| dbo:abstract
|
- Elisabet Sofia de Mecklenburg (en alemany Elisabeth Sophie von Mecklenburg) va néixer a Güstrow (Alemanya) el 20 d'agost de 1613 i va morir a Luchow el 2 de juliol de 1676. Era una noble alemanya i compositora barroca, la filla gran de Joan Albert II de Mecklenburg (1590-1636) i de Margarida Elisabet de Mecklenburg (1584-1616). En morir la seva mare quan només tenia tres anys, la seva educació va ser encomanada a les seves madrastres Elisabet de Hessen-Kassel primer i Elionor Maria d'Anhalt-Bernburg després. Gràcies a la relació del seu pare amb el compositor Heinrich Schütz, Elisabet Sofia va interessar-se tant per la literatura com per la música. Va estudiar a l'Académie des Loyales. Al final de la Guerra dels Trenta Anys es traslladà a viure amb la família a , on va mantenir una estreta relació amb Heinrich Schütz en relació a les millores que volia introduir en l'orquestra de la Cort, i amb qui va col·laborar en la composició de diverses àries. El 1642 va compondre diversos diàlegs, amb música per a quatre veus blanques, representant els horrors de la guerra, la fam, la pobresa, la injustícia i la mort. Aquestes composiciones constitueixen el nucli central de la seva producció com a compositora. El 1650 va musicar textos propis amb motiu de l'anniversari del seu marit, una simfonia i un cor angèlic. El 1651 va publicar Vinetum evangelicum, Evangelische Weinberg, que podria ser la primera peça musical publicada per una dona a Alemanya. Es conserven dues de les seves obres dramàtiques: Friedens Sieg (Brunsic, 1642) i Freudensdarstellung Glückwünschende (Lüneburg, 1652). (ca)
- Alžběta Žofie Meklenburská (20. srpna 1613, Güstrow – 12. července 1676) byla brunšvicko-lüneburskou vévodkyní, německou básnířkou a skladatelkou. (cs)
- Η Ελισάβετ Σοφία (γερμ. Elisabet Sophie von Mecklenburg, 20 Αυγούστου 1613 - 12 Ιουλίου 1676) από τον Οίκο του Μεκλεμβούργου ήταν Γερμανίδα ποιήτρια και συνθέτρια, κόρη του Δούκα του Μεκλεμβούργου. Με τον γάμο της έγινε Δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ. (el)
- Sophie Elisabeth, Herzogin zu Mecklenburg [-Güstrow] (* 20. August 1613 in Güstrow; † 2. Juli 1676 in Lüchow) war eine Tochter von Herzog Johann Albrecht II. zu Mecklenburg [-Güstrow] (* 5. Mai 1590; † 23. April 1636). Durch Heirat wurde sie Herzogin zu Braunschweig und Lüneburg sowie Fürstin von Braunschweig-Wolfenbüttel. (de)
- Elisabeth Sophie de Meklenburgo, dukino (pergeedza) de Brunsvigo-Luneburgo (naskiĝis la 20-an de aŭgusto 1613, mortis la 12-an de julio 1676) estis germana poetino, komponistino kaj impresario kaj dramistino, naskiĝis kiel princino ĉe la kortego de Güstrow, aktiva kultura centro en norda Germanio. Ŝi lasis distingan markon en la kuro de la germana baroka muziko. Ŝi komencis studi muzikon ĉe la kortego de sia patro, la duko Johano Alberto la 1-a de Meklenburgo, reganta en la landoparto Güstrow, kie laboris orkestro konata pro la partopreno de bonegaj anglaj muzikistoj, kiel la komponisto kaj virtuozo de la aldviolono . Kiam la Tridekjara Milito minacis la kortegon en 1628, ŝi transloĝiĝis al la kortego de Kaselo, kiu ankaŭ havis fortan muzikan