| dbo:abstract
|
- Api Juni Silà (llatí: Appius Junius Silanus) va ser un magistrat romà. Era d'origen patrici, puix que formava part de la gens Júnia i de la família dels Silà. Va ser elegit cònsol l'any 28 amb Publi Sili Nerva. L'any 32 va ser acusat de majestas però Cels, un dels informadors, el va salvar. Enviat com a governador a Hispània, l'emperador Claudi el va fer tornar a Roma poc després de pujar al poder, i li va donar en matrimoni a la seva sogra Domícia Lèpida (la mare de Messalina, la seva dona) a més de tractar-lo amb gran distinció. Messalina el va voler com amant però Silà va refusar i llavors l'emperadriu, amb el suport del llibert Narcís, el va acusar de traïció. Messalina va dir que l'havia vist en somnis intentant matar Claudi. L'emperador el va fer detenir i executar. (ca)
- Appius Junius Silanus (died AD 43), whom Cassius Dio calls Gaius Appius Silanus, was consul in AD 28, with Publius Silius Nerva as his colleague. He was accused of majestas, or treason, in AD 32 along with a number of senators, but he and Gaius Calvisius Sabinus were saved by one of the informers, Celsus, a tribune of a city cohort. Shortly after the accession of Claudius, in AD 41, when Silanus was governor of Hispania Tarraconensis, he was recalled to Rome and married to Domitia Lepida Minor, mother of the empress Messalina. He was treated with the greatest of distinction, but having refused the advances of Messalina herself, he was soon put to death by the emperor. Messalina and Tiberius Claudius Narcissus accused him of plotting to assassinate Claudius, and claimed that they had seen Silanus attempting to murder the emperor in their dreams. Silanus' relationship to the other Junii Silani is uncertain. According to Ronald Syme, he, the Decimus Junius Silanus who had an affair with Julia the Younger, and Marcus Junius Silanus who was consul in AD 15, were the sons of Gaius Junius Silanus, consul in AD 10. He is sometimes confused with Marcus Junius Silanus Torquatus, consul in AD 19. Although Syme claims his marriage to Domitia was childless, Judith Ginsburg identifies Silanus as the father of , suffect consul in either 54 or 55. (en)
- Gaius Appius Iunius Silanus († 42 n. Chr.) war ein römischer Patrizier aus der gens Iunia. Im Jahre 28 war er Konsul. 32 n. Chr. wurde er wegen laesa maiestas angeklagt, aber freigesprochen. Im Jahre 40 wurde er Legat in Hispania Tarraconensis. Von dort berief ihn Kaiser Claudius nach einem halben Jahr zurück, um ihn mit seiner Schwiegermutter Domitia Lepida zu verheiraten. Vermutlich sollte er durch die Hochzeit mit der Mutter der Kaiserin noch enger mit dem Kaiser verbunden werden, vielleicht sogar als möglicher Nachfolger, denn Claudius’ Sohn Britannicus wurde erst einen Monat später geboren. 42 n. Chr. verschworen sich der kaiserliche Freigelassene Narcissus und die Kaiserin Messalina gegen Silanus. Angeblich hatte sich Silanus Messalinas Verführungsversuchen widersetzt. Sie erzählten Claudius, sie hätten beide geträumt, Silanus wolle ihn ermorden. Als der von Narcissus zum Kaiser Bestellte tatsächlich wenig später erschien, glaubte Claudius den Anschuldigungen und ließ Silanus ohne Gerichtsurteil hinrichten. (de)
- Gaius Appius Iunius Silanus (mort en 42), consul sous Tibère en l'an 28, proconsul d'Espagne sous Claude (il commandait la province de Tarraconaise avec ses trois légions), et mari d'Aemilia Lepida puis de Domitia Lepida Minor, mère de Messaline. Ap. Silanus fut tué par ordre de Claude. Il avait une telle réputation de savoir et d'honnêteté, que Claude, à son avènement au principat, le fit venir de la province pour en faire son conseiller et se prit pour lui d'une grande amitié. Comme il était veuf à cette époque, Claude lui fit même épouser Lépida, mère de Messaline, son épouse, et fiança son fils Lucius Junius Silanus à sa fille Claudia Octavia. Messaline voulut l'avoir pour amant, mais y consentir c'était tromper son ami Claude et se rendre coupable d'adultère et d'inceste, se déshonorer et commettre un crime ; alors que refuser l'amour