| dbo:abstract
|
- An astragal is a moulding profile composed of a half-round surface surrounded by two flat planes (fillets). An astragal is sometimes referred to as a miniature torus. It can be an architectural element used at the top or base of a column, but is also employed as a framing device on furniture and woodwork. The word "astragal" comes from the Greek for "ankle-joint", αστράγαλος, astrágalos. (en)
- Astragal estas modlura profilo komponita de duon-ronda surfaco ĉirkaŭita de du ebenaj tavoloj. Astragalo estas foje referencata kiel miniatura toro. Ĝi povas esti arkitektura elemento uzata ĉe la pinto aŭ bazo de kolono, sed ĝi estas uzata ankaŭ kiel markiga ero en mebloj kaj lignoprilaboro. La vorto "astragalo" devenas el la grekaj kaj latinaj vortoj por "vertebro," kaj la originalaj astragaloj uzitaj en arkitekturo estis faritaj laŭ bidohava desegno, tiele similante al vertebroj. Laŭ Francisko Azorín astragalo estas Modluro formita per toro aŭ cilindro k. listelo. (eo)
- Astragalo, (astragalo latineraz, eta hau grezieraraz astragalus hitzetik eratorria) zirkuluerdi sekzioa duen apaingarri bat da eta kapitela eta fustea banatzen ditu. (eu)
- El astrágalo (palabra proveniente del Latín astragalus, y este del griego αστράγαλος, "hueso del pie") es un elemento decorativo, una combinación de tres molduras pequeñas: apófige, filete y baquetón. Marca el inicio del capitel en todos los órdenes clásicos. También aparece para marcar un friso en los pedestales jónico, corintio y compuesto. Consistente en dos discos unidos por medio de un elemento similar al huesecillo del tarso posterior de las cabras y las ovejas. Por extensión, también es una moldura de sección semicircular convexa, decorada con discos de perfil separados por formas ovoides, perlas u ovas, situada en la parte superior del fuste, sobre la que se asienta el capitel. Según Vitrubio, moldura o anillo que decora la columna en la basa y el capitel. Característico del orden jónico, aparece en el dórico a partir de la época romana. Los astrágalos se llaman también baquetillas y se les designa con el nombre de rosario cuando en vez de estar aislados forman una serie de piezas de forma redonda u oblongada. Se llama igualmente astrágalo a la moldura que se corre en el borde superior de los escalones. (es)
- L'astragale (n.m.) est une moulure arrondie, sorte d'anneau ou de boudin, encadrée par deux filets. Considéré comme un petit tore, l'astragale sépare souvent le chapiteau de la colonne.
* Au Moyen Âge, l'astragale fait généralement partie du chapiteau (constituant ainsi sa base) et est séparé de la colonne par un joint.
* Dans l', c'est le contraire : l'astragale est toujours séparé du chapiteau. (fr)
- Een astragaal is een bolrond sierprofiel dat de scheiding vormt tussen twee architectonische onderdelen in de . De naam is afgeleid van het Oudgriekse ἁστράγαλος (astragalos) wat halswervel betekent. Astragalen werden zowel toegepast bij zuilen als bij de sierlijsten van het hoofdgestel. Zowel onder het Ionisch cymatium als het Lesbisch cymatium bevindt zich een astragaal in de vorm van een . Bij zuilen vormt de astragaal de scheiding tussen de zuilschacht en het kapiteel. (nl)
- L'astragalo liscio è una modanatura dell'architettura classica. Viene chiamato anche tondino. Ha un profilo a semicerchio convesso ed è di ridotte dimensioni in proporzione alle altre modanature, costituendone un elemento di separazione. In particolare veniva anche utilizzato per segnare le estremità del fusto della colonna e in questa posizione aveva lo scopo di facilitare la posa in opera del capitello sopra il fusto. La modanatura può essere "liscia" oppure decorata, normalmente con un'alternanza di elementi ovali o cilindrici allungati ("perline") e di coppie di elementi ("fusarole") tondeggianti o a losanga ("astragalo a fusarole e perline"). Meno frequente la decorazione costituita da una sequenza di "perline" sferiche tutte uguali ("astragalo a sole perline") o ancora da un motivo di piccole punte di foglie triangolari rovesciate ("Spitzenstab" in tedesco), oppure da un "motivo a corda" che imita nella pietra l'attorcigliamento dei canapi. (it)
- Astragal albo perełkowanie – rodzaj uwypuklonego ornamentu ciągłego utworzonego z pasma perełek (kulistych bądź owalnych) oddzielonych pionowymi krążkami („cekinami”) w postaci podwójnych soczewek (rzadziej pałeczkami). Najczęściej płaskorzeźbiony, (niekiedy malowany). W starożytnej Grecji i Rzymie charakterystyczny zwłaszcza dla architektury jońskiej i korynckiej.Występował także we wszystkich stylach inspirowanych tradycją antyczną (w architekturze romańskiej, renesansowej i klasycznej) jako element zdobiący kolumnę (zwykle między trzonem i głowicą lub jako element profilu bazy) oraz belkowanie i oddzielający ich elementy. Występował także w obramieniach kasetonów stropu, w zdobieniach profili późnorenesansowych sieci sklepiennych. Stosowany w małej architekturze i różnych dziedzinach rzemiosła. Niekiedy zdobił też torus.