tradicion. Tie, je la aĝo de 22, ŝi fariĝis la tria edzino de Aŭgusto la 2-a, "Aŭgusto la pli juna", duko de Brunsvigo-Luneburgo, princo de Brunsvigo-Wolfenbüttel, erudiciulo, fondinto de la biblioteko Wolfenbüttel. Ŝi iĝis dukino kaj duonpatrino de liaj multaj infanoj. Ŝia nobla rango kaj multflanka talento donis al ŝi aliron al la ĉefaj centroj de la germana kultura vivo, precipe en muziko al pluraj el la plej eminentaj komponistoj kaj interpretistoj de la 17-a jarcento. Sophie estis altedukita, ambicia kaj efika entreprenisto, fervora mecenato de artoj, kaj serioza komponistino; ŝi sukcese trapasis multajn malfacilaĵojn administrante kaj subtenante la muzikan vivon ĉe la kortego de sia edzo kun forta sento de realo kaj iniciato. Pro transloĝiĝoj, Sophie Elisabeth estis komisiita dufoje organizi la kortegan orkestron. Aldone, ŝi ludis gravan rolon en establi bonegajn kortegajn distrojn, inkluzive maskeradojn, teatraĵojn kaj baletojn, por kiuj ŝi foje verkis libretojn kaj muzikon. Tiaj aktivaĵoj fariĝis ĉiujara tradicio en la kortego. Sophie Elisabeth kelkfoje laboris proksime kun Heinrich Schütz, unu el la plej gravaj komponistoj de la 17-a jarcento. Komence li estis ŝia muzika konsilisto kaj poste ŝi kunlaboris kun li pri arioj de lia ‘Nova teatra prezento de Maria Magdalena’ (germane Theatralische neue Vorstellung von der Maria Magdalena). Heinrich Schütz diris pri Sophie Elisabeth: ŝi estas "escepte talenta princino, precipe pro ŝia alvokiĝo kaj pasio al muziko”. Ŝi komponis plurajn religiemajn himnomelodiojn kaj ariojn, same kiel kvar ‘kantludojn’ (Singspiele), inter aliaj verkoj. Bedaŭrinde la plej granda parto de ŝia laboro estas perdita aŭ tre malfacile alirebla. Sophie Elisabeth verkis ‘Paca venko’ (Friedens Sieg) (1642), pluraj dialogoj kun muziko por kvar blankaj voĉoj, kiu reprezentas la hororojn de milito: malsaton, malriĉecon, maljustecon kaj morton. Ĉi tiuj komponaĵoj konsistigas la kernon de la produktado de Sophie Elisabeth. Ili apartenas al la plej malnovaj germanaj muzikaj teatraĵoj. En 1650 ŝi muzikigis siajn proprajn tekstojn okaze de la naskiĝtago de la duko Aŭgusto. Por tiu okazo ŝi komponis simfonion kaj anĝelan koruson. Ĉi tiu anĝela koruso estis por kvin voĉoj: du sopranoj, kontralto kaj tenoro (kiuj povas esti prezentataj de virinaj voĉoj, kondiĉe ke iuj el la kantistinoj, povu atingi la noton Re). Elstaras ankaŭ ŝia scio pri la franca orkestra praktiko, kiel montras ŝia instrumentado por du sopranaj kordoj, du aldviolonoj en kontralda klefo, kaj kontinuo. Iuj el ŝiaj verkoj estis publikigitaj en 1651 kaj 1667. Oni kredas, ke tiu presita en 1651, ‘Evangelia vitejo’ (Vinetum evangelicum), estis la unua muziko eldonita de virino en Germanio. En 1652, ŝi kompletigis romanon, ‘La rakonto de Dorinde’, surbaze de franca kortega literaturo (L'Astrée de Honoré d'Urfé). Plie Sophie esprimis siajn religiajn opiniojn per preĝoj kaj diversaj spiritaj traktatoj, kiujn ŝi verkis. Du el ŝiaj dramaj verkoj postvivas: la jam nomita ‘Paca venko’ kaj ‘Reprezento de ĝojo’’ (Glückwünschende Freudensdarstellung) (1652). Ŝi sponsoris barokajn artistojn, tial ŝi fariĝis konata kiel la "Junono de Braunschweig-Lüneburg”, honore al la diino de la roma mitologio. Ŝia edzo kaj ŝi ankaŭ estis aktivaj en la Fruktodona Societo, kies ano li estis. (eo)
