| dbo:abstract
|
- Das Oberkommando der Russischen Armee im Zarentum hieß übersetzt Hauptquartier des Kommandos des Obersten Befehlshabers, kurz: Stawka (Russisch: Ставка Верховного Главнокомандующего, Transkription: Stawka Werchownowo Glawnokomandujuschtschewo). In Anlehnung an das Große Hauptquartier der (kaiserlichen) Zarenarmee im Ersten Weltkrieg wurde auch die oberste Führungsebene der sowjetischen Roten Armee im Zweiten Weltkrieg so bezeichnet. (de)
- Hlavní stan vrchního velení (rusky Ставка Верховного Главнокомандования, Stavka Verchovnogo Glavnokomandovanija, Ставка ВГК, СВГК) byl nejvyšší orgán strategického vedení sovětských ozbrojených sil za druhé světové války. (cs)
- The Headquarters of the Supreme High Command was an extraordinary body of the highest military command, exercising strategic leadership of the Soviet Armed Forces during the Great Patriotic War. (en)
- Ста́вка верхо́вного главнокома́ндования (Ставка ВГК, СВГК) — чрезвычайный орган высшего военного управления, осуществлявший в годы Великой Отечественной войны стратегическое руководство советскими вооружёнными силами. (ru)
- Stawka – kierownictwo (kwatera główna) Najwyższego Naczelnego Dowództwa (Ставка Верховного Главнокомандования) – najwyższy organ wojskowy, wykonujący w czasie II wojny światowej, po napaści Niemiec na ZSRR (1941-1945) zadania strategicznego kierowania siłami zbrojnymi ZSRR. Utworzona decyzją Rady Komisarzy Ludowych ZSRR i Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) 23 czerwca 1941 i początkowo była nazywana Stawką Naczelnego Dowództwa sił zbrojnych ZSRR. Na jej czele stanął ludowy komisarz obrony marszałek Siemion Timoszenko. Członkami byli: Gieorgij Żukow, Wiaczesław Mołotow, Klimient Woroszyłow, Siemion Budionny i Wasilij Kuzniecow. 10 lipca 1941 w związku z utworzeniem Głównych Dowództw na kierunkach działania (Północno-Zachodni, Zachodni i Południowo-Zachodni) przemianowano ją na Kwaterę Główną Najwyższego Naczelnego Dowództwa, a jej przewodniczącym został Stalin, a dodatkowym członkiem Borys Szaposznikow. 17 lutego 1945 decyzją Państwowego Komitetu Obrony w skład Stawki wchodzili: J.W. Stalin (przew.) Gieorgij Żukow, Aleksiej Antonow, Nikołaj Bułganin, Aleksandr Wasilewski, Nikołaj Kuzniecow. Przy Stawce działał Komitet stałych doradców w składzie: Nikołaj Watutin, Nikołaj Wozniesienski, Nikołaj Woronow, Andriej Żdanow, P.F Żurawlow, Kirył Miereckow, Artiom Mikojan, Borys Szaposznikow i inni. Stawka wnosiła zmiany do struktury i organizacji sił zbrojnych, prowadziła planowanie kampanii i operacji strategicznych, stawiała zadania frontom i flotom, kierowała ich działaniami, uzgadniała działania i współdziałanie sił zbrojnych ZSRR i innych państw sojuszniczych, organizowała współdziałanie pomiędzy strategicznymi zgrupowaniami i związkami operacyjnymi sił zbrojnych i partyzantów. Stawka dysponowała rezerwami, które przydzielała frontom, rozdzielała zaopatrzenie, prowadziła kontrolę i analizę działań. Organem wykonawczym Stawki był Sztab Generalny Sił Zbrojnych ZSRR, zarządy ministerstwa Obrony i ministerstwa Floty Wojennej. Stawka wypracowała w czasie wojny system dwustopniowego kierowania: Stawka – front (flota). W początkowym okresie wojny był system trzystopniowy: Stawka – Naczelny Dowódca kierunku – front. Trzystopniowy system był zdejmowany w miarę stabilizacji na frontach i doskonalenia dowodzenia frontami. W 1945 roku zatwierdzone zostało stanowisko Naczelnego Dowódcy na Dalekim Wschodzie, który kierował działaniami przeciwko Japonii. W tym wypadku trójstopniowy system spełnił swoją rolę. Naczelny Dowódca na Dalekim Wschodzie otrzymał szerokie pełnomocnictwa Stawki. Zastosowanie znalazł też instytut przedstawicieli Stawki. Znając zamiary i plany Stawki udzielali oni pomocy dowódcom związków strategicznych i operacyjnych w przygotowaniu i prowadzeniu operacji, koordynowali działania frontów, uzgadniali współdziałanie. Przedstawicielami Stawki na poszczególnych frontach byli: Gieorgij Żukow, Aleksandr Wasilewski, Siemion Timoszenko, Klimient Woroszyłow, Aleksiej Antonow, Siergiej Sztiemienko i inni. (pl)
- Ста́вка Верхо́вного Головнокома́ндування (СВГК) — надзвичайний орган вищого військового управління, що здійснював в роки радянсько-німецької війни стратегічне керівництво Збройними силами Радянського Союзу. (uk)
- 最高統帥部大本營（俄語：Ста́вка верхо́вного главнокома́ндования）是苏联曾經設立的一個特殊最高軍事決策機關，在伟大的卫国战争期间負責战略领导。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Das Oberkommando der Russischen Armee im Zarentum hieß übersetzt Hauptquartier des Kommandos des Obersten Befehlshabers, kurz: Stawka (Russisch: Ставка Верховного Главнокомандующего, Transkription: Stawka Werchownowo Glawnokomandujuschtschewo). In Anlehnung an das Große Hauptquartier der (kaiserlichen) Zarenarmee im Ersten Weltkrieg wurde auch die oberste Führungsebene der sowjetischen Roten Armee im Zweiten Weltkrieg so bezeichnet. (de)
- Hlavní stan vrchního velení (rusky Ставка Верховного Главнокомандования, Stavka Verchovnogo Glavnokomandovanija, Ставка ВГК, СВГК) byl nejvyšší orgán strategického vedení sovětských ozbrojených sil za druhé světové války. (cs)
- The Headquarters of the Supreme High Command was an extraordinary body of the highest military command, exercising strategic leadership of the Soviet Armed Forces during the Great Patriotic War. (en)
- Ста́вка верхо́вного главнокома́ндования (Ставка ВГК, СВГК) — чрезвычайный орган высшего военного управления, осуществлявший в годы Великой Отечественной войны стратегическое руководство советскими вооружёнными силами. (ru)
- Ста́вка Верхо́вного Головнокома́ндування (СВГК) — надзвичайний орган вищого військового управління, що здійснював в роки радянсько-німецької війни стратегічне керівництво Збройними силами Радянського Союзу. (uk)
- 最高統帥部大本營（俄語：Ста́вка верхо́вного главнокома́ндования）是苏联曾經設立的一個特殊最高軍事決策機關，在伟大的卫国战争期间負責战略领导。 (zh)
- Stawka – kierownictwo (kwatera główna) Najwyższego Naczelnego Dowództwa (Ставка Верховного Главнокомандования) – najwyższy organ wojskowy, wykonujący w czasie II wojny światowej, po napaści Niemiec na ZSRR (1941-1945) zadania strategicznego kierowania siłami zbrojnymi ZSRR. Przedstawicielami Stawki na poszczególnych frontach byli: Gieorgij Żukow, Aleksandr Wasilewski, Siemion Timoszenko, Klimient Woroszyłow, Aleksiej Antonow, Siergiej Sztiemienko i inni. (pl)
|
