| dbo:abstract
|
- The functionalism–intentionalism debate is a historiographical debate about the origins of the Holocaust as well as most aspects of the Third Reich, such as foreign policy. The debate on the origins of the Holocaust centres on essentially two questions:
* Was there a master plan on the part of Adolf Hitler to launch the Holocaust? Intentionalists argue there was such a plan, while functionalists argue there was not.
* Did the initiative for the Holocaust come from above with orders from Adolf Hitler or from below within the ranks of the German bureaucracy? Although neither side disputes the reality of the Holocaust, nor is there serious dispute over the premise that Hitler (as Führer) was personally responsible for encouraging the anti-Semitism that allowed the Holocaust to take place, intentionalists argue the initiative came from above, while functionalists contend it came from lower ranks within the bureaucracy. The terms were coined in a 1981 essay by the British Marxist historian Timothy Mason. Notable functionalists have included Timothy Mason, Raul Hilberg, Karl Schleunes, Christopher Browning, Hans Mommsen, Martin Broszat, Götz Aly, Christian Gerlach, Zygmunt Bauman, Timothy Snyder and David Cesarani. Notable intentionalists have included William Shirer, Hugh Trevor-Roper, Alan Bullock, Karl Bracher, Andreas Hillgruber, Klaus Hildebrand, Eberhard Jäckel, Leni Yahil, Israel Gutman, Gerhard Weinberg, Walter Laqueur, Saul Friedländer, Richard Breitman, Lucy Dawidowicz and Daniel Goldhagen. (en)
- Funcionalismo versus intencionalismo es un debate historiográfico sobre los orígenes del Holocausto, así como sobre la mayoría de aspectos relacionados al Tercer Reich, como por ejemplo su política exterior. El debate sobre los orígenes del Holocausto se centra esencialmente en dos preguntas:
* ¿Hubo un plan maestro por parte de Adolf Hitler para lanzar el Holocausto? Los intencionalistas argumentan que existía tal plan, mientras que los funcionalistas argumentan que no lo había.
* ¿La iniciativa del Holocausto vino desde arriba ordenado expresamente por Adolf Hitler o desde abajo dentro de las filas de la burocracia alemana? Aunque ninguna de las partes discute la realidad del Holocausto, ni existe una disputa sobre la premisa de que Hitler (como führer) fue personalmente responsable de alentar el antisemitismo que permitió que ocurriera el Holocausto, los intencionalistas argumentan que la iniciativa provino desde arriba, mientras que los funcionalistas sostienen que esta provino desde los rangos inferiores dentro de la jerarquía burocrática nazi. Los términos fueron acuñados en 1981 durante un ensayo realizado por el historiador marxista británico . Entre los funcionalistas destacados se puede encontrar a Raul Hilberg, , , y Zygmunt Bauman, mientras que entre los connotados intencionalistas están , Karl Dietrich Bracher, , , , y Daniel Jonah Goldhagen. (es)
- Fungsionalisme versus intensionalisme adalah perdebatan historiografis tentang asal mula Holokaus serta sejumlah aspek Reich Ketiga, misalnya kebijakan luar negeri. Perdebatan mengenai asal mula Holokaus berpusat pada dua pertanyaan:
* Apakah Adolf Hitler memiliki rencana besar untuk melakukan Holokaus? Kaum intensionalis berpendapat bahwa rencana seperti itu benar-benar ada, tetapi kaum fungsionalis berpendapat sebaliknya.