- Isabel Sofía de Mecklemburgo (20 de agosto de 1613-12 de julio de 1676) fue duquesa de Brunswick-Luneburgo y compositora barroca; destaca su relación con Schütz, compositor alemán. (es)
- Elisabeth Sophie of Mecklenburg, Duchess of Brunswick-Lüneburg (20 August 1613 – 12 July 1676) was a German poet, composer and impresario. (en)
- Elixabete Sofia Mecklenburgekoa (1613ko abuztuaren 20 - 1676ko uztailaren 12) Brunswick-Lüneburgeko dukesa, poeta eta musikagilea izan zen. (eu)
- Élisabeth-Sophie de Mecklembourg, duchesse de Brunswick-Lüneburg, née le 20 août 1613 à Güstrow et morte le 12 juillet 1676 à Lunebourg, est une poétesse allemande, fille de Jean-Albert II de Mecklembourg-Güstrow et d'Élisabeth de Mecklembourg-Gadebusch. (fr)
- Elżbieta Zofia meklemburska (ur. 20 sierpnia 1613, zm. 2 lipca 1676) – księżniczka meklemburska. Była córką Jana Albrechta II i jego żony . W 1635 roku poślubiła księcia Brunszwiku Augusta Młodszego. Narodziło się im troje dzieci:
* Ferdynand Albert
*
* (pl)
- Isabel Sofia de Meclemburgo-Güstrow (20 de Agosto de 1613 - 12 de Julho de 1676) foi uma poeta e compositora alemã bem como duquesa-consorte de Brunsvique-Volfembutel. (pt)
- Елизавета София Мекленбургская (нем. Elisabeth Sophie von Mecklenburg; 20 августа 1613, Гюстров — 12 июля 1676, Люнебург) — принцесса Мекленбургская, в замужестве герцогиня Брауншвейг-Вольфенбюттельская. Третья супруга герцога Августа Младшего. Поэтесса и композитор. (ru)
- Софія Єлизавета Мекленбург-Гюстровська (нім. Sophie Elisabeth zu Mecklenburg [-Güstrow]), (нар. 20 серпня 1613 — пом. 2 липня 1676) — мекленбурзька принцеса з Мекленбурзької династії, донька герцога Мекленбург-Гюстрову Йоганна Альбрехта II та мекленбурзької принцеси Маргарити Єлизавети, третя дружина герцога Брауншвейг-Люнебургу князя Брауншвейг-Вольфенбюттелю Августа Молодшого. Поетеса та композиторка. Авторка першого опублікованого в Німеччині музичного твору, створеного жінкою (1651). (uk)
- 梅克倫堡的伊莉莎白·索菲（德語：Sophie Elisabeth zu Mecklenburg，1613年8月20日－1676年7月12日），沃爾芬比特爾親王妃，梅克倫堡-居斯特羅公爵約翰·阿爾布雷希特二世的女兒。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Alžběta Žofie Meklenburská (20. srpna 1613, Güstrow – 12. července 1676) byla brunšvicko-lüneburskou vévodkyní, německou básnířkou a skladatelkou. (cs)
- Η Ελισάβετ Σοφία (γερμ. Elisabet Sophie von Mecklenburg, 20 Αυγούστου 1613 - 12 Ιουλίου 1676) από τον Οίκο του Μεκλεμβούργου ήταν Γερμανίδα ποιήτρια και συνθέτρια, κόρη του Δούκα του Μεκλεμβούργου. Με τον γάμο της έγινε Δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ. (el)
- Sophie Elisabeth, Herzogin zu Mecklenburg [-Güstrow] (* 20. August 1613 in Güstrow; † 2. Juli 1676 in Lüchow) war eine Tochter von Herzog Johann Albrecht II. zu Mecklenburg [-Güstrow] (* 5. Mai 1590; † 23. April 1636). Durch Heirat wurde sie Herzogin zu Braunschweig und Lüneburg sowie Fürstin von Braunschweig-Wolfenbüttel. (de)
- Isabel Sofía de Mecklemburgo (20 de agosto de 1613-12 de julio de 1676) fue duquesa de Brunswick-Luneburgo y compositora barroca; destaca su relación con Schütz, compositor alemán. (es)
