| dbo:abstract
|
- Luci Juni Arulè Rústic (en llatí Lucius Junius Arulenus Rusticus) conegut generalment com a Arulè Rústic o com a Juni Rústic, va ser un magistrat romà del segle I. Formava part de la gens Júnia. Era amic i deixeble de Trasea Pet i admirador de la filosofia estoica. Va ser tribú de la plebs el 66 any en què el senat va condemnar a mort Trasea, i va voler vetar el senatusconsultum que el condemnava, però el mateix Trasea li va impedir, ja que hauria suposat que jutgessin a Arulè sense que li pogués salvar la vida. Va ser pretor el 69, l'any dels quatre emperadors, després de la mort de Neró. Més tard va ser executat per orde de Domicià per haver escrit un panegíric de Trasea. Suetoni li atribueix també un panegíric sobre Helvidi Prisc, però probablement no era de Juni Rústic. (ca)
- Quintus Junius Arulenus Rusticus (c. 35 – 93 AD) was a Roman Senator and a friend and follower of Thrasea Paetus, and like him an ardent admirer of Stoic philosophy. Arulenus Rusticus attained a suffect consulship in the nundinium of September to December 92 with Gaius Julius Silanus as his colleague. He was one of a group of Stoics who opposed the perceived tyranny and autocratic tendencies of certain emperors, known today as the Stoic Opposition. His contemporaries referred to him in varying ways. The Fasti of Potentia and Ostia call him Q. Arulenus Rusticus, while Tacitus, Pliny the Younger, and Dio Cassius call him Arulenus Rusticus or Rusticus Arulenus, yet Suetonius calls him Junius Rusticus. That his brother was a friend of Pliny the Younger named , the senator Junius Rusticus (attested as alive in AD 29) is commonly identified as his father, and Quintus Junius Rusticus (suffect consul in 133 and ordinary consul in 162) as his grandson, only increases the perplexity. In his monograph on Roman naming practices, Olli Salomies attempted to determine to which gens Arulenus Rusticus belonged—Aruleni or Junii—only to admit there is no better explanation than the suggestion of Ronald Syme that Arulenus "is either adoptive or maternal—and accorded preference to the indistinctive 'Iunius'". (en)
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus († 93) war ein römischer Politiker und Stoiker aus italischer Familie. (de)
- Quinto Junio Aruleno Rústico (en latín, Quintus Iunius Arulenus Rusticus; c. 35-93), más a menudo abreviado Aruleno Rústico, fue un político y senador de Roma. Amigo y seguidor de Publio Clodio Trásea Peto, fue, como este último, un ardiente admirador de la filosofía estoica. (es)
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus (mort en 93) est un homme politique romain du Ier siècle. Il exerce le tribunat en 66 et la préture en 69 : il est l'ami de Pline le Jeune et de Tacite qui font l'éloge de son talent et de ses vertus. Philosophe stoïcien, il est l'ami de Thraséas et d' et protège Dion de Pruse et Plutarque. Il montre son courage dès le règne de Néron : tribun lors du procès de Thraséas, il lui offre de mettre son veto au sénatus-consulte qui devait le condamner, mais Thraséas refuse afin de lui éviter de mettre sa vie en péril inutilement. Sous Domitien, il publie un éloge de Thraséas. Ce livre le fait accuser de lèse-majesté devant le Sénat : la peine de mort est prononcée contre lui, et son écrit brûlé avec celui de Senecio, qui avait publié l'éloge d'Helvidius Priscus. Il est consul suffect en 92. Son frère Junius Mauricus est banni en 93 par Domitien et rappelé par Nerva.
