| dbo:abstract
|
- La llei de Bragg permet estudiar les direccions en les quals la difracció de raigs X sobre la superfície d'un cristall produeix interferències constructives, ja que permet predir els angles en què els raigs X són difractats per un material amb estructura atòmica periòdica (materials cristal·lins). Va ser derivada pels físics britànics William Henry Bragg i el seu fill William Lawrence Bragg el 1913. La llei de Bragg confirma l'existència de partícules reals en l'escala atòmica, proporcionant una tècnica molt poderosa d'exploració de la matèria, la difracció de raigs X. Els Bragg van ser premiats amb el Premis Nobel de Física a 1915 pels seus treballs en la determinació de l'estructura cristal·lina del NaCl, el ZnS i el diamant. (ca)
- In physics and chemistry , Bragg's law, Wulff–Bragg's condition or Laue–Bragg interference, a special case of Laue diffraction, gives the angles for coherent scattering of waves from a crystal lattice. It encompasses the superposition of wave fronts scattered by lattice planes, leading to a strict relation between wavelength and scattering angle, or else to the wavevector transfer with respect to the crystal lattice. Such law had initially been formulated for X-rays upon crystals. However, It applies to all sorts of quantum beams, including neutron and electron waves at atomic distances, as well as visible light at artificial periodic microscale lattices. (en)
- Die Bragg-Gleichung, auch Bragg-Bedingung genannt, wurde 1912 von William Lawrence Bragg entwickelt. Sie beschreibt, wann es zu konstruktiver Interferenz von Wellen bei Streuung an einem dreidimensionalen Gitter kommt. Sie erklärt die Muster, die bei der Beugung von Röntgen- oder Neutronenstrahlung an kristallinen Festkörpern entstehen, aus der Periodizität von Gitterebenen. Das Analogon zur Bragg-Bedingung im reziproken Raum ist die Laue-Bedingung. (de)
- La ley de Bragg permite estudiar las direcciones en las que la difracción de rayos X sobre la superficie de un cristal produce interferencias constructivas, dado que permite predecir los ángulos en los que los rayos X son difractados por un material con estructura atómica periódica (materiales cristalinos). Fue derivada por los físicos británicos William Henry Bragg y su hijo William Lawrence Bragg en 1913. La ley de Bragg confirma la existencia de partículas reales en la escala atómica, proporcionando una técnica muy poderosa de exploración de la materia, la difracción de rayos X. Los Bragg fueron galardonados con el Premio Nobel de Física en 1915 por sus trabajos en la determinación de la estructura cristalina del NaCl, el ZnS y el diamante. (es)
- En physique, la loi de Bragg est une loi qui interprète le processus de la diffraction des radiations sur un cristal. Elle fut découverte par W.H. et W.L. Bragg vers 1915. Lorsque l'on bombarde un cristal avec un rayonnement dont la longueur d'onde est du même ordre de grandeur que la distance inter-atomique, il se produit un phénomène de diffraction. Les conditions de diffraction donnent les directions dans lesquelles on observe de l'intensité diffractée par le cristal. Les rayonnements peuvent être électromagnétiques : pour cet ordre de grandeur de longueur d'onde, ce sont des rayons X, d'énergie de quelques dizaines de keV ou bien des particules ayant une énergie cinétique adaptée, de l'ordre de 100 keV pour des électrons, ou bien des dizaines de meV pour des neutrons. (fr)
