| dbo:abstract
|
- Hanns Ludin (Friburg de Brisgòvia, 10 de juny de 1905 - 9 de desembre de 1947) fou un militar de professional. Durant la República de Weimar s'afilià al partit nazi l'any 1930; aquest mateix any fou arrestat per les seves activitats polítiques, el procés que se l'incoà el feu sortir a la vida pública. Després del seu alliberament, l'any 1932, s'enrola en les SA. No només va ser dels pocs jerarques de la SA que va sobreviure a la nit dels ganivets llargs del 1934, sinó que va pujar ràpidament de grau i el van nomenar Obergruppenführer dins de les Schutzstaffel, equivalent a general de l'exèrcit. L'any 41, Hitler l'envia a Eslovàquia, llavors sota protectorat nazi, en qualitat de ministre plenipotenciari; aquí un dels seus encàrrecs principals és dur a terme la "Solució Final". Després de la guerra, els americans el lliuren a Txecoslovàquia. L'any 1947 és jutjat com a criminal de guerra, condemnat i penjat a la forca. El seu fill, Malte Ludin, dirigí l'any 2005 el film Dues o tres coses que jo sé d'ell sobre l'impacte del compromís del seu pare amb el règim nazi en la seva família. (ca)
- Hanns Elard Ludin (10. června 1905 v Freiburg im Breisgau - 9. prosince 1947 v Bratislavě) byl vyslanec Německé říše ve Slovenském státu. Jeho faktické postavení odpovídalo postavení zástupce Německa ve vazalském státu. Ludin byl jedním z iniciátorů vstupu německých vojsk na území Slovenska po vypuknutí SNP. Podílel se i na sestavování vlády Štefana Tisa (5. 9. 1944). Před Rudou armádou uprchl spolu s ľudáckými představiteli do Rakouska. Byl zatčen Američany a vydán do Československa. Národním soudem v Bratislavě byl odsouzen k trestu smrti a v prosinci 1947 popraven. Zásadní přitěžující okolností byl jeho podíl na deportaci Židů. (cs)
- Hanns Elard Ludin (* 10. Juni 1905 in Freiburg im Breisgau; † 9. Dezember 1947 in Bratislava), ein deutscher SA-Obergruppenführer, war in der Zeit des Nationalsozialismus ab 1941 als Repräsentant des Deutschen Reichs im Slowakischen Staat an der Judenverfolgung in der Slowakei beteiligt. Er wurde als Kriegsverbrecher hingerichtet. (de)
- Hanns Elard Ludin (10 June 1905, in Freiburg – 9 December 1947, in Bratislava) was a German diplomat. Born in Freiburg to Friedrich and Johanna Ludin, Ludin began his Nazi affiliation in 1930 by joining the party, and was arrested for his political activities the same year. Imprisoned until 1931, he joined the SA on his release. Ludin was lucky to survive the "Night of the Long Knives" in 1934 when Hitler purged much of the left-wing of the Nazi party. Ludin restored his reputation by joining the Foreign Office and became Ambassador to the Slovak Republic in 1941, replacing Manfred von Killinger. Ludin's activities included convincing the Slovak government to comply with deportations for slave labor and providing diplomatic cover to such activities. In 1943, he was promoted to SA-Obergruppenführer. Ludin was arrested after the war and extradited to Czechoslovakia, where he was tried with SS-Obergruppenführer Hermann Höfle (not to be confused with SS-Sturmbannführer Hermann Julius Höfle). He was sentenced to death and was hanged on 9 December 1947. Married to Erla von Jordan (1905 – 1997), Ludin had six children: Erika (1933 – 1997), Barbara (born 1935), Ellen (born 1937), Tilman (1939 – 1999), Malte (born 1942) and Andrea (born 1943). (en)
- Hanns Elard Ludin, né le 10 juin 1905 à Fribourg-en-Brisgau et mort le 9 décembre 1947 à Bratislava, est un diplomate allemand. (fr)
- Ганнс Элард Лудин (нем. Hanns Elard Ludin; 10 июня 1905, Фрайбург-им-Брайсгау, Германская империя — 9 декабря 1947, Братислава, Чехословакия) — обергруппенфюрер СА, представитель нацистской Германии в Словакии, участвовавший в преследовании евреев. После войны был осуждён за военные преступления и казнён. (ru)
- Hanns Elard Ludin (ur. 10 czerwca 1905, zm. 9 grudnia 1947) – zbrodniarz hitlerowski, dyplomata niemiecki i ambasador III Rzeszy na Słowacji. Wstąpił do NSDAP w 1930 i jeszcze w tym samym roku władze Republiki Weimarskiej aresztowały go za nazistowską działalność polityczną. Zwolniony z więzienia w 1931, wstąpił do SA. Był jednym z niewielu prominentów SA, którzy przeżyli osławioną „Noc Długich Noży” w 1934. Ludinowi udało się wrócić do łask, dzięki rozpoczęciu pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych III Rzeszy. W 1941 zastąpił Manfreda von Killingera na stanowisku niemieckiego ambasadora na Słowacji, sojuszniku Rzeszy. Początkowo jego kompetencje były nieznaczne, główną rolę odgrywał zastępca Adolfa Eichmanna Dieter Wisliceny, który otrzymywał instrukcje prosto z Berlina z pominięciem Ludina. Rola ambasady ograniczała się praktycznie do usług o charakterze pocztowym. Jednak już w lutym 1942 Ludin wystąpił z polecenia Himmlera do słowackiego rządu o dostarczenie 20 tysięcy młodych Żydów do pracy na wschodzie, co gorliwie