An Entity of Type: building, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Hôtel de Rambouillet, formerly the Hôtel de Pisani, was the Paris residence of Catherine de Vivonne, marquise de Rambouillet, who ran a renowned literary salon there from 1620 until 1648. It was situated on the west side of the rue Saint-Thomas-du-Louvre, just north of Marie de Rohan's Hôtel de Chevreuse, in a former quarter of Paris (demolished during the 19th century), located between the Louvre and Tuileries palaces, near the then much smaller Place du Carrousel, in the area of what was to become the Pavillon Turgot of the Louvre Museum.

Property Value
dbo:abstract
  • Hôtel de Rambouillet byl městský palác v Paříži v dnešním 1. obvodu. Nacházel se v bývalé ulici Rue Saint-Thomas-du-Louvre (jižně od dnešní ) v prostoru současného pavilonu Turgot v křídle Richelieu paláce Louvre. Palác proslavila , která zde žila od roku 1608 až do své smrti roku 1665, a provozovala zde svůj literární salón. (cs)
  • The Hôtel de Rambouillet, formerly the Hôtel de Pisani, was the Paris residence of Catherine de Vivonne, marquise de Rambouillet, who ran a renowned literary salon there from 1620 until 1648. It was situated on the west side of the rue Saint-Thomas-du-Louvre, just north of Marie de Rohan's Hôtel de Chevreuse, in a former quarter of Paris (demolished during the 19th century), located between the Louvre and Tuileries palaces, near the then much smaller Place du Carrousel, in the area of what was to become the Pavillon Turgot of the Louvre Museum. Members of her salon, received in the intimacy of her Chambre Bleue, admitted to the ruelle—the space between her daybed and the wall of the alcove— represented the flower of contemporary French literature, fashion, and wit, including Madame de Sévigné, Madame de La Fayette, Mademoiselle de Scudéry, the Duchesse de Longueville, the Duchesse de Montpensier, Jean-Louis Guez de Balzac, Bossuet, Jean Chapelain, Corneille, François de Malherbe, Racan, Richelieu, La Rochefoucauld, Paul Scarron, Claude Favre de Vaugelas, and Vincent Voiture. They adopted for themselves the term précieux, which became a term of abuse when satirized by Molière in Les Précieuses ridicules (1659). The quality looked for in this self-defining circle was honnêteté, a quality looked for in vain at the contemporary court, crass, ostentatious, corrupt and corrupting. Honnêteté was a mode of restraint and decorum, so practiced that it had become easy and as if natural, shared by aristocrats and fastidious members of the high bourgeoisie, but which could not readily be taught or learned. In contrast with the court, the Hôtel de Rambouillet received an elite that chose its own members, or, more precisely, whose members recognized one another's right to belong.... The ordinary rules of civility did not govern daily interchange. Members of the group wrote and above all talked to one another. Conversation was a sacred art, the forum in which the group developed its taste. L'Astrée was staged as well as read; other reading included the novels of La Calprenède and Mlle de Scudéry, which held up a mirror of this microsociety". The préciosité refinements of the French language would find some codification in the Dictionnaire de l'Académie française eventually published by the Académie française, which found its start in the Hôtel de Rambouillet. Words like "celadon" to describe a certain range of pale glaucous blue-green glazes of Chinese porcelain come straight from the Hôtel de Rambouillet. (en)
  • Hôtel de Rambouillet, edificio desaparecido en el siglo XVIII que se levantaba en el centro de París (Francia), entre el Palacio del Louvre y el Palacio de las Tullerías (es)