- ブラッグの法則 (英: Bragg's law) は、X線の回折・反射についての物理法則。ヘンリー・ブラッグとローレンス・ブラッグの父子によって発見された。 結晶のように周期的な構造を持つ物質に対して、ある波長のX線をいろいろな角度から照射すると、ある角度では強いX線の反射が起こるが、別の角度では反射がほとんど起こらないという現象を観測できる。 これは物質を構成する原子により散乱されたX線が、結晶構造の繰り返しによって強めあったり、打ち消しあったりするためである。ブラッグの法則は、X線の波長、結晶面の間隔、および結晶面とX線が成す角度の間の関係を説明する。 ブラッグの法則は結晶構造の解析に用いられている。 (ja)
- Facendo incidere un'opportuna onda elettromagnetica su di un cristallo si osservano fenomeni di interferenza, causati dalla riflessione di onde da parte di piani cristallini diversi ma paralleli. Questo fenomeno fu interpretato per la prima volta da William Henry Bragg e suo figlio William Lawrence nel 1913 e riassunto nella cosiddetta legge di Bragg: dove:
* (theta) è l'angolo che il fascio uscente forma col piano cristallino
* (lambda) è la lunghezza d'onda della radiazione
* è la distanza tra due piani adiacenti
* è un intero positivo. La formula si spiega in maniera analitica considerando una differenza di cammino ottico pari a . La legge di Bragg può essere interpretata geometricamente nello spazio reciproco come sfera di Ewald. Tracciando un grafico che abbia come ascisse i valori della frequenza di radiazione e come ordinate i valori della quantità di moto si ottiene che quest'ultima dipende linearmente dalla lunghezza d'onda in maniera inversamente proporzionale, e che il prodotto tra le due è una costante che misurata vale esattamente la costante di Planck. Si deduce che ad ogni particella in moto è associata una lunghezza d'onda, il che è un passo fondamentale per la formulazione del dualismo onda particella formulato da De Broglie. (it)
- 브래그의 법칙(Bragg's Law)은 빛의 회절, 반사에 관한 물리 법칙이다. X선 결정학의 시초이다. 결정과 같이 주기적인 구조를 가진 물질에 대해 일정한 파장의 빛을 다양한 각도에서 비춰주면, 어느 각도에서는 강한 빛의 반사가 일어나지만 다른 각도에서는 반사가 거의 일어나지 않는 것을 관측할 수 있다. 이것은 물질을 구성하는 원자에 의해 산란된 빛이 결정구조의 반복에 의해 강해지거나 약해지기 때문이다. 브래그의 법칙은 빛의 파장과 결정구조의 폭, 혹은 반사면과 광선이 이루는 각도 사이의 관계를 설명한다. 위 그림은 단색광(하나의 파장으로 이루어진 빛)일 경우를 나타내고 있다. 하지만 (여러 파장이 섞인 빛)이라도 같은 효과를 체험할 수 있다. 실제로, 콤팩트 디스크의 표면에 백색광인 햇빛을 비추면 무지개빛 무늬를 확인할 수 있으며, CD의 방향을 바꿔서 관찰하면 각도에 따라 정해진 빛이 반사되고 있다는 것을 알 수 있다. 이것은 다양한 파장을 가진 빛 중에 그 각도에서 브래그 법칙을 만족하는 빛만이 강하게 반사되고 있기 때문이다. (ko)
- De wet van Bragg is een natuurkundige wet die opgesteld werd door William Henry Bragg en diens zoon William Lawrence Bragg. De wet beschrijft hoe met diffractie van straling (meestal gaat het om röntgenstralen) de atoomafstanden in een kristalrooster kunnen worden berekend. Invallende röntgenstralen worden grotendeels doorgelaten, maar het reflecterende deel vertoont interferentiepatronen waar atoomafstanden in het kristalrooster uit kunnen worden afgeleid. De wet kent zijn toepassing dan ook in de karakterisering van materialen op basis van hun kristallografie. De wet luidt in formulevorm als volgt: met daarin:
* n een geheel getal dat de diffractie-orde aangeeft;
* de golflengte van de röntgenstraling;
* d de afstand tussen de vlakken in het kristalrooster (vaak ook aangeduid als dhkl naar de Miller-indices);