* Apakah inisiatif melakukan Holokaus berasal dari atas, artinya perintah datang langsung dari Adolf Hitler, atau dari bawah, artinya perintah datang dari para birokrat Jerman? Meski kedua belah pihak tidak membantah Holokaus dan tidak ada keraguan bahwa Hitler (selaku Führer) secara pribadi bertanggung jawab karena merongrong anti-Semitisme yang memungkinkan Holokaus terjadi, kaum intensionalis berpendapat bahwa inisiatif Holokaus datang dari atas, sedangkan kaum fungsionalis berpendapat sebaliknya. Istilah ini dicetuskan dalam esai tahun 1981 yang ditulis sejarawan Marxis Britania Raya, . Pemikir fungsionalis ternama adalah Raul Hilberg, , , , dan Zygmunt Bauman. Pemikir intensionalis ternama adalah , , , , , , dan . (in)
- Il dibattito storiografico tra funzionalismo e intenzionalismo riguarda le origini dell'Olocausto. La discussione verte essenzialmente su due domande:
* Ci fu un piano generale da parte di Adolf Hitler per dare avvio all'Olocausto? Gli intenzionalisti sostengono che questo piano sia esistito mentre i funzionalisti lo negano.
* L'avvio dell'Olocausto avvenne per iniziativa di Hitler oppure da livelli più bassi della caotica burocrazia tedesca? Gli intenzionalisti rispondono che l'iniziativa provenne direttamente da Hitler, mentre i funzionalisti sostengono che l'iniziativa nacque a livelli più bassi della burocrazia. I due termini sono stati utilizzati per la prima volta in uno studio pubblicato nel 1981 dallo studioso inglese di ispirazione marxista Timothy Mason. Tra i funzionalisti si annoverano Raul Hilberg, Christopher Browning, Hans Mommsen, Martin Broszat e Zygmunt Bauman. I più famosi intenzionalisti sono invece Andreas Hillgruber, , Saul Friedländer, Klaus Hildebrand, Eberhard Jäckel, e . Un ulteriore dibattito, strettamente correlato, riguarda la natura del potere di Hitler. Da una parte sussiste l'ipotesi di un "dittatore debole" supportata da Mommsen e Broszat (funzionalisti), dall'altra parte l'idea di un "dominatore del Terzo Reich" appoggiata invece da Bracher (intenzionalista). Ovviamente nel primo caso l'Olocausto andrebbe a favore delle ipotesi funzionaliste, mentre nel secondo a favore di quelle intenzionaliste. Nessuna delle due correnti di pensiero discute sul fatto che l'Olocausto sia effettivamente avvenuto, né esistono apprezzabili divergenze in seno al dibattito sulla responsabilità di Hitler nell'incoraggiare l'antisemitismo e nel permettere l'Olocausto. (it)
- Het functionalisme-intentionalisme-debat is een historiografisch debat over de voornaamste oorzaak voor de wreedheden die tijdens de Holocaust werden gepleegd onder de vlag van nazi-Duitsland en zijn bondgenoten. Enerzijds zijn er historici die de voorkeur geven aan de intentionalistische verklaring, die grotendeels gericht is op de persoon Hitler en het idee dat hij specifiek van plan was genocide te plegen. Andere historici geven de voorkeur aan de functionalistische positie, die stelt dat de Holocaust het resultaat was van een chaotische politieke sfeer, die werd aangewend door opportunistische bureaucraten. Functionalisten en intentionalisten verschillen hierdoor van mening wat betreft de precieze inhoud, planmatigheid en graad van voorbedachtheid waarmee de systematische Jodenvervolging werd uitgevoerd. (nl)
- Funktionalism och intentionalism är två ståndpunkter i den historiografiska debatten kring Förintelsens ursprung. Debatten kretsar kring vilken roll Adolf Hitler spelade för Förintelsens uppkomst och utveckling:
* Hade Hitler innan han blev Tysklands rikskansler en plan, en uttalad intention, att biologiskt förinta Europas judar? Intentionalisterna anser att så var fallet, medan funktionalisterna avvisar en sådan tanke.
