| dbo:abstract
|
- جيوكي (行 基) (668-749) وهو ياباني عاش خلال فترة نارا، ولد في مقاطعة أوتوري، (الآن ساكاي، أوساكا)، ويقال أنه كان من أصل كوري. أصبح جيوكي راهباً في اسوكا ديرا، وهو معبد في نارا، في سن الخامسة عشرة درس عند دوشو كواحد من أول تلاميذه. عاد إلى مسقط رأسه ليجعل منزله معبداً، ثم بدأ في السفر في جميع أنحاء اليابان للتبشير إلى العوام ومساعدة الفقراء، وشكل مجموعة من المتطوعين لمساعدة الفقراء بشكل رئيسي في منطقة كانساي، بنى 49 ديراً للراهبات التي تعمل أيضا في مستشفيات الفقراء. (ar)
- Gyōki oder Gyōgi (jap. 行基; * 668 in der Provinz Kawachi; † 749) war ein buddhistischer Mönch der japanischen Hossō-shū. Er ist besonders für seine wohltätigen Aktivitäten im gemeinen Volk berühmt. Gyōki, der aus einer naturalisierten Familie koreanischer Adliger aus Baekje stammte, verbrachte seit seinem 15. Lebensjahr sein Leben an buddhistischen Tempeln, zunächst am Asuka-dera, dann ab 685 am Yakushi-ji, wo er mit 24 ordiniert und unter anderem Schüler von Dōshō (629–700) und (義淵; 644–728) wurde. Im Jahr 704 erkrankte Gyōkis Mutter, woraufhin er den Yakushi-ji verließ und nach Hause zurückkehrte, wo er die Wohnung in einen Tempel umfunktionierte. Später zog er mit seiner Mutter in eine Einsiedelei auf dem Berg , wo sie bis zu ihrem Tod zusammen lebten. Danach begann Gyōki, auf eigene Faust als Prediger und Missionar durch das Land zu reisen. Im Laufe seiner Reisen wirkte Gyōki an vielerlei Bauprojekten mit, insbesondere zum Wohl einfacher Leute – darunter Bootsstege, Brücken, Dämme, Bewässerungssysteme, Brunnen und Herbergen. Die Kenntnisse dazu resultierten höchstwahrscheinlich aus seinem Studium bei Dōshō. Insgesamt wird ihm auch die Bauherrschaft über 49 Tempel (34 für Mönche, 15 für Nonnen) zugeschrieben. Vielleicht im Zusammenhang mit diesen Reisen entstand die Karte Japans, die seinen Namen trägt. Gyōkis Reisetätigkeiten standen in eklatantem Widerspruch zur damaligen Religionspolitik des Ritsuryō-Adels. Verboten war das (僧尼令), die Aktivitäten von Mönchen und Priestern außerhalb offiziell anerkannter Tempel und Institutionen. Seit 718 wurden regelmäßig Edikte gegen Gyōkis illegale Tätigkeiten erlassen. Selbst in einer Passage aus dem Rikkokushi Shoku Nihongi wurde er noch als gefährlicher Verführer der Massen charakterisiert, obwohl er zu dieser Zeit schon länger die Akzeptanz diverser Regierungsvertreter erlangt hatte. So war er 721 von der Genshō-tennō eingeladen worden, um am Hof einen Vortrag zu halten, wobei ihm offiziell gestattet wurde, zwei seiner Anhänger zu ordinieren. Später entwickelte er enge Beziehungen zum Shōmu-tennō, der ihm 745 das zum ersten Daisōjō (etwa „Groß-Rektifizierer“) ernannte, dem höchsten buddhistischen Amt. Er soll auch auf Betreiben des kaiserlichen Hofes am Bau des Daibutsu am Tōdai-ji beteiligt worden sein. Gyōkis