| dbo:abstract
|
- Propadání Dunaje (nazývané také Prosakování Dunaje, německy Donauversinkung) je geologicko-hydrologická zvláštnost na toku horního Dunaje v přírodním parku v Bádensku-Württembersku, mezi obcemi a a dále v menší míře u města . Vody Dunaje zde na různých místech prosakují a odtékají prostřednictvím krasových jeskyní do asi 12 kilometrů vzdáleného, jižním směrem situovaného města Aach, kde vyvěrají a tvoří stejnojmennou řeku Aach. Ve vyvěračce Aachu se vody Dunaje opět dostávají na povrch a krátkým tokem odtékají do Bodamského jezera – tak se dostává značná část vod nejhořejšího Dunaje do řeky Rýna. Tato zeměpisná situace je významným jevem hlavního evropského rozvodí, které dělí povodí Černého moře (Středomoří) a povodí Severního moře (Atlantik). Oblast o ploše asi 1000 km² okolo měst Donaueschingen a Villingen-Schweningen je tak odvodňována dílem do obou úmoří zároveň; jedná se vlastně o krasový typ bifurkace. Ve vápencových horninách bílé jury vymlely vody labyrint, který má objem asi 50 miliónů krychlových metrů. Přitom dochází ročně k rozpuštění a vyplavení asi 7 tisíc tun vápence, což představuje asi 2700 krychlových metrů hmoty. Občas, převážně v letních měsících, kdy korytem řeky protéká minimum vody, dochází k tomu, že tok zmizí v krasových otvorech beze zbytku. Přítoky v obci a ve městě Tuttlingen se pak stávají novými pramennými zdrojnicemi dalšího toku Dunaje. Množství průsaků se rok od roku zvětšuje. Mezi lety 1884 až 1904 to bylo 80 dní za rok, kdy veškerá voda řeky zmizela do podzemí. Mezi lety 1933 až 1937 to bylo již 209 dní ročně a mezi lety 1938 až 1945 to bylo dokonce 270 dnů. Rekord drží rok 1921, kdy byla část koryta zcela suchá po 309 dní. Trend zvětšování průsakových otvorů (ponorů) neustává a v geologicky nedlouhém čase dojde k tomu, že veškeré vody v říčním úseku nad propadáním budou téci prostřednictvím řeky Aach do Rýna. Řeka Dunaj pak bude prakticky začínat až v Tuttlingenu a její (reálný) tok se zkrátí o několik desítek kilometrů. (cs)
- Die Donauversinkung (auch Donauversickerung) ist eine unterirdische unvollständige Flussanzapfung der Oberen Donau. Auf den Versickerungsstrecken zwischen Immendingen und Möhringen und bei Fridingen (Landkreis Tuttlingen) verschwindet Wasser der Donau an verschiedenen Stellen im Flussbett, wobei die Hauptversinkungsstelle am Gewann Brühl zwischen Immendingen und Möhringen liegt, etwa bei Flusskilometer 2755. Der Bereich ist Teil des Naturparks Obere Donau. Der Ausdruck Versinkung wird bevorzugt, weil das Wasser sich nicht flächig im Erdreich verteilt, sondern in unterirdischen Hohlräumen als gerichteter Strom abfließt. Es handelt sich um eine unterirdische Bifurkation, da das verschwundene Wasser als Schwarze Donau die Europäische Hauptwasserscheide durchquert, im Aachtopf als Quelle der Radolfzeller Aach wieder zu Tage tritt und über den Bodensee und den Rhein in die Nordsee fließt. (de)
- The Danube Sinkhole (German: Donauversinkung or Donauversickerung) is an incipient underground stream capture in the Upper Danube Nature Park. Between Immendingen and Möhringen and also near Fridingen (Tuttlingen), the water of the Danube sinks into the riverbed in various places. The main sinkhole is next to a field named Brühl between Immendingen and Möhringen. The term "sinking" is more accurate than "seeping", because, instead of just distributing into the soil, the Danube's water flows through caverns to the Aachtopf, where it emerges as the river Radolfzeller Aach, a tributary of the Rhine. (en)
