| dbo:abstract
|
- Říšská dvorní rada, případně říšská dvorská rada, německy Reichshofrat (zkr. RHR) byla od roku 1495 vedle , s nímž si někdy konkurovala, jednou ze dvou nejvyšších soudů ve Svaté říši římské národa německého. Pouze Říšská dvorní rada však byla jediným kompetentním orgánem pro záležitosti týkající se říšských lén a císařských privilejí a . Titul jednolivých členů tohoto grémia byl říšský dvorní rada (Reichshofrat), jejím předsedou byl prezident Říšské dvorní rady (Reichshofratpräsident), po prezidentovi následoval viceprezident, jehož úřad byl zpravidla obsazován říšským dvorským kancléřem. Zrovna tak z řad říšské dvorské kanceláře pocházelo i další úřednictvo říšské dvorní rady. Oba soudy, Říšská dvorní rada a Říšský komorní soud, odvozovaly svou způsobilost přímo od německého krále nebo císaře, tedy od nejvyšší soudní autority v říši. Šlechta podléhající přímo císaři a říšské stavy mohly být obžalovány pouze těmito dvěma nejvyššími institucemi. Naproti tomu měšťanstvo, sedláci a nižší šlechta muselo obdržet obvinění nejprve od příslušného soudu knížecího či městského, jemuž byli poddáni. (cs)
- El Consell Àulic (llatí: Consilium Aulicum; alemany: Reichshofrat, literalment ‘Consell de Tribunal de l'Imperi’) era un dels dos tribunals suprems del Sacre Imperi Romanogermànic; l'altre era el Tribunal de la Cambra Imperial (Reichskammergericht). El Consell Àulic no solament tenia jurisdiccions concurrents amb el Reichskammergericht, sinó en molts casos també tenia jurisdicció exclusiva en tots els processos feudals i en afers penals, sobre feudataris directes de l'Emperador i en afers que van concernir el Govern Imperial. La seu del Consell Àulic era a la residència al Hofburg dels emperadors Habsburg a Viena. (ca)
- Το Αυλικό Συμβούλιο (από το λατινικό aula, δικαστήριο στη φεουδαρχική γλώσσα) ήταν αρχικά ένα εκτελεστικό-δικαστικό συμβούλιο στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Γνωστό στα γερμανικά ως Reichshofrat (κυριολεκτικά σημαίνει Δικαστικό Συμβούλιο της Αυτοκρατορίας) ήταν ένα από τα δύο ανώτατα δικαστήρια της αυτοκρατορίας, ενώ το άλλο ήταν το Αυτοκρατορικό Δικαστικό Επιμελητήριο (γερμανικά: Reichskammergericht). Είχε όχι μόνο συντρέχουσα αρμοδιότητα με το τελευταίο αυτό δικαστήριο, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αποκλειστική δικαιοδοσία, σε όλες τις φεουδαρχικές διαδικασίες, και σε ποινικές υποθέσεις, έναντι των φοιδεράτων του αυτοκράτορα και σε υποθέσεις που αφορούσαν την αυτοκρατορική κυβέρνηση. Δημιουργημένο κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα ως έμμισθο Συμβούλιο του Αυτοκράτορα, οργανώθηκε στη μεταγενέστερη μορφή του από τον Μαξιμιλιανό Α' το 1497, ως αντίπαλο προς το Δικαστήριο του Αυτοκρατορικού Επιμελητηρίου, το οποίο του είχε επιβληθεί από την . Αποτελούνταν από έναν πρόεδρο, έναν αντιπρόεδρο, ένα πρύτανη, και 18 συμβούλους, οι οποίοι ήταν όλοι επιλεγμένοι και πληρώνονταν από τον αυτοκράτορα, με εξαίρεση τον πρύτανη, ο οποίος διοριζόταν από τον . Από τους 18 συμβούλους, οι έξι ήταν Προτεστάντες, των οποίων οι ψήφοι, όταν ήταν ομόφωνοι, ήταν ένα αποτελεσματικό βέτο, έτσι ώστε διατηρούνταν σε κάποιο βαθμό μια θρησκευτική ισοτιμία. Η έδρα του Αυλικού Συμβουλίου ήταν στην Αυτοκρατορική κατοικία, στην Βιέννη. Μετά το θάνατο του Αυτοκράτορα, το Συμβούλιο διαλύονταν και έπρεπε να ανασυσταθεί από τον διάδοχό του.Τα κέρδη του Ναπολέοντα μετά την μάχη του Άουστερλιτς και την κορυφώθηκαν με το τέλος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και το Αυλικό Συμβούλιο έπαψε να υφίσταται το 1806. Ένα πολεμικό συμβούλιο με το ίδιο όνομα δημιουργήθηκε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία. (el)