* θ de diffractiehoek tussen de inkomende stralen en de vlakken. (nl)
- Условие Брэгга — Вульфа определяет направление максимумов дифракции упруго рассеянного на кристалле рентгеновского излучения. Выведено в 1913 независимо У. Л. Брэггом и Г. В. Вульфом. Имеет вид: где d — межплоскостное расстояние, θ — угол скольжения (брэгговский угол), n — порядок дифракционного максимума, λ — длина волны. Брэгговская дифракция может наблюдаться не только для электромагнитных волн, но и для волн материи (волновых функций). В частности, экспериментально это было впервые продемонстрировано для нейтронов в 1936 году, а позднее также для отдельных атомов, конденсата Бозе — Эйнштейна, электронов, двухатомных и многоатомных молекул. (ru)
- Prawo Bragga (także prawo Wulfa-Braggów, wzór Bragga, warunek Bragga) – zależność wiążąca strukturę kryształu z długością fali promieniowania padającego na kryształ i kątem, pod którym obserwowane jest maksimum interferencyjne. Prawo to dotyczy tzw. dyfrakcji Bragga. Kiedy promieniowanie rentgenowskie pada na kryształ, na każdym jego atomie zachodzi dyfrakcja tego promieniowania. Warunek Bragga zakłada ugięcie na płaszczyznach, na których są ułożone atomy kryształu. Przy znanych odległości międzypłaszczyznowej i długości fali, prawo Bragga określa kąt pod jakim na kryształ musi padać fala, aby nastąpiła interferencja konstruktywna (wzmocnienie). Oznacza to, że dla promieni rentgenowskich padających na kryształ maksima promieniowania ugiętego występują tylko dla pewnych kątów padania. Ostateczną postać tego prawa podali William Henry Bragg i jego syn William Lawrence Bragg w 1913 roku: gdzie: – rząd ugięcia, liczba całkowita, ale nie dość duża, ze względu na to, że – długość fali promieniowania, taka że: – odległość międzypłaszczyznowa – odległość między płaszczyznami, na których zachodzi rozproszenie; – kąt odbłysku – kąt padania definiowany jako kąt między wiązką promieni pierwotnych a płaszczyzną kryształu (inaczej niż w optyce). Kryształ składa się z wielu równoległych płaszczyzn, na których są ułożone atomy – w identyczny sposób na każdej z płaszczyzn, i każda para sąsiadujących płaszczyzn jest oddalona od siebie o stałą odległość. Rozpatrywana wiązka pada na kryształ, ugina się na każdej z płaszczyzn, w wyniku pojawia się wiele wiązek rozproszonych (jest ich tyle ile płaszczyzn), ale wszystkie one są rozproszone w tym samym kierunku, i następuje ich interferencja. Ugięcie wiązki padającej następuje na każdym z atomów, ale ponieważ te są ułożone periodycznie w płaszczyznach – rozpatruje się ugięcie na płaszczyznach. Fala ugięta na pojedynczym atomie jest kulista, ale dla atomów leżących na danej płaszczyźnie czoła tych fal kulistych tworzą czoło fali płaskiej i w ten sposób wiązkę rozproszoną – ugiętą na całej danej płaszczyźnie. Rozważmy część wiązki padającej padającą na daną płaszczyznę i ugiętą na tej płaszczyźnie, oraz część wiązki padającej padającą na inną płaszczyznę i ugiętą na tej innej płaszczyźnie. Jeżeli różnica dróg optycznych dla takich par wiązek padającej i odbitej (równa w tym przypadku różnicy dróg geometrycznych) będzie równa całkowitej wielokrotności długości fali, to w wyniku interferencji nastąpi wzmocnienie wiązki ugiętej – i ten właśnie przypadek opisuje warunek Bragga. Ze względu na to, że kąt pod którym następuje wzmocnienie, równa się kątowi padania promieniowania, omówione zjawisko często bywa nazywane odbiciem – jednak dyfrakcja na krysztale różni się od odbicia:
* wiązka ugięta na krysztale składa się z promieni rozproszonych na wszystkich atomach kryształu, podczas gdy w zwykłym odbiciu zachodzi to tylko dla warstwy powierzchniowej;
* dyfrakcja na krysztale zachodzi tylko dla szczególnych kątów padania określonych równaniem Bragga, podczas gdy odbicie zachodzi dla wszystkich kątów;
* natężenie wiązki ugiętej na krysztale jest dużo mniejsze od natężenia wiązki padającej, podczas gdy dobre zwierciadła odbiją blisko 100% światła nań padającego. Wzór Bragga można wyprowadzić na podstawie rysunku. Widać z niego, że różnica między drogą promienia ugiętego na górnej płaszczyźnie i drogą promienia ugiętego na 2. płaszczyźnie wynosi Wyznaczając z zależności trygonometrycznych, można znaleźć szukany wzór. (pl)
- Braggs lag postulerades av Lawrence Bragg och beskriver hur strålning sprids (böjs) och samverkar i en kristall. För att studera så kallad Bragg-diffraktion används röntgenstrålning eller partikelstrålning. När atomerna i en kristall sprider strålning kommer strålarna från kristallens atomplan (gitterplan) att samverka, antingen förstärkas i viss riktning eller försvagas i de riktningar som inte uppfyller Braggs lag. Det är i atomplanet kristallens atomer är i ordnad struktur och om då två parallella strålar sprids från två olika atomplan och skillnaden i väg för de två strålarna är ett helt antal våglängder uppkommer vad som benämns Bragg-diffraktion. Matematiskt kan Bragg-diffraktion beskrivas som där n är ett heltal, λ är våglängden på den inkommande strålen, d är avståndet mellan atomplanen, sin är en trigonometrisk funktion, θ är vinkeln mellan den inkommande strålningen och atomplanet. Diffraktion i det elektromagnetiska synliga området kan ses när ljuset från ett lysrör (urladdningsrör med kvicksilverånga) betraktas via en CD- eller DVD-skiva. Lysröret innehåller ljus med förhöjd intensitet för vissa våglängder vilket gör att det via skivan syns en violett, en blå, en grön och en (oftast svag) gul bild av lysröret (samt en röd bild som härrör från lampans lysämne). Dessa bilder följer Braggs lag där d=avståndet mellan de cirkelformade tätt liggande spåren i skivan. De färgade bilderna kan lätt särskiljas från spegelbilden (reflex) av lysrörslampan. (sv)
- Em física do estado sólido, a Lei de Bragg está relacionada ao espalhamento de ondas que incidem em um cristal e fornece uma explicação para os efeitos difrativos observados nesta interação. Estes padrões são explicados relacionando os vetores de onda do feixe incidente e espalhado em uma rede cristalina para o caso de seu espalhamento elástico com os átomos do material. No caso de ondas de raios X, ao atingirem um átomo, o campo elétrico da radiação provoca uma força na nuvem eletrônica acelerando as cargas livres do material (elétrons). O movimento dessas cargas re-irradia ondas que têm aproximadamente a mesma frequência, uma vez que o espalhamento não é totalmente elástico, podendo haver interações de criação e aniquilação de fônons, porém em uma escala de energia muito menor. Nesse modelo, as frequências da radiação incidente e espalhada são consideradas idênticas. As ondas emergentes interferem entre si construtiva e destrutivamente, gerando padrões de difração no espaço que podem ser medidos em um filme ou detector. O padrão de difração resultante é a base da análise difrativa, chamada difração de Bragg. (pt)