- El sumidero del Danubio (en alemán Donauversickerung o Donauversinkung) es un sistema kárstico en el curso alto del río Danubio en el parque natural del Danubio Superior, cercano a Immendingen, a unos 673 msnm, en el que este río desaparece bajo tierra una media de 155 días al año. Las aguas reaparecen en Aachtopf, a 11,8 km de distancia y unos 180 m de altitud más bajo, y acaban vertiendo al Rin en el lago de Constanza y por tanto formando parte de la vertiente del mar del Norte, en lugar del mar Negro como sucede con las aguas no infiltradas del Danubio. El fenómeno es el inicio de una nueva captura fluvial similar a la que ocurrió ya durante la glaciación de Würm o Wisconsin en la cabecera del Danubio, que desde entonces vierte en forma de río Wutach al Rin[cita requerida]. En este caso se trata de una captura fluvial kárstica, es decir, la cuenca fluvial inferior, la del Rin, está en proceso de capturar la cuenca superior, el Danubio por medio de un karst subterráneo. El fenómeno se produce en el distrito de Tuttlingen, en el estado alemán de Baden-Württemberg. La primera noticia de una desaparición completa del río bajo tierra es del año 1874. La descarga de agua captada por el sumidero aumentó anualmente hasta alcanzar un máximo de 309 días en 1921 en los que el agua del Danubio desapareció completamente. (es)
- Les pertes du Danube, en allemand Donauversinkung, est le nom donné au phénomène de disparition dans le sol, appelé perte en hydrologie, des eaux du Danube sur plusieurs kilomètres entre les communes d'Immendingen et de Fridingen en Allemagne. Durant la période d'étiage, 150 à 200 jours par an, le Danube s’assèche complètement à cet endroit, ses eaux s’infiltrent dans le sol et, en passant par des rivières et des grottes souterraines, rejoignent l’Aachtopf distant de quatorze kilomètres et qui alimente le lac de Constance et donc indirectement le Rhin. C'est donc un cas où une perte s'accompagne d'une capture, les eaux passant d'un bassin versant à un autre. Le Danube n'est alors alimenté en aval de cette disparition que par deux ruisseaux, le (en) (qui devient de facto la source du Danube en été), et l' (en). (fr)
- De Donauversinkung (ook wel Donauversickerung genoemd) is een serie van zinkgaten die zich bevinden in een bedding van de Donau, gelegen in het , tussen Immendingen en Tuttlingen. In deze bedding van de Donau zinkt zo'n 155 dagen per jaar al het water van de bovenloop van de Donau in deze gaten, en valt de bedding geheel droog. Vervolgens komt het water in de Aachquelle terecht. Later zet de Donau zich hier voort als de Radolfzeller Aach. Uiteindelijk komt deze rivier in het Bodenmeer (Untersee) terecht en zo in de Rijn. De Donauversinkung is tevens een toeristische attractie. (nl)
- Дунайські понори (нім. Donauversinkung або Donauversickerung) — понори, початок підземного річкового перехоплення в природному парку Верхів'я Дунаю. Біля вода Дунаю занурюється під річище річки в різних місцях. Провідна понора знаходиться біля поля Брюль між і . За 12 км південніше того місця, де зникає Дунай, є Аахське джерело — найбагатоводніше у Німеччині. Кількості витікання води досягає 8,5 т/сек. З нього бере початок річка , що впадає в Боденське озеро, звідки починається Рейн. 9 жовтня 1877 вперше вдалося довести, що Аахське джерело живиться підземними водами Дунаю: геолог Адольф Кноп з Технологічного інституту Карлсруе 10 кг флуоресцеїну натрію, 20 тонн кам'яної солі і 1200 кг олії глинястого сланцю розчинили у верхів'ях Дунаю, неподалік від поглинаючих його тріщин, і за 55 годин ця сіль з'явилася в водах Ааху. В період повені підземний потік проходить цей шлях всього за 20 годин. Стало зрозуміло, що вода тече під землею у величезних каналах, поки не виривається назовні в Аахському джерелі з . Перепад висот між місцем зникнення Дунаю і витоком Ааху — 185 м. Перший задокументований випадок коли Дунай повністю пішов під землю, походить до 1874 року. З тих пір кількість днів у році, коли це відбувається, різко зросло. У 1884-1904, це відбувалось, в середньому, 80 днів на рік. У 1922 році це відбулося лише 29 днів. У 1923 році, проте, становило 148 діб. У 1933-1937 роках, в середньому було по 