de Saboya, on hi va fer nombrosos retrats. En 1873 Casado fou anomenat nou director de l'Acadèmia Espanyola de Belles Arts de Roma. Després presentà obres a l'Exposició de Roma de 1875, a l'Exposició de París de 1878 i a l'Exposició Nacional de Madrid del 1881. També va fer encàrrecs privats. (ca)
- José Casado del Alisal (Villada, Palentzia, 1830- Madril, 1886ko urriaren 8a), margolari espainiar bat izan zen. Palentziako Arte eta Lanbideen Eskolan eta San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademian prestatu zen, non zuzendaritzapean ikasi zuen. 1855ean, bere Lazaroren berpiztea izeneko margolanagatik, Erromara joateko beka bat lortu zuen; ondoren, Parisen ikasi zuen 1861etik aurrera. 1860ko erakusketa nazionalean (Fernando IV.a Gaztela eta Leongoaren azken uneak margolanagatik) eta 1864koan (Bailengo errendizioagatik), dominak lortu zituen. Erromako Espainiar Akademiako zuzendaria eta San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiako kidea izan zen. Bereziki, gai historikoei buruzko margolanak egin zituen. Honela, bere garaiko klase altuko pertsona ugariren erretratuak egin zituen, Espartero, Elisabet II.a Espainiakoa, Alfontso XII.a Espainiakoa, Emilio Castelar etab... kasu. Baina, batez ere, XIX. mendearen bigarren erdi osoan nagusi den margolaritza joera bateko margolari bereizgarria da: "Historiako margolaritza" edo "errealismo erretrospektiboa" da, errealismoz, iragan historikoan gertaturiko gertaerak irudikatzen saiatzen den heinean. Gainera, generoko margolan batzuk ere egin zituen, Dama frantziar baten erretratua kasu. Bere estiloa, nolabait, hotza da, akademizismoa eta erromantizismoko idealak uztartu guran. (eu)
- José María Casado del Alisal (1830/32 – 8 October 1886) was a Spanish portrait and history painter. (en)
- José María Casado del Alisal (Villada, Palencia, 24 de marzo de 1832 – Madrid, 8 de octubre de 1886) fue un pintor español. Era hermano del empresario hispanoargentino Carlos Casado del Alisal. (es)
- José María Casado del Alisal, né le 24 mars 1832 à Villada et mort le 9 octobre 1886 à Madrid, est un artiste peintre espagnol, spécialisé en peinture d'histoire. (fr)
- José Casado del Alisal (Villada, 24 marzo 1830 – Palencia, 8 ottobre 1886) è stato un pittore spagnolo, di temi storici tra romanticismo e realismo. José Casado del Alisal, , 1864 Frequentò la Reale Accademia di Belle Arti di San Fernando a Madrid dove ebbe per maestro Federico Madrazo. Nel 1855 giunse a Roma grazie a una borsa di studio vinta con il quadro La resurrezione di Lazzaro e nel 1860 si trasferì a Parigi dove ottenne diversi riconoscimenti alle esposizioni nazionali per i suoi quadri storici. Fu direttore dell'Accademia Spagnola di Roma e membro della Reale Accademia di Belle Arti di San Fernando. Fu un apprezzato ritrattista del suo tempo ma le sue opere più significative appartengono al genere del realismo storico retrospettivo in cui si trovò a competere con il conterraneo Antonio Gisbert anche sul piano politico e ideale: quest'ultimo infatti aderiva alle idee liberali, mentre lui, José, parteggiava per i conservatori. Si cimentò anche nella pittura di genere.La sua opera risente del periodo di transizione dal romanticismo al realismo. Morì a Palencia nel 1886. (it)
- José María Casado del Alisal (ur. 1830 w Villada, zm. 8 października 1886 w Madrycie) – hiszpański malarz. Uczył się w utworzonej w 1838 r. Escuela Municipal de Dibujo w Palencii, gdzie poznał artystów takich jak , , i . Następnie studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie pod kierunkiem Federica Madrazo. W 1855 r. w nagrodę za obraz Wskrzeszenie Łazarza otrzymał stypendium na wyjazd do Rzymu, gdzie zaprzyjaźnił się z artystami takimi jak Antonio Gisbert i Dióscoro Puebla. Mieszkał w Neapolu, Mediolanie i Wenecji. W 1861 r. wyjechał do Paryża gdzie namalował El juramento de las Cortes de Cádiz, dzieło które zaprezentował na wystawie w 1862 r., i który znajduje się obecnie w gmachu Kongresu Deputowanych w Madrycie. W 1860 otrzymał I medal na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie za obraz Ostatnie chwile Ferdynanda IV Pozwanego. W 1864 r. również otrzymał I medal na tej samej wystawie za dzieło Kapitulacja pod Bailén przedstawiające poddanie wojsk francuskich pod Bailén 19 lipca 1808 roku. Był dyrektorem Akademii Hiszpańskiej w Rzymie oraz członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie. W 1881 r. na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych przedstawił obraz Dzwon z Hueski, za który nie otrzymał medalu, lecz wyróżnienie cum laude i w konsekwencji złożył rezygnację ze stanowiska dyrektora Akademii Hiszpańskiej. Malował głównie sceny historyczne oraz portrety arystokracji (m.in. Izabeli II Hiszpańskiej i Alfonsa XII). Jego styl próbuje pogodzić reguły akademizmu z ideałami romantyzmu. (pl)
