| dbo:abstract
|
- Το πρώτο σύνταγμα του Βασιλείου της Ελλάδος ήταν το Ελληνικό Σύνταγμα του 1844. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, η στρατιωτική φρουρά της Αθήνας, με τη βοήθεια των πολιτών, επαναστάτησε και απαίτησε από τον βασιλιά Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος. Το Σύνταγμα που διακηρύχτηκε τον Μάρτιο του 1844 προήλθε από τις εργασίες της «Εθνικής Συνέλευσης της Τρίτης Σεπτέμβρη των Ελλήνων στην Αθήνα» και ήταν ένα Συνταγματικό Σύμφωνο, δηλαδή μια σύμβαση μεταξύ του μονάρχη και του Έθνους. Το Σύνταγμα αυτό αποκαθιστούσε τη Συνταγματική Μοναρχία και βασίστηκε στο Γαλλικό Σύνταγμα του 1830 και στο Βελγικό Σύνταγμα του 1831. Οι κύριες διατάξεις του ήταν οι εξής: Καθιέρωσε την αρχή της μοναρχικής κυριαρχίας, καθώς ο μονάρχης ήταν η αποφασιστική δύναμη του κράτους. Η νομοθετική εξουσία ασκούταν από το βασιλιά - ο οποίος είχε επίσης το δικαίωμα να κυρώνει τους νόμους - από το Κοινοβούλιο και τη Γερουσία. Τα μέλη του Κοινοβουλίου μπορούσαν να είναι τουλάχιστον 80 και εκλέγονταν για τριετή θητεία με καθολική ψηφοφορία. Οι γερουσιαστές διορίζονταν με ισόβια θητεία από το βασιλιά και ο αριθμός τους ήταν 27, αν και ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να αυξηθεί εάν επρόκειτο για ανάγκη και σύμφωνα με τη βούληση του μονάρχη, αλλά δεν θα μπορούσε να υπερβεί το ήμισυ του αριθμού των μελών του Κοινοβουλίου. Επίσης, καθιερώνεται η ευθύνη των υπουργών για τις ενέργειες του βασιλιά, ο οποίος τους διορίζει και τους παύει. Ο τομέας της δικαιοσύνης προέρχεται από τον βασιλιά και επιβάλλεται στο όνομά του από τους δικαστές που ο ίδιος διορίζει. Τέλος, αυτή η Συνέλευση ψήφισε τον εκλογικό νόμο της 18ης Μαρτίου 1844, ο οποίος ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός νόμος που προέβλεπε, κατ 'ουσίαν, την καθολική ψηφοφορία (αλλά μόνο για τους άνδρες). Παρά το γεγονός ότι ο Όθωνας αποδέχτηκε την καθιέρωση ενός συνταγματικού καθεστώτος, δεν είχε την τάση να το επιβάλει και, παραβιάζοντας τόσο το πνεύμα όσο και το γράμμα του Συντάγματος, προσπάθησε να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερη εξουσία. Τη νύχτα της 11ης Οκτωβρίου 1862.. το αυξανόμενο κύμα δυσαρέσκειας οδήγησε τους λαούς και τους στρατιωτικούς να εξεγερθούν και να αποφασίσουν την έξωση του Όθωνα. (el)
- La Constitución griega de 1844 (en griego moderno: Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844) fue la primera constitución en entrar en vigor en el Reino de Grecia. Sin embargo, esta no fue la primera en ser promulgada por los griegos, pues con anterioridad ya se habían promulgado varias constituciones, siendo la última la de , pero estas nunca fueron aplicadas por el rey Otón I o su . Fue creada como consecuencia del . El principal objetivo de su promulgación fue acabar con el absolutismo dentro del reino. Entró en vigor el 18 de marzo de 1844, instaurando la monarquía constitucional —con parlamento, el y el rey a la cabeza— como sistema de gobierno del Estado griego. Esta constitución siguió en vigor hasta 1864, poco después de la destitución de rey, cuando se promulgó una nueva constitución. Además de ser la primera constitución en entrar en vigencia, también marcó el inicio de la decadencia del gobierno del rey Otón I, que terminaría con su destitución y la segunda elección al trono griego entre 1862 y 1863. Entre sus principales decretos figuran el sufragio universal masculino, el derecho del monarca para estar al frente del poder ejecutivo y elegir a sus ministros, el establecimiento del Consejo de los Helenos y el como poderes legislativos del Estado griego. (es)
- The first constitution of the Kingdom of Greece was the Greek Constitution of 1844. On 3 September 1843, the military garrison of Athens, with the help of citizens, rebelled and demanded from King Otto the concession of a Constitution. The Constitution that was proclaimed in March 1844 came from the workings of the "Third of September National Assembly of the Hellenes in Athens" and was a Constitutional Pact, in other words a contract between the monarch and the Nation. This Constitution re-established the constitutional monarchy and was based on the French Constitution of 1830 and the Belgian Constitution of 1831. Its main provisions were the following: It established the principle of monarchical sovereignty, as the monarch was the decisive power of the State; the legislative power was to be exercised by the King - who also had the right to ratify the laws - by the Parliament, and by the Senate. The members of the Parliament could be no less than 80 and they were elected for a three-year term by universal suffrage. The senators were appointed for life by the King and their number was set at 27, although that number could increase should the need arise and per the monarch's will, but it could not exceed half the number of the members of Parliament. The ministers' responsibility for the King's actions is established, who also appoints and removes them. Justice stems from the King and is dispensed in his name by the judges he himself appoints. Lastly, this Assembly voted the electoral law of 18 March 1844, which was the first European law to provide, in essence, for universal suffrage (but only for men). Despite the fact that Otto accepted the establishment of a Constitutional regime, he was not inclined to enforce it and by breaking both the spirit and the letter of the Constitution he tried to gather as much power as he possibly could. On the night of 10 October 1862 the rising wave of discontent led the people and the military to rebel and to decide Otto's deposition. (en)