209, у 1938-1945, було 270 діб. Найбільше число діб сухого річища — 309 діб у 1921 році. Щороку через ці понори підземний Дунай щорічно вимиває близько 7000 тонн вапна, що становить 2700 м³. У довгостроковій перспективі це може призвести що сьогоденна верхня течія Дунаю, ймовірно, буде перенаправлена повністю у Радольфцеллер Аах, і таким чином до Рейну. Це буде означати, що в даний час незначні притоки (у Мерінгені) і у (в Тутлінгені) стануть новими верхів'ями Дунаю. Дунай вже зазнавав подібне річкове перехоплення вище за течією, під час Вюрмського зледеніння, коли було перехоплено Вутахом у поблизу Блумбергу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- De Donauversinkung (ook wel Donauversickerung genoemd) is een serie van zinkgaten die zich bevinden in een bedding van de Donau, gelegen in het , tussen Immendingen en Tuttlingen. In deze bedding van de Donau zinkt zo'n 155 dagen per jaar al het water van de bovenloop van de Donau in deze gaten, en valt de bedding geheel droog. Vervolgens komt het water in de Aachquelle terecht. Later zet de Donau zich hier voort als de Radolfzeller Aach. Uiteindelijk komt deze rivier in het Bodenmeer (Untersee) terecht en zo in de Rijn. De Donauversinkung is tevens een toeristische attractie. (nl)
- Propadání Dunaje (nazývané také Prosakování Dunaje, německy Donauversinkung) je geologicko-hydrologická zvláštnost na toku horního Dunaje v přírodním parku v Bádensku-Württembersku, mezi obcemi a a dále v menší míře u města . Vody Dunaje zde na různých místech prosakují a odtékají prostřednictvím krasových jeskyní do asi 12 kilometrů vzdáleného, jižním směrem situovaného města Aach, kde vyvěrají a tvoří stejnojmennou řeku Aach. (cs)
- Die Donauversinkung (auch Donauversickerung) ist eine unterirdische unvollständige Flussanzapfung der Oberen Donau. Auf den Versickerungsstrecken zwischen Immendingen und Möhringen und bei Fridingen (Landkreis Tuttlingen) verschwindet Wasser der Donau an verschiedenen Stellen im Flussbett, wobei die Hauptversinkungsstelle am Gewann Brühl zwischen Immendingen und Möhringen liegt, etwa bei Flusskilometer 2755. Der Bereich ist Teil des Naturparks Obere Donau. (de)
- The Danube Sinkhole (German: Donauversinkung or Donauversickerung) is an incipient underground stream capture in the Upper Danube Nature Park. Between Immendingen and Möhringen and also near Fridingen (Tuttlingen), the water of the Danube sinks into the riverbed in various places. The main sinkhole is next to a field named Brühl between Immendingen and Möhringen. (en)
- El sumidero del Danubio (en alemán Donauversickerung o Donauversinkung) es un sistema kárstico en el curso alto del río Danubio en el parque natural del Danubio Superior, cercano a Immendingen, a unos 673 msnm, en el que este río desaparece bajo tierra una media de 155 días al año. Las aguas reaparecen en Aachtopf, a 11,8 km de distancia y unos 180 m de altitud más bajo, y acaban vertiendo al Rin en el lago de Constanza y por tanto formando parte de la vertiente del mar del Norte, en lugar del mar Negro como sucede con las aguas no infiltradas del Danubio. (es)
- Les pertes du Danube, en allemand Donauversinkung, est le nom donné au phénomène de disparition dans le sol, appelé perte en hydrologie, des eaux du Danube sur plusieurs kilomètres entre les communes d'Immendingen et de Fridingen en Allemagne. (fr)
- Дунайські понори (нім. Donauversinkung або Donauversickerung) — понори, початок підземного річкового перехоплення в природному парку Верхів'я Дунаю. Біля вода Дунаю занурюється під річище річки в різних місцях. Провідна понора знаходиться біля поля Брюль між і . За 12 км південніше того місця, де зникає Дунай, є Аахське джерело — найбагатоводніше у Німеччині. Кількості витікання води досягає 8,5 т/сек. З нього бере початок річка , що впадає в Боденське озеро, звідки починається Рейн. (uk)
|