- Хосé Касáдо дель Алисáль (исп. José Casado del Alisal; 1830, Вильяда — 8 октября 1886, Мадрид) — испанский художник. (ru)
- Хосе Касадо дель Алісал (ісп. José Casado del Alisal; 24 березня 1832 Вільяда — 8 жовтня 1886, Мадрид) — іспанський художник. Освіту здобув в художній школі в Паленсії. Потім продовжив навчання в Королівській академії витончених мистецтв Сан-Фернандо в Мадриді. Учень Федеріко Мадрасо. У 1855 році його картина «Воскресіння Лазаря» принесла йому стипендію для продовження навчання в Римі. В Італії відвідав Неаполь, Мілан і Венецію. Отриманий ним грант був продовжений до 1861 року, що дозволило Алісалю продовжити свою освіту в Парижі, де він взяв участь у Виставці 1862 року з своєю роботою «Клятва Кадісських кортесів», яка в даний час експонується в Конгресі депутатів Іспанії. Був директором Іспанської академії в Римі і членом Королівської академії витончених мистецтв Сан-Фернандо в Мадриді. Хосе Касадо дель Алісал відомий, перш за все, як художник історичного жанру і портретист. Серед його замовників — іспанські аристократи і знати, в тому числі Ізабелла II і Альфонс XII. Стиль робіт художника, це спроба поєднати закони академізму з ідеалами романтизму. Був нагороджений медалями на національних виставках 1860 і 1864 років. У 1881 році він представив на Національній художній виставці своє полотно «Дзвін Уеска», яке не було нагороджено медалями, проте відзначено «cum laude» (з лат. З пошаною), через це Алісаль склав із себе повноваження директора Іспанської академії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- José María Casado del Alisal (1830/32 – 8 October 1886) was a Spanish portrait and history painter. (en)
- José María Casado del Alisal (Villada, Palencia, 24 de marzo de 1832 – Madrid, 8 de octubre de 1886) fue un pintor español. Era hermano del empresario hispanoargentino Carlos Casado del Alisal. (es)
- José María Casado del Alisal, né le 24 mars 1832 à Villada et mort le 9 octobre 1886 à Madrid, est un artiste peintre espagnol, spécialisé en peinture d'histoire. (fr)
- Хосé Касáдо дель Алисáль (исп. José Casado del Alisal; 1830, Вильяда — 8 октября 1886, Мадрид) — испанский художник. (ru)
- José Casado del Alisal (Villada, Palència, 1832 - Madrid, 8 d'octubre del 1886) fou un pintor i acadèmic castellà, deixeble de Federico de Madrazo. Els seus personatges tingueren una vigorosa caracterització i fou retratista, sobretot de polítics de la seva època. El 1871 acabà un altre gran llenç, La jura de la Constitución ante las Cortes españolas por el Rey D. Amadeo I de Saboya, on hi va fer nombrosos retrats. (ca)
- José Casado del Alisal (Villada, Palentzia, 1830- Madril, 1886ko urriaren 8a), margolari espainiar bat izan zen. Palentziako Arte eta Lanbideen Eskolan eta San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademian prestatu zen, non zuzendaritzapean ikasi zuen. 1855ean, bere Lazaroren berpiztea izeneko margolanagatik, Erromara joateko beka bat lortu zuen; ondoren, Parisen ikasi zuen 1861etik aurrera. 1860ko erakusketa nazionalean (Fernando IV.a Gaztela eta Leongoaren azken uneak margolanagatik) eta 1864koan (Bailengo errendizioagatik), dominak lortu zituen. Erromako Espainiar Akademiako zuzendaria eta San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiako kidea izan zen. (eu)
- José Casado del Alisal (Villada, 24 marzo 1830 – Palencia, 8 ottobre 1886) è stato un pittore spagnolo, di temi storici tra romanticismo e realismo. José Casado del Alisal, , 1864 Frequentò la Reale Accademia di Belle Arti di San Fernando a Madrid dove ebbe per maestro Federico Madrazo. Nel 1855 giunse a Roma grazie a una borsa di studio vinta con il quadro La resurrezione di Lazzaro e nel 1860 si trasferì a Parigi dove ottenne diversi riconoscimenti alle esposizioni nazionali per i suoi quadri storici. Morì a Palencia nel 1886. (it)
- José María Casado del Alisal (ur. 1830 w Villada, zm. 8 października 1886 w Madrycie) – hiszpański malarz. Uczył się w utworzonej w 1838 r. Escuela Municipal de Dibujo w Palencii, gdzie poznał artystów takich jak , , i . Następnie studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie pod kierunkiem Federica Madrazo. Malował głównie sceny historyczne oraz portrety arystokracji (m.in. Izabeli II Hiszpańskiej i Alfonsa XII). Jego styl próbuje pogodzić reguły akademizmu z ideałami romantyzmu. (pl)
- Хосе Касадо дель Алісал (ісп. José Casado del Alisal; 24 березня 1832 Вільяда — 8 жовтня 1886, Мадрид) — іспанський художник. Освіту здобув в художній школі в Паленсії. Потім продовжив навчання в Королівській академії витончених мистецтв Сан-Фернандо в Мадриді. Учень Федеріко Мадрасо. Був директором Іспанської академії в Римі і членом Королівської академії витончених мистецтв Сан-Фернандо в Мадриді. Хосе Касадо дель Алісал відомий, перш за все, як художник історичного жанру і портретист. Серед його замовників — іспанські аристократи і знати, в тому числі Ізабелла II і Альфонс XII. (uk)
|
.jpg){kind=link}
