| dbo:abstract
|
- Epeu (en grec antic Ἐπειός), segons la mitologia grega va ser un heroi grec, fill de Panopeu. Va participar en la guerra de Troia, a la que va anar amb un contingent de trenta naus. No era un guerrer gaire valerós i es distingí sobretot en el combat de boxa celebrat en els Jocs Fúnebres en honor de Patrocle, però no va guanyar en el llançament de disc. El seu mèrit principal va ser la construcció del cavall de fusta que serví per a l'assalt final de la ciutat de Troia. En el viatge de retorn, Epeu, separat del seu cap de files, Nèstor, va anar a parar a Itàlia, on fundà la ciutat de Metapont. Allà consagrà a Atena les eines que havia usat per bastir el cavall de la victòria. Una altra tradició el fa fundador de Pisa, a la Itàlia central. La tempesta havia emès Epeu a la costa italiana i va desembarcar. Les captives troianes que duia com a botí van incendiar les naus. Sense esperança de tornar a la seva pàtria, l'heroi i els seus companys van fundar la ciutat de Pisa, nom que li van posar per la vila homònima a l'Èlida. S'atribueix a Epeu la construcció d'una estàtua miraculosa d'Hermes, que s'adorava a Enos, a Tràcia. Aquest Hermes havia estat esculpit a Troia i la crescuda del riu Escamandre, quan aquest riu va voler aturar Aquil·les, se la va emportar. D'allí va arribar a les platges d'Enos, on uns pescadors van atrapar-la amb una xarxa. Com que l'estàtua era de fusta, en van voler fer llenya, però no van aconseguir fer-li res amb la destral. La van llençar sencera al foc, però no es va cremar. Espantats, la tornaren al mar, però quan van llençar les xarxes de nou, la van tornar a agafar. Van veure que era una imatge sagrada i li van erigir un santuari. Aquesta llegenda la transmet Cal·límac, en un poema del qual només en resten fragments. (ca)
- Epeios (latinsky Epeus) je v řecké mytologii účastníkem trojské války, autor a tvůrce trojského koně. Když ani v desátém roce trojské války nedosáhla ani jedna ze stran vítězství a bylo již obětováno mnoho bojovníků a nakonec i velkých hrdinných vojevůdců jako byli Patrokles, Hektór, Achilleus i Paris, panovala ve vojsku rozdílná nálada. Jedni se vyslovovali pro návrat domů, i když to nebylo v roli vítěze. Jinak ale smýšlela skupina bojovníků kolem ithackého krále Odyssea. Ten navrhoval použít lsti, když všechny ostatní prostředky již selhaly. Tak se také stalo. Řekové budou předstírat, že s celým vojskem s nepořízenou odpluli. Zanechají však po sobě něco velmi neobvyklého, rozhodli, že to bude obrovský kůň. V jeho nitru se ukryjí bojovníci, jiní přimějí Trójany vtáhnout koně do města a poté budou otevřeny brány pro ukryté vojsko. Tak se stalo. Stavby koně se ujal Epeios, Panopeův syn z Fókidy. Přijel do války s třiceti loďmi. Býval kdysi nosičem vody, dobrým pěstním zápasníkem, narodil se prý však jako zbabělec[ujasnit]. Byl velmi zdatný tesař. Ujal se práce na stavbě obrovského koně, jehož stavěl ze smrkových a jedlových prken. Podle některých zdrojů prý postavil břicho koně jako trup lodě, to vše stálo na vysokých nohou ve válcovitém podstavci. Kůň byl vyšší než kterákoliv z bran města, což byl záměr. V jednom boku byly skryté dveře, druhý bok byl ozdoben vyřezávaným věnováním bohyni Athéně: „V naději na bezpečný návrat domů věnují toto vděční Řekové bohyni“ (Graves, kap. 167). Odysseus mezitím vybíral statečné muže, kteří se ukryjí v koni. Nebylo to jednoduché, i ti nejodvážnější váhali. Museli se na provazovém žebříku vyšplhat a padacími dveřmi dostat do jeho břicha. Počet mužů je uváděn velmi rozdílný, někdy 23, jindy 30 či 50 a vyslovena byla i nepravděpodobná