| dbo:abstract
|
- Ivan Hrynokh (December 28, 1907-October 14, 1994) was a Ukrainian Greek-Catholic priest and Ukrainian community activist. Born in the village of Pavliv near Lviv to Mykhailo and Anastiya Hrynokh on December 29, 1907, his parents emigrated to the United States in 1909 and settled in Philadelphia where his brother Stepan was born in 1911. The family returned to their home village in 1911. Ivan received his high school education in Lviv and commenced theological studies there which he completed with a doctorate studying in Innsbruck, Munich and Paris. He took on priestly vows in September 1932 from Metropolitan Andrei Sheptytsky and taught philosophy and theology at the Theological Academy in Lviv. He was arrested by the Polish government in 1938 and remained incarcerated at the Bereza Kartuska detention camp until the fall of Poland. With the amalgamation of Western Ukraine by the Soviets, father Hrynokh traveled to Krakow where he preached and was active in Ukrainian politics. He became the chaplain to the Nachtigall Battalion. After the dissolution of the Battalion, he participated in the 3rd Great Conference of the Organization of Ukrainian Nationalists which took place in Ukraine in 1943, and was one of the instigators of the Ukrainian Supreme Liberation Council where he was elected Vice President in July 1944. In this position he fulfilled a diplomatic mission in talks with the Romanian and Hungarian governments. He was sent to the West to find alliances for the UPA with the Allied forces and traveled via Prague to Germany settling in Munich. In 1950 he became the head of the foreign section of the UHVR which he chaired until 1980. Simultaneously he was the head of the Society for foreign studies and founded the newspaper "Suchasna Ukraina" (Contemporary Ukraine), "Ukrainska Literaturna hazeta" (The Ukrainian literary newspaper) and the magazine "Suchasnist'" (Today). He continued teaching theology and philosophy in seminaries in , and was a professor at the Ukrainian Free University in Munich. With the release by the Soviets of Metropolitan Joseph Slipyj in 1963 a Ukrainian Catholic University was established in Rome where he became professor. He was one of the founders of the Patriarchal movement for the Ukrainian-Catholic Church. Father Ivan Hrynokh died October 14, 1994 in Munich at the age of 87. He was buried in Pennsylvania. (en)
- Iwan Hrynioch, pseudonim Kowałenko, Wsewołod (ur. 28 grudnia 1907 w Pawłowie, zm. 14 września 1994 w Monachium) – ksiądz greckokatolicki, doktor teologii, ukraiński polityk i działacz społeczny, członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Ukończył ukraińskie gimnazjum akademickie we Lwowie, w 1926 wstąpił do lwowskiego seminarium duchownego. Seminarium ukończył w 1930, w 1933 uzyskał doktorat z teologii w Innsbrucku. Był proboszczem w Haliczu. W latach 1935-1939 był kapelanem lwowskich studentów, w latach 1939–1940 proboszcz katedry św. Jura we Lwowie. W 1940 kapelan szpitala w Krakowie, w 1941 kapelan batalionu Nachtigall. Za służbę w batalionie otrzymał niemiecki Krzyż Żelazny. W czerwcu 1941 członek Ukraińskiego Komitetu Narodowego. Obecny podczas Aktu odnowienia Państwa Ukraińskiego jako reprezentant batalionu Nachtigall. W latach 1942-44 współpracował z podziemnym pismem OUN-B „Ideja i czyn” (ukr. Ідея і Чин). Od 1942 członek Rady Głównej OUN. W latach 1943-1944 uczestniczył w rozmowach AK i UPA we Lwowie. Od marca do czerwca 1944 z ramienia UPA prowadził rozmowy z Niemcami na temat współpracy przeciwko ZSRR. Podczas rozmów Hrynioch zażądał spotkania ze Stepanem Banderą przebywającym w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Po rozpoczęciu sowieckiej ofensywy (czerwiec-lipiec 1944) Niemcy zabrali Hryniocha do Berlina i umożliwili mu spotkanie z Banderą. Od lipca 1944 drugi wiceprezydent UHWR. W drugiej połowie 1944 wraz z