| dbo:abstract
|
- Ànit (en grec antic: Ἄνυτος; en llatí: Anytus), fill d'Antemi, fou el més influent dels acusadors de Sòcrates en el seu judici. Va heretar una gran fortuna del seu pare, que tenia una adoberia, segons que diu Plató. Plutarc al·ludeix a la seva relació íntima i després trencada amb Alcibíades. El 409 aC fou enviat amb 30 vaixells a Pilos, que era assetjada pels espartans, però el temporal li va impedir superar el cap de Malea i va haver de tornar a Atenes on va ser acusat i jutjat per traïció, però se'n va sortir subornant als jutges, segons Plutarc i Diodor de Sicília, que diuen que aquest va ser el primer signe de corrupció del personatge. Durant el govern dels Trenta Tirans, sembla que va fer costat al partit democràtic i això li va comportar el desterrament (404 aC). Lísies l'esmenta com el cap dels exiliats de File, i diu que es va mostrar extremadament moderat. Amb Sòcrates va tenir una relació tempestuosa per la seva hostilitat personal i professional. Després de la condemna de Sòcrates, els atenencs es van penedir i van condemnar a mort als principals acusadors. Mèlet va ser mort per lapidació, i Ànit i Lícon d'Atenes van ser enviats a l'exili. (ca)
- Anytos (altgriechisch Ἄνυτος Ánytos) war ein antiker athenischer Unternehmer und Politiker. Anytos war Sohn des . Er war ein in der Lederverarbeitung tätiger wohlhabender Athener. 409 v. Chr. wurde er als Strategos mit einer Flotte nach Pylos gesandt, unterwegs aber durch Stürme zur Umkehr gezwungen. Von der Oligarchie der Dreißig wurde er in die Verbannung geschickt. Zusammen mit Thrasybulos stürzte er diese im März 403 v. Chr. Anytos gehörte zum Kreis des Philosophen Sokrates und tritt deshalb in Platons Menon als Figur auf. Dann überwarf er sich aber mit Sokrates und war 399 v. Chr. mit Meletos und einer der Ankläger in dem Prozess, der zu Sokrates’ Tod führte. Berichte, denen zufolge er deswegen erneut verbannt (Diogenes Laertios) oder angeblich in Herakleia am Pontos gesteinigt wurde (Themistios), sind erst Jahrhunderte später verfasst worden und deshalb zweifelhaft. (de)
- Ο Άνυτος ήταν Αθηναίος πολιτικός, γιος του Ανθεμίωνα, πλούσιος βυρσοδέψης. (el)
- Anytus (/ˈænɪtəs/; Greek: Ἄνυτος, translit. Ánytos; c. 5th–4th century BC), son of Anthemion, was an ancient Athenian politician. He served as a general in the Peloponnesian War, and was later a leading supporter of the democratic movements in Athens opposed to the oligarchic forces behind the Thirty Tyrants. He is best remembered as one of the prosecutors of the philosopher Socrates, and is depicted as an interlocutor in Plato's Meno. (en)
- Ánito (griego antiguo Ἄνυτος/Ánytos), en 399 a. C., lanzó con el orador Licón y el poeta Meleto la acusación contra el filósofo Sócrates. Sus cargos de acusación fueron los siguientes:
* no creer en los dioses de la ciudad, él creía en un solo Dios
* corromper a la juventud con sus ideas monoteístas Este ateniense, enriquecido con su curtiduría, pertenecía al partido democrático. Junto con Trasíbulo, participó activamente en la caída del gobierno oligárquico de los Treinta Tiranos dirigiendo el ataque a El Pireo. Se mostró como un adversario feroz de los sofistas. Ánito pretendía que el filósofo era el maestro de pensar de Critias, uno de los tiranos más feroces. Según Jenofonte, Sócrates había reprochado públicamente a Ánito de querer que su hijo le sucediera en los negocios, y de haberlo educado con este fin. Fue, pues, por rencor personal que Ánito habría acusado a Sócrates. Sócrates fue reconocido culpable, condenado luego a beber la cicuta. Después de la muerte del filósofo, la muchedumbre se volvió contra sus acusadores y Ánito fue obligado a huir de Atenas. (es)
- Anytos, en grec ancien Ἄνυτος / Ánytos (Ve siècle av. J.-C.), est un homme politique athénien, stratège en 409 av. J.-C. Il a combattu Les Trente, et fut chef des accusateurs dans le procès contre Socrate. (fr)
- Anito, figlio di Antemione del demo di Evonimo (in greco antico: Ἄνυτος, Ánytos; metà V secolo a.C. – dopo il 399 a.C.), è stato un politico e militare ateniese, di parte democratica. (it)