Wirken machte ihn bereits zu Lebzeiten äußerst populär. Das Shoku Nihongi führt mehrere Beispiele an, in denen er öffentlich die Massen ordinierte, so 705 Laien auf einmal im Jahr 741. Zum Zeitpunkt seines Todes soll Gyōki über dreitausend Schüler gehabt haben, darunter (670–740) und bzw. (732–811). Seine Leiche wurde auf dem Gelände eines Tempels auf dem Ikoma-yama begraben. Postum wurde Gyōki vom Kaiserhof sogar der Titel Bosatsu (Bodhisattva) verliehen. Seine Verehrung im volkstümlichen Buddhismus in Japan hält bis heute an. (de)
- Gyōki (行 基, 668–749) fue un sacerdote budista japonés del período Nara, nacido en el condado de Ōtori, provincia de Kawachi (en la actual Sakai, prefectura de Osaka). Hijo de Koshi no Saichi, según una teoría, era de ascendencia coreana. (es)
- Gyōki (行基, 668–749) was a Japanese Buddhist priest of the Nara period, born in Ōtori county, Kawachi Province (now Sakai, Osaka), the son of Koshi no Saichi. According to one theory, one of his ancestors was of Korean descent. Gyōki became a monk at Asuka-dera, a temple in Nara, at the age of 15 and studied under Dōshō as one of his first pupils. Gyōki studied Yogacara (唯識), a core doctrine of Hosso, at Yakushi-ji. In 704, he returned to his birthplace to make his home into a temple, then started to travel around Japan to preach to commoners and help the poor. He formed a volunteer group to help the poor mainly in the Kansai region, building 49 monasteries and nunneries that also functioned as hospitals for the poor. Gyōki and his followers roamed the countryside, teaching common people about Buddhism, building temples that were more like community centers and organizing irrigation and other public works projects. Since regulations at the time strictly prohibited activities by priests outside their monastic compounds, his travelling around the country made him a non-official, private priest, not registered through the Office of Priestly Affairs (僧綱, Sōgō). Gyōki and his followers were persecuted by the government, but his popularity and his administrative skill in public works later earned him a pardon. In 745 he became the first priest to be given the rank of Daisōjō. (en)
- Gyōki ou Gyōgi (行基), né en 668 dans le district d’Ōtori de la province de Kawachi (actuellement Sakai, Ebara-ji) et mort en 749, était un moine bouddhique japonais, figure importante du bouddhisme à l’époque de Nara. Il consacra sa vie à prêcher auprès du peuple dans les campagnes et à engager de nombreux travaux de construction et d’assistance aux nécessiteux, comme des hôpitaux ou des systèmes d’irrigation, mais aussi des ponts et des routes. Sa vie correspondait ainsi à l’époque où le bouddhisme, religion arrivée au Japon au VIe siècle, commençait à se répandre parmi le peuple. Si les prêches publics de Gyōki furent au début interdits par la cour en accord avec les codes monachiques, l’attitude du gouvernement impérial changea devant la popularité importante du moine. Deux ans après sa mort, la cour jugea qu’il s’agissait d’un bodhisattva, et il est honoré comme tel au Japon. Il eut pour autres noms Hōgyō, Shōjin rengyō daitoku et Gyōki bosatsu. (fr)