  • L’hôtel de Rambouillet est un hôtel parisien connu pour le salon littéraire que Catherine de Vivonne, épouse d'Angennes, marquise de Rambouillet tient de 1608 jusqu’à sa mort en 1665. Il était situé rue Saint-Thomas-du-Louvre (rue perpendiculaire à la rue Saint-Honoré, au sud de celle-ci), approximativement à l'emplacement de l'actuel pavillon Turgot du Louvre. (fr)
  • 오텔 드 랑부예(Hôtel de Rambouillet)는 과거 파리에 있던 대저택이다. 랑부예 후작 앙젠의 부인, 카트린 드 비본이 1608년부터 그녀가 사망한 1665년까지 이곳에서 을 운영한 것으로 유명하다. 오텔 드 랑부예는 생토마뒤루브르Saint-Thomas-du-Louvre 가에 있었는데, 아마 현재 루브르의 튀르고관(館)이 있는 자리에 위치했을 것으로 추정된다. (ko)
  • L'hôtel de Rambouillet prende nome dalla marchesa Catherine de Vivonne de Rambouillet, figlia di un'italiana appartenente alla famiglia Savelli e del diplomatico francese, anch'egli di origine italiana, marchese de Piselli, la quale vi tenne un salotto letterario dal 1607 fino alla morte, nel 1665.Un tempo conosciuto con il nome di Hôtel de Pisani, sorgeva vicino al Louvre, al posto dell'attuale Palais-Royal. Il salotto di Catherine de Vivonne, «l'incomparabile Arthénice» (anagramma di Catherine), una delle personalità femminili più notevoli del tempo, fu particolarmente brillante.Caterina non esitò a fare ricostruire l'hôtel dal padre su un progetto da lei stessa predisposto, che prevedeva, secondo lo stile italiano, un'infilata di sale comunicanti. Nella sua camera blu – altra novità introdotta da Catherine de Vivonne, in un'epoca in cui le stanze erano tinteggiate solo di rosso o rossiccio – «Arthénice» riceveva sdraiata a letto, come normalmente si riceveva nel XVII secolo, i brillanti spiriti del tempo, come il cavalier Marino , famoso poeta, letterati e grandi personalità come Richelieu, Malherbe, Vaugelas, Guez de Balzac, Racan, Maynard e Voiture. «Si parla saggiamente ma ragionevolmente e non c'è altro posto al mondo dove vi sia più buon senso e meno galanteria» scrisse Chapelain dell'hôtel de Rambouillet.Questo mondo giovanile e allegro dove i balli e le piacevolezze si succedono, i legami amorosi s'intrecciano e si disfano, non fu una società di pedanti e i divertimenti vi prendevano volentieri un aspetto intellettuale.Il Preziosismo che nacque in questi salotti fu più una forma di modernità e di femminismo che di pedanteria, dove germinava lo spirito delle dame dell'aristocrazia: durerà una trentina d'anni.Proprio dall'hôtel de Rambouillet usciranno le dame che si impegneranno attivamente nella Fronda, tanto da essere qualificate come Amazzoni.Benché Molière abbia preso in giro i frequentatori di quei salotti, è innegabile che l'hôtel de Rambouillet abbia svolto un ruolo monumentale nella genesi del moderno romanzo francese.Alla de Vivonne succederà Madeleine de Scudéry, anche se lo Chapelain, che ha lasciato delle descrizioni di quei tempi, non avrà per lei le stesse parole di ammirazione riservate a madame de Rambouillet. (it)
  • Het Hôtel de Rambouillet was het verblijf in Parijs van Madame de Rambouillet, waar ze van 1620 tot 1648 een gerenommeerde literaire salon onderhield. (nl)