čísla, např. tři tisíce mužů. Jmenováni jsou například tito bojovníci: Meneláos, Odysseus, Diomédes, Sthenelos, Akamás, Thoás a Neoptolemos. Epeia samotného museli dlouho přesvědčovat, vylezl prý až jako poslední a usadil se hned u dveří, protože jediný znal jejich ovládání. Když nastal den, Trójané viděli hořící řecký tábor, žádné lodě v dohledu a na plání před městem obrovský dřevěný kůň. A hned dva názory – nechat být nebo vtáhnout do města. Odysseův plán podpořil Řek Sinón, který Trójanům namlouval důvody pro, na druhé straně věštkyně Kassandra, která tvrdila, že uvnitř koně jsou ozbrojenci (opět jí nikdo nevěřil) a věštec Láokoón, který silně varoval a pronesl slova o nedůvěře Řekům – Danaům, i když přinášejí dary – odtud rčení Danajský dar. Nikdo na věštce nedbal, navíc na Láokoóna poslali bohové dva silné jedovaté hady, kteří jeho a dva jeho syny na místě zardousili. Trójané z toho vycítili přízeň bohů a koně pracně dostali do města, i když k tomu museli pobořit bránu. Potom oslavovali konec války. Když nakonec všechno usnulo, vyskákali muži z koně, otevřeli brány města zevnitř, Sinón dal ohňový signál vojsku a lodím a Řekové zuřivě vpadli do města, pálili a vraždili a když přišlo nové ráno, byla Trója zničené vypálené město. Válka skončila. (cs)
- Epeios (altgriechisch Ἐπειός Epeiós) ist in der griechischen Mythologie der Sohn des Panopeus und der Erbauer des Trojanischen Pferdes. In Homers Ilias erscheint er bei den Leichenspielen des Patroklos als Sieger im Faustkampf gegen Euryalos und Gewinner eines Maulesels sowie als erfolgloser Werfer der Eisenkugel des Eetion, wofür er ausgelacht wird. Beim Chorlyriker Stesichoros ist er einer der Wasserträger der Atriden. In der Odyssee erscheint ihm im Traum die Göttin Pallas Athene und trägt ihm auf, das Trojanische Pferd zu bauen, wobei sie selbst ihren Beistand zur schnelleren Vollendung des Werkes verspricht. Mit Athenes Hilfe und der Unterstützung der Atriden schaffte er es, sein Werk innerhalb von drei Tagen zu vollenden. Laut Vergil gehörte er zu den Griechen, die in das Pferd stiegen. Laut späteren Sagenfassungen soll Epeios nach dem Trojanischen Krieg nach Italien gezogen sein und dort Pisa und Metapont gegründet haben. (de)
- Ο Επειός ήταν ήρωας της Ελληνικής μυθολογίας. (el)
- Epejo (helene Ἐπειός, latine Epeus) estis en la helena mitologio partoprenanto de la Troja Milito, aŭtoro kaj kreinto de Troja ĉevalo (mitologio). Kiam ankoraŭ en la deka jaro de la Troja Milito neniu el la militantaj flankoj atingis venkon kaj jam estis oferitaj multaj batalantoj kaj eĉ grandaj militestroj, kiaj estis Patroklo, Hektoro, Aĥilo kaj Pariso, regis en la armeo diversa humoro. Unuj parolis por reveno hejmen eĉ se tio ne estos en rolo de venkinto. Alie opiniis batali ĉirkaŭ itaka reĝo Odiseo. Tiu proponis uzi ruzaĵon, se jam ĉiuj ceteraj rimedoj malsukcesis. Tiel ankaŭ okazis. Grekoj ŝajnigos, ke la tuta armeo sen sukceso fornavigis. Lasonte post si ion nekutiman, ili decidis, ke tio estos grandega ligna ĉevalo en kies interno estos kaŝitaj batalantoj. Aliaj igos Trojanojn entiri la ĉevalon en urbon kaj poste oni malfermos pordegojn por kaŝita soldataro. Ankaŭ tiel okazis. Konstruadon de la ĉevalo gvidis Epejo, filo de Panopeo el Focido. Li venis en la militon per tridek ŝipoj. Iam li estis nur akvoportanto, bona pugnoluktisto, sed naskiĝis kiel malkuraĝulo. Estis li tre lerta ĉarpentisto. Komencis laborojn por konstrui grandegan ĉevalon el piceaj kaj pinaj tabuloj. Laŭ iuj fontoj la ventron de la ĉevalo konstruis ili kiel ŝelon de ŝipo, kiu staris sur altaj kruroj en cilindra piedestalo. La