- Der Reichshofrat (RHR) (auch 'Kaiserlicher Hofrat') war neben dem Reichskammergericht und in Konkurrenz zu diesem eines der beiden höchsten Gerichte im Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation. Der Reichshofrat war allerdings allein für die Reichslehen und kaiserlichen Privilegien und Reservatrechte betreffende Angelegenheiten zuständig. Daneben spielte der RHR vor allem im 16. und 17. Jahrhundert neben dem Geheimen Rat auch als politisches Beratungsgremium des Monarchen eine wichtige Rolle. Reichshofrat lautete auch der Titel der einzelnen Mitglieder dieses Gremiums. Ihr Vorsitzender war der Reichshofratspräsident. Beide Gerichte, Reichshofrat und Reichskammergericht, leiteten ihre Kompetenz vom deutschen König oder Kaiser her, der oberster Gerichtsherr im Reich war. Der reichsunmittelbare Adel und die Reichsstädte konnten nur vor den zwei obersten Gerichten verklagt werden. Bürger, Bauern und niedrige Adlige dagegen mussten zunächst vor den Gerichten derjenigen Fürsten und Städte verklagt werden, deren Untertanen bzw. Bürger sie waren. Sie konnten vor den obersten Reichsgerichten nur dann einen Untertanenprozess anstrengen, wenn sie der Auffassung waren, dass die für sie zunächst zuständigen Gerichte falsch entschieden hatten. Dann konnten sie die Fehlerhaftigkeit der unterinstanzlichen Urteile durch die Verfahrensarten Appellation oder Nichtigkeitsklage geltend machen. Dabei mussten sie den Instanzenzug der Gerichte einhalten. Waren diese Voraussetzungen gegeben, überprüften die obersten Reichsgerichte die Entscheidungen der unteren Gerichtsinstanzen. Mit der Errichtung des Reichshofrats im Jahr 1498 und seiner endgültigen Konstituierung 1527 existierten bis zum Ende des Reichs zwei oberste Reichsgerichte: das Reichskammergericht und der Reichshofrat. Obwohl es nie zu einer gesetzlich geregelten, eindeutigen Kompetenzzuordnung der beiden Gerichte kam, lassen sich doch einige gewichtige Unterschiede feststellen. (de)
- The Aulic Council (Latin: Consilium Aulicum, German: Reichshofrat, literally meaning Court Council of the Empire) was one of the two supreme courts of the Holy Roman Empire, the other being the Imperial Chamber Court. It had not only concurrent jurisdiction with the latter court, but in many cases exclusive jurisdiction, in all feudal processes, and in criminal affairs, over the immediate feudatories of the Emperor and in affairs which concerned the Imperial Government. The seat of the Aulic Council was at the Hofburg residence of the Habsburg emperors in Vienna. (en)
- Consejo Áulico (del latín aula y este del griego antiguo αυλή, corte en lenguaje feudal, en la antigüedad una gran residencia de tipo helenístico, por lo general privada) era originalmente un consejo ejecutivo-judicial del Sacro Imperio Romano Germánico. Conocido en alemán como Reichshofrat (que significa literalmente Tribunal del Consejo del Imperio) fue uno de los dos tribunales supremos del imperio; el otro era la Cámara de la Corte Imperial (en alemán: Reichskammergericht), que no sólo tenía jurisdicción concurrente con el de este último, sino, en muchos casos, competencia