m.in. Mykołą Łebediem, Myrosławem Prokopem i Lwem Szankowskim wysłany przez Centralny Prowid OUN do Chorwacji i Włoch w celu nawiązania kontaktów z zachodnimi aliantami. W 1945 roku w Rzymie wraz z bp. Iwanem Buczką negocjował z Amerykanami i Brytyjczykami niedopuszczenie do wydania Sowietom wziętych do niewoli żołnierzy SS-Galizien. Po wojnie na emigracji w Niemczech i USA. W latach 1945-1980 przewodniczący . W latach 1950-80 prezes Ukraińskiego Towarzystwa Studiów Zagranicznych, które w latach 50. XX w. było wydawcą pism Suczasna Ukrajina (ukr. Сучасна Україна, red. naczelny Wołodymyr Stachiw) i miesięcznika Ukrajińska literaturna hazeta (ukr. Українська літературна газета, red. Iwan Koszeliweć i Jurij Ławrinenko), a od 1961 wydawało miesięcznik kulturalno-społeczny Suczasnist. Był wykładowcą teologii na Wolnym Uniwersytecie Ukraińskim. W 1960 roku przesłuchiwany przez zachodnioniemiecką prokuraturę jako świadek w śledztwie przeciwko Theodorowi Oberländerowi złożył zeznania, z których wynikało, że będąc we Lwowie podczas pogromu lwowskiego nie widział jakichkolwiek antyżydowskich wystąpień. Pochowany w stanie Pensylwania w miejscowości (ang.). (pl)
- Иван Михайлович Гриньох (укр. Іван Михайлович Гриньох ; 28 декабря 1907, с. Павлов, Камянко-Струмиловского повята, Галичина, Австро-Венгрия — 14 сентября 1994, Мюнхен, ФРГ) — украинский богослов, общественный, политический и религиозный деятель, священник УГКЦ, капеллан, публицист. Активный деятель украинского националистического движения, известный под псевдонимами Всеволод, Герасимивский, профессор Пристер, Данылив, И. М. Настасин, И. В. Диброва, И. М. Коваленко. Действительный член НТШ. (ru)
- о. Іван Гриньох (у світі Гриньох Іван Михайлович, псевд.: Всеволод, Герасимівський, Данилів, І. М. Настасин, І. В. Діброва, І. М. Коваленко; 28 грудня 1907, Павлів — 14 вересня 1994, Мюнхен) — український богослов, громадський та політичний діяч, капелан. Дійсний член НТШ. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Иван Михайлович Гриньох (укр. Іван Михайлович Гриньох ; 28 декабря 1907, с. Павлов, Камянко-Струмиловского повята, Галичина, Австро-Венгрия — 14 сентября 1994, Мюнхен, ФРГ) — украинский богослов, общественный, политический и религиозный деятель, священник УГКЦ, капеллан, публицист. Активный деятель украинского националистического движения, известный под псевдонимами Всеволод, Герасимивский, профессор Пристер, Данылив, И. М. Настасин, И. В. Диброва, И. М. Коваленко. Действительный член НТШ. (ru)
- о. Іван Гриньох (у світі Гриньох Іван Михайлович, псевд.: Всеволод, Герасимівський, Данилів, І. М. Настасин, І. В. Діброва, І. М. Коваленко; 28 грудня 1907, Павлів — 14 вересня 1994, Мюнхен) — український богослов, громадський та політичний діяч, капелан. Дійсний член НТШ. (uk)
- Ivan Hrynokh (December 28, 1907-October 14, 1994) was a Ukrainian Greek-Catholic priest and Ukrainian community activist. Born in the village of Pavliv near Lviv to Mykhailo and Anastiya Hrynokh on December 29, 1907, his parents emigrated to the United States in 1909 and settled in Philadelphia where his brother Stepan was born in 1911. The family returned to their home village in 1911. He continued teaching theology and philosophy in seminaries in , and was a professor at the Ukrainian Free University in Munich. (en)
- Iwan Hrynioch, pseudonim Kowałenko, Wsewołod (ur. 28 grudnia 1907 w Pawłowie, zm. 14 września 1994 w Monachium) – ksiądz greckokatolicki, doktor teologii, ukraiński polityk i działacz społeczny, członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). W 1960 roku przesłuchiwany przez zachodnioniemiecką prokuraturę jako świadek w śledztwie przeciwko Theodorowi Oberländerowi złożył zeznania, z których wynikało, że będąc we Lwowie podczas pogromu lwowskiego nie widział jakichkolwiek antyżydowskich wystąpień. Pochowany w stanie Pensylwania w miejscowości (ang.). (pl)
|
