| dbo:abstract
|
- Eseo pli la kresko de la kristana doktrino estas libro de teologo John Henry Newman, en la kadro de la teologio kristana kaj aparte katolika, publikigita en 1845 per la angla titolo Essay on the Development of Christian Doctrine (1845). En la teksto estas elmontrata la maniero per kiu la laŭlonge de la jarcentoj, ricevinte karakterojn kaj eĉ enhavojn kiuj, kvankam netroveblaj tiaforme en la fundamentaj dokumentoj de la Nova Testamento, ĝuste en tiu ĉi ili laŭ potenciala maniero ĉeestas. Kardinalo Newman uzis la ideon de kresko (aŭ evoluo) de la doktrino por defendi la katolikan dogmaron el atakoj de iuj anglikanoj kaj protestantoj, kiuj laksis iujn elementojn de la katolika oficiala instruo kiel koruptaĵojn aŭ novaĵoj kompare al la instruo de la Nova Testamento. Li subtenis ke, male, diversaj katolikaj doktrinoj neakceptitaj ĉe protestantoj (kiel la kulto al Maria Dipatrino, aŭ Purgatorio) havis kreskan historion analogan al doktrinoj kiujn mem la protestantaro akceptas (kiel la Triunuon kaj la duoblan naturon de Jesuo Kristo. Tiuj kreskoj, aŭ evoluoj, estis, laŭ li, konsekvenco logika kaj natura de la racio, kiu ellaboras verojn origine revelaciitajn por devenigi sekvojn kiuj unuafaze en la Sanktaj Skriboj ne estis evidentaj. La angla kardinalo baziĝis sur studoj kaj aplikado de la metodo de la Ekleziaj Patroj: tiu metodo, laŭ li, jam implicite ĉeestis en la dia Revelacio de la Sanktaj Skriboj, kaj de la kristana Tradicio, kaj kondense agantaj ekde la aŭroro de kristanismo. Enkadre de la kverelo de , kondamnita de Papo Pio la 10-a per la encikliko , iuj intelektuloj kiel kaj citis, apoge al sia pensado, la false difinitan “historiisman” interpreton de kardinalo Newman, sed ilia celo ne estis tiu de la komprenado pri la antikvaj radikoj de la doktrino de la Eklezio, sed ilin kredigi kreskintaj laŭ iliaj tiutempaj liberalaj ideoj. Tiu pensofluo, konata ankaŭ kiel “” estis influita de filozofiskoloj kiel vitalismo, kaj historiismo. (eo)
- Development of doctrine is a term used by John Henry Newman and other theologians influenced by him to describe the way Catholic teaching has become more detailed and explicit over the centuries, while later statements of doctrine remain consistent with earlier statements. (en)
- Sviluppo della dottrina cristiana è un libro del teologo John Henry Newman, pubblicato nel 1845, nell'ambito della teologia cristiana, e in particolare cattolica. Nel testo si spiega il modo in cui la dottrina ufficiale del cattolicesimo romano si sia modificata attraverso i secoli, assumendo caratteristiche e anche contenuti che, sia pure non riscontrabili come tali nei documenti fondamentali del Nuovo Testamento, sarebbero in essi presenti in modo implicito. Il cardinale Newman usava l'idea dello sviluppo della dottrina per difendere l'insegnamento cattolico dagli attacchi di alcuni anglicani e di altri protestanti, che vedevano certi elementi dell'insegnamento cattolico come corruzioni o innovazioni rispetto all'insegnamento del Nuovo Testamento. Egli sosteneva che, al contrario, varie dottrine cattoliche non accettate dai protestanti (come la devozione alla Madonna, o il purgatorio) hanno avuto una storia di sviluppo analoga alle dottrine che i Protestanti pure accettano (come la Trinità e la doppia natura divina ed umana di Cristo). Questi sviluppi erano, secondo lui, conseguenza benefica e naturale della ragione, che elabora la verità originalmente rivelata per trarre conseguenze che in una prima fase non erano ovvie. Il cardinale Newman si era basato su uno studio estensivo della patristica che, sosteneva, era implicitamente presente nella divina rivelazione nella Bibbia, e della tradizione, presente fin dagli albori della Chiesa. Relativamente al cristianesimo storico ha scritto: «In verità, l'essere profondi nello studio della storia equivale a non essere più protestanti.» Nell'ambito della controversia del modernismo teologico, condannato nell'enciclica Pascendi da papa Pio X, alcuni intellettuali come George Tyrrell e Alfred Loisy citarono il pensiero del cardinale Newman, ma il loro obiettivo non era tanto quello di comprendere le radici antiche della dottrina della Chiesa, ma di farla evolvere secondo le loro idee nello spirito liberale dei tempi. Tale corrente, nota come "" era influenzata da correnti filosofiche come il vitalismo, l'immanentismo e lo storicismo. (it)
- O desenvolvimento da doutrina (ou desenvolvimento do dogma) é um termo usado pelo cardeal católico e santo John Henry Newman e por outros teólogos influenciados por ele para descrever a forma como a doutrina católica se tornou cada vez mais detalhada e explícita ao longo dos séculos, enquanto que as declarações doutrinais posteriores continuem a permanecer coerentes com as afirmações anteriores. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Development of doctrine is a term used by John Henry Newman and other theologians influenced by him to describe the way Catholic teaching has become more detailed and explicit over the centuries, while later statements of doctrine remain consistent with earlier statements. (en)
- O desenvolvimento da doutrina (ou desenvolvimento do dogma) é um termo usado pelo cardeal católico e santo John Henry Newman e por outros teólogos influenciados por ele para descrever a forma como a doutrina católica se tornou cada vez mais detalhada e explícita ao longo dos séculos, enquanto que as declarações doutrinais posteriores continuem a permanecer coerentes com as afirmações anteriores. (pt)
- Eseo pli la kresko de la kristana doktrino estas libro de teologo John Henry Newman, en la kadro de la teologio kristana kaj aparte katolika, publikigita en 1845 per la angla titolo Essay on the Development of Christian Doctrine (1845). En la teksto estas elmontrata la maniero per kiu la laŭlonge de la jarcentoj, ricevinte karakterojn kaj eĉ enhavojn kiuj, kvankam netroveblaj tiaforme en la fundamentaj dokumentoj de la Nova Testamento, ĝuste en tiu ĉi ili laŭ potenciala maniero ĉeestas. (eo)
- Sviluppo della dottrina cristiana è un libro del teologo John Henry Newman, pubblicato nel 1845, nell'ambito della teologia cristiana, e in particolare cattolica. Nel testo si spiega il modo in cui la dottrina ufficiale del cattolicesimo romano si sia modificata attraverso i secoli, assumendo caratteristiche e anche contenuti che, sia pure non riscontrabili come tali nei documenti fondamentali del Nuovo Testamento, sarebbero in essi presenti in modo implicito. «In verità, l'essere profondi nello studio della storia equivale a non essere più protestanti.» (it)
|