zostało podchwycone przez Słowaków. Pod koniec marca 1942 wystąpił z kolejnym żądaniem. Tym razem chodziło o deportację pozostałych miejscowych Żydów, na co początkowo słowacki rząd zgodził się bez żadnej presji. Jednak już w czerwcu 1942 deportacje wstrzymano, a Ludin wysłał listy do premiera Słowacji, w których wyrażał swoje zaniepokojenie i zaskoczenie. W 1943 Wisliceny i Edmund Veesenmayer podjęli kolejne negocjacje ze Słowakami, lecz bez widocznych rezultatów. Jednak po stłumieniu słowackiego powstania w 1944, deportacjami zajęło się bezpośrednio SS, a Ludin zajmował się przy tym wszelkimi kwestiami dyplomatycznymi. Oprócz udziału w zagładzie słowackich Żydów Ludin ponosi także odpowiedzialność za deportacje Słowaków do pracy przymusowej. W 1943 został SA-Obergruppenführerem. Po wojnie alianci schwytali Ludina i wydali go władzom czechosłowackim. Heinz Ludin został uznany za winnego popełnienia zbrodni wojennych i przeciw ludzkości oraz skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 9 grudnia 1947. (pl)
- Hanns Elard Ludin, född 10 juni 1905 i Freiburg im Breisgau, död 9 december 1947 i Bratislava, var en tysk nazistisk politiker och SA-Obergruppenführer. Han var Tysklands ambassadör i Slovakiska republiken från 1941 till 1945. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Hanns Elard Ludin (10. června 1905 v Freiburg im Breisgau - 9. prosince 1947 v Bratislavě) byl vyslanec Německé říše ve Slovenském státu. Jeho faktické postavení odpovídalo postavení zástupce Německa ve vazalském státu. Ludin byl jedním z iniciátorů vstupu německých vojsk na území Slovenska po vypuknutí SNP. Podílel se i na sestavování vlády Štefana Tisa (5. 9. 1944). Před Rudou armádou uprchl spolu s ľudáckými představiteli do Rakouska. Byl zatčen Američany a vydán do Československa. Národním soudem v Bratislavě byl odsouzen k trestu smrti a v prosinci 1947 popraven. Zásadní přitěžující okolností byl jeho podíl na deportaci Židů. (cs)
- Hanns Elard Ludin (* 10. Juni 1905 in Freiburg im Breisgau; † 9. Dezember 1947 in Bratislava), ein deutscher SA-Obergruppenführer, war in der Zeit des Nationalsozialismus ab 1941 als Repräsentant des Deutschen Reichs im Slowakischen Staat an der Judenverfolgung in der Slowakei beteiligt. Er wurde als Kriegsverbrecher hingerichtet. (de)
- Hanns Elard Ludin, né le 10 juin 1905 à Fribourg-en-Brisgau et mort le 9 décembre 1947 à Bratislava, est un diplomate allemand. (fr)
- Ганнс Элард Лудин (нем. Hanns Elard Ludin; 10 июня 1905, Фрайбург-им-Брайсгау, Германская империя — 9 декабря 1947, Братислава, Чехословакия) — обергруппенфюрер СА, представитель нацистской Германии в Словакии, участвовавший в преследовании евреев. После войны был осуждён за военные преступления и казнён. (ru)
- Hanns Elard Ludin, född 10 juni 1905 i Freiburg im Breisgau, död 9 december 1947 i Bratislava, var en tysk nazistisk politiker och SA-Obergruppenführer. Han var Tysklands ambassadör i Slovakiska republiken från 1941 till 1945. (sv)
- Hanns Ludin (Friburg de Brisgòvia, 10 de juny de 1905 - 9 de desembre de 1947) fou un militar de professional. Durant la República de Weimar s'afilià al partit nazi l'any 1930; aquest mateix any fou arrestat per les seves activitats polítiques, el procés que se l'incoà el feu sortir a la vida pública. Després del seu alliberament, l'any 1932, s'enrola en les SA. No només va ser dels pocs jerarques de la SA que va sobreviure a la nit dels ganivets llargs del 1934, sinó que va pujar ràpidament de grau i el van nomenar Obergruppenführer dins de les Schutzstaffel, equivalent a general de l'exèrcit. L'any 41, Hitler l'envia a Eslovàquia, llavors sota protectorat nazi, en qualitat de ministre plenipotenciari; aquí un dels seus encàrrecs principals és dur a terme la "Solució Final". Després de la (ca)
- Hanns Elard Ludin (10 June 1905, in Freiburg – 9 December 1947, in Bratislava) was a German diplomat. Born in Freiburg to Friedrich and Johanna Ludin, Ludin began his Nazi affiliation in 1930 by joining the party, and was arrested for his political activities the same year. Imprisoned until 1931, he joined the SA on his release. Ludin's activities included convincing the Slovak government to comply with deportations for slave labor and providing diplomatic cover to such activities. In 1943, he was promoted to SA-Obergruppenführer. (en)
- Hanns Elard Ludin (ur. 10 czerwca 1905, zm. 9 grudnia 1947) – zbrodniarz hitlerowski, dyplomata niemiecki i ambasador III Rzeszy na Słowacji. Wstąpił do NSDAP w 1930 i jeszcze w tym samym roku władze Republiki Weimarskiej aresztowały go za nazistowską działalność polityczną. Zwolniony z więzienia w 1931, wstąpił do SA. Był jednym z niewielu prominentów SA, którzy przeżyli osławioną „Noc Długich Noży” w 1934. Ludinowi udało się wrócić do łask, dzięki rozpoczęciu pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych III Rzeszy. (pl)
|