* Kom beslutet om Förintelsen från Hitler själv? Tog Hitler ett avgörande initiativ att förinta judarna och befallde denna förintelse eller växte den fram inom den nazistiska byråkratin allteftersom andra världskriget förlöpte? Termerna "funktionalism" och "intentionalism" myntades av den brittiske marxistiske historikern i essän Intention and Explanation: A Current Controversy about the Interpretation of National Socialism från år 1981. Bland funktionalisterna märks Martin Broszat, Christopher Browning, Raul Hilberg, Hans Mommsen och Zygmunt Bauman, medan , , Lucy Dawidowicz, , Andreas Hillgruber och återfinns bland intentionalisterna. Enligt intentionalismen hade Hitler redan på 1920-talet uppsåt att förinta den europeiska judendomen. Intentionalisterna anser att belägg för detta återfinns i en passus i Mein Kampf. Hitler, som under första världskriget vårdades efter att ha blivit utsatt för ett gasangrepp, skriver att miljontals soldaters död vid fronten under första världskriget inte hade varit förgäves, om man hade gasat 12 000–15 000 av dessa "hebreiska folkfördärvare". Intentionalisterna åberopar även det Hitler formulerade i ett tal i den tyska riksdagen den 30 januari 1939: Funktionalisterna avfärdar citatet från Mein Kampf och menar att Hitler inte talar om fysisk utrotning. De pekar även på avsaknaden av skriftliga belägg för att Hitler skulle ha beordrat Förintelsen. Funktionalisterna hävdar att det först 1941/1942 blev tal om att fysiskt förinta Europas judiska befolkning. Som stöd för denna ståndpunkt anför de bland annat Madagaskarplanen, vilken innebar deportation, inte utrotning. (sv)
- 功能主義與蓄意主義的爭論是史學史上關於猶太人大屠殺肇端的辯論，同時論及一些關於納粹德國(第三帝國) 的政策。辯論的中心本質上環繞兩個問題：
* 究竟希特拉有沒有大舉屠殺猶太人的整體藍圖？蓄意主義認為他有計劃，功能主義則認為沒有。
* 猶太人大屠殺是基於希特拉的命令，還是由德國的官僚引起？蓄意主義認為是基於希特拉的命令，功能主義認為是禍首是德國的基層官僚。 英國的馬克思主義歷史學家在1981年討論相關問題的論文中，首次使用了功能主義和蓄意主義這兩個辭彙。著名的功能主義者包括、、、、和齐格蒙·鲍曼。著名的蓄意主義者則包括、卡尔·迪特里希·布拉赫、、、和。 值得注意的是，雙方都沒有爭論猶太人大屠殺的真實性，或是希特拉煽動反猶太主義，導致猶太人大屠殺發生。所以功能主義和蓄意主義之間的辯論，被認為是純學術爭論。他們與猶太人大屠殺否認論不同，後者認為猶太人大屠殺是野史。 (zh)
- Дискуссия между функционалистами и интенционалистами — историографический спор двух исторических школ об истоках Холокоста.Термины ввел , британский марксистский ученый, в 1981 году. Вопрос состоит в том, был ли Холокост результатом изначальных намерений Гитлера истребить евреев, либо развивался постепенно — от антисемитской пропаганды через отдельные акции к массовому, но изначально незапланированному уничтожению. До лета 1941 года официальной доктриной нацистов являлось не истребление евреев, а выдавливание их из Европы.