* Portail de la Rome antique (fr)
- Quinto Giunio Aruleno Rustico (in latino: Quintus Iunius Arulenus Rusticus; 35 – Roma, 93) è stato un filosofo e politico romano, esponente dello stoicismo. Allievo di Seneca e nonno di Quinto Giunio Rustico (altro stoico e maestro dell'imperatore romano Marco Aurelio), Aruleno fu amico e sostenitore di Trasea Peto. Fu tribuno della plebe nel 66, anno in cui Peto venne condannato a morte da un senatoconsulto, e si suicidò, e in veste di senatore tentò di salvare l'amico, ma non poté farlo, per non rischiare la sua stessa vita nella repressione di Nerone. Fu pretore nelle guerre civili dopo la morte di Nerone (l'anno dei quattro imperatori), e fu ambasciatore del Senato presso l'esercito dei Flavi, venendo ferito dalle truppe di Quinto Petilio Ceriale. Nel 92 divenne console, ma presto si volse ad essere un oppositore al governo autocratico di Domiziano, che criticò pesantemente in un libro biografico che parlava di Trasea Peto. Le sue opere furono bruciate e Aruleno venne condannato a morte per lesa maestà e giustiziato, facendone un "martire della filosofia". (it)
- Quintus Junius Arulenus Rusticus (ca. 35-93) wordt meestal Arulenus Rusticus genoemd, maar soms ook Junius Rusticus. Hij was een vriend en aanhanger van Thrasea Paetus en net als deze vurige bewonderaar van de stoïcijnse filosofie. Hij was in 66 tribuun van het plebs, in welk jaar Thrasea door de Romeinse senaat ter dood werd veroordeeld. Arulenus Rusticus zou zijn veto over de senatus consultum hebben uitgesproken, ware het niet dat Thrasea dit had voorkomen, met als argument dat hij door dit veto alleen maar een zekere dood over zichzelf zou hebben afgeroepen zonder in staat te zijn het leven van Thrasea te kunnen redden. Gedurende de burgeroorlogen na de dood van Nero in 69 n.Chr. was hij praetor. Als een van de ambassadeurs van de senaat naar de Flavische legers werd hij door soldaten van Petilius Cerialis verwond. Onder het keizerschap van Domitianus bekleedde hij in 92 het ambt van consul suffectus. In het volgende jaar werd Arulenus Rusticus echter ter dood veroordeeld vanwege een panegyriek (lofrede) op Thrasea. Suetonius schrijft hem ook een lofrede op Helvidius Priscus toe, maar dit laatste werk werd door Herennius Senecio geschreven, zoals we bij zowel Tacitus als Plinius kunnen lezen. (nl)
- Квинт Ю́ний Аруле́н Ру́стик (лат. Quintus Iunius Arulenus Rusticus; казнён в 93 году, Рим, Римская империя) — римский политический деятель из знатного плебейского рода Юниев, консул-суффект 92 года. (ru)
- Quinto Júnio Aruleno Rústico (em latim: Quintus Junius Arulenus Rusticus; c. 35–93 (58 anos)) foi um senador romano nomeado cônsul sufecto para o nundínio de setembro a dezembro de 92 com Caio Júlio Silano. Era um seguidor de Trásea Peto e, como ele, era um ardente defensor da filosofia estóica. (pt)
- Квінт Юній Арулен Рустік (лат. Quintus Junius Arulenus Rusticus; 35 — 93) — державний діяч, філософ-стоїк часів ранньої Римської імперії, консул-суффект 92 року. (uk)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4989 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
| |
| dbp:as
|
- ordinary consuls (en)
- suffect consuls (en)
|
| dbp:before
| |
| dbp:page
| |
| dbp:regent
| |
| dbp:title
|
- Suffect consul of the Roman Empire (en)
- Rusticus, Junius (en)
|
| dbp:volume
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus († 93) war ein römischer Politiker und Stoiker aus italischer Familie. (de)
- Quinto Junio Aruleno Rústico (en latín, Quintus Iunius Arulenus Rusticus; c. 35-93), más a menudo abreviado Aruleno Rústico, fue un político y senador de Roma. Amigo y seguidor de Publio Clodio Trásea Peto, fue, como este último, un ardiente admirador de la filosofía estoica. (es)
- Квинт Ю́ний Аруле́н Ру́стик (лат. Quintus Iunius Arulenus Rusticus; казнён в 93 году, Рим, Римская империя) — римский политический деятель из знатного плебейского рода Юниев, консул-суффект 92 года. (ru)