* Różne rodzaje ornamentu
*
* Astragal pod kimationem
* (pl)
- Astrágalo, na arquitetura clássica, refere-se a uma moldura arredondada e estreita com secção semicircular convexa, que serve de base ao capitel, logo acima do fuste de uma coluna. Também usado para compor a base de vários tipos de colunas. De acordo com Marco Vitrúvio, refere-se à moldura ou anel que decora as colunas entre o fuste e o capitel. Nas grades metálicas, trata-se do cordão que liga os extremos superiores de balaústres ou elementos verticais. Estes elementos podem ser lisos , contínuos ou fraccionados por outros ornatos. (pt)
- Астрагáл (др.-греч. astragalos — позвоночная или пяточная кость, игральная кость, игра в кости) — в Древней Греции астрагалом называли игральную кость в виде кубика. Отсюда редкое употребление этого слова для обозначения тессер — кубиков смальты или мрамора для мозаики. В Додоне (северо-западная Греция) находилось святилище Зевса с его культовой статуей, в руке которой был бич с прикреплёнными к нему астрагалами (бабками). Колеблемые ветром, они ударялись о медную тарель. По этому звуку жрицы делали свои предсказания (Павсаний. Описание Эллады. I, VII,VIII). В классической архитектуре астрагалом называется сложный (комбинированный) облом (профиль) в форме полуовала над прямоугольной полочкой, завершающей выкружку (вогнутую часть профиля). Это название иногда объясняют сходством архитектурного астрагала с пяточной костью человека. Выступающая часть астрагала — валик — может быть гладким или с орнаментом в виде цепочки чередующихся овальных и дискообразных элементов: «бус» (итал. perline) и «фузаролей» (итал. fusarole) — так называемые «астрагалы с фузаролями и бусами» (итал. astragalo a fusarole e perline). Другое название: жемчужник. Реже встречается украшение, состоящее из последовательности одинаковых шаровидных «бусинок» («астрагалы только с бусами») или мотив из маленьких перевёрнутых треугольных листиков (нем. Spitzenstab), либо «верёвочный мотив» (итал. motivo a corda), или попросту: «плетёнка». В архитектурном ордере астрагал обычно размещают между фустом (стволом) колонны или пилястры и капителью. В этом случае астрагал рассматривают как составную часть ионического киматия (др.-греч. κυμά — волна)) — профиль двойного S-образного изгиба, украшенный иониками. В дорическом ордере аналогичную функцию выполняют «колечки» — аннули (лат. annuli), или аннелеты (фр. annelet — «колечко»).В искусстве Древнего Рима и архитектуре итальянского Возрождения, согласно трактату Л. Б. Альберти, астрагал на колонне именовали «ошейником» (лат. torques — ошейник, ожерелье). Астрагалы также размещают между фустом колонны и базой. (ru)
- Astragal är en listprofil i form av rundstav, en smal list med runt tvärsnitt i antikens arkitektur och nyklassicismen. Astragaler används särskilt under kapitäl och är ofta med omväxlande pärlformer och skivor, så kallad . En astragal kan också vara en äldre typ av tärning i form av ett asymmetriskt ben från en fårfot. Denna arkitekturartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Астрага́л, синонім намисто (грец. αστράγαλος — «кістка, хребець, шийний хребець», звідки й анатомічний термін astragalus) — архітектурний елемент, що складається з гладенького чи обробленого нитками намистинок піввалика та полички, що зазвичай завершує трохил (викружку). Узвичаєно розрізняти:
* Астрагал прямий, коли піввалик розміщено вгорі, а поличку — під ним;
* Астрагал зворотний, коли піввалик міститься під поличкою. Астрагалом також називається вал на стику капітелі або бази з фустом колони чи пілястри. (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageInterLanguageLink
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 2817 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:date
| |
| dbp:reason
|
- confusing explanation hard to visualise or match to the diagram (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- An astragal is a moulding profile composed of a half-round surface surrounded by two flat planes (fillets). An astragal is sometimes referred to as a miniature torus. It can be an architectural element used at the top or base of a column, but is also employed as a framing device on furniture and woodwork. The word "astragal" comes from the Greek for "ankle-joint", αστράγαλος, astrágalos. (en)
- Astragal estas modlura profilo komponita de duon-ronda surfaco ĉirkaŭita de du ebenaj tavoloj. Astragalo estas foje referencata kiel miniatura toro. Ĝi povas esti arkitektura elemento uzata ĉe la pinto aŭ bazo de kolono, sed ĝi estas uzata ankaŭ kiel markiga ero en mebloj kaj lignoprilaboro. La vorto "astragalo" devenas el la grekaj kaj latinaj vortoj por "vertebro," kaj la originalaj astragaloj uzitaj en arkitekturo estis faritaj laŭ bidohava desegno, tiele similante al vertebroj. Laŭ Francisko Azorín astragalo estas Modluro formita per toro aŭ cilindro k. listelo. (eo)
- Astragalo, (astragalo latineraz, eta hau grezieraraz astragalus hitzetik eratorria) zirkuluerdi sekzioa duen apaingarri bat da eta kapitela eta fustea banatzen ditu. (eu)
- L'astragale (n.m.) est une moulure arrondie, sorte d'anneau ou de boudin, encadrée par deux filets. Considéré comme un petit tore, l'astragale sépare souvent le chapiteau de la colonne.
