| dbo:abstract
|
- كانت الحرب السيامية الكمبودية (1591-1594) صراعًا عسكريًا بين مملكة أيوثايا ومملكة كمبوديا. بدأت الحرب في عام 1591 عندما غزت أيوثايا كمبوديا ردًا على غارات الخمير المستمرة على أراضيهم. كانت مملكة كمبوديا تواجه أيضًا نزاعات دينية داخل البلاد. أعطى هذا السياميين فرصة مثالية للقيان بالغزو. توقف الغزو الأول قبل أن يحقق أهدافه. عاد ناريسوان ملك أيوثايا بعد ذلك بعامين، وأخضع في النهاية البلاد بأكملها وسلب أخيرًا مدينة لونفيك في 3 يناير عام 1594. (ar)
- Der Siamesisch-Kambodschanische Krieg 1593–1594 war eine militärische Auseinandersetzung zwischen dem Königreich Ayutthaya und Kambodscha. (de)
- The Siamese–Cambodian War (1591–1594), was a military conflict fought between the Ayutthaya Kingdom and the Kingdom of Cambodia. The war began in 1591 when Ayutthaya invaded Cambodia in response to continuous Khmer raids into their territory. The Kingdom of Cambodia was also facing religious disagreements within the country. This gave the Siamese a perfect opportunity to invade. The first invasion was interrupted before it achieved its goals. The Ayutthayan king Naresuan returned two years later, eventually subjugating the whole country and finally sacking the city Longvek on 3 January 1594. (en)
- Wojna syjamsko-kambodżańska – wojna między królestwem Ajutthaja pod wodzą króla Naresuana, a królestwem Kambodży, w której Naresuan pobił południowego sąsiada, zabezpieczając sobie południową flankę, przed ostatecznym rozprawieniem się z birmańskim zagrożeniem dla jego królestwa od zachodu i północy. Koronowany w 1590 roku na króla za główny swój cel uważał ochronienie kraju przed atakiem birmańskim. W tym celu potrzebował zabezpieczyć sobie tyły, by nie paść celem agresji z dwóch stron, jak to miało miejsce w roku 1587. W 1592 roku Naresuan miał gotową znaczną armię, ale zanim zdążył rozpocząć ofensywę, nastąpiła ostatnia inwazja birmańska. Pobiwszy Birmańczyków w lutym 1593 roku, w maju tego samego roku Naresuan uderzył na Kambodżę ze stutysięczną armią, wspartą znaczną flotą (według kronik khmerskich armia syjamska była o połowę mniejsza). Przygotowania syjamskie nie uszły uwadze Kambodży, i Satta poprosił o wsparcie stacjonujących na Filipinach Hiszpanów, obiecując nawet konwersję na chrześcijaństwo. Zanim nadeszła jakakolwiek pomoc, wojska Naresuana zajęły bez oporu Bătdâmbâng i po krótkim tylko oblężeniu Poŭrsăt. W kambodżański książę miał trzydziestotysięczną armię, ale stawił dość krótkotrwały opór, cofając się w kierunku stolicy, . Równocześnie oddziały pomocnicze zdobyły miasta Siĕm Réab oraz Champasak (obecnie Laos), a także szereg mniejszych miejscowości w północnej Kambodży. Satta powierzył obronę stolicy synowi, a sam, z innymi dziećmi, uciekł do południowego Laosu. Oblężenie Lovek nabrało potem wymiarów legendy, jako rzekomy punkt zwrotny w historii Kambodży. Według tych legend, gigantyczna cytadela Loveku mieściła w sobie wielkie skarby, posągi (w tym figurę „świętej krowy”) pełne kosztowności i ksiąg tajemnej wiedzy. By ją zdobyć, wojska tajskie zagrały na ludzkiej chciwości, strzelając srebrnymi monetami w gęste, bambusowe zarośla, które służyły za fortyfikacje. Gdy oblegający nieco się wycofali, Khmerowie