| dbo:abstract
|
- الادعاء الكاذب بالاعتداء الجنسي على الأطفال هو اتهام شخص واحد أو أكثر بالاعتداء الجنسي على الأطفال في حين أنه في الواقع لم يكن هناك أي اعتداء من قِبل المتهم على النحو المزعوم. ويكون تقديم هذه الاتهامات من قِبل الضحية المزعومة أو من قِبل شخص آخر بالنيابة عن الضحية المزعومة. وأشارت الدراسات حول معدّل الادعاءات المسجلة عن إساءة معاملة الأطفال في التسعينات إلى أن المعدل العام للاتهامات الباطلة في ذلك الوقت كان حوالي 10٪. وأظهرت الدراسات أنه من بين الادعاءات التي ثبت أنها خاطئة، فإن جزءًا صغيرًا فقط ثبت أنه ناشيء من الطفل. ومعظم الادعاءات الكاذبة كانت ناشئة من شخص بالغ نيابة عن الطفل، وحدثت أغلبية كبيرة منها في سياق الطلاق ومعارك حضانة الأطفال. الدافع الآخر المحتمل هو الانتقام من قِبل الشخص المُدَعي ضد المتهم. وهناك أيضاً دليل على أن أنظمة مثل المملكة المتحدة (ونيوزيلندا سابقاً) التي تدفع تعويضات كبيرة للضحايا المزعومين وأولياء أمورهم دون الحاجة إلى إثبات للادعاء يمكن أن توفر دافعاً للإدلاء بمزاعم كاذبة. (ar)
- A false allegation of child sexual abuse is an accusation against one or more individuals claiming that they committed child sexual abuse when no abuse has been committed by the accused. Such accusations can be brought by the alleged victim, or by another person on the alleged victim’s behalf. Studies on the rate of recorded child abuse allegations in the 1990s suggested that the overall rate of false accusations at that time was approximately 10%. Of the allegations determined to be false, only a small portion originated with the child, the studies showed; most false allegations originated with an adult bringing the accusations on behalf of a child, and of those, a large majority occurred in the context of divorce and child-custody battles. Another possible motive is revenge by the person making the allegation against the accused person. There is also evidence that the UK (and formerly the New Zealand) systems of paying substantial compensation to alleged victims and their parents without requiring proof of the allegation, can provide a motive for making false allegations. A number of false allegations of childhood sexual abuse have arisen from the use of a scientifically discredited technique called facilitated communication. (en)
- Une accusation infondée d'abus sexuel sur mineur est un acte consistant à informer les services sociaux, policiers ou judiciaires, par un signalement ou une plainte, du fait d'un soupçon infondé, d'une manipulation ou d'une pure invention, qu'une personne majeure aurait commis l'un des délits ou crimes suivants : agression sexuelle, atteinte sexuelle, viol, viol aggravé, sur un mineur de quinze ans. Pour les désigner, on utilise aussi, à contresens, les expressions « fausses accusations » et « fausses allégations ». En France, sur le plan du droit pénal, elles peuvent relever du délit de « dénonciation calomnieuse » (article 226-10 du Code pénal), qui a évolué en 2010 pour éviter une application automatique en cas de non-lieu. En l'absence de données statistiques, l'importance du phénomène ne peut pas être établie, mais sur la base de recherches approfondies sur deux départements (TGI de Nanterre et Évreux en 1997), le phénomène serait marginal. On distingue deux catégories d'accusations infondées[réf. nécessaire] (ou bien « allégations infondées »), selon l'intention de leurs auteurs : celles qui reposent sur une croyance sincère mais erronée et celles qui relèvent d'un mensonge conscient et organisé, que l'on nomme aussi « accusations mensongères » (ou bien « allégations mensongères »). D'autre part, de telles accusations peuvent ne pas être reconnues comme établies par la justice, en l'absence de preuves suffisantes, au bénéfice du doute, dans les cas très fréquents où il s'agit d'accusations « parole contre parole », sachant que ce type d'affaire expose au risque d'erreur judiciaire dans les deux sens, qu'il s'agisse d'accusation diffamatoire ou de déni de justice. Les accusations infondées portées par un mineur contre un adulte répondent à plusieurs cas