ĉevalo estis intence pli alta ol ĉiu el urbaj pordegoj. En unu flanko de la ĉevalo estis kaŝita pordo, la dua flanko estis ornamita per eltranĉita dediĉatesto al diino Atena: „"Esperante en sekuran revenon hejmen tion ĉi donacas al la diino dankemaj Grekoj“ (Graves, kap. 167). Odiseo intertempe elektis bravajn virojn, kiuj kaŝos sin en la ĉevalo. Tio ne estis facila tasko, ankaŭ tiuj plej kuraĝaj hezitis. Ili devis per ŝnureskalo grimpi kaj tra falpordo eniĝi en la ventron de la ĉevalo. La nombro de la viroj estas en fontoj citata tre diference, iam 23, aliam 30 aŭ 50 kaj estis dirita ankaŭ malprobablaj nombroj, ekzemple tri mil da homoj. Nomataj estas ekzemple tiuj ĉi batalantoj: Menelao, Odiseo, Diomedo, , Akamaso, Toaso kaj Neoptolemo. Epejon mem oni devis longe konvinki, li grimpis nur kiel la lasta kaj eksidis tuj apud la pordo, ĉar li kiel unusola konis ĝian regadon. Kiam venis la tago, Trojanoj vidis brulantan grekan tendaron, neniuj ŝipoj estis videblaj kaj sur esplanado antaŭ la urbo situis grandega ligna ĉevalo. Kaj tuj estis du opinioj - lasi ĝin, aŭ entiri en la urbon. Odisean planon subtenis Greko Sinono, kiu al Trojanoj blagis motivojn por entiri ĝin kaj aliflanke estis divenistino Kasandra, kiu asertis, ke interne de la ĉevalo estas batalantoj (sed neniu kredis al ŝi) kaj divenisto Laokoonto forte avertis kaj parolis pri malkonfido al Grekoj - , eĉ se ili alportis donacojn - de tio ĉi devenis parolturno . Neniu diveniston kredis, plie dioj sendis kontraŭ Laokoonto venenajn serpentojn, kiuj lin kaj liajn du filojn tuj mortpremis. El tio Trojanoj elsentis favoron de la dioj kaj la ĉevalon pene entiris en la urbon eĉ se pro tio ili devis malkonstrui pordegon. Post tio ili festis finon de la milito. Kiam fine ĉio ekdormis, elsaltis la viroj el ĉevalo kaj malfermis de la urbo pordegojn, Sinono donis fajran signalon al armeo kaj ŝipoj, Grekoj furioze invadis la urbon, bruligis kaj murdis kaj kiam venis nova mateno, estis Trojo detruita bruliginta urbo. La milito finiĝis. (eo)
- Epeius (/ɪˈpaɪ.əs/; Ancient Greek: Ἐπειός Epeiós) or Epeus was a mythological Greek soldier during the Trojan War or, in some accounts, one of the Achaean Leaders, at the head of a contingent of 30 ships from the islands of the Cyclades. He was also the architect of the Wooden Horse, by means of which the Achaeans took Troy; he was himself among those warriors who hid inside it. (en)
- Epeo, greziar mitologian, Panopeoren semea izan zen. Troiako Gerrako espedizioan parte hartu zuen hogeitamar itsasontziren buru. Troiako Zaldiaren sortzailea izateagatik ezaguna da. Gerra amaitu ondoren, Italiara itzuli zen, non, Virgilioren arabera, Metaponto eta Pisa hiriak sortu zituen. Tradizio baten arabera, Metaponton sagaratu zizkion Artemisa jainkosari, zurezko zaldi ospetsua eraikitzeko erabili zituen tresnak. Homeroren Iliada lan ospetsuan, Patrokloren omenezko hil jokoetan, Akilesek mando bat ematen dio boxeoan trebeena den akaiarrari. Epeo, hoberena izateaz harrotzen da, eta Eurialo garaituz frogatzen du. (eu)
- Epeo (en griego antiguo: Ἐπειός) es un personaje de la mitología griega. Hijo de Panopeo, fue un soldado griego que participó en la expedición de la guerra de Troya al mando de treinta embarcaciones. Es famoso por ser el creador del caballo de Troya. En la Pequeña Ilíada se menciona que siguió las instrucciones de Atenea, pero la mayoría de las tradiciones atribuyen la idea del caballo a Odiseo. Tras terminar la guerra, regresó a Italia, donde, según Virgilio, fundó las ciudades de Metaponto y Pisa. Según una tradición, en Metaponto consagró a la diosa Artemisa las herramientas con las que construyó el famoso caballo de madera. En la Ilíada, en los juegos fúnebres en honor de Patroclo, Aquiles ofreció una mula al aqueo más diestro en el pugilato. Epeo se jactó de ser el mejor y lo demostró derrotando a Euríalo. Según la Descripción de Grecia, obra de Pausanias, Epeo figuraba en un fresco de Delfos, realizado por Polignoto, que ilustraba la toma de Troya: Epeo aparecía desnudo arrasando el recinto amurallado de la ciudad. (es)