- 行基（ぎょうき／ぎょうぎ、天智天皇7年（668年） - 天平21年2月2日（749年2月23日））は、飛鳥時代から奈良時代にかけて活動した日本の仏教僧。朝廷が寺や僧の行動を規定し、民衆へ仏教を直接布教することを禁止していた当時、その禁を破って行基集団を形成し、畿内（近畿）を中心に民衆や豪族など階層を問わず広く人々に仏教を説いた。併せて困窮者の救済や社会事業を指導した。布施屋9所、道場や寺院を49院、溜池15窪、溝と堀9筋、架橋6所を各地に整備した。 当初、朝廷から度々弾圧や禁圧を受けたが、民衆の圧倒的な支持を得、その力を結集して逆境を跳ね返した。その後、大僧正（最高位である大僧正の位は行基が日本で最初）として聖武天皇により奈良の大仏（東大寺）造立の実質上の責任者として招聘された。この功績により東大寺の「四聖」の一人に数えられている。 (ja)
- 교기(行基, 668년∼ 749년 2월 23일)는 일본 나라 시대의 승려이다. 태어난 것은 덴지 천황 7년(668년)이지만 677년 4월에 태어났다는 설도 있다. 승려를 국가 기관과 조정에서 직접 관장하며 불교를 일반 민중에게 포교하는 것이 금지되었던 시대에, 금기를 깨고 기나이를 중심으로 민중이나 호족층을 불문하고 널리 불법을 전하여 사람들로부터 독실한 숭경을 받았다. 또한 일본 각지에 여러 도장과 사원을 세웠을 뿐 아니라, 열다섯 곳의 저수지와 아홉 곳의 관개수로, 여섯 곳의 교량 그리고 곤궁한 사람들을 위한 호시야(布施屋, 일종의 무료급식소) 아홉 곳을 세우는 등 각지에서 다양한 사회적 사업을 펼쳤다. 조정으로부터 탄압을 받기도 했지만, 백성의 압도적인 지지를 바탕으로 훗날 대승정(大僧正)에까지 올랐고, 쇼무 천황으로부터 나라 대불(도다이사 외) 건립의 실질적 책임자로서 초빙되었다. 이 공로로 그는 오늘날까지 도다이사 사성(四聖)의 한 명으로 꼽히고 있다. (ko)
- Gyōki (jap. 行基; ur. 668, zm. 749) – japoński mnich buddyjski. Urodził się w Osace w rodzinie imigrantów z Półwyspu Koreańskiego. Była to rodzina, która zachowała dawne techniczne umiejętności rzemieślnicze i naturalną receptywność wobec kultury kontynentalnej. W 659 r. sponsorowała budowę klasztoru . Koreańskie imigranckie rodziny wydały również takich pionierów buddyzmu w Japonii jak Dōshō, i . W wieku 15 lat wstąpił prawdopodobnie do klasztoru Yakushi w Narze, gdzie pod okiem Dōshō pobierał nauki buddyjskiej szkoły hossō. Po śmierci swojego mistrza w 700 roku porzucił życie klasztorne i prowadził żywot wędrownego kaznodziei, nauczając Dharmy i zakładając klasztory. Pomagał ubogim, inicjując budowę grobli, kanałów irygacyjnych, szpitali, przytułków i domów dla podróżnych. Zgodnie z przekazami zebrał wokół siebie grupę ponad 1000 naśladowców ze stanu świeckiego i duchownego, zarówno mężczyzn jak i kobiet. W Biograficznej chronologii Gyōkiego znajduje się informacja, że wybudował 49 kaplic tylko w rejonie Nary. Nie były to w pełni rozwinięte świątynie, ale miejsca, gdzie ludzie mogli się zgromadzić i wysłuchać Dharmy. Zajmował się również projektami związanymi z dobrobytem innych - wybudował sześć mostów, główną drogę, piętnaście stawów, sześć kanałów odwadniających, trzy akwedukty, dwie przystanie promowe, cztery kanały i dziewięć domów charytatywnych. Ludzie gromadzili się wokół Gyōkiego, aby go wysłuchać i porzucali swoje gospodarstwa. Ludzie dawali mu pieniądze i swoją pracę. Miał zwolenników zarówno wśród