- Умо́ва Бре́гга — Ву́льфа (або закон Брегга, або інтерференція Лауе — Брегга) визначає напрямок максимумів дифракції пружно розсіяного на кристалі рентгенівського випромінювання. Вивели 1913 року незалежно В. Л. Брегг і Г. В. Вульф. Має вигляд: де d — міжплощинна відстань, θ — кут ковзання (бреггівський кут), n — порядок дифракційного максимуму, λ — довжина хвилі. Бреггівську дифракцію можна спостерігати не тільки для електромагнітних хвиль, але й для хвиль матерії (хвильова функція). Зокрема, року це вперше продемонстровано експериментально для нейтронів, а пізніше також для окремих атомів, конденсату Бозе — Ейнштейна, електронів, двоатомних і багатоатомних молекул. (uk)
- 在物理學中，布拉格定律給出晶格的相干及不相干散射角度。當X射線入射於原子時，跟任何電磁波一樣，它們會使電子雲移動。電荷的運動把波動以同樣的頻率再發射出去（會因其他各種效應而變得有點模糊）；這種現象叫瑞利散射（或彈性散射）。散射出來的波可以再相互散射，但這種進級散射在這裏是可以忽略的。當中子波與原子核或不成對電子的相干自旋進行相互作用時，會發生一種與上述電磁波相近的過程。這些被重新發射出來的波來相互干涉，可能是相長的，也可能是相消的（重疊的波某程度上會加起來產生更強的波峰，或相互消抵），在探測器或底片上產生繞射圖樣。而所產生的波干涉就是繞射分析的基本部份。這種解析叫布拉格繞射。 布拉格繞射（又稱X射線繞射的布拉格形式），最早由威廉·勞倫斯·布拉格及威廉·亨利·布拉格於1913年提出，他們早前發現了固體在反射X射線後產生的晶體線（與其他物態不同，例如液體），而這項定律正好解釋了這樣一種效應。他們發現，這些晶體在特定的波長及入射角時，反射出來的輻射會形成集中的波峰（叫布拉格尖峰）。布拉格繞射這個概念同樣適用於中子繞射及電子繞射 。中子及X射線的波長都於原子間距離(~150 pm)相若，因此它們很適合在這種長度作“探針”之用。 威廉·勞倫斯·布拉格使用了一個模型來解釋這個結果，模型中晶體為一組各自分離的平行平面，相鄰平面間的距離皆為一常數d。他的解釋是，如果各平面反射出來的X射線成相長干涉的話，那麼入射的X射線經晶體反射後會產生布拉格尖峰。當相位差為2π及其倍數時，干涉為相長的；這個條件可經由布拉格定律表示： 其中n為整數，λ為入射波的波長，d為原子晶格內的平面間距，而θ則為入射波與散射平面間的夾角。注意移動中的粒子，包括電子、質子和中子，都有對應其速度及質量的德布羅意波長。 布拉格定律由物理學家威廉·勞倫斯·布拉格爵士於1912年推導出來，並於1912年11月11日首度於中發表。儘管很簡單，布拉格定律確立了粒子在原子大小下的存在，同時亦為晶體研究了提供了有效的新工具──X射線及中子繞射。威廉·勞倫斯·布拉格及其父，威廉·亨利·布拉格爵士獲授1915年諾貝爾物理學獎，原因為晶體結構測定的研究，他們測定了氯化鈉、硫化鋅及鑽石的結構。 他們是唯一一隊同時獲獎的父子隊伍，而威廉·勞倫斯·布拉格時年25歲，因此成了最年輕的諾貝爾獎得主。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- In physics and chemistry , Bragg's law, Wulff–Bragg's condition or Laue–Bragg interference, a special case of Laue diffraction, gives the angles for coherent scattering of waves from a crystal lattice. It encompasses the superposition of wave fronts scattered by lattice planes, leading to a strict relation between wavelength and scattering angle, or else to the wavevector transfer with respect to the crystal lattice. Such law had initially been formulated for X-rays upon crystals. However, It applies to all sorts of quantum beams, including neutron and electron waves at atomic distances, as well as visible light at artificial periodic microscale lattices. (en)
- Die Bragg-Gleichung, auch Bragg-Bedingung genannt, wurde 1912 von William Lawrence Bragg entwickelt. Sie beschreibt, wann es zu konstruktiver Interferenz von Wellen bei Streuung an einem dreidimensionalen Gitter kommt. Sie erklärt die Muster, die bei der Beugung von Röntgen- oder Neutronenstrahlung an kristallinen Festkörpern entstehen, aus der Periodizität von Gitterebenen. Das Analogon zur Bragg-Bedingung im reziproken Raum ist die Laue-Bedingung. (de)