de Messaline s'était s'attirer sa haine et se condamner sûrement et irrévocablement à la mort. Appius Silanus préféra la mort au déshonneur et au crime. Claude et Appius Silanus étaient devenus amis. Selon ce que rapporte Suétone avec doute, Messaline s'est vengée du refus de son potentiel amant avec l'aide de Narcisse, un affranchi : il a réveillé Claude un matin en lui annonçant affolé qu'il avait vu dans un cauchemar Appius l'égorger. Messaline vient ensuite lui dire qu'elle a fait le même plusieurs jours de suite. Enfin, Appius arrive au palais convoqué par Narcisse, à l'improviste, ce qui pousse Claude à le faire tuer. Selon la théorie de Renucci, Claude ne l'a pas fait supprimer sur un simple présage, mais parce qu'il le trouvait dangereux. (fr)
- Appio Giunio Silano (in latino: Appius Iunius Silanus; ... – Roma, 42) è stato un politico e militare romano, figlio di , console nel 10. (it)
- Gaius Appius Iunius Silanus (zm. 42) – polityk rzymski w czasie panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej. W 25 n.e. sprawował urząd pretora miejskiego (praetor urbanus). Konsul w 28 n.e wraz z Publiuszem Siliuszem Nerwą. W 32 n.e wraz z kilkoma znakomitymi senatorami (Mamerkus Emiliusz Skaurus, Gajusz Azyniuz Pollion, Sabinus Kalwizjusz) został oskarżony o obrazę majestatu cesarza Tyberiusza. Uniknął skazania, gdy jeden z donosicieli, trybun kohorty miejskiej, Celsus, wycofał oskarżenie. Około roku 38 wszedł w skład kolegium Bractwa Arwalskiego, w 39 został wybrany jego przewodniczącym (magister). W latach 40–41 legat w Hiszpanii. W 41 n.e. poślubił Domicję Lepidę stając się ojczymem przyszłej cesarzowej Messaliny i Faustusa Korneliusza, w przyszłości zięcia cesarza Klaudiusza. Wraz z żoną opiekowali się jej bratankiem, w przyszłości cesarzem Neronem. Swetoniusz relacjonuje jego zgładzenie w 42 jako przykład skrajnej podejrzliwości i trwożliwości cesarza Klaudiusza. Cesarzowa Mesalina i wpływowy na dworze Klaudiusza wyzwoleniec Narcyz postanowili zgubić Apiusza Sylana. Umówiwszy się uprzednio opowiedzieli Klaudiuszowi że rzekomo mieli sny, w których widzieli jak Appiusz morduje cesarza. Gdy zaanonsowano nagłe przybycie Apiusza, któremu wcześniej to polecili, Klaudiusz przestraszony, że spełnia się sen, rozkazał pochwycić Apiusza i stracić go. Publicznie, w senacie cesarz dziękował wyzwoleńcowi, że nawet we śnie czuwa nad jego bezpieczeństwem. Możliwe, że z pierwszej, nieznanej z imienia, żony miał syna Marka Appiusza Juniusza Silana, konsula zastępczego około 54. (pl)
- Гай Аппий Юний Силан (лат. Gaius Appius Iunius Silanus; ? — 42, Рим) — римский политический деятель начала I века. Возможно, был сыном ординарного консула 10 года . В 25 году Аппий был городским претором, а в 28 году занимал должность ординарного консула. В 32 году он был вместе с некоторыми знатными сенаторами обвинён в оскорблении величия, однако один из главных доносчиков — трибун городской стражи Цельс — снял с него все обвинения. Известно, что Аппий входил в состав коллегии арвальских братьев, а в 39 году вступил в должность магистра. В 41 году Аппий был легатом пропретором Тарраконской Испании. После прихода к власти императора Клавдия, Аппий был вызван из своей провинции и его женили на тёще императора Домиции Лепиде Младшей. Одно время он был в ближнем окружении императора, но навлёк на себя ненависть его жены Мессалины тем, что отказался стать её любовником. Тогда Мессалина сговорилась с могущественным императорским вольноотпущенником Нарциссом и обвинила Силана в подготовке покушения на Клавдия, доказательствами чего служили лишь совпавшие сны Нарцисса и Мессалины. Инсценировав нападение Силана, клеветники сумели убедить Клавдия в правдивости этих снов и добились казни Силана. (ru)
- Ápio Júnio Silano (em latim: Appius Junius Silanus; m. 42) foi um senador romano da gente eleito cônsul em 28 com Públio Sílio Nerva. Silano foi incorretamente chamado de Caio Ápio Silano (em latim: Gaius Appius Silanus) por Dião Cássio. (pt)