exclusiva en todos los procesos feudales y en los asuntos penales, sobre los feudatarios inmediatos al emperador y en los asuntos que se referían al gobierno imperial. Se originó durante la baja Edad Media como un consejo financiado por el emperador, que fue organizado en su forma posterior por Maximiliano I en 1497 como rival del Reichsregiment o Cámara de la Corte Imperial, que le había sido impuesta por la Dieta. El Consejo Áulico estaba compuesto por un canciller, un vicecanciller, un viceministro y 18 consejeros, que eran elegidos y pagados por el emperador, con la excepción del viceministro, que era nombrado por el elector de Maguncia. De los 18 consejeros, seis eran protestantes, cuyos votos, cuando eran unánimes, lograban un veto efectivo, de tal modo que en cierta medida se preservaba la paridad religiosa. La sede del Consejo Áulico se encontraba en la residencia imperial en Viena. A la muerte del emperador, el consejo se disolvía y tenía que ser reconstruido por su sucesor. El triunfo de Napoleón I después de la Batalla de Austerlitz culminó con el fin del Sacro Imperio Romano Germánico y el Consejo Áulico dejó de existir en 1806 como una institución imperial. Un consejo de guerra del mismo nombre fue creado en el Imperio austríaco. (es)
- Le terme Conseil aulique (en allemand : Reichshofrat, « conseil de la cour impériale ») désignait dans le Saint-Empire romain germanique l'une des deux instances judiciaires suprêmes, à côté de la Chambre impériale (Reichskammergericht). Certains territoires relèvent de la juridiction commune des deux instances mais certains cas ne peuvent être traités que par le Conseil aulique qui jugeait en dernier ressort toutes les causes de l'investiture des fiefs immédiat aux princes, les domaines de l'Italie impériale inclus, et les droits régaliens de l'empereur romain germanique. Il s'agissait d'un conseil particulier siégeant à Vienne auprès de l'empereur et roi des Romains qui était chargé de le conseiller et d'exercer en son nom les droits impériaux. Il se compose à l'origine de douze à dix-huit membres nommés par l'empereur pour atteindre le nombre de vingt-quatre en 1657 puis de trente en 1711. (fr)
- Konsili Aulicum (bahasa Latin: Consilium Aulicum, bahasa Jerman: Reichshofrat, secara harfiah berarti Dewan Pengadilan Kekaisaran) adalah salah satu dari dua pengadilan tertinggi Kekaisaran Romawi Suci, yang lainnya adalah Reichskammergericht. Konsili itu tidak hanya memiliki yurisdiksi bersamaan dengan pengadilan yang terakhir, tetapi dalam banyak kasus , dalam semua proses feodal, dan dalam urusan kriminal, atas feudatori langsung Kaisar dan dalam urusan yang berkaitan dengan . Kursi Konsili Aulicum berada di kediaman Hofburg kaisar-kaisar Habsburg di Wina. (in)
- Il Consiglio aulico (Hofrat in tedesco) è stato uno degli organi supremi politico-amministrativi del Sacro Romano Impero. Fu istituito nel 1527 e dal 1559 divenne Consiglio aulico imperiale (Reichshofrat). In quanto organo giurisdizionale, rappresentava l'ultimo stadio per la presentazione delle cause, ma in molti casi aveva una giurisdizione esclusiva nei processi feudali e nelle questioni criminali, nonché negli affari concernenti il governo imperiale. La sede del Consiglio Aulico era posta in un'ala della Hofburg, la residenza degli Asburgo a Vienna. (it)