- En physique, la loi de Bragg est une loi qui interprète le processus de la diffraction des radiations sur un cristal. Elle fut découverte par W.H. et W.L. Bragg vers 1915. Lorsque l'on bombarde un cristal avec un rayonnement dont la longueur d'onde est du même ordre de grandeur que la distance inter-atomique, il se produit un phénomène de diffraction. Les conditions de diffraction donnent les directions dans lesquelles on observe de l'intensité diffractée par le cristal. Les rayonnements peuvent être électromagnétiques : pour cet ordre de grandeur de longueur d'onde, ce sont des rayons X, d'énergie de quelques dizaines de keV ou bien des particules ayant une énergie cinétique adaptée, de l'ordre de 100 keV pour des électrons, ou bien des dizaines de meV pour des neutrons. (fr)
- ブラッグの法則 (英: Bragg's law) は、X線の回折・反射についての物理法則。ヘンリー・ブラッグとローレンス・ブラッグの父子によって発見された。 結晶のように周期的な構造を持つ物質に対して、ある波長のX線をいろいろな角度から照射すると、ある角度では強いX線の反射が起こるが、別の角度では反射がほとんど起こらないという現象を観測できる。 これは物質を構成する原子により散乱されたX線が、結晶構造の繰り返しによって強めあったり、打ち消しあったりするためである。ブラッグの法則は、X線の波長、結晶面の間隔、および結晶面とX線が成す角度の間の関係を説明する。 ブラッグの法則は結晶構造の解析に用いられている。 (ja)
- 브래그의 법칙(Bragg's Law)은 빛의 회절, 반사에 관한 물리 법칙이다. X선 결정학의 시초이다. 결정과 같이 주기적인 구조를 가진 물질에 대해 일정한 파장의 빛을 다양한 각도에서 비춰주면, 어느 각도에서는 강한 빛의 반사가 일어나지만 다른 각도에서는 반사가 거의 일어나지 않는 것을 관측할 수 있다. 이것은 물질을 구성하는 원자에 의해 산란된 빛이 결정구조의 반복에 의해 강해지거나 약해지기 때문이다. 브래그의 법칙은 빛의 파장과 결정구조의 폭, 혹은 반사면과 광선이 이루는 각도 사이의 관계를 설명한다. 위 그림은 단색광(하나의 파장으로 이루어진 빛)일 경우를 나타내고 있다. 하지만 (여러 파장이 섞인 빛)이라도 같은 효과를 체험할 수 있다. 실제로, 콤팩트 디스크의 표면에 백색광인 햇빛을 비추면 무지개빛 무늬를 확인할 수 있으며, CD의 방향을 바꿔서 관찰하면 각도에 따라 정해진 빛이 반사되고 있다는 것을 알 수 있다. 이것은 다양한 파장을 가진 빛 중에 그 각도에서 브래그 법칙을 만족하는 빛만이 강하게 반사되고 있기 때문이다. (ko)
- La llei de Bragg permet estudiar les direccions en les quals la difracció de raigs X sobre la superfície d'un cristall produeix interferències constructives, ja que permet predir els angles en què els raigs X són difractats per un material amb estructura atòmica periòdica (materials cristal·lins). (ca)
- La ley de Bragg permite estudiar las direcciones en las que la difracción de rayos X sobre la superficie de un cristal produce interferencias constructivas, dado que permite predecir los ángulos en los que los rayos X son difractados por un material con estructura atómica periódica (materiales cristalinos). (es)
- Facendo incidere un'opportuna onda elettromagnetica su di un cristallo si osservano fenomeni di interferenza, causati dalla riflessione di onde da parte di piani cristallini diversi ma paralleli. Questo fenomeno fu interpretato per la prima volta da William Henry Bragg e suo figlio William Lawrence nel 1913 e riassunto nella cosiddetta legge di Bragg: dove:
* (theta) è l'angolo che il fascio uscente forma col piano cristallino
* (lambda) è la lunghezza d'onda della radiazione
* è la distanza tra due piani adiacenti
* è un intero positivo. (it)
