| dbo:abstract
|
- Frans Haarsma (* 19. Juli 1921 in , Friesland, Niederlande; † 25. November 2009 in Nijmegen, Gelderland, Niederlande) war ein römisch-katholischer Theologe. Frans Haarsma lehrte zunächst dogmatische Theologie am Priesterseminar der ehemaligen Erzdiözese in Rijsenburg, nach Umfirmierung der Bistümer Pastoraltheologie an der Radboud-Universität Nijmegen. Als Priester war er dem im Erzbistum Utrecht inkardiniert. Haarsma war in der ökumenischen Bewegung aktiv, insbesondere der Sint Willibrord Vereniging, und engagierte sich maßgeblich in der Zeit nach dem Zweiten Vatikanischen Konzil in der niederländischen Kirchenprovinz. (de)
- Frans Haarsma (July 19, 1921 in Balk, Friesland – November 25, 2009 in Nijmegen) was a Roman Catholic priest of the Archdiocese of Utrecht. He was a theologian and emeritus Professor in Pastoral Theology at the Radboud University Nijmegen (formerly: Catholic University of Nijmegen). In his boyhood there was hardly room enough in the big butcher's family and therefore young Frans grew up at the house of an uncle and aunt who were without children. There he could find his way through the seminaries to the priesthood and to higher studies, including a doctorate. In 1967 in the Netherlands all the Dutch seminaries were discontinued and Haarsma was asked to teach Pastoral Theology at the University in Nijmegen. In the years before, during and after the Second Vatican Council Haarsma was involved in almost everything in the Dutch catholic and ecumenical field. As a very prominent priest of the Archdiocese his name was often mentioned as a possible successor for Cardinal Alfrink, who was nearing retirement. Actually Alfrink was succeeded by Cardinal Willebrands. Haarsma saw many fellow priests leave the priesthood, to marry or even to never set foot in a church again. Haarsma was different. He remained a very loyal albeit critical voice in the Church, critical both towards what he considered to be restorational tendencies from Rome as well as the policies of Dutch bishops. (See: Frans Haarsma, Morren tegen Mozes [Muttering against Moses]) During many years Haarsma cherished openly a friendship with his longtime contemporary and colleague at Nijmegen University, the feminist theologian Catharina Halkes. Haarsma published several works of which only one was translated into English: Watching the Vatican; it dates back from the sixties and the Vatican Council and was illustrated by Frederick Franck. (Valkhof 1999 ISBN 90-5625-067-1) (en)
- Frans Haarsma (Balk, 19 juli 1921 – Nijmegen, 25 november 2009) was een katholieke priester van het aartsbisdom Utrecht, theoloog en hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. De Friese geestelijke stamde uit een groot slagersgezin. Haarsma werd opgevoed door een oom en tante die in Bakhuizen woonden en ging op zijn twaalfde naar het kleinseminarie. Na zijn priesterwijding doceerde hij eerst dogmatiek aan het groot-seminarie Rijsenburg (Driebergen). Toen alle seminaries in 1967 werden opgeheven haalde de Universiteit Nijmegen Haarsma binnen voor het onderwijs in de pastoraaltheologie; Haarsma voelde zich als dogmaticus eigenlijk niet thuis maar hij liet zich overhalen. Na zijn promotie op het werk van de protestantse theoloog O. Noordmans bleef hij in Nijmegen als hoogleraar. In de jaren vóór, van en na het Tweede Vaticaans Concilie was hij nauw betrokken bij vrijwel alles wat zich op het geestelijk erf van de Katholieke Kerk in Nederland voordeed. In de jaren zeventig was hij onder meer voorzitter van de Sint-Willibrordvereniging voor de oecumene. In die jaren zoemde zijn naam rond als mogelijke opvolger voor kardinaal Alfrink. Anders dan vele anderen in zijn geestelijke beroepsgroep bleef Haarsma zijn Kerk trouw, zij het met grote kritiek op en zorg over het beleid van de Nederlandse bisschoppen. In zijn publicaties als Morren tegen Mozes en Kandelaar en korenmaat getuigt hij ervan. Evenals de afscheidsbundel van de collega's Toekomst voor de Kerk? Haarsma was tot aan zijn dood tientallen jaren in alle openlijkheid bevriend met de feministisch theologe en collega aan dezelfde universiteit (tot beider emeritaat), Catharina Halkes (1920-2011). Zij en haar kinderen ondertekenden samen met de familie Haarsma de overlijdensannonce. (nl)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 2716 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Frans Haarsma (July 19, 1921 in Balk, Friesland – November 25, 2009 in Nijmegen) was a Roman Catholic priest of the Archdiocese of Utrecht. He was a theologian and emeritus Professor in Pastoral Theology at the Radboud University Nijmegen (formerly: Catholic University of Nijmegen). In his boyhood there was hardly room enough in the big butcher's family and therefore young Frans grew up at the house of an uncle and aunt who were without children. There he could find his way through the seminaries to the priesthood and to higher studies, including a doctorate. (en)
- Frans Haarsma (* 19. Juli 1921 in , Friesland, Niederlande; † 25. November 2009 in Nijmegen, Gelderland, Niederlande) war ein römisch-katholischer Theologe. Frans Haarsma lehrte zunächst dogmatische Theologie am Priesterseminar der ehemaligen Erzdiözese in Rijsenburg, nach Umfirmierung der Bistümer Pastoraltheologie an der Radboud-Universität Nijmegen. Als Priester war er dem im Erzbistum Utrecht inkardiniert. (de)
- Frans Haarsma (Balk, 19 juli 1921 – Nijmegen, 25 november 2009) was een katholieke priester van het aartsbisdom Utrecht, theoloog en hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. De Friese geestelijke stamde uit een groot slagersgezin. Haarsma werd opgevoed door een oom en tante die in Bakhuizen woonden en ging op zijn twaalfde naar het kleinseminarie. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Frans Haarsma (de)
- Frans Haarsma (en)
- Frans Haarsma (nl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