laików jak i kapłanów. To, że wśród zwolenników miał rolników, którzy porzucili swoje ziemie oraz kapłanów, którzy zostali zaordynowani bez zgody władz, musiało spowodować reakcję rządu. Publiczną działalność Gyōkiego zastopowało wydanie w 717 roku przez cesarzową Genshō edyktu (w którym Gyōki został wymieniony) nakazującego mnichom i mniszkom buddyjskim przebywanie w klasztorach i zakazującego wędrownego kaznodziejstwa. Wprowadzono również urzędowy system certyfikowania kapłanów. W Ciągłej kronice Japonii w 720 r. zapisano, że „mnisi i mniszki zostali po raz pierwszy certyfikowani”. Miało to wspomóc rząd w walce z tymi kapłanami, którzy nie stosowali się do nakazów rządu. Rządowe regulacje sięgały nawet tak głęboko, że w 720 r. regulowano recytowanie sutr i rytualne śpiewy w klasztorach. Biuro Duchowieństwa zainstalowano w Jakushi-ji. Te regulacje zostały wprowadzone po dojściu do władzy Fuhito Fujiwary, utrzymano je, gdy do władzy doszedł książę . W 731 r., do władzy ponownie doszedł ród Fujiwarów i ustawa została złagodzona. Złagodzono także system podatkowy zwalniając ludzi powyżej 61 lat z ich płacenia. Zmiany w nastawieniu odbiły się także w treści Ciągłej kroniki Japonii. Ze „zwyczajnego kapłana” Gyōki stał się „mistrzem Dharmy”. W pewnym dokumencie z 738 r. Gyōki jest określany „najczcigodniejszy”, a w tym okresie dotyczyło to bardzo ograniczonej liczby duchownych. W dokumencie z ok. 740 r. jest określony jako „mistrz z Yakushi-ji” i nauczyciel. Gyōki powrócił wówczas do stołecznej Nary, gdzie jako główny architekt uczestniczył w latach 741-745 przy zleconej przez cesarza Shōmu budowie kompleksu świątynnego Tōdai-ji. Zimą 744 roku jako pierwsza w historii osoba otrzymał najwyższy w japońskim buddyzmie tytuł daisōjō. Pod koniec 740 r. cesarz zadecydował o porzuceniu Nary i wybudowaniu nowej stolicy nazwanej w prowincji . W 741 r. cesarz wydał edykt nakazujący budowę pary oficjalnych klasztorów (męskiego i żeńskiego) w każdej prowincji. Przy okazji wybudowano most przez rzekę Sawada. W pracach tych uczestniczył Gyōki oraz wyszkoleni przez niego ludzie, którzy wreszcie zostali docenieni. Na początku 745 r. został wybrany do Biura Duchowieństwa w miejsce wysokiego kapłana . W 749 r. Gyōki przyznał cesarzowi „Wskazania bodhisattwy”. Na początku 749 r. zachorował i zmarł w . Przekazał wszystkie swoje świątynie w ręce spadkobiercy Dharmy – . Po śmierci stał się bohaterem licznych legend i został otoczony kultem jako bodhisattwa, niekiedy uważany jest za wcielenie Mandziuśriego. W ikonografii przedstawiany jest zazwyczaj jako wędrowiec z kijem podróżnym w ręku. (pl)