- Гай Аппій Юній Сілан (лат. Gaius Appius Iunius Silanus, * 6 рік до н. е. — † 42 рік н. е.) — політичний діяч ранньої Римської імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Api Juni Silà (llatí: Appius Junius Silanus) va ser un magistrat romà. Era d'origen patrici, puix que formava part de la gens Júnia i de la família dels Silà. Va ser elegit cònsol l'any 28 amb Publi Sili Nerva. L'any 32 va ser acusat de majestas però Cels, un dels informadors, el va salvar. Enviat com a governador a Hispània, l'emperador Claudi el va fer tornar a Roma poc després de pujar al poder, i li va donar en matrimoni a la seva sogra Domícia Lèpida (la mare de Messalina, la seva dona) a més de tractar-lo amb gran distinció. Messalina el va voler com amant però Silà va refusar i llavors l'emperadriu, amb el suport del llibert Narcís, el va acusar de traïció. Messalina va dir que l'havia vist en somnis intentant matar Claudi. L'emperador el va fer detenir i executar. (ca)
- Appio Giunio Silano (in latino: Appius Iunius Silanus; ... – Roma, 42) è stato un politico e militare romano, figlio di , console nel 10. (it)
- Ápio Júnio Silano (em latim: Appius Junius Silanus; m. 42) foi um senador romano da gente eleito cônsul em 28 com Públio Sílio Nerva. Silano foi incorretamente chamado de Caio Ápio Silano (em latim: Gaius Appius Silanus) por Dião Cássio. (pt)
- Гай Аппій Юній Сілан (лат. Gaius Appius Iunius Silanus, * 6 рік до н. е. — † 42 рік н. е.) — політичний діяч ранньої Римської імперії. (uk)
- Appius Junius Silanus (died AD 43), whom Cassius Dio calls Gaius Appius Silanus, was consul in AD 28, with Publius Silius Nerva as his colleague. He was accused of majestas, or treason, in AD 32 along with a number of senators, but he and Gaius Calvisius Sabinus were saved by one of the informers, Celsus, a tribune of a city cohort. (en)
- Gaius Appius Iunius Silanus († 42 n. Chr.) war ein römischer Patrizier aus der gens Iunia. Im Jahre 28 war er Konsul. 32 n. Chr. wurde er wegen laesa maiestas angeklagt, aber freigesprochen. Im Jahre 40 wurde er Legat in Hispania Tarraconensis. Von dort berief ihn Kaiser Claudius nach einem halben Jahr zurück, um ihn mit seiner Schwiegermutter Domitia Lepida zu verheiraten. Vermutlich sollte er durch die Hochzeit mit der Mutter der Kaiserin noch enger mit dem Kaiser verbunden werden, vielleicht sogar als möglicher Nachfolger, denn Claudius’ Sohn Britannicus wurde erst einen Monat später geboren. (de)
- Gaius Appius Iunius Silanus (mort en 42), consul sous Tibère en l'an 28, proconsul d'Espagne sous Claude (il commandait la province de Tarraconaise avec ses trois légions), et mari d'Aemilia Lepida puis de Domitia Lepida Minor, mère de Messaline. Ap. Silanus fut tué par ordre de Claude. Il avait une telle réputation de savoir et d'honnêteté, que Claude, à son avènement au principat, le fit venir de la province pour en faire son conseiller et se prit pour lui d'une grande amitié. (fr)
- Gaius Appius Iunius Silanus (zm. 42) – polityk rzymski w czasie panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej. W 25 n.e. sprawował urząd pretora miejskiego (praetor urbanus). Konsul w 28 n.e wraz z Publiuszem Siliuszem Nerwą. W 32 n.e wraz z kilkoma znakomitymi senatorami (Mamerkus Emiliusz Skaurus, Gajusz Azyniuz Pollion, Sabinus Kalwizjusz) został oskarżony o obrazę majestatu cesarza Tyberiusza. Uniknął skazania, gdy jeden z donosicieli, trybun kohorty miejskiej, Celsus, wycofał oskarżenie. Około roku 38 wszedł w skład kolegium Bractwa Arwalskiego, w 39 został wybrany jego przewodniczącym (magister). (pl)
- Гай Аппий Юний Силан (лат. Gaius Appius Iunius Silanus; ? — 42, Рим) — римский политический деятель начала I века. Возможно, был сыном ординарного консула 10 года . В 25 году Аппий был городским претором, а в 28 году занимал должность ординарного консула. В 32 году он был вместе с некоторыми знатными сенаторами обвинён в оскорблении величия, однако один из главных доносчиков — трибун городской стражи Цельс — снял с него все обвинения. Известно, что Аппий входил в состав коллегии арвальских братьев, а в 39 году вступил в должность магистра. (ru)
|
