| dbo:abstract
|
- Els bawàndides (en farsi Al-e Bavand) fou una dinastia de sobirans que va regir Tabaristan del segle vii al XIV. El seu ancestre fou Baw (Bav) elegit rei pels ciutadans del Tabaristan en els moments de confusió de la invasió musulmana (data tradicional 665). Aquesta branca fou coneguda (fins al 1057) com a Kawusiya (Kawúsida, Kawúsides) pel seu suposat ancestre Kaws (Kaus) fill de rei sassànida Kobad I. Fou assassinat el 680 per un personatge de nom Walaix o Adhur Walaix que sembla el masmughan de Dunbawand. Es va sostenir vuit anys fins que el seu fill Surkhab ibn Baw o Sohrab ibn Baw, amb el suport de la població, el va derrotar i va recuperar el tron. Surkhab va tenir com a successor al seu fill Mihr Mardan ibn Surkhab (717-755), i aquest també al seu fill Surkhab II ibn Mihr Mardan. Sembla que els bawàndides van romandre tot el temps com a senyors del Tabaristan oriental amb seu a Pirim (Firim). Durant aquest període (segle VII-segle viii) els àrabs es van instal·lar a la plana (761) després d'eliminar els dabúyides. (ca)
- أسرة باوند (وتُكتب أيضاً باڤند)، أو ببساطة باونديون، هي سلالة فارسية حكمت في أرض آبائها في بلاد فارس في طبرستان (مازندران) تنحدر من الملوك الساسانيين وتنسب السلالة بأنها من العاهل الساساني كيوس شقيق خسرو الأول. وابن الشاه قباد الأول كانت أسرة باوند اخر مملكة ساسانية حكمت في شمال إيران من سنة 651 وحتى 1349، متأرجحة بين الاستقلال التام والخضوع كتابع لحكام محليين أقوياء. (ar)
- Οι Μπαβανδίδες (Αγλικά: Bavand dynasty, Περσικά: باوندیان) ήταν ιρανική δυναστεία που κυβέρνησε τμήματα του Ταμπαριστάν στο σημερινό βόρειο Ιράν, από το 651 μ.Χ. έως το 1349, κινούμενη μεταξύ περιόδων ανεξαρτησίας και αντίστοιχων υποτέλειας σε πιο ισχυρούς τοπικούς ηγέτες. Οι Μπαβανδίδες εισήλθαν στο προσκήνιο μετά την κατάκτηση του Ιράν από τους Αββασίδες, με τον Σαρβίν Α΄. Η δυναστεία χωριζόταν σε τρεις κύριους κλάδους: Τους Καγιουσίγια, τους Ισπαχμπαντίγια, και τους Κιναχβαρίγια. Αναλυτικότερα, οι Καγιουσίγια πήραν το όνομά τους από τον Καγιούς ιμπν Κουμπάντ, εξαραβισμένο όνομα του θρυλικού προγόνου της οικογένειας, Καβούς, γιου του Καβάδη, που κυβέρνησε από το 665 έως το 1006, όταν η εξουσία του κλάδου αυτού της οικογένειας τερματίστηκε από τον Καμπούς ιμπν Βουσμαγκίρ των Ζιγιαριδών. Αρκετά όμως μέλη της οικογένειας συνέχισαν να κυβερνούν σε διάφορες περιοχές, οδηγώντας στην ανάδυση του δεύτερου κλάδου της οικογένειας, των Ισπαχμπαντίγια, το έτος 1073. Πρωτεύουσα των Ισπαχμπαντίγια ήταν το Σάρι, και η εξουσία τους εκτεινόταν στο Γκιλάν, στη Ρέι και το , καθώς και στο Ταμπαριστάν, αν και υποτελείς των Σελτζούκων, και αργότερα των Χωρεσμίων Τούρκων. Η δυναστική αυτή γραμμή έληξε το 1210 με το φόνο του Ρουστάμ Ε΄, οπότε ο Μουχάμμαντ Β΄ των Χωρεσμίων ανέλαβε τον απευθείας έλεγχο της περιοχής. Η τρίτη δυναστική γραμμή των Κιναχβαρίγια προεκυψε το 1237 μετά τις μογγολικές εισβολές και την ευρείας έκτασης αναρχία που επικράτησε, και ήταν υποτελής των Μογγόλων, μέχρι το τέλος της δυναστείας το 1349. (el)
- The Bavand dynasty (Persian: باوندیان) (also spelled Bavend), or simply the Bavandids, was an Iranian dynasty that ruled in parts of Tabaristan (present-day Mazandaran province) in what is now northern Iran from 651 until 1349, alternating between outright independence and submission as vassals to more powerful regional rulers. They ruled for 698 years, which is the second longest dynasty of Iran after the Baduspanids. (en)
- Die Bawandiden (persisch باوندیان; auch die Dynastie der Bawand/Bawend/Bavand genannt) waren eine parthisch-iranische Dynastie, die zwischen 651 und 1349 über Teile von Tabaristan am Kaspischen Meer herrschten und dabei zeitweise voll souverän oder abhängig von anderen Mächten waren. (de)
- Les Bavandides, Bawandides ou Bawaudides anciennement translittéré en français Bawendiyés, parfois appelés du titre qu'ils se donnent les Ispâhbâdh, forment une dynastie qui a régné sur le Tabaristan depuis le VIIIe siècle jusqu'en 1349. Cette dynastie proclame descendre de Bâv, arrière-petit-fils du sassanide Kavadh Une autre hypothèse sur leurs origines est qu'ils descendent de mages zoroastriens de Ray aux alentours du VIe siècle. D'après la version retenant la descendance sassanide de la dynastie, Bâv serait arrivé au Tabaristan peu avant la conquête arabe et aurait été choisi comme souverain par le peuple. Il expulse les Arabes pendant quinze ans avant d'être assassiné. Plus tard, son fils, Sohrâb, est couronné roi de Perîm (ou Ferîm) dans le massif montagneux de Chahriyar-Kuh, où il fait construire son palais. Perîm dans les montagnes de l'est du Tabaristan devient la résidence des premiers Bavandides. (fr)