- Гёки (яп. 行基 Ге:ки, 668, уезд Отори, провинция Кавати, Япония—749, , Нара, Япония), также Гёги — буддийский монах и проповедник из Японии, живший в эпохи Асука и Нара. Активно занимался проповедью в провинции и имел напряженные отношения со столичными религиозными институциями. Прославился своей просветительской и благотворительной деятельностью, обрёл огромную популярность в народе. Был объявлен реинкарнацией бодхисаттвы Манджушри. По поручению Императора Сёму (яп. 聖武天皇 Сё:му тэнно:, 701—756) собирал средства на изваяние статуи Большого Будды в храме Тодайдзи. Стал первым в Японии монахом, которому было присвоено наивысшее звание в монашеской иерархии — дайсодзё (яп. 大僧正 дайсо:дзё:, «архиепископ»). (ru)
- 行基（ぎょうき／ぎょうぎ、天智天皇7年（668年）－天平21年2月2日（749年2月23日））是日本奈良時代之僧。也有677年4月生之說。在朝廷規定佛教是國家佛教，禁止僧侶向一般民衆布教的時代，突破禁令，以畿內為中心向民衆、豪族層廣布佛法而受到崇敬。另外，除了建立許多道場、寺，也在各地設立溜池15窪、溝和堀9筋、架橋6所、困窮者的9所等，從事社會事業。遭到朝廷數度彈壓，但是，受到民衆壓倒性的支持，所以之後由聖武天皇招聘為大僧正負責奈良大佛（東大寺等）的建立。由此功績成為東大寺的「四聖」之一。尊稱行基大德、行基菩薩。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- جيوكي (行 基) (668-749) وهو ياباني عاش خلال فترة نارا، ولد في مقاطعة أوتوري، (الآن ساكاي، أوساكا)، ويقال أنه كان من أصل كوري. أصبح جيوكي راهباً في اسوكا ديرا، وهو معبد في نارا، في سن الخامسة عشرة درس عند دوشو كواحد من أول تلاميذه. عاد إلى مسقط رأسه ليجعل منزله معبداً، ثم بدأ في السفر في جميع أنحاء اليابان للتبشير إلى العوام ومساعدة الفقراء، وشكل مجموعة من المتطوعين لمساعدة الفقراء بشكل رئيسي في منطقة كانساي، بنى 49 ديراً للراهبات التي تعمل أيضا في مستشفيات الفقراء. (ar)
- Gyōki (行 基, 668–749) fue un sacerdote budista japonés del período Nara, nacido en el condado de Ōtori, provincia de Kawachi (en la actual Sakai, prefectura de Osaka). Hijo de Koshi no Saichi, según una teoría, era de ascendencia coreana. (es)
- 行基（ぎょうき／ぎょうぎ、天智天皇7年（668年） - 天平21年2月2日（749年2月23日））は、飛鳥時代から奈良時代にかけて活動した日本の仏教僧。朝廷が寺や僧の行動を規定し、民衆へ仏教を直接布教することを禁止していた当時、その禁を破って行基集団を形成し、畿内（近畿）を中心に民衆や豪族など階層を問わず広く人々に仏教を説いた。併せて困窮者の救済や社会事業を指導した。布施屋9所、道場や寺院を49院、溜池15窪、溝と堀9筋、架橋6所を各地に整備した。 当初、朝廷から度々弾圧や禁圧を受けたが、民衆の圧倒的な支持を得、その力を結集して逆境を跳ね返した。その後、大僧正（最高位である大僧正の位は行基が日本で最初）として聖武天皇により奈良の大仏（東大寺）造立の実質上の責任者として招聘された。この功績により東大寺の「四聖」の一人に数えられている。 (ja)
- 교기(行基, 668년∼ 749년 2월 23일)는 일본 나라 시대의 승려이다. 태어난 것은 덴지 천황 7년(668년)이지만 677년 4월에 태어났다는 설도 있다. 승려를 국가 기관과 조정에서 직접 관장하며 불교를 일반 민중에게 포교하는 것이 금지되었던 시대에, 금기를 깨고 기나이를 중심으로 민중이나 호족층을 불문하고 널리 불법을 전하여 사람들로부터 독실한 숭경을 받았다. 또한 일본 각지에 여러 도장과 사원을 세웠을 뿐 아니라, 열다섯 곳의 저수지와 아홉 곳의 관개수로, 여섯 곳의 교량 그리고 곤궁한 사람들을 위한 호시야(布施屋, 일종의 무료급식소) 아홉 곳을 세우는 등 각지에서 다양한 사회적 사업을 펼쳤다. 조정으로부터 탄압을 받기도 했지만, 백성의 압도적인 지지를 바탕으로 훗날 대승정(大僧正)에까지 올랐고, 쇼무 천황으로부터 나라 대불(도다이사 외) 건립의 실질적 책임자로서 초빙되었다. 이 공로로 그는 오늘날까지 도다이사 사성(四聖)의 한 명으로 꼽히고 있다. (ko)
