| dbo:abstract
|
- Dimisorie (latinsky litterae dimissoriae) nebo také propustný list či pověřovací listiny jsou v kanonickém právu potvrzení dokládající, že určitá osoba splňuje všechny podmínky pro přijetí svěcení na kněze nebo jáhna. V římskokatolické církvi vystavuje dimisorie podle kánonu 1018 § 1 CIC příslušný diecézní biskup (během sedisvakance pak administrátor diecéze se souhlasem sboru poradců, popřípadě apoštolský administrátor) anebo vyšší řeholní představený. (cs)
- Das Dimissoriale (lat. „Entlassschein“) ist eine Bestätigung, die es erlaubt, eine kirchliche Amtshandlung aus bestimmtem Anlass (Kasualie) bei einer anderen als der eigenen Ortsgemeinde (Kirchengemeinde) durchführen zu lassen, die diese eigentlich durchführen müsste. Das Dimissoriale wird vom Pastor oder Pfarrer der eigenen Ortsgemeinde ausgestellt. Das Wort ist nur noch in den evangelischen Kirchen gebräuchlich. In der römisch-katholischen Kirche ist die Durchführung einer Trauung in einer anderen als der Ortspfarrei im Ehevorbereitungsprotokoll geregelt; für alle anderen Kasualien genügt eine informelle Verständigung zwischen der entlassenden und der durchführenden Pfarrei. Dimissoriale von einer Konfession in eine andere gibt es nicht. Eine Amtshandlung mit Dimissoriale kann eine Taufe, kirchliche Trauung, Konfirmation oder kirchliche Bestattung sein. Bis zu Beginn des 20. Jahrhunderts war in der evangelischen Kirche auch für die Teilnahme am Abendmahl in einer anderen Gemeinde häufig ein Dimissoriale erforderlich, da sonst der Ausschluss vom Abendmahl aus Gründen der Kirchenzucht hätte umgangen werden können. Mit dem Dimissoriale wird beispielsweise das Traupaar an die Wunschgemeinde überwiesen, wobei dieser erlaubt wird, die Amtshandlung durchzuführen, obwohl das Paar nicht zu ihr gehört. Mindestens eine Person (Braut oder Bräutigam) muss Mitglied der Kirche sein. Andererseits ist gerade bei Trauungen in manchen Landeskirchen ein Dimissoriale häufig gar nicht erforderlich, da die Zahl der zuständigen Kirchengemeinden oftmals stark ausgeweitet wurde. So sind in der Evangelischen Kirche im Rheinland bis zu sieben Kirchengemeinden als zuständige Kirchengemeinden denkbar, nämlich: die Kirchengemeinde, in der Braut oder Bräutigam vor der Trauung den jeweiligen Wohnsitz haben, die Kirchengemeinde, in der das Ehepaar nach der Trauung seinen Wohnsitz hat sowie die Kirchengemeinden, in denen die Eltern ihren Wohnsitz haben. Nach neueren Rechtsvorschriften ist das Dimissoriale in manchen Landeskirchen nicht mehr in allen Fällen schriftlich erforderlich, sondern kann mündlich erteilt werden, z. B. durch ein Telefonat zwischen den beiden Pfarrämtern. Einige Landeskirchen haben in ihrer Kirchenverfassung die freie Gemeindewahl verankert und so das Dimissoriale im Prinzip abgeschafft, durch Kirchenfusionen wurden dies teilweise wieder geändert. Nicht mit dem Dimissoriale zu verwechseln ist der Patenschein. Dieser wird benötigt, wenn jemand in einer anderen als seiner eigenen Kirchengemeinde das Patenamt übernehmen möchte. Da das Patenamt das Versprechen einschließt, zur christlichen Erziehung der Kinder beizutragen, ist die Zugehörigkeit der Paten zu einer Kirche unabdingbar. Die evangelische Kirche akzeptiert dabei in der Regel alle Paten, die einer Mitgliedskirche der Arbeitsgemeinschaft Christlicher Kirchen in Deutschland angehören. (de)
- Dimissorial letters (in Latin, litterae dimissoriae) are testimonial letters given by a bishop or by a competent religious superior to his subjects in order that they may be ordained by another bishop. Such letters testify that the subject has all the qualities demanded by canon law for the reception of the order in question, and request the bishop to whom they are addressed to ordain him. The plural term is often used of a single document because of the influence of the Latin term, since in that language litterae, which literally means letters (of the alphabet) can also mean a letter (in the sense of message). Before the entry into force of the Code of Canon Law in 1917, the term had a wider sense (see the article in the Catholic Encyclopedia of that period). The conditions for issuing dimissorial letters were also different and were more complicated. (en)
- Dimisorias eran letras expedidas por el obispo propio y lacradas con su sello, por las que envía un diocesano suyo a otro prelado, a quien da capacidad para adjudicar u otorgar las órdenes o la tonsura. El derecho de dispensar dimisorias para la recepción de órdenes, incumbe al obispo propio, bien sea por lo siguiente: por razón del origen, por razón del domicilio, por razón de beneficio, por razón de la familiaridad, porque el que puede transferir la ordenación, puede también a cometerla a otro, según aquella regla del derecho: Potest quis per alium quod potest facere per seipsum. (es)