- Dans la mythologie grecque, Épéios ou Épéos ou Épéus (en grec ancien : Ἐπειός / Epeiós), fils de Panopée, est un héros grec de la guerre de Troie. (fr)
- Epeo (in greco antico: Ἐπειός, Epeiós) è un personaggio della mitologia greca, figlio di Panopeo, focese di Parnasso. Fu il costruttore, con l'aiuto di Atena, del cavallo di Troia. (it)
- Na mitologia grega, Epeu, filho de Panopeu, foi o construtor do Cavalo de Troia. Depois do sepultamento de Pátroclo, Aquiles organizou uma competição de atletismo em honra do morto, onde Epeu venceu no pugilismo, empatando com , filho de Teseu, após uma acirrada luta que foi interrompida pelos aqueus. Os dois saíram muito feridos da luta, mas Podalírio os curou. (pt)
- Эпей (др.-греч. Ἐπειός) — в древнегреческой мифологии участник Троянской войны. Сын Панопея. Он один из наименее уважаемых ахейских воинов. Отличался в основном грубой физической силой. Кулачный боец. Участвовал в состязаниях в честь Ахилла в кулачном бою. У Стесихора и Симия Родосского назван «ахейских царей водонос». Изображение «водоноса Атридов» было в храме Аполлона в Картее (Испания). Эпей создал деревянную статую Гермеса в храме Аполлона в Аргосе. Строитель деревянного коня, с помощью которого была уничтожена Троя. Эту мысль предложил Одиссей. Либо научила его Афина, явившись ему во сне. Сидел в троянском коне. При возвращении из-под Трои отторгнут бурей от Нестора и основал Метапонт. В храме Афины в Метапонте, основанном Эпеем, показывали железные орудия, которыми он соорудил коня. Поселился в Лагарии у Фурии (Южная Италия). Также основал Пизу в Италии. Надпись на секире Эпея, посвящённой Афине, сочинил поэт Симий Родосский (Палатинская антология XV 22). Эта надпись — в форме двойного топора. Изображён на картине Полигнота в Дельфах обнажённым, разрушающим троянскую стену. После смерти его душа выбрала жизнь женщины, искусной в ремёслах. Действующее лицо трагедии Еврипида «Эпей». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Επειός ήταν ήρωας της Ελληνικής μυθολογίας. (el)
- Epeius (/ɪˈpaɪ.əs/; Ancient Greek: Ἐπειός Epeiós) or Epeus was a mythological Greek soldier during the Trojan War or, in some accounts, one of the Achaean Leaders, at the head of a contingent of 30 ships from the islands of the Cyclades. He was also the architect of the Wooden Horse, by means of which the Achaeans took Troy; he was himself among those warriors who hid inside it. (en)
- Dans la mythologie grecque, Épéios ou Épéos ou Épéus (en grec ancien : Ἐπειός / Epeiós), fils de Panopée, est un héros grec de la guerre de Troie. (fr)
- Epeo (in greco antico: Ἐπειός, Epeiós) è un personaggio della mitologia greca, figlio di Panopeo, focese di Parnasso. Fu il costruttore, con l'aiuto di Atena, del cavallo di Troia. (it)
- Na mitologia grega, Epeu, filho de Panopeu, foi o construtor do Cavalo de Troia. Depois do sepultamento de Pátroclo, Aquiles organizou uma competição de atletismo em honra do morto, onde Epeu venceu no pugilismo, empatando com , filho de Teseu, após uma acirrada luta que foi interrompida pelos aqueus. Os dois saíram muito feridos da luta, mas Podalírio os curou. (pt)