- La constitution grecque de 1844 (grec moderne : Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844) est la première constitution de l'histoire de la Grèce contemporaine (si l'on excepte les projets jamais mis en application durant la guerre d'indépendance). Conséquence du Coup d'État du 3 septembre 1843, qui met fin à la monarchie absolue en vigueur depuis 1832, la constitution de 1844 est adoptée le 18 mars. Elle fait de la Grèce une monarchie parlementaire dans laquelle la couronne jouit de pouvoirs étendus. Cette loi fondamentale est suspendue après la déposition d'Othon Ier en 1863 et remplacée par un texte plus libéral en 1864. (fr)
- La prima costituzione del Regno di Grecia fu la Costituzione greca del 1844. Il 3 settembre 1843, il presidio militare di Atene, con l'aiuto dei cittadini, si ribellò e chiese al re Ottone la concessione di una Costituzione. La Costituzione, che fu proclamata nel marzo 1844, derivava dai lavori dell'"Assemblea nazionale degli Elleni del 3 settembre ad Atene" ed era un Patto costituzionale, o in altre parole un contratto tra il monarca e la Nazione. Questa Costituzione ristabilì la monarchia costituzionale e si basava sulla Costituzione francese del 1830 e sulla Costituzione belga del 1831. Le sue disposizioni principali erano le seguenti: stabiliva il principio della sovranità monarchica, poiché il monarca era il potere decisionale dello Stato; il potere legislativo doveva essere esercitato dal Re, che aveva anche il diritto di ratificare le leggi, dal Parlamento e dal Senato. I membri del Parlamento non potevano essere meno di 80 ed erano eletti per un triennio a suffragio universale. I senatori erano nominati a vita dal Re e il loro numero fu fissato a 27, anche se tale cifra poteva aumentare in caso di necessità e per volontà del monarca, ma non poteva superare la metà del numero dei membri del Parlamento. Veniva stabilita la responsabilità dei ministri per l'operato del Re, che li nominava e rimuoveva. La giustizia nasceva dal Re ed era esercitata in suo nome dai giudici da lui stesso nominati. Infine, questa Assemblea votò la legge elettorale del 18 marzo 1844, che fu la prima legge europea a prevedere, in sostanza, il suffragio universale (ma solo per gli uomini). Nonostante Ottone avesse accettato l'istituzione di un regime costituzionale, non era incline a farlo rispettare e, rompendo sia lo spirito che la lettera della Costituzione, cercò di raccogliere quanto più potere possibile. La notte del 10 ottobre 1862 la crescente ondata di malcontento indusse il popolo e i militari a ribellarsi e a decidere la deposizione di Ottone. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Το πρώτο σύνταγμα του Βασιλείου της Ελλάδος ήταν το Ελληνικό Σύνταγμα του 1844. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, η στρατιωτική φρουρά της Αθήνας, με τη βοήθεια των πολιτών, επαναστάτησε και απαίτησε από τον βασιλιά Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος. Επίσης, καθιερώνεται η ευθύνη των υπουργών για τις ενέργειες του βασιλιά, ο οποίος τους διορίζει και τους παύει. Ο τομέας της δικαιοσύνης προέρχεται από τον βασιλιά και επιβάλλεται στο όνομά του από τους δικαστές που ο ίδιος διορίζει. (el)
- La Constitución griega de 1844 (en griego moderno: Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844) fue la primera constitución en entrar en vigor en el Reino de Grecia. Sin embargo, esta no fue la primera en ser promulgada por los griegos, pues con anterioridad ya se habían promulgado varias constituciones, siendo la última la de , pero estas nunca fueron aplicadas por el rey Otón I o su . (es)
- The first constitution of the Kingdom of Greece was the Greek Constitution of 1844. On 3 September 1843, the military garrison of Athens, with the help of citizens, rebelled and demanded from King Otto the concession of a Constitution. The ministers' responsibility for the King's actions is established, who also appoints and removes them. Justice stems from the King and is dispensed in his name by the judges he himself appoints. Lastly, this Assembly voted the electoral law of 18 March 1844, which was the first European law to provide, in essence, for universal suffrage (but only for men). (en)
- La constitution grecque de 1844 (grec moderne : Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844) est la première constitution de l'histoire de la Grèce contemporaine (si l'on excepte les projets jamais mis en application durant la guerre d'indépendance). (fr)
- La prima costituzione del Regno di Grecia fu la Costituzione greca del 1844. Il 3 settembre 1843, il presidio militare di Atene, con l'aiuto dei cittadini, si ribellò e chiese al re Ottone la concessione di una Costituzione. La Costituzione, che fu proclamata nel marzo 1844, derivava dai lavori dell'"Assemblea nazionale degli Elleni del 3 settembre ad Atene" ed era un Patto costituzionale, o in altre parole un contratto tra il monarca e la Nazione. Questa Costituzione ristabilì la monarchia costituzionale e si basava sulla Costituzione francese del 1830 e sulla Costituzione belga del 1831. (it)
|