- Dymisorie (łac. dymisoris) – w prawie kościelnym listy polecające składane przez odpowiednią osobę dla mającego przyjąć święcenia. W IV części kodeksu prawa kanonicznego poświęconej święceniom znajduje się opis w jakich sytuacjach potrzebne są i jak mają być składane dymisoria. (KPK, kan. 1015, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022, 1023, 1052). Dymisorie udziela biskup miejscowy kandydatowi, który ma być wyświęcony na diakona lub prezbitera. Ten kto wystawia dymisorie może również udzielić święceń o ile jest biskupem. Kleryk z seminarium diecezjalnego otrzymuje dymisorie od:
* biskupa miejsca lub
* administratora apostolskiego oraz - za zgodą kolegium konsultorów - administratora diecezji, prowikariusza lub proprefekta apostolskiego w zgodzie z prawem Jeśli biskup diecezjalny odmówił udzielania święceń kandydatowi, osoby o których mowa w punkcie drugim nie powinny tych dymisoriów wystawiać Kleryk zgromadzenia zakonnego na prawie papieskim albo kleryckiego stowarzyszenia życia apostolskiego na prawie papieskim otrzymuje dymisorie od wyższego przełożonego instytutu o ile tenże jest związany wieczyście z danym instytutem lub stowarzyszeniem. Dymisorie mają poświadczać że kandydat jest podwładnym wystawiającego oraz że jest członkiem instytutu lub stowarzyszenia. Święcenia wszystkich pozostałych alumnów odbywają się na tych samych zasadach co kleryków diecezjalnych. Dymisorie można udzielić po złożeniu wszystkich świadectw i dokumentów (patrz kan.: 1050 i 1051). Mogą być czymś uwarunkowane i przez wystawiającego odwołane. Raz udzielone nie tracą ważności w wypadku wygaśnięcia władzy tego, który je wystawił. Dymisorie składane są biskupowi utrzymującemu łączność ze Stolicą Apostolską z wyjątkiem biskupa innego obrządku niż kandydat do święceń. Po otrzymaniu dymisorii biskup musi się przekonać o ich autentyczności W Bractwie św. Piusa X również dymisorie mają być wysyłane przez Przełożonego Generalnego do wybranego biskupa. W Opus Dei dymisorie wystawia prałat po ukończeniu formacji. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Dimisorie (latinsky litterae dimissoriae) nebo také propustný list či pověřovací listiny jsou v kanonickém právu potvrzení dokládající, že určitá osoba splňuje všechny podmínky pro přijetí svěcení na kněze nebo jáhna. V římskokatolické církvi vystavuje dimisorie podle kánonu 1018 § 1 CIC příslušný diecézní biskup (během sedisvakance pak administrátor diecéze se souhlasem sboru poradců, popřípadě apoštolský administrátor) anebo vyšší řeholní představený. (cs)
- Dimisorias eran letras expedidas por el obispo propio y lacradas con su sello, por las que envía un diocesano suyo a otro prelado, a quien da capacidad para adjudicar u otorgar las órdenes o la tonsura. El derecho de dispensar dimisorias para la recepción de órdenes, incumbe al obispo propio, bien sea por lo siguiente: por razón del origen, por razón del domicilio, por razón de beneficio, por razón de la familiaridad, porque el que puede transferir la ordenación, puede también a cometerla a otro, según aquella regla del derecho: Potest quis per alium quod potest facere per seipsum. (es)
- Dimissorial letters (in Latin, litterae dimissoriae) are testimonial letters given by a bishop or by a competent religious superior to his subjects in order that they may be ordained by another bishop. Such letters testify that the subject has all the qualities demanded by canon law for the reception of the order in question, and request the bishop to whom they are addressed to ordain him. (en)
- Das Dimissoriale (lat. „Entlassschein“) ist eine Bestätigung, die es erlaubt, eine kirchliche Amtshandlung aus bestimmtem Anlass (Kasualie) bei einer anderen als der eigenen Ortsgemeinde (Kirchengemeinde) durchführen zu lassen, die diese eigentlich durchführen müsste. Das Dimissoriale wird vom Pastor oder Pfarrer der eigenen Ortsgemeinde ausgestellt. (de)
- Dymisorie (łac. dymisoris) – w prawie kościelnym listy polecające składane przez odpowiednią osobę dla mającego przyjąć święcenia. W IV części kodeksu prawa kanonicznego poświęconej święceniom znajduje się opis w jakich sytuacjach potrzebne są i jak mają być składane dymisoria. (KPK, kan. 1015, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022, 1023, 1052). Dymisorie udziela biskup miejscowy kandydatowi, który ma być wyświęcony na diakona lub prezbitera. Ten kto wystawia dymisorie może również udzielić święceń o ile jest biskupem. Kleryk z seminarium diecezjalnego otrzymuje dymisorie od: (pl)
|