- De Rijkshofraad (Duits: Reichshofrat, Frans: Conseil aulique, Latijn: Consilium Aulicum) was de hofraad van het Heilige Roomse Rijk. De raad vervulde naast het Rijkskamergerecht de rol van opperste gerechtshof. Beide hadden overlappende bevoegdheden maar de Rijkshofraad oordeelde over alle feodale kwesties, over strafzaken, over de rechtstreekse vazallen van de keizer en in zaken met betrekking tot de keizerlijke regering. De raad zetelde in de Hofburg in Wenen, de zetel van de Habsburgse keizers. (nl)
- Надворный совет (нем. Hofrat) или Имперский надворный совет (нем. Reichshofrat) — один из центральных системы управления Священной Римской империи в XVI—XVIII веках, выполняющий функцию верховного суда и при императоре. Аналогичные органы существовали также в Австрийской монархии и некоторых других немецких государствах. (ru)
- Rikshovrådet (ty.:Reichshofrat) var jämte rikskammarrätten och i konkurrens med denna sedan 1497 högsta dömande och förvaltande myndighet i det Tysk-romerska riket. Den upplöstes 1806. Till skillnad från rikskammarrätten utövade rikshovrådet kejsarens domsrätt. (sv)
- O Conselho Áulico (do latim aula; “tribunal” nos tempos feudais; na antiguidade, um tipo helénico de grande residência, habitualmente privada) era, aquando da sua criação, um conselho executivo-judicial do Sacro Império Romano-Germânico. Conhecido em alemão como Reichshofrat (literalmente Tribunal do Conselho do Império) era um dos dois tribunais superiores do Império, sendo o outro a Câmara do Tribunal do Império. Concorria não só, juridicamente, com este último tribunal, mas, em muitos caso, tinha jurisdição exclusiva, em todos os processos feudais e em casos criminais, sobre os feudatários do Imperador e em assuntos que diziam respeito ao Governo Imperial Criado durante a fase final da Idade Média como um Conselho do Imperador, foi organizado, na sua forma mais recente, por Maximiliano I, em 1497, como um concorrente da Câmara do Tribunal do Império, cuja Dieta Imperial tinha uma posição superior. Era composto por um presidente, um vice-presidente e um vice-chanceler e 18 conselheiros, escolhidos e pagos pelo Imperador, à excepção do vice-chanceler nomeado pelo Eleitorado de Mogúncia. Dos 18 conselheiros, seis eram protestantes, cujos votos, quando eram unânimes, tinham o efeito de veto, preservando, deste forma, a paridade. A sede do Conselho Áulico era a residência imperial, em Viena. Quando o Imperador morria, o Conselho era dissolvido e tinha que ser reorganizado pelo seu sucessor. As vitórias de Napoleão I após a Batalha de Austerlitz e a Paz de Pressburg, culminaram na cessação do Sacro Império Romano-Germânico, e no fim do Conselho Áulico, em 1806, como instituição imperial. Um conselho de guerra com o mesmo nome foi criado no Império Austríaco. (pt)
- 帝国宫廷法院（拉丁語：ConsiliumAulicum；德語：Reichshofrat，直译：帝國法院委員會）是神聖羅馬帝國的兩個最高法院之一，另一個是帝國樞密法院。它不僅與後一個法院具有並行管轄權，而且在許多情況下，在所有封建程序和刑事事務中，對皇帝的直屬領地和與帝國咨政院有關的事務具有專屬管轄權。帝国宫廷法院的所在地是哈布斯堡王朝在維也納的霍夫堡宮。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Consell Àulic (llatí: Consilium Aulicum; alemany: Reichshofrat, literalment ‘Consell de Tribunal de l'Imperi’) era un dels dos tribunals suprems del Sacre Imperi Romanogermànic; l'altre era el Tribunal de la Cambra Imperial (Reichskammergericht). El Consell Àulic no solament tenia jurisdiccions concurrents amb el Reichskammergericht, sinó en molts casos també tenia jurisdicció exclusiva en tots els processos feudals i en afers penals, sobre feudataris directes de l'Emperador i en afers que van concernir el Govern Imperial. La seu del Consell Àulic era a la residència al Hofburg dels emperadors Habsburg a Viena. (ca)
