| dbo:abstract
|
- The Battle of Schoenfeld (Polish: Szarża pod Borujskiem) took place on 1 March 1945 during World War II and was the scene of the last mounted charge in the history of the Polish cavalry and the last confirmed successful cavalry charge in world history. The Polish charge overran German defensive positions and forced a German retreat from the village of Schoenfeld (today known as Żeńsko, formerly known in Polish as Borujsko). In March 1945, the First Army of the Polish People's Army was advancing into Pomerania as part of an overall push by, and backed by, Soviet forces to reach the Baltic Sea and the area of Stettin (some 50 miles (80 km) northwest of Schoenfeld). Schoenfeld was part of the third line of fortifications built by the Germans to shelter Pomerania from attack. An initial Polish attack on Schoenfeld with tanks and infantry of the 2nd Infantry Division floundered in the low, open wetlands that were dominated by the fire of infantry and antitank guns from Schoenfeld, which sat at a slightly higher elevation on a small hill (Hill 157). German troops defending the village were part of the 163rd Infantry Division. The 1st "Warsaw" Independent Cavalry Brigade was then employed against the German position. Two squadrons (companies) of cavalry supported by the elements of the horse--artillery company, having used a ravine to cover their approach to their infantry and tanker brothers-in-arms, charged through the smoke of burning tanks, and achieved tactical surprise with a swift mounted assault that overran the German antitank gun positions on the forward slope of Hill 157. This success was followed by an attack into the village itself by the cavalry, who by this time had been joined by the infantry and tanks. In the face of this development, the surviving German defenders withdrew, allowing the Poles to consolidate their gains in and around the village at 1700.7 Polish cavalry men, 124 Polish infantry, and 16 tank men were dead for circa 500 dead Germans. Today, a plaque mounted on a stone near the edge of Żeńsko commemorates the cavalry charge. (en)
- La Batalla de Schoenfeld (en polaco, Szarża pod Borujskiem) tuvo lugar el 1 de marzo de 1945 durante la Segunda Guerra Mundial y fue el escenario de la última carga montada en la historia de la caballería polaca y la última carga montada exitosa confirmada en la historia mundial (1). La carga polaca tomó posiciones defensivas alemanas y forzó la retirada alemana del pueblo de Schoenfeld (hoy conocido como Żeńsko, anteriormente conocido en polaco como Borujsko). En marzo del 1945, el Primer Ejército del Ejército Popular de Polonia se adentraba en Pomerania como parte del empuje de las fuerzas soviéticas para lograr llegar al mar baltico y al área de Stettin (unos 80 km al noroeste de Schoenfeld). Schoenfeld era parte de la tercera línea de fortificaciones construidas por los alemanes para proteger Pomerania de la ofensiva soviética. Un ataque polaco inicial en Schoenfeld con carros e infantería de la 2.ª División de Infantería fracasó en los humedales abiertos próximos a la población, dominados por el fuego de infantería y cañones antitanque de Schoenfeld, apostados en las alturas de una colina cercana a los accesos a Schoenfeld (Cerro 157). Las tropas alemanas que defendieron el pueblo era parte de la 163.ª División de Infantería. La 1.ª Brigada de Caballería "Varsovia" fue entonces empleada contra la posición alemana. Dos escuadrones de la caballería apoyada por los elementos de la compañía de artillería a caballo, habiendo utilizado un barranco para cubrir su aproximación, cargaron a través del humo de carros de combate en llamas, y consiguieron plena sorpresa táctica con una asalto veloz que invadió las posiciones de cañones antitanque alemanes en la pendiente de vanguardia del Cerro 157. A este éxito siguió un ataque al pueblo por la caballería, a la que para entonces se habían unido elementos de infantería y carros. Tras ello, los defensores alemanes supervivientes se retiraron, dejando a los polacos consolidar sus avances en y alrededor del pueblo hacia las 17.00 horas. Las bajas mortales por parte de los polacos fueron 7 hombres de caballería, 124 de infantería y 16 carristas. Por parte alemana fallecieron unos 500 hombres. Hoy, una placa sobre piedra cercana a la entrada de Żeńsko conmemora la carga de caballería. (es)