- De wet van Bragg is een natuurkundige wet die opgesteld werd door William Henry Bragg en diens zoon William Lawrence Bragg. De wet beschrijft hoe met diffractie van straling (meestal gaat het om röntgenstralen) de atoomafstanden in een kristalrooster kunnen worden berekend. Invallende röntgenstralen worden grotendeels doorgelaten, maar het reflecterende deel vertoont interferentiepatronen waar atoomafstanden in het kristalrooster uit kunnen worden afgeleid. De wet kent zijn toepassing dan ook in de karakterisering van materialen op basis van hun kristallografie. met daarin: (nl)
- Em física do estado sólido, a Lei de Bragg está relacionada ao espalhamento de ondas que incidem em um cristal e fornece uma explicação para os efeitos difrativos observados nesta interação. Estes padrões são explicados relacionando os vetores de onda do feixe incidente e espalhado em uma rede cristalina para o caso de seu espalhamento elástico com os átomos do material. (pt)
- Prawo Bragga (także prawo Wulfa-Braggów, wzór Bragga, warunek Bragga) – zależność wiążąca strukturę kryształu z długością fali promieniowania padającego na kryształ i kątem, pod którym obserwowane jest maksimum interferencyjne. Ostateczną postać tego prawa podali William Henry Bragg i jego syn William Lawrence Bragg w 1913 roku: gdzie: Wzór Bragga można wyprowadzić na podstawie rysunku. Widać z niego, że różnica między drogą promienia ugiętego na górnej płaszczyźnie i drogą promienia ugiętego na 2. płaszczyźnie wynosi Wyznaczając z zależności trygonometrycznych, można znaleźć szukany wzór. (pl)
- Braggs lag postulerades av Lawrence Bragg och beskriver hur strålning sprids (böjs) och samverkar i en kristall. För att studera så kallad Bragg-diffraktion används röntgenstrålning eller partikelstrålning. När atomerna i en kristall sprider strålning kommer strålarna från kristallens atomplan (gitterplan) att samverka, antingen förstärkas i viss riktning eller försvagas i de riktningar som inte uppfyller Braggs lag. Det är i atomplanet kristallens atomer är i ordnad struktur och om då två parallella strålar sprids från två olika atomplan och skillnaden i väg för de två strålarna är ett helt antal våglängder uppkommer vad som benämns Bragg-diffraktion. (sv)
- 在物理學中，布拉格定律給出晶格的相干及不相干散射角度。當X射線入射於原子時，跟任何電磁波一樣，它們會使電子雲移動。電荷的運動把波動以同樣的頻率再發射出去（會因其他各種效應而變得有點模糊）；這種現象叫瑞利散射（或彈性散射）。散射出來的波可以再相互散射，但這種進級散射在這裏是可以忽略的。當中子波與原子核或不成對電子的相干自旋進行相互作用時，會發生一種與上述電磁波相近的過程。這些被重新發射出來的波來相互干涉，可能是相長的，也可能是相消的（重疊的波某程度上會加起來產生更強的波峰，或相互消抵），在探測器或底片上產生繞射圖樣。而所產生的波干涉就是繞射分析的基本部份。這種解析叫布拉格繞射。 布拉格繞射（又稱X射線繞射的布拉格形式），最早由威廉·勞倫斯·布拉格及威廉·亨利·布拉格於1913年提出，他們早前發現了固體在反射X射線後產生的晶體線（與其他物態不同，例如液體），而這項定律正好解釋了這樣一種效應。他們發現，這些晶體在特定的波長及入射角時，反射出來的輻射會形成集中的波峰（叫布拉格尖峰）。布拉格繞射這個概念同樣適用於中子繞射及電子繞射 。中子及X射線的波長都於原子間距離(~150 pm)相若，因此它們很適合在這種長度作“探針”之用。 (zh)
- Условие Брэгга — Вульфа определяет направление максимумов дифракции упруго рассеянного на кристалле рентгеновского излучения. Выведено в 1913 независимо У. Л. Брэггом и Г. В. Вульфом. Имеет вид: где d — межплоскостное расстояние, θ — угол скольжения (брэгговский угол), n — порядок дифракционного максимума, λ — длина волны. (ru)
- Умо́ва Бре́гга — Ву́льфа (або закон Брегга, або інтерференція Лауе — Брегга) визначає напрямок максимумів дифракції пружно розсіяного на кристалі рентгенівського випромінювання. Вивели 1913 року незалежно В. Л. Брегг і Г. В. Вульф. Має вигляд: де d — міжплощинна відстань, θ — кут ковзання (бреггівський кут), n — порядок дифракційного максимуму, λ — довжина хвилі. (uk)
|