- The Aulic Council (Latin: Consilium Aulicum, German: Reichshofrat, literally meaning Court Council of the Empire) was one of the two supreme courts of the Holy Roman Empire, the other being the Imperial Chamber Court. It had not only concurrent jurisdiction with the latter court, but in many cases exclusive jurisdiction, in all feudal processes, and in criminal affairs, over the immediate feudatories of the Emperor and in affairs which concerned the Imperial Government. The seat of the Aulic Council was at the Hofburg residence of the Habsburg emperors in Vienna. (en)
- Konsili Aulicum (bahasa Latin: Consilium Aulicum, bahasa Jerman: Reichshofrat, secara harfiah berarti Dewan Pengadilan Kekaisaran) adalah salah satu dari dua pengadilan tertinggi Kekaisaran Romawi Suci, yang lainnya adalah Reichskammergericht. Konsili itu tidak hanya memiliki yurisdiksi bersamaan dengan pengadilan yang terakhir, tetapi dalam banyak kasus , dalam semua proses feodal, dan dalam urusan kriminal, atas feudatori langsung Kaisar dan dalam urusan yang berkaitan dengan . Kursi Konsili Aulicum berada di kediaman Hofburg kaisar-kaisar Habsburg di Wina. (in)
- Il Consiglio aulico (Hofrat in tedesco) è stato uno degli organi supremi politico-amministrativi del Sacro Romano Impero. Fu istituito nel 1527 e dal 1559 divenne Consiglio aulico imperiale (Reichshofrat). In quanto organo giurisdizionale, rappresentava l'ultimo stadio per la presentazione delle cause, ma in molti casi aveva una giurisdizione esclusiva nei processi feudali e nelle questioni criminali, nonché negli affari concernenti il governo imperiale. La sede del Consiglio Aulico era posta in un'ala della Hofburg, la residenza degli Asburgo a Vienna. (it)
- De Rijkshofraad (Duits: Reichshofrat, Frans: Conseil aulique, Latijn: Consilium Aulicum) was de hofraad van het Heilige Roomse Rijk. De raad vervulde naast het Rijkskamergerecht de rol van opperste gerechtshof. Beide hadden overlappende bevoegdheden maar de Rijkshofraad oordeelde over alle feodale kwesties, over strafzaken, over de rechtstreekse vazallen van de keizer en in zaken met betrekking tot de keizerlijke regering. De raad zetelde in de Hofburg in Wenen, de zetel van de Habsburgse keizers. (nl)
- Надворный совет (нем. Hofrat) или Имперский надворный совет (нем. Reichshofrat) — один из центральных системы управления Священной Римской империи в XVI—XVIII веках, выполняющий функцию верховного суда и при императоре. Аналогичные органы существовали также в Австрийской монархии и некоторых других немецких государствах. (ru)
- Rikshovrådet (ty.:Reichshofrat) var jämte rikskammarrätten och i konkurrens med denna sedan 1497 högsta dömande och förvaltande myndighet i det Tysk-romerska riket. Den upplöstes 1806. Till skillnad från rikskammarrätten utövade rikshovrådet kejsarens domsrätt. (sv)
- 帝国宫廷法院（拉丁語：ConsiliumAulicum；德語：Reichshofrat，直译：帝國法院委員會）是神聖羅馬帝國的兩個最高法院之一，另一個是帝國樞密法院。它不僅與後一個法院具有並行管轄權，而且在許多情況下，在所有封建程序和刑事事務中，對皇帝的直屬領地和與帝國咨政院有關的事務具有專屬管轄權。帝国宫廷法院的所在地是哈布斯堡王朝在維也納的霍夫堡宮。 (zh)
- Říšská dvorní rada, případně říšská dvorská rada, německy Reichshofrat (zkr. RHR) byla od roku 1495 vedle , s nímž si někdy konkurovala, jednou ze dvou nejvyšších soudů ve Svaté říši římské národa německého. Pouze Říšská dvorní rada však byla jediným kompetentním orgánem pro záležitosti týkající se říšských lén a císařských privilejí a . (cs)