- Quinto Júnio Aruleno Rústico (em latim: Quintus Junius Arulenus Rusticus; c. 35–93 (58 anos)) foi um senador romano nomeado cônsul sufecto para o nundínio de setembro a dezembro de 92 com Caio Júlio Silano. Era um seguidor de Trásea Peto e, como ele, era um ardente defensor da filosofia estóica. (pt)
- Квінт Юній Арулен Рустік (лат. Quintus Junius Arulenus Rusticus; 35 — 93) — державний діяч, філософ-стоїк часів ранньої Римської імперії, консул-суффект 92 року. (uk)
- Luci Juni Arulè Rústic (en llatí Lucius Junius Arulenus Rusticus) conegut generalment com a Arulè Rústic o com a Juni Rústic, va ser un magistrat romà del segle I. Formava part de la gens Júnia. Era amic i deixeble de Trasea Pet i admirador de la filosofia estoica. Va ser tribú de la plebs el 66 any en què el senat va condemnar a mort Trasea, i va voler vetar el senatusconsultum que el condemnava, però el mateix Trasea li va impedir, ja que hauria suposat que jutgessin a Arulè sense que li pogués salvar la vida. (ca)
- Quintus Junius Arulenus Rusticus (c. 35 – 93 AD) was a Roman Senator and a friend and follower of Thrasea Paetus, and like him an ardent admirer of Stoic philosophy. Arulenus Rusticus attained a suffect consulship in the nundinium of September to December 92 with Gaius Julius Silanus as his colleague. He was one of a group of Stoics who opposed the perceived tyranny and autocratic tendencies of certain emperors, known today as the Stoic Opposition. (en)
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus (mort en 93) est un homme politique romain du Ier siècle. Il exerce le tribunat en 66 et la préture en 69 : il est l'ami de Pline le Jeune et de Tacite qui font l'éloge de son talent et de ses vertus. Philosophe stoïcien, il est l'ami de Thraséas et d' et protège Dion de Pruse et Plutarque. Il montre son courage dès le règne de Néron : tribun lors du procès de Thraséas, il lui offre de mettre son veto au sénatus-consulte qui devait le condamner, mais Thraséas refuse afin de lui éviter de mettre sa vie en péril inutilement. Il est consul suffect en 92. (fr)
- Quinto Giunio Aruleno Rustico (in latino: Quintus Iunius Arulenus Rusticus; 35 – Roma, 93) è stato un filosofo e politico romano, esponente dello stoicismo. Allievo di Seneca e nonno di Quinto Giunio Rustico (altro stoico e maestro dell'imperatore romano Marco Aurelio), Aruleno fu amico e sostenitore di Trasea Peto. Fu tribuno della plebe nel 66, anno in cui Peto venne condannato a morte da un senatoconsulto, e si suicidò, e in veste di senatore tentò di salvare l'amico, ma non poté farlo, per non rischiare la sua stessa vita nella repressione di Nerone. (it)
- Quintus Junius Arulenus Rusticus (ca. 35-93) wordt meestal Arulenus Rusticus genoemd, maar soms ook Junius Rusticus. Hij was een vriend en aanhanger van Thrasea Paetus en net als deze vurige bewonderaar van de stoïcijnse filosofie. Hij was in 66 tribuun van het plebs, in welk jaar Thrasea door de Romeinse senaat ter dood werd veroordeeld. Arulenus Rusticus zou zijn veto over de senatus consultum hebben uitgesproken, ware het niet dat Thrasea dit had voorkomen, met als argument dat hij door dit veto alleen maar een zekere dood over zichzelf zou hebben afgeroepen zonder in staat te zijn het leven van Thrasea te kunnen redden. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Luci Juni Arulè Rústic (ca)
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus (de)
- Arulenus Rusticus (en)
- Aruleno Rústico (es)
- Quintus Iunius Arulenus Rusticus (fr)
- Aruleno Rustico (it)
- Arulenus Rusticus (nl)
- Quinto Júnio Aruleno Rústico (pt)
- Квинт Юний Арулен Рустик (ru)
- Квінт Юній Арулен Рустік (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:after
of | |
| is dbp:regent
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