- Elisabeth Sophie of Mecklenburg, Duchess of Brunswick-Lüneburg (20 August 1613 – 12 July 1676) was a German poet, composer and impresario. (en)
- Elixabete Sofia Mecklenburgekoa (1613ko abuztuaren 20 - 1676ko uztailaren 12) Brunswick-Lüneburgeko dukesa, poeta eta musikagilea izan zen. (eu)
- Élisabeth-Sophie de Mecklembourg, duchesse de Brunswick-Lüneburg, née le 20 août 1613 à Güstrow et morte le 12 juillet 1676 à Lunebourg, est une poétesse allemande, fille de Jean-Albert II de Mecklembourg-Güstrow et d'Élisabeth de Mecklembourg-Gadebusch. (fr)
- Elżbieta Zofia meklemburska (ur. 20 sierpnia 1613, zm. 2 lipca 1676) – księżniczka meklemburska. Była córką Jana Albrechta II i jego żony . W 1635 roku poślubiła księcia Brunszwiku Augusta Młodszego. Narodziło się im troje dzieci:
* Ferdynand Albert
*
* (pl)
- Isabel Sofia de Meclemburgo-Güstrow (20 de Agosto de 1613 - 12 de Julho de 1676) foi uma poeta e compositora alemã bem como duquesa-consorte de Brunsvique-Volfembutel. (pt)
- Елизавета София Мекленбургская (нем. Elisabeth Sophie von Mecklenburg; 20 августа 1613, Гюстров — 12 июля 1676, Люнебург) — принцесса Мекленбургская, в замужестве герцогиня Брауншвейг-Вольфенбюттельская. Третья супруга герцога Августа Младшего. Поэтесса и композитор. (ru)
- Софія Єлизавета Мекленбург-Гюстровська (нім. Sophie Elisabeth zu Mecklenburg [-Güstrow]), (нар. 20 серпня 1613 — пом. 2 липня 1676) — мекленбурзька принцеса з Мекленбурзької династії, донька герцога Мекленбург-Гюстрову Йоганна Альбрехта II та мекленбурзької принцеси Маргарити Єлизавети, третя дружина герцога Брауншвейг-Люнебургу князя Брауншвейг-Вольфенбюттелю Августа Молодшого. Поетеса та композиторка. Авторка першого опублікованого в Німеччині музичного твору, створеного жінкою (1651). (uk)
- 梅克倫堡的伊莉莎白·索菲（德語：Sophie Elisabeth zu Mecklenburg，1613年8月20日－1676年7月12日），沃爾芬比特爾親王妃，梅克倫堡-居斯特羅公爵約翰·阿爾布雷希特二世的女兒。 (zh)
- Elisabet Sofia de Mecklenburg (en alemany Elisabeth Sophie von Mecklenburg) va néixer a Güstrow (Alemanya) el 20 d'agost de 1613 i va morir a Luchow el 2 de juliol de 1676. Era una noble alemanya i compositora barroca, la filla gran de Joan Albert II de Mecklenburg (1590-1636) i de Margarida Elisabet de Mecklenburg (1584-1616). Al final de la Guerra dels Trenta Anys es traslladà a viure amb la família a , on va mantenir una estreta relació amb Heinrich Schütz en relació a les millores que volia introduir en l'orquestra de la Cort, i amb qui va col·laborar en la composició de diverses àries. (ca)
- Elisabeth Sophie de Meklenburgo, dukino (pergeedza) de Brunsvigo-Luneburgo (naskiĝis la 20-an de aŭgusto 1613, mortis la 12-an de julio 1676) estis germana poetino, komponistino kaj impresario kaj dramistino, naskiĝis kiel princino ĉe la kortego de Güstrow, aktiva kultura centro en norda Germanio. Ŝi lasis distingan markon en la kuro de la germana baroka muziko. Ŝia nobla rango kaj multflanka talento donis al ŝi aliron al la ĉefaj centroj de la germana kultura vivo, precipe en muziko al pluraj el la plej eminentaj komponistoj kaj interpretistoj de la 17-a jarcento. (eo)
|