- Баванди́ды (или же династия Бава́нд, Баве́нд, перс. باوندیان) — иранская династия, известная с начала VII в. как независимая группа правителей Табаристана (современный северный Иран). (ru)
- Династія Баванді (або ж Бава́нд, Баве́нд, перс. باوندیان) — іранська династія, відома з початку VII ст.як незалежна група правителів, правляча в Прикаспійскому Табаристані (сучасний північний Іран). (uk)
- 巴文德王朝（波斯語：باوندیان，转写为Bavand或Bavend，或直接簡稱為Bavandids）是伊朗的一個王朝，從公元651年到1349年統治現今伊朗北部的塔巴里斯坦（在現今馬贊達蘭省）的部分地區，他們一直是在徹底獨立，或屈從於更強大的地區統治者作附庸，兩者之間交互輪替。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- أسرة باوند (وتُكتب أيضاً باڤند)، أو ببساطة باونديون، هي سلالة فارسية حكمت في أرض آبائها في بلاد فارس في طبرستان (مازندران) تنحدر من الملوك الساسانيين وتنسب السلالة بأنها من العاهل الساساني كيوس شقيق خسرو الأول. وابن الشاه قباد الأول كانت أسرة باوند اخر مملكة ساسانية حكمت في شمال إيران من سنة 651 وحتى 1349، متأرجحة بين الاستقلال التام والخضوع كتابع لحكام محليين أقوياء. (ar)
- The Bavand dynasty (Persian: باوندیان) (also spelled Bavend), or simply the Bavandids, was an Iranian dynasty that ruled in parts of Tabaristan (present-day Mazandaran province) in what is now northern Iran from 651 until 1349, alternating between outright independence and submission as vassals to more powerful regional rulers. They ruled for 698 years, which is the second longest dynasty of Iran after the Baduspanids. (en)
- Die Bawandiden (persisch باوندیان; auch die Dynastie der Bawand/Bawend/Bavand genannt) waren eine parthisch-iranische Dynastie, die zwischen 651 und 1349 über Teile von Tabaristan am Kaspischen Meer herrschten und dabei zeitweise voll souverän oder abhängig von anderen Mächten waren. (de)
- Баванди́ды (или же династия Бава́нд, Баве́нд, перс. باوندیان) — иранская династия, известная с начала VII в. как независимая группа правителей Табаристана (современный северный Иран). (ru)
- Династія Баванді (або ж Бава́нд, Баве́нд, перс. باوندیان) — іранська династія, відома з початку VII ст.як незалежна група правителів, правляча в Прикаспійскому Табаристані (сучасний північний Іран). (uk)
- 巴文德王朝（波斯語：باوندیان，转写为Bavand或Bavend，或直接簡稱為Bavandids）是伊朗的一個王朝，從公元651年到1349年統治現今伊朗北部的塔巴里斯坦（在現今馬贊達蘭省）的部分地區，他們一直是在徹底獨立，或屈從於更強大的地區統治者作附庸，兩者之間交互輪替。 (zh)
- Els bawàndides (en farsi Al-e Bavand) fou una dinastia de sobirans que va regir Tabaristan del segle vii al XIV. El seu ancestre fou Baw (Bav) elegit rei pels ciutadans del Tabaristan en els moments de confusió de la invasió musulmana (data tradicional 665). Aquesta branca fou coneguda (fins al 1057) com a Kawusiya (Kawúsida, Kawúsides) pel seu suposat ancestre Kaws (Kaus) fill de rei sassànida Kobad I. (ca)
- Οι Μπαβανδίδες (Αγλικά: Bavand dynasty, Περσικά: باوندیان) ήταν ιρανική δυναστεία που κυβέρνησε τμήματα του Ταμπαριστάν στο σημερινό βόρειο Ιράν, από το 651 μ.Χ. έως το 1349, κινούμενη μεταξύ περιόδων ανεξαρτησίας και αντίστοιχων υποτέλειας σε πιο ισχυρούς τοπικούς ηγέτες. (el)
- Les Bavandides, Bawandides ou Bawaudides anciennement translittéré en français Bawendiyés, parfois appelés du titre qu'ils se donnent les Ispâhbâdh, forment une dynastie qui a régné sur le Tabaristan depuis le VIIIe siècle jusqu'en 1349. Cette dynastie proclame descendre de Bâv, arrière-petit-fils du sassanide Kavadh Une autre hypothèse sur leurs origines est qu'ils descendent de mages zoroastriens de Ray aux alentours du VIe siècle. D'après la version retenant la descendance sassanide de la dynastie, Bâv serait arrivé au Tabaristan peu avant la conquête arabe et aurait été choisi comme souverain par le peuple. Il expulse les Arabes pendant quinze ans avant d'être assassiné. Plus tard, son fils, Sohrâb, est couronné roi de Perîm (ou Ferîm) dans le massif montagneux de Chahriyar-Kuh, où il (fr)
|