* Интенционалисты утверждают, что фюрер и его люди планировали «окончательное решение» начиная, как минимум, с публикации «Майн кампф» (1924 год), и лишь до поры до времени они отчасти считались с мировым общественным мнением,
* функционалисты полагают, что Берлин в 1941 году действительно изменил позицию. Ещё 30 января 1939 года Гитлер, выступая в рейхстаге, заявил, что если евреи ввергнут Европу в войну, то «результатом войны будет не большевизация мира и, следовательно, триумф еврейства, а уничтожение еврейской расы в Европе». Некоторые историки (интенционалисты) считают это высказывание предвестником готовности нацистов к массовому уничтожению евреев. Конкретный документ, свидетельствующий о точной дате принятия решения о массовом уничтожении евреев, не сохранился. Тем не менее, часть историков уверены, что такой документ существовал и был принят весной или в начале лета 1941 года. В частности, профессор Дан Михман считает, что это мог быть устный секретный указ Гитлера. Он ссылается на немецкого историка , который исследует систему руководства Германией в книге «Государство Гитлера». Такие указы Гитлер начал принимать вскоре после начала Второй мировой войны. Аналогичного мнения придерживается историк Хельмут Краузник. Другие учёные (в частности Рауль Хильберг и сам Мартин Брошат) полагают, что такой документ появился намного позже или не существовал вовсе, однако такая позиция не означает отрицания ими немецкой политики массового геноцида евреев. По мнению Михмана, к решению о массовом уничтожении евреев нацистов привела оккупация Польши, еврейское население которой превышало 3 млн человек. Отказ от идеи эмиграции начался уже осенью 1940 года. Вольфганг Бенц, ссылаясь на пункт «Решение еврейского вопроса» относительно недавно найденного документа, датированного декабрём 1940 года, трактует его как решение об уничтожении 5,8 млн евреев. Тимоти Снайдер считает необходимым рассматривать Холокост не только с точки зрения Берлина, но и исходя из особенностей зажатого между Германией и СССР региона Центральной и Восточной Европы, где было сосредоточено подавляющее большинство европейских евреев. Он полагает, что Гитлер никогда не исключал возможности тотального физического уничтожения евреев, но и не считал этот процесс неизбежным. Переход от депортации евреев к их тотальному уничтожению начал происходить, по мнению Снайдера, во второй половине 1941 года и был вызван отсутствием ожидаемых Гитлером успехов на Восточном фронте, которые позволили бы уничтожить Советский Союз как государство и превратить его западную часть в аграрную колонию Германии, тем самым решив вопрос жизненного пространства, осуществить депортацию евреев за Урал и уделить больше времени убийствам славянского населения. Немецкий историк Петер Лонгерих полагает, что, несмотря на массовые расстрелы в 1941 году, переход к поголовному уничтожению начался только в конце весны 1942 года. Однако считает, что решение о переходе от планов переселения к планам тотального уничтожения было принято в сентябре-октябре 1941 года. Браунинг уверен, что это решение было принято не в состоянии озлобления от краха плана молниеносной войны в конце 1941 — начале 1942 года, а в состоянии эйфории от успехов после взятия Киева, а также окружения советских войск под Брянском и Вязьмой. Он указывает на прямую корреляцию между немецкими победами на фронтах и радикализацией нацистской расовой политики. Браунинг пишет, что в этот период можно выделить 4 ключевые даты изменения нацистской политики:
* 18 сентября Гиммлер декларировал немедленную депортацию евреев с территории рейха — чего ранее в период войны не происходило.
* 15 октября первый «юдентранспорт» отправился в Лицманнштадт.
* 18 октября была запрещена еврейская эмиграция.