  • O Hôtel de Rambouillet foi um palácio francês, residência parisiense de Catherine de Vivonne, Marquesa de Rambouillet, de quem tomou o nome. Conhecido noutros tempos como Hôtel de Pisani, ficava localizado nas proximidades do Palácio do Louvre, no lugar onde actualmente se ergue o Palais Royal Catherine de Vivonne, filha de uma italiana chamada Savelli e de um diplomata francês, o Marquês de Piselli, conduziu no seu palácio um renomado salon de 1607 até sua morte, em 1665. Catherine era casada com Charles d'Angennes, o qual viu a povoação de Rambouillet, onde possuia o Château de Rambouillet, elevada à categoria de marquesado, em 1612, pelo Rei Luís XIII. Catherine passou então a ser Marquesa de Rambouillet. O salon de Catherine de Vivonne, "a incomparável Arthénice" (anagrama de "Catherine", uso muito em voga na moda literária da época), uma das personalidades femininas mais notáveis do seu tempo, foi um dos mais brilhantes da sua época. Não teve dúvidas em reconstruir o hôtel particulier do seu pai baseando-se em planos que ela mesma desenhou, com o objectivo de ter aposentos mais adequados para as recepções, destacando uma sucessão de salões comunicantes ao estilo italiano. Da ruelle - o espaço entre o leito de dia e a parede da alcova - do seu Chambre Bleue (Sala Azul), "Arthénice" recibia recostada num leito (tal como era costume receber no século XVII) as mentes mais ilustres do seu tempo, como Giambattista Marino (o Cavaleiro Marino), inteligente actor, e também gentes das letras e grandes personagens da sua época: Richelieu, Malherbe, Vaugelas, Guez de Balzac, seriam frequentadores habituais. Estes adoptaram para eles próprios o termo précieux, que se tornou num termo de abuso quando satirizado por Molière em "Les Précieuses ridicules" (1659). As meias azuis usadas pelas damas deste círculo providenciaram por trezentos anos uma metonímia, ligeiramente desdenhosa, em inglês e em francês ("bas-bleus") para as mulheres intelectuais. A qualidade procurada neste auto-definido círculo era a integridade (honnêteté"), uma qualidade procurada em vão na corte contemporânea, crassa, ostentensiva, corrupta e corruptora. A integridade era uma qualidade da moderação e do decoro, tão praticada que se tornara fácil e como que natural, partilhada por aristocratas e fastidiosos membros da alta burguesia, mas que não poderia ser prontamente ensinada ou aprendida. Segundo Revel, em contraste com a corte, "o Hôtel de Rambouillet recebia uma elite que escolhia os seus próprios membros, ou, mais precisamente, cujos membros reconheciam uns aos outros o direito de pertença (...) As regras ordinárias de civilidade não governavam os intercâmbios quotidianos. Membros do grupo escreviam e falavam sobretudo para os seus pares. A conversação era uma arte sacra, o fórum no qual o grupo desenvolvia os seus gostos. O Astrée foi encenado assim como lido; outras leituras incluiam as novelas de La Calprenède e Mademoiselle de Scudéry, que criaram um espelho desta microssociedade". O refinamento de termos précieux na linguagem francesa encontraria algumas codificações no Dictionnaire de l'Académie française mais tarde publicado pela Academia Francesa (Académie française), o quais tiveram o seu início no Hôtel Rambouillet. Palavras como "celadon", para descrever uma certa tonalidade opaca azul-esverdeada da porcelana chinesa, vieram directamente do Hôtel de Rambouillet. "Fala-se habilmente, mas fala-se razoavelmente e não há lugar no mundo onde exista mais bom senso e menos galanteria", escreveria Chapelain a propósito do Hôtel de Rambouillet. Este mundo jovem e alegre, onde os bailes e os prazeres se sucedem, as intrigas amorosas atam-se e desatam-se, não foi uma sociedade de pedantes e os divertimentos tomavam de bom grado um cunho intelectual. A Préciosité que nasceu neste salon tem uma forma mais de modernismo e feminismo que de pedantismo, onde germina um espírito entre as jovens mulheres da aristocracia que frequentam o salão, durante trinta anos. Foi do Hôtel de Rambouillet que sairam aquelas que se implicariam activamente na Fronda ao ponto de serem qualificadas de Amazonas. Embora Molière tenha desdenhado dos membros do salon, é inegável que o Hôtel de Rambouillet teve um papel monumental no género de romance moderno francês. A sucessão será retomada por Madeleine de Scudéry e pelo próprio Chapelain que deixou algumas descrições desses tempos, não tendo para este último os mesmos termos que para a Madame de Rambouillet. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 642377 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 5815 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1068372813 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
georss:point
  • 48.8621 2.335
rdf:type
rdfs:comment
  • Hôtel de Rambouillet byl městský palác v Paříži v dnešním 1. obvodu. Nacházel se v bývalé ulici Rue Saint-Thomas-du-Louvre (jižně od dnešní ) v prostoru současného pavilonu Turgot v křídle Richelieu paláce Louvre. Palác proslavila , která zde žila od roku 1608 až do své smrti roku 1665, a provozovala zde svůj literární salón. (cs)
  • Hôtel de Rambouillet, edificio desaparecido en el siglo XVIII que se levantaba en el centro de París (Francia), entre el Palacio del Louvre y el Palacio de las Tullerías (es)
  • L’hôtel de Rambouillet est un hôtel parisien connu pour le salon littéraire que Catherine de Vivonne, épouse d'Angennes, marquise de Rambouillet tient de 1608 jusqu’à sa mort en 1665. Il était situé rue Saint-Thomas-du-Louvre (rue perpendiculaire à la rue Saint-Honoré, au sud de celle-ci), approximativement à l'emplacement de l'actuel pavillon Turgot du Louvre. (fr)
  • 오텔 드 랑부예(Hôtel de Rambouillet)는 과거 파리에 있던 대저택이다. 랑부예 후작 앙젠의 부인, 카트린 드 비본이 1608년부터 그녀가 사망한 1665년까지 이곳에서 을 운영한 것으로 유명하다. 오텔 드 랑부예는 생토마뒤루브르Saint-Thomas-du-Louvre 가에 있었는데, 아마 현재 루브르의 튀르고관(館)이 있는 자리에 위치했을 것으로 추정된다. (ko)
  • Het Hôtel de Rambouillet was het verblijf in Parijs van Madame de Rambouillet, waar ze van 1620 tot 1648 een gerenommeerde literaire salon onderhield. (nl)
  • The Hôtel de Rambouillet, formerly the Hôtel de Pisani, was the Paris residence of Catherine de Vivonne, marquise de Rambouillet, who ran a renowned literary salon there from 1620 until 1648. It was situated on the west side of the rue Saint-Thomas-du-Louvre, just north of Marie de Rohan's Hôtel de Chevreuse, in a former quarter of Paris (demolished during the 19th century), located between the Louvre and Tuileries palaces, near the then much smaller Place du Carrousel, in the area of what was to become the Pavillon Turgot of the Louvre Museum. (en)
  • L'hôtel de Rambouillet prende nome dalla marchesa Catherine de Vivonne de Rambouillet, figlia di un'italiana appartenente alla famiglia Savelli e del diplomatico francese, anch'egli di origine italiana, marchese de Piselli, la quale vi tenne un salotto letterario dal 1607 fino alla morte, nel 1665.Un tempo conosciuto con il nome di Hôtel de Pisani, sorgeva vicino al Louvre, al posto dell'attuale Palais-Royal. (it)
  • O Hôtel de Rambouillet foi um palácio francês, residência parisiense de Catherine de Vivonne, Marquesa de Rambouillet, de quem tomou o nome. Conhecido noutros tempos como Hôtel de Pisani, ficava localizado nas proximidades do Palácio do Louvre, no lugar onde actualmente se ergue o Palais Royal (pt)
rdfs:label
  • Hôtel de Rambouillet (cs)
  • Hôtel de Rambouillet (es)
  • Hôtel de Rambouillet (en)
  • Hôtel de Rambouillet (it)
  • Hôtel de Rambouillet (fr)
  • 오텔 드 랑부예 (ko)
  • Hôtel de Rambouillet (nl)
  • Hôtel de Rambouillet (pt)
owl:sameAs
geo:geometry
  • POINT(2.335000038147 48.862098693848)
geo:lat
  • 48.862099 (xsd:float)
geo:long
  • 2.335000 (xsd:float)
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License