- Битва при Шёнфельде (польск. Szarża pod Borujskiem) — сражение времен Второй мировой войны, произошедшее 1 марта 1945 года и ставшее местом последнего штурма в истории польской кавалерии и последнего подтвержденного успешного штурма в мировой истории. Польская армия вторглась на немецкие оборонительные позиции и вынудила немецкие войска уйти из города Шёнфельд. В марте 1945 года 1-я армия Польской народной армии обгоняла Померанию, когда советские войска пытались достичь Балтийского моря и района Штеттин. Первый польский штурм в Шёнфельде с танками и пехотой 2-й Варшавской пехотной дивизии барахтался в низких и открытых водно-болотных угодьях, которые были во власти огня пехоты и противотанковых орудий из Шёнфельда. Немецкие войска, защищавшие деревню, входили в состав 163-й пехотной дивизии. Сегодня мемориальная доска, установленная на камне в Женьско, чтит память кавалерийской атаки. (ru)
- Szarża pod Borujskiem – ostatnia szarża bojowa kawalerii Wojska Polskiego wykonana przez 1 Warszawską Samodzielną Brygadę Kawalerii w dniu 1 marca 1945 roku. Obecnie wieś Borujsko nosi nazwę Żeńsko. W przeddzień natarcia, które wyznaczono na dzień 1 marca 1945 roku, 1 Warszawska Samodzielna Brygada Kawalerii zajęła wyznaczony rejon w lesie położonym 5 kilometrów na wschód od Borujska (wieś położona około 5 km na północ od Mirosławca). Brygada znajdowała się w drugim rzucie, na styku 4 i 2 Dywizji Piechoty. Z kawalerzystów została również utworzona grupa bojowa, dowodzona przez majora . W jej skład weszły dwa szwadrony wzmocnione ckm–ami, czterema działami 76 mm i dwudziestoma czołgami T-34/85 z 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. W dniu 1 marca o godzinie 8:30 rozpoczęło się artyleryjskie i lotnicze przygotowanie. Na umocnienia niemieckie, zajmowane przez pododdziały 163 Dywizji Piechoty, spadła lawina ognia artyleryjskiego. Około godziny 9 ruszyły do natarcia 1 Dywizja Piechoty i 2 Dywizja Piechoty oraz 14 pułk 6 Dywizji Piechoty. Początkowo atakujące oddziały polskie, pokonujące rozmokły i trudny teren, jak również silny opór wroga, powoli posuwały się naprzód. Jednakże na kierunku natarcia 2 Dywizja Piechoty została zatrzymana. Niemcy, umocnieni we wsi Borujsko w schronach bojowych i rowach przeciwczołgowych, ubezpieczani licznymi polami minowymi, prowadzili celny i skuteczny ogień z broni maszynowej i przeciwpancernej. Obronę ułatwiał im otwarty teren oraz położenie Borujska na wzniesieniu górującym nad okolicą. Dlatego też natarcie 6 Pułku Piechoty na Żabin, leżący obok Borujska, załamało się. Nie osiągnęły także wyznaczonych im celów 5 Pułk Piechoty i 2 Batalion Czołgów. Wobec niepowodzenia pierwszego natarcia, chcąc jak najszybciej przełamać linię obrony nieprzyjaciela i otworzyć drogę dla całej armii, generał Stanisław Popławski wydał rozkaz ponowienia ataku. Dowódca 2 Dywizji Piechoty wprowadza do walki 4 Pułk Piechoty oraz 1 Batalion Czołgów, baterię 13 Pułku Artylerii Pancernej i batalion piechoty zmotoryzowanej 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte, jako desant na czołgach. Po krótkim przygotowaniu artyleryjskim około godziny 16 rozpoczęło się nowe natarcie. Niemcy jednak stawiali nadal zdecydowany opór. Czołgi i piechota posuwały się bardzo wolno, ponosząc duże straty. Natarcie załamało się. Wówczas dowódca armii zdecydował się rzucić do ataku grupę konną. Dowodził nią porucznik Zbigniew Starak. Około 220–osobowa grupa składała się z dwóch szwadronów 3 Pułku Ułanów 1 Warszawskiej Samodzielnej Brygady Kawalerii i 2 baterii z 4 Dywizjonu Artylerii Konnej. Kawalerzyści wykorzystali jar i przedostali się w rejon, w którym operowały polskie czołgi, które minęli i uderzyli na zaskoczonych Niemców na wysuniętych placówkach. Większość Niemców poległa. Następnie wraz z czołgami i piechotą zaatakowali wieś. Po zaciętej walce konno i na bagnety zdobyto Borujsko przy bardzo małych stratach własnych. Poległo 7 ułanów, 10 było rannych. Natomiast 2 Dywizja Piechoty poniosła dużo większe straty: 124 zabitych, 254 rannych, a 1 Brygada Pancerna – 16 zabitych i 30 rannych. Niemcy stracili ponad 500 zabitych, a do niewoli dostało się 50. (pl)
|
| dbo:causalties
|
- 147 killed
- Polish forces:
|
| dbo:commander
| |
| dbo:date
| |
| dbo:isPartOfMilitaryConflict
| |
| dbo:place
| |
| dbo:result
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5392 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:bg