wylegli z cytadeli i wycięli bambusy, by dostać się do pieniędzy, pozbawiając tym samym twierdzę osłony, która padła ofiarą tajskiego natarcia. Zagarnięte księgi stały się potem źródłem potęgi syjamskich królów. Lovek został ostatecznie zdobyty w lipcu 1594 roku. Król Satta schronił się rok później w królestwie Luang Prabang, gdzie zmarł po dwóch latach. Do niewoli syjamskiej dostał się również książę , a kraj przekształcono w prowincję syjamską. Naresuan nie zamierzał jednak anektować Kambodży, co uwikłałoby go w długotrwałą okupację. Jego celem było wzmocnienie własnego królestwa, co uczynił uwalniając rzesze syjamskich jeńców, oraz przesiedlając ludność z północnej Kambodży na północ własnego państwa, które to obszary były wyniszczone po wojnach z Birmą. Po rozgromieniu Kambodży, Naresuan zwrócił się przeciwko południowej Birmie, gdzie zamierzał zdobyć ważne porty, a Kambodża na kilka lat popadła w zależność od Hiszpanii, będąc pod efektywnymi rządami mianowanych gubernatorami awanturników i . (pl)
- 暹罗–柬埔寨战争 (1591–1594), 是暹罗阿瑜陀耶王国和柬埔寨的一次军事冲突。战争始于1591年，阿瑜陀耶王国入侵柬埔寨回应对后者对其持续不断的领土侵略行径。第一次入侵并未达成目标。两年后，阿瑜陀耶国王纳黎萱再次入侵，终于在1594年1月3日将柬埔寨征服并且洗劫洛韦城。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- كانت الحرب السيامية الكمبودية (1591-1594) صراعًا عسكريًا بين مملكة أيوثايا ومملكة كمبوديا. بدأت الحرب في عام 1591 عندما غزت أيوثايا كمبوديا ردًا على غارات الخمير المستمرة على أراضيهم. كانت مملكة كمبوديا تواجه أيضًا نزاعات دينية داخل البلاد. أعطى هذا السياميين فرصة مثالية للقيان بالغزو. توقف الغزو الأول قبل أن يحقق أهدافه. عاد ناريسوان ملك أيوثايا بعد ذلك بعامين، وأخضع في النهاية البلاد بأكملها وسلب أخيرًا مدينة لونفيك في 3 يناير عام 1594. (ar)
- Der Siamesisch-Kambodschanische Krieg 1593–1594 war eine militärische Auseinandersetzung zwischen dem Königreich Ayutthaya und Kambodscha. (de)
- The Siamese–Cambodian War (1591–1594), was a military conflict fought between the Ayutthaya Kingdom and the Kingdom of Cambodia. The war began in 1591 when Ayutthaya invaded Cambodia in response to continuous Khmer raids into their territory. The Kingdom of Cambodia was also facing religious disagreements within the country. This gave the Siamese a perfect opportunity to invade. The first invasion was interrupted before it achieved its goals. The Ayutthayan king Naresuan returned two years later, eventually subjugating the whole country and finally sacking the city Longvek on 3 January 1594. (en)
- 暹罗–柬埔寨战争 (1591–1594), 是暹罗阿瑜陀耶王国和柬埔寨的一次军事冲突。战争始于1591年，阿瑜陀耶王国入侵柬埔寨回应对后者对其持续不断的领土侵略行径。第一次入侵并未达成目标。两年后，阿瑜陀耶国王纳黎萱再次入侵，终于在1594年1月3日将柬埔寨征服并且洗劫洛韦城。 (zh)
- Wojna syjamsko-kambodżańska – wojna między królestwem Ajutthaja pod wodzą króla Naresuana, a królestwem Kambodży, w której Naresuan pobił południowego sąsiada, zabezpieczając sobie południową flankę, przed ostatecznym rozprawieniem się z birmańskim zagrożeniem dla jego królestwa od zachodu i północy. Po rozgromieniu Kambodży, Naresuan zwrócił się przeciwko południowej Birmie, gdzie zamierzał zdobyć ważne porty, a Kambodża na kilka lat popadła w zależność od Hiszpanii, będąc pod efektywnymi rządami mianowanych gubernatorami awanturników i . (pl)
|
.svg?width=300)
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}