* Au Moyen Âge, l'astragale fait généralement partie du chapiteau (constituant ainsi sa base) et est séparé de la colonne par un joint.
* Dans l', c'est le contraire : l'astragale est toujours séparé du chapiteau. (fr)
- Een astragaal is een bolrond sierprofiel dat de scheiding vormt tussen twee architectonische onderdelen in de . De naam is afgeleid van het Oudgriekse ἁστράγαλος (astragalos) wat halswervel betekent. Astragalen werden zowel toegepast bij zuilen als bij de sierlijsten van het hoofdgestel. Zowel onder het Ionisch cymatium als het Lesbisch cymatium bevindt zich een astragaal in de vorm van een . Bij zuilen vormt de astragaal de scheiding tussen de zuilschacht en het kapiteel. (nl)
- Astrágalo, na arquitetura clássica, refere-se a uma moldura arredondada e estreita com secção semicircular convexa, que serve de base ao capitel, logo acima do fuste de uma coluna. Também usado para compor a base de vários tipos de colunas. De acordo com Marco Vitrúvio, refere-se à moldura ou anel que decora as colunas entre o fuste e o capitel. Nas grades metálicas, trata-se do cordão que liga os extremos superiores de balaústres ou elementos verticais. Estes elementos podem ser lisos , contínuos ou fraccionados por outros ornatos. (pt)
- Astragal är en listprofil i form av rundstav, en smal list med runt tvärsnitt i antikens arkitektur och nyklassicismen. Astragaler används särskilt under kapitäl och är ofta med omväxlande pärlformer och skivor, så kallad . En astragal kan också vara en äldre typ av tärning i form av ett asymmetriskt ben från en fårfot. Denna arkitekturartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Астрага́л, синонім намисто (грец. αστράγαλος — «кістка, хребець, шийний хребець», звідки й анатомічний термін astragalus) — архітектурний елемент, що складається з гладенького чи обробленого нитками намистинок піввалика та полички, що зазвичай завершує трохил (викружку). Узвичаєно розрізняти:
* Астрагал прямий, коли піввалик розміщено вгорі, а поличку — під ним;
* Астрагал зворотний, коли піввалик міститься під поличкою. Астрагалом також називається вал на стику капітелі або бази з фустом колони чи пілястри. (uk)
- El astrágalo (palabra proveniente del Latín astragalus, y este del griego αστράγαλος, "hueso del pie") es un elemento decorativo, una combinación de tres molduras pequeñas: apófige, filete y baquetón. Marca el inicio del capitel en todos los órdenes clásicos. También aparece para marcar un friso en los pedestales jónico, corintio y compuesto. Según Vitrubio, moldura o anillo que decora la columna en la basa y el capitel. Característico del orden jónico, aparece en el dórico a partir de la época romana. (es)
- L'astragalo liscio è una modanatura dell'architettura classica. Viene chiamato anche tondino. Ha un profilo a semicerchio convesso ed è di ridotte dimensioni in proporzione alle altre modanature, costituendone un elemento di separazione. In particolare veniva anche utilizzato per segnare le estremità del fusto della colonna e in questa posizione aveva lo scopo di facilitare la posa in opera del capitello sopra il fusto. (it)
- Astragal albo perełkowanie – rodzaj uwypuklonego ornamentu ciągłego utworzonego z pasma perełek (kulistych bądź owalnych) oddzielonych pionowymi krążkami („cekinami”) w postaci podwójnych soczewek (rzadziej pałeczkami). Najczęściej płaskorzeźbiony, (niekiedy malowany).
* Różne rodzaje ornamentu
*
* Astragal pod kimationem
* (pl)
- Астрагáл (др.-греч. astragalos — позвоночная или пяточная кость, игральная кость, игра в кости) — в Древней Греции астрагалом называли игральную кость в виде кубика. Отсюда редкое употребление этого слова для обозначения тессер — кубиков смальты или мрамора для мозаики. В Додоне (северо-западная Греция) находилось святилище Зевса с его культовой статуей, в руке которой был бич с прикреплёнными к нему астрагалами (бабками). Колеблемые ветром, они ударялись о медную тарель. По этому звуку жрицы делали свои предсказания (Павсаний. Описание Эллады. I, VII,VIII). (ru)
|
| rdfs:label
|
- Astragalo (arkitekturo) (eo)
- Astragal (en)
- Astragalo (arkitektura) (eu)
- Astrágalo (arquitectura) (es)
- Astragale (architecture) (fr)
- Astragalo (architettura) (it)
- Astragaal (nl)
- Astragal (pl)
- Astrágalo (arquitetura) (pt)
- Астрагал (архитектура) (ru)
- Astragal (sv)
- Астрагал (архітектурний елемент) (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