| |
| dbp:caption
|
- Polish 1st Cavalry Brigade, March 1945 (en)
|
| dbp:casualties
|
- 147 (xsd:integer)
- 500 (xsd:integer)
- Polish forces: (en)
- German forces: (en)
|
| dbp:commander
| |
| dbp:conflict
|
- Battle of Schoenfeld (en)
|
| dbp:date
| |
| dbp:float
| |
| dbp:label
| |
| dbp:labelSize
| |
| dbp:lat2Deg
| |
| dbp:lat2Min
| |
| dbp:latDeg
| |
| dbp:latMin
| |
| dbp:lon2Deg
| |
| dbp:lon2Min
| |
| dbp:lonDeg
| |
| dbp:lonMin
| |
| dbp:mark
|
- Red pog.svg (en)
- Battle icon active .svg (en)
|
| dbp:mark2size
| |
| dbp:marksize
| |
| dbp:partof
|
- the East Pomeranian Offensive in the Eastern Front of World War II (en)
|
| dbp:place
| |
| dbp:pos
| |
| dbp:position
| |
| dbp:result
| |
| dbp:units
|
- 1 (xsd:integer)
- 2 (xsd:integer)
- 163 (xsd:integer)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| georss:point
|
- 53.410555555555554 16.07777777777778
|
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- The Battle of Schoenfeld (Polish: Szarża pod Borujskiem) took place on 1 March 1945 during World War II and was the scene of the last mounted charge in the history of the Polish cavalry and the last confirmed successful cavalry charge in world history. The Polish charge overran German defensive positions and forced a German retreat from the village of Schoenfeld (today known as Żeńsko, formerly known in Polish as Borujsko). In March 1945, the First Army of the Polish People's Army was advancing into Pomerania as part of an overall push by, and backed by, Soviet forces to reach the Baltic Sea and the area of Stettin (some 50 miles (80 km) northwest of Schoenfeld). Schoenfeld was part of the third line of fortifications built by the Germans to shelter Pomerania from attack. (en)
- La Batalla de Schoenfeld (en polaco, Szarża pod Borujskiem) tuvo lugar el 1 de marzo de 1945 durante la Segunda Guerra Mundial y fue el escenario de la última carga montada en la historia de la caballería polaca y la última carga montada exitosa confirmada en la historia mundial (1). La carga polaca tomó posiciones defensivas alemanas y forzó la retirada alemana del pueblo de Schoenfeld (hoy conocido como Żeńsko, anteriormente conocido en polaco como Borujsko). En marzo del 1945, el Primer Ejército del Ejército Popular de Polonia se adentraba en Pomerania como parte del empuje de las fuerzas soviéticas para lograr llegar al mar baltico y al área de Stettin (unos 80 km al noroeste de Schoenfeld). Schoenfeld era parte de la tercera línea de fortificaciones construidas por los alemanes para p (es)
- Szarża pod Borujskiem – ostatnia szarża bojowa kawalerii Wojska Polskiego wykonana przez 1 Warszawską Samodzielną Brygadę Kawalerii w dniu 1 marca 1945 roku. Obecnie wieś Borujsko nosi nazwę Żeńsko. W przeddzień natarcia, które wyznaczono na dzień 1 marca 1945 roku, 1 Warszawska Samodzielna Brygada Kawalerii zajęła wyznaczony rejon w lesie położonym 5 kilometrów na wschód od Borujska (wieś położona około 5 km na północ od Mirosławca). Brygada znajdowała się w drugim rzucie, na styku 4 i 2 Dywizji Piechoty. Z kawalerzystów została również utworzona grupa bojowa, dowodzona przez majora . W jej skład weszły dwa szwadrony wzmocnione ckm–ami, czterema działami 76 mm i dwudziestoma czołgami T-34/85 z 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. (pl)
- Битва при Шёнфельде (польск. Szarża pod Borujskiem) — сражение времен Второй мировой войны, произошедшее 1 марта 1945 года и ставшее местом последнего штурма в истории польской кавалерии и последнего подтвержденного успешного штурма в мировой истории. Польская армия вторглась на немецкие оборонительные позиции и вынудила немецкие войска уйти из города Шёнфельд. В марте 1945 года 1-я армия Польской народной армии обгоняла Померанию, когда советские войска пытались достичь Балтийского моря и района Штеттин. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Battle of Schoenfeld (en)
- Batalla de Schoenfeld (es)
- Szarża pod Borujskiem (pl)
- Битва при Шёнфельде (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| geo:geometry
|
- POINT(16.077777862549 53.410556793213)
|
| geo:lat
| |
| geo:long
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
|
- Battle of Schoenfeld (en)
|
| is dbo:battle
of | |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:battles
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.svg){kind=link}