de figure : elles peuvent viser son père ou sa mère, un de ses enseignants mais aussi un voisin ou une autre personne proche. Les accusations infondées sont au croisement de causes sociales et de causes individuelles : un climat passionnel entretenu par des médias ou des associations de défense des droits de l'enfant, synthétisé dans le concept de panique morale, l'impréparation des acteurs sociaux, l'insuffisance de la dissuasion vis-à-vis de ceux qui profèrent des dénonciations calomnieuses, le fait que l'enfant ne dit pas toujours la vérité, le désir de vengeance ou d'attirer l'attention chez l'accusateur, le syndrome des faux souvenirs. (fr)
- Fałszywe oskarżenie o wykorzystywanie seksualne dzieci – oskarżenie, że dana osoba popełniła jeden lub więcej aktów wykorzystywania seksualnego dzieci, podczas gdy w rzeczywistości nie doszło do zarzucanego jej czynu. Oskarżenie takie może zostać wniesione przez domniemaną ofiarę lub przez inną osobę w jej imieniu. Badania dotyczące odnotowanego w latach 90. XX w. odsetka zarzutów dotyczących wykorzystywania seksualnego dzieci wskazują, że ogólny odsetek fałszywych oskarżeń wynosił w tym czasie około 10%. Badania wykazały, że spośród zarzutów uznanych za fałszywe, tylko niewielka część oskarżeń pochodziła od dzieci; większość fałszywych zarzutów pochodziła od osoby dorosłej wnoszącej oskarżenia w imieniu dziecka, jak również znaczna większość z nich miała miejsce w kontekście rozwodów i walk o opiekę nad dzieckiem. Innym możliwym motywem jest zemsta osoby składającej zarzut przeciwko oskarżonemu. Istnieją również dowody na to, że motyw fałszywych zarzutów mogą stanowić systemy wypłacania odszkodowań rzekomym ofiarom i/lub ich rodzicom wtenczas, gdy za jedyne dowody mogą służyć zeznania rzekomych ofiar. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- الادعاء الكاذب بالاعتداء الجنسي على الأطفال هو اتهام شخص واحد أو أكثر بالاعتداء الجنسي على الأطفال في حين أنه في الواقع لم يكن هناك أي اعتداء من قِبل المتهم على النحو المزعوم. ويكون تقديم هذه الاتهامات من قِبل الضحية المزعومة أو من قِبل شخص آخر بالنيابة عن الضحية المزعومة. وأشارت الدراسات حول معدّل الادعاءات المسجلة عن إساءة معاملة الأطفال في التسعينات إلى أن المعدل العام للاتهامات الباطلة في ذلك الوقت كان حوالي 10٪. (ar)
- A false allegation of child sexual abuse is an accusation against one or more individuals claiming that they committed child sexual abuse when no abuse has been committed by the accused. Such accusations can be brought by the alleged victim, or by another person on the alleged victim’s behalf. Studies on the rate of recorded child abuse allegations in the 1990s suggested that the overall rate of false accusations at that time was approximately 10%. (en)
- Une accusation infondée d'abus sexuel sur mineur est un acte consistant à informer les services sociaux, policiers ou judiciaires, par un signalement ou une plainte, du fait d'un soupçon infondé, d'une manipulation ou d'une pure invention, qu'une personne majeure aurait commis l'un des délits ou crimes suivants : agression sexuelle, atteinte sexuelle, viol, viol aggravé, sur un mineur de quinze ans. Pour les désigner, on utilise aussi, à contresens, les expressions « fausses accusations » et « fausses allégations ». En France, sur le plan du droit pénal, elles peuvent relever du délit de « dénonciation calomnieuse » (article 226-10 du Code pénal), qui a évolué en 2010 pour éviter une application automatique en cas de non-lieu. (fr)
- Fałszywe oskarżenie o wykorzystywanie seksualne dzieci – oskarżenie, że dana osoba popełniła jeden lub więcej aktów wykorzystywania seksualnego dzieci, podczas gdy w rzeczywistości nie doszło do zarzucanego jej czynu. Oskarżenie takie może zostać wniesione przez domniemaną ofiarę lub przez inną osobę w jej imieniu. Badania dotyczące odnotowanego w latach 90. XX w. odsetka zarzutów dotyczących wykorzystywania seksualnego dzieci wskazują, że ogólny odsetek fałszywych oskarżeń wynosił w tym czasie około 10%. (pl)
|