- Το Αυλικό Συμβούλιο (από το λατινικό aula, δικαστήριο στη φεουδαρχική γλώσσα) ήταν αρχικά ένα εκτελεστικό-δικαστικό συμβούλιο στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Γνωστό στα γερμανικά ως Reichshofrat (κυριολεκτικά σημαίνει Δικαστικό Συμβούλιο της Αυτοκρατορίας) ήταν ένα από τα δύο ανώτατα δικαστήρια της αυτοκρατορίας, ενώ το άλλο ήταν το Αυτοκρατορικό Δικαστικό Επιμελητήριο (γερμανικά: Reichskammergericht). Είχε όχι μόνο συντρέχουσα αρμοδιότητα με το τελευταίο αυτό δικαστήριο, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αποκλειστική δικαιοδοσία, σε όλες τις φεουδαρχικές διαδικασίες, και σε ποινικές υποθέσεις, έναντι των φοιδεράτων του αυτοκράτορα και σε υποθέσεις που αφορούσαν την αυτοκρατορική κυβέρνηση. (el)
- Der Reichshofrat (RHR) (auch 'Kaiserlicher Hofrat') war neben dem Reichskammergericht und in Konkurrenz zu diesem eines der beiden höchsten Gerichte im Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation. Der Reichshofrat war allerdings allein für die Reichslehen und kaiserlichen Privilegien und Reservatrechte betreffende Angelegenheiten zuständig. Daneben spielte der RHR vor allem im 16. und 17. Jahrhundert neben dem Geheimen Rat auch als politisches Beratungsgremium des Monarchen eine wichtige Rolle. Reichshofrat lautete auch der Titel der einzelnen Mitglieder dieses Gremiums. Ihr Vorsitzender war der Reichshofratspräsident. (de)
- Consejo Áulico (del latín aula y este del griego antiguo αυλή, corte en lenguaje feudal, en la antigüedad una gran residencia de tipo helenístico, por lo general privada) era originalmente un consejo ejecutivo-judicial del Sacro Imperio Romano Germánico. Conocido en alemán como Reichshofrat (que significa literalmente Tribunal del Consejo del Imperio) fue uno de los dos tribunales supremos del imperio; el otro era la Cámara de la Corte Imperial (en alemán: Reichskammergericht), que no sólo tenía jurisdicción concurrente con el de este último, sino, en muchos casos, competencia exclusiva en todos los procesos feudales y en los asuntos penales, sobre los feudatarios inmediatos al emperador y en los asuntos que se referían al gobierno imperial. (es)
- Le terme Conseil aulique (en allemand : Reichshofrat, « conseil de la cour impériale ») désignait dans le Saint-Empire romain germanique l'une des deux instances judiciaires suprêmes, à côté de la Chambre impériale (Reichskammergericht). Certains territoires relèvent de la juridiction commune des deux instances mais certains cas ne peuvent être traités que par le Conseil aulique qui jugeait en dernier ressort toutes les causes de l'investiture des fiefs immédiat aux princes, les domaines de l'Italie impériale inclus, et les droits régaliens de l'empereur romain germanique. (fr)
- O Conselho Áulico (do latim aula; “tribunal” nos tempos feudais; na antiguidade, um tipo helénico de grande residência, habitualmente privada) era, aquando da sua criação, um conselho executivo-judicial do Sacro Império Romano-Germânico. As vitórias de Napoleão I após a Batalha de Austerlitz e a Paz de Pressburg, culminaram na cessação do Sacro Império Romano-Germânico, e no fim do Conselho Áulico, em 1806, como instituição imperial. Um conselho de guerra com o mesmo nome foi criado no Império Austríaco. (pt)
|