- Epeu (en grec antic Ἐπειός), segons la mitologia grega va ser un heroi grec, fill de Panopeu. Va participar en la guerra de Troia, a la que va anar amb un contingent de trenta naus. No era un guerrer gaire valerós i es distingí sobretot en el combat de boxa celebrat en els Jocs Fúnebres en honor de Patrocle, però no va guanyar en el llançament de disc. El seu mèrit principal va ser la construcció del cavall de fusta que serví per a l'assalt final de la ciutat de Troia. (ca)
- Epeios (latinsky Epeus) je v řecké mytologii účastníkem trojské války, autor a tvůrce trojského koně. Když ani v desátém roce trojské války nedosáhla ani jedna ze stran vítězství a bylo již obětováno mnoho bojovníků a nakonec i velkých hrdinných vojevůdců jako byli Patrokles, Hektór, Achilleus i Paris, panovala ve vojsku rozdílná nálada. Jedni se vyslovovali pro návrat domů, i když to nebylo v roli vítěze. Jinak ale smýšlela skupina bojovníků kolem ithackého krále Odyssea. Ten navrhoval použít lsti, když všechny ostatní prostředky již selhaly. Tak se také stalo. (cs)
- Epejo (helene Ἐπειός, latine Epeus) estis en la helena mitologio partoprenanto de la Troja Milito, aŭtoro kaj kreinto de Troja ĉevalo (mitologio). Kiam ankoraŭ en la deka jaro de la Troja Milito neniu el la militantaj flankoj atingis venkon kaj jam estis oferitaj multaj batalantoj kaj eĉ grandaj militestroj, kiaj estis Patroklo, Hektoro, Aĥilo kaj Pariso, regis en la armeo diversa humoro. Unuj parolis por reveno hejmen eĉ se tio ne estos en rolo de venkinto. Alie opiniis batali ĉirkaŭ itaka reĝo Odiseo. Tiu proponis uzi ruzaĵon, se jam ĉiuj ceteraj rimedoj malsukcesis. Tiel ankaŭ okazis. (eo)
- Epeios (altgriechisch Ἐπειός Epeiós) ist in der griechischen Mythologie der Sohn des Panopeus und der Erbauer des Trojanischen Pferdes. In Homers Ilias erscheint er bei den Leichenspielen des Patroklos als Sieger im Faustkampf gegen Euryalos und Gewinner eines Maulesels sowie als erfolgloser Werfer der Eisenkugel des Eetion, wofür er ausgelacht wird. Beim Chorlyriker Stesichoros ist er einer der Wasserträger der Atriden. Laut späteren Sagenfassungen soll Epeios nach dem Trojanischen Krieg nach Italien gezogen sein und dort Pisa und Metapont gegründet haben. (de)
- Epeo (en griego antiguo: Ἐπειός) es un personaje de la mitología griega. Hijo de Panopeo, fue un soldado griego que participó en la expedición de la guerra de Troya al mando de treinta embarcaciones. Es famoso por ser el creador del caballo de Troya. En la Pequeña Ilíada se menciona que siguió las instrucciones de Atenea, pero la mayoría de las tradiciones atribuyen la idea del caballo a Odiseo. (es)
- Epeo, greziar mitologian, Panopeoren semea izan zen. Troiako Gerrako espedizioan parte hartu zuen hogeitamar itsasontziren buru. Troiako Zaldiaren sortzailea izateagatik ezaguna da. Gerra amaitu ondoren, Italiara itzuli zen, non, Virgilioren arabera, Metaponto eta Pisa hiriak sortu zituen. Tradizio baten arabera, Metaponton sagaratu zizkion Artemisa jainkosari, zurezko zaldi ospetsua eraikitzeko erabili zituen tresnak. (eu)
- Эпей (др.-греч. Ἐπειός) — в древнегреческой мифологии участник Троянской войны. Сын Панопея. Он один из наименее уважаемых ахейских воинов. Отличался в основном грубой физической силой. Кулачный боец. Участвовал в состязаниях в честь Ахилла в кулачном бою. У Стесихора и Симия Родосского назван «ахейских царей водонос». Изображение «водоноса Атридов» было в храме Аполлона в Картее (Испания). Эпей создал деревянную статую Гермеса в храме Аполлона в Аргосе. Действующее лицо трагедии Еврипида «Эпей». (ru)
|