* 1 ноября началось строительство лагеря смерти Белжец. Браунинг полагает, что совпадение этих событий во времени говорит о «решающем повороте в нацистской политике по отношению к евреям — о переходе от плана выселения евреев к плану их систематического тотального уничтожения». Согласно мнению Гернхарда Вайнберга, вся Вторая мировая война была затеяна Гитлером ради «демографической революции», ключевое место в которой занимала идея полного уничтожения евреев — во всём мире, а не только в Европе. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- 功能主義與蓄意主義的爭論是史學史上關於猶太人大屠殺肇端的辯論，同時論及一些關於納粹德國(第三帝國) 的政策。辯論的中心本質上環繞兩個問題：
* 究竟希特拉有沒有大舉屠殺猶太人的整體藍圖？蓄意主義認為他有計劃，功能主義則認為沒有。
* 猶太人大屠殺是基於希特拉的命令，還是由德國的官僚引起？蓄意主義認為是基於希特拉的命令，功能主義認為是禍首是德國的基層官僚。 英國的馬克思主義歷史學家在1981年討論相關問題的論文中，首次使用了功能主義和蓄意主義這兩個辭彙。著名的功能主義者包括、、、、和齐格蒙·鲍曼。著名的蓄意主義者則包括、卡尔·迪特里希·布拉赫、、、和。 值得注意的是，雙方都沒有爭論猶太人大屠殺的真實性，或是希特拉煽動反猶太主義，導致猶太人大屠殺發生。所以功能主義和蓄意主義之間的辯論，被認為是純學術爭論。他們與猶太人大屠殺否認論不同，後者認為猶太人大屠殺是野史。 (zh)
- The functionalism–intentionalism debate is a historiographical debate about the origins of the Holocaust as well as most aspects of the Third Reich, such as foreign policy. The debate on the origins of the Holocaust centres on essentially two questions: (en)
- Funcionalismo versus intencionalismo es un debate historiográfico sobre los orígenes del Holocausto, así como sobre la mayoría de aspectos relacionados al Tercer Reich, como por ejemplo su política exterior. El debate sobre los orígenes del Holocausto se centra esencialmente en dos preguntas: (es)
- Fungsionalisme versus intensionalisme adalah perdebatan historiografis tentang asal mula Holokaus serta sejumlah aspek Reich Ketiga, misalnya kebijakan luar negeri. Perdebatan mengenai asal mula Holokaus berpusat pada dua pertanyaan: Istilah ini dicetuskan dalam esai tahun 1981 yang ditulis sejarawan Marxis Britania Raya, . Pemikir fungsionalis ternama adalah Raul Hilberg, , , , dan Zygmunt Bauman. Pemikir intensionalis ternama adalah , , , , , , dan . (in)
- Il dibattito storiografico tra funzionalismo e intenzionalismo riguarda le origini dell'Olocausto. La discussione verte essenzialmente su due domande:
* Ci fu un piano generale da parte di Adolf Hitler per dare avvio all'Olocausto? Gli intenzionalisti sostengono che questo piano sia esistito mentre i funzionalisti lo negano.
* L'avvio dell'Olocausto avvenne per iniziativa di Hitler oppure da livelli più bassi della caotica burocrazia tedesca? Gli intenzionalisti rispondono che l'iniziativa provenne direttamente da Hitler, mentre i funzionalisti sostengono che l'iniziativa nacque a livelli più bassi della burocrazia. (it)
- Het functionalisme-intentionalisme-debat is een historiografisch debat over de voornaamste oorzaak voor de wreedheden die tijdens de Holocaust werden gepleegd onder de vlag van nazi-Duitsland en zijn bondgenoten. Enerzijds zijn er historici die de voorkeur geven aan de intentionalistische verklaring, die grotendeels gericht is op de persoon Hitler en het idee dat hij specifiek van plan was genocide te plegen. Andere historici geven de voorkeur aan de functionalistische positie, die stelt dat de Holocaust het resultaat was van een chaotische politieke sfeer, die werd aangewend door opportunistische bureaucraten. Functionalisten en intentionalisten verschillen hierdoor van mening wat betreft de precieze inhoud, planmatigheid en graad van voorbedachtheid waarmee de systematische Jodenvervolgi (nl)
- Дискуссия между функционалистами и интенционалистами — историографический спор двух исторических школ об истоках Холокоста.Термины ввел , британский марксистский ученый, в 1981 году. Вопрос состоит в том, был ли Холокост результатом изначальных намерений Гитлера истребить евреев, либо развивался постепенно — от антисемитской пропаганды через отдельные акции к массовому, но изначально незапланированному уничтожению. До лета 1941 года официальной доктриной нацистов являлось не истребление евреев, а выдавливание их из Европы. (ru)
- Funktionalism och intentionalism är två ståndpunkter i den historiografiska debatten kring Förintelsens ursprung. Debatten kretsar kring vilken roll Adolf Hitler spelade för Förintelsens uppkomst och utveckling: (sv)
|