- Гёки (яп. 行基 Ге:ки, 668, уезд Отори, провинция Кавати, Япония—749, , Нара, Япония), также Гёги — буддийский монах и проповедник из Японии, живший в эпохи Асука и Нара. Активно занимался проповедью в провинции и имел напряженные отношения со столичными религиозными институциями. Прославился своей просветительской и благотворительной деятельностью, обрёл огромную популярность в народе. Был объявлен реинкарнацией бодхисаттвы Манджушри. По поручению Императора Сёму (яп. 聖武天皇 Сё:му тэнно:, 701—756) собирал средства на изваяние статуи Большого Будды в храме Тодайдзи. Стал первым в Японии монахом, которому было присвоено наивысшее звание в монашеской иерархии — дайсодзё (яп. 大僧正 дайсо:дзё:, «архиепископ»). (ru)
- 行基（ぎょうき／ぎょうぎ、天智天皇7年（668年）－天平21年2月2日（749年2月23日））是日本奈良時代之僧。也有677年4月生之說。在朝廷規定佛教是國家佛教，禁止僧侶向一般民衆布教的時代，突破禁令，以畿內為中心向民衆、豪族層廣布佛法而受到崇敬。另外，除了建立許多道場、寺，也在各地設立溜池15窪、溝和堀9筋、架橋6所、困窮者的9所等，從事社會事業。遭到朝廷數度彈壓，但是，受到民衆壓倒性的支持，所以之後由聖武天皇招聘為大僧正負責奈良大佛（東大寺等）的建立。由此功績成為東大寺的「四聖」之一。尊稱行基大德、行基菩薩。 (zh)
- Gyōki oder Gyōgi (jap. 行基; * 668 in der Provinz Kawachi; † 749) war ein buddhistischer Mönch der japanischen Hossō-shū. Er ist besonders für seine wohltätigen Aktivitäten im gemeinen Volk berühmt. Gyōki, der aus einer naturalisierten Familie koreanischer Adliger aus Baekje stammte, verbrachte seit seinem 15. Lebensjahr sein Leben an buddhistischen Tempeln, zunächst am Asuka-dera, dann ab 685 am Yakushi-ji, wo er mit 24 ordiniert und unter anderem Schüler von Dōshō (629–700) und (義淵; 644–728) wurde. (de)
- Gyōki (行基, 668–749) was a Japanese Buddhist priest of the Nara period, born in Ōtori county, Kawachi Province (now Sakai, Osaka), the son of Koshi no Saichi. According to one theory, one of his ancestors was of Korean descent. (en)
- Gyōki ou Gyōgi (行基), né en 668 dans le district d’Ōtori de la province de Kawachi (actuellement Sakai, Ebara-ji) et mort en 749, était un moine bouddhique japonais, figure importante du bouddhisme à l’époque de Nara. Il consacra sa vie à prêcher auprès du peuple dans les campagnes et à engager de nombreux travaux de construction et d’assistance aux nécessiteux, comme des hôpitaux ou des systèmes d’irrigation, mais aussi des ponts et des routes. Sa vie correspondait ainsi à l’époque où le bouddhisme, religion arrivée au Japon au VIe siècle, commençait à se répandre parmi le peuple. Si les prêches publics de Gyōki furent au début interdits par la cour en accord avec les codes monachiques, l’attitude du gouvernement impérial changea devant la popularité importante du moine. Deux ans après sa (fr)
- Gyōki (jap. 行基; ur. 668, zm. 749) – japoński mnich buddyjski. Urodził się w Osace w rodzinie imigrantów z Półwyspu Koreańskiego. Była to rodzina, która zachowała dawne techniczne umiejętności rzemieślnicze i naturalną receptywność wobec kultury kontynentalnej. W 659 r. sponsorowała budowę klasztoru . Koreańskie imigranckie rodziny wydały również takich pionierów buddyzmu w Japonii jak Dōshō, i . W 749 r. Gyōki przyznał cesarzowi „Wskazania bodhisattwy”. Na początku 749 r. zachorował i zmarł w . Przekazał wszystkie swoje świątynie w ręce spadkobiercy Dharmy – . (pl)
|