- Anytus (Oudgrieks: Άνυτος), zoon van Anthemion, was een Atheens zakenman en politicus uit de 5e / 4e eeuw v.Chr., eerder berucht dan beroemd door zijn leidende rol in het proces tegen Socrates. Anytus was een rijke fabrikant van lederwaren en een van de kopstukken van de democratische partij in Athene tijdens de laatste jaren van de Peloponnesische Oorlog. In 409 was hij voor een rechtbank gedaagd wegens zijn schuld aan een Atheense nederlaag bij Pylos, maar omdat hij de rechters had omgekocht werd hij vrijgesproken. Samen met Thrasybulus maakte hij in 403 v.Chr. een einde aan de tirannie van de Dertig. In 399 v.Chr. was hij de man die het proces tegen Socrates op gang zette, waarvoor hij zich had verzekerd van de steun van Meletus (een dichter) en Lycon (een redenaar). Het trio vertegenwoordigde de beroepen waarvan Socrates vaak de activiteiten en wijsheden op de korrel had genomen: de handel en de letterkunde. Anytus was geslepen genoeg om te begrijpen dat een aanklacht op louter politieke gronden (in zijn ogen was Socrates een anti-democraat) na de algemene amnestie van 403 geen kans had. Daarom hanteerde hij een ander wapen: hij zocht de grond van zijn aanklacht en zijn eis om de doodstraf in "asebeia" ("goddeloosheid"). Voor hem stond Socrates op één lijn met de sofisten, die door hun leerstellingen de jeugd bedierven. De maat was vol toen bleek dat Anytus' zoon onder de invloed van Socrates een leven van studie en geestelijke ontwikkeling verkoos boven de voortzetting van het lucratieve bedrijf van zijn vader. Anytus moest met lede ogen toekijken hoe zijn zoon als gevolg van het generatieconflict aan de drank verslaafd raakte en uiteindelijk in penibele omstandigheden om het leven kwam, omdat zijn vader zich krachtdadig tegen zijn eigen levensopvattingen had verzet. (nl)
- アニュトス（古希: Ἄνυτος, Ánytos、英: Anytus）は、紀元前5世紀から紀元前4世紀にかけての古代ギリシアのアテナイの政治家。 革なめしを家業とする手工業者出身の保守派・民主派の政治家で、三十人政権の打倒で功績を残した。 手工業者・政治家の代表として、詩人代表のメレトス、弁論家代表のと共に、ソクラテスを（神を冒涜した罪）で公訴し、その刑死に主導的な役割を果たした。 プラトンの対話篇『メノン』に、対話者の1人として登場し、ソフィストを毛嫌いする保守的な人物として描かれている。 クセノポンの『ソクラテスの弁明』によると、ソクラテスに、息子に家業の「革なめし」の教育をすべきでないと忠告されたことに、恨みを持っていた。 『ギリシア哲学者列伝』(第2巻第5章43節)によると、ソクラテス処刑後にアテナイ人はそれを後悔し、告訴人の内メレトスを死刑にし、アニュトス等は国外追放にした。アニュトスはヘラクレイアの町に逃れたが、即日退去させられた。 クセノポンの『ソクラテスの弁明』によると、裁判後のソクラテスは、「アニュトスの息子は優秀であり、家業の革なめしに留まることはないだろうが、優秀な監督者（教育者）を持たないせいで、恥ずべき欲望に陥って劣悪になってしまう」ことを予言し、実際アニュトスの息子は後に酒に溺れてしまうようになったという。そしてアニュトスは、彼自身の無分別と息子への酷い教育のせいで、死んだ後も悪評を得たという。 (ja)
- Анит (др.-греч. Ἄνυτος) — афинский политик и стратег V—IV веков до н. э., главный обвинитель Сократа на судебном процессе 399 года до н. э. Анит происходил из богатой, но незнатной афинской семьи. В течение жизни занимал должности члена Совета пятисот, стратега, в 404—403 годах до н. э. являлся одним из лидеров оппозиции к режиму Тридцати тиранов, а затем демократической партии. Был близок к кругу последователей Сократа. О знакомстве и беседах Сократа с Анитом писали их современники Платон и Ксенофонт. После ссоры с философом Анит стал главным инициатором судебного процесса, который завершился казнью Сократа. (ru)
- Ânito ( /ˈænɪtəs/; em grego: Ἄνυτος) foi um ateniense antigo e um dos acusadores do filósofo Sócrates. Ele também serviu como general na Guerra do Peloponeso e foi um dos principais apoiadores do movimento democrático ateniense, em oposição às forças oligarcas da Tirania dos Trinta. Ele é mais lembrado como um dos promotores do filósofo Sócrates. (pt)
- 阿尼图斯（英語：Anytus），公元前5世纪至公元前4世纪人，雅典水军指挥官，公元前409年他未能从斯巴达人手里夺取皮洛斯。公元前403年，他帮助推翻三十僭主统治，并出任将军。为公元前399年起诉苏格拉底的三人之一。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Άνυτος ήταν Αθηναίος πολιτικός, γιος του Ανθεμίωνα, πλούσιος βυρσοδέψης. (el)
- Anytus (/ˈænɪtəs/; Greek: Ἄνυτος, translit. Ánytos; c. 5th–4th century BC), son of Anthemion, was an ancient Athenian politician. He served as a general in the Peloponnesian War, and was later a leading supporter of the democratic movements in Athens opposed to the oligarchic forces behind the Thirty Tyrants. He is best remembered as one of the prosecutors of the philosopher Socrates, and is depicted as an interlocutor in Plato's Meno. (en)
- Anytos, en grec ancien Ἄνυτος / Ánytos (Ve siècle av. J.-C.), est un homme politique athénien, stratège en 409 av. J.-C. Il a combattu Les Trente, et fut chef des accusateurs dans le procès contre Socrate. (fr)
- Anito, figlio di Antemione del demo di Evonimo (in greco antico: Ἄνυτος, Ánytos; metà V secolo a.C. – dopo il 399 a.C.), è stato un politico e militare ateniese, di parte democratica. (it)
- Анит (др.-греч. Ἄνυτος) — афинский политик и стратег V—IV веков до н. э., главный обвинитель Сократа на судебном процессе 399 года до н. э. Анит происходил из богатой, но незнатной афинской семьи. В течение жизни занимал должности члена Совета пятисот, стратега, в 404—403 годах до н. э. являлся одним из лидеров оппозиции к режиму Тридцати тиранов, а затем демократической партии. Был близок к кругу последователей Сократа. О знакомстве и беседах Сократа с Анитом писали их современники Платон и Ксенофонт. После ссоры с философом Анит стал главным инициатором судебного процесса, который завершился казнью Сократа. (ru)
- Ânito ( /ˈænɪtəs/; em grego: Ἄνυτος) foi um ateniense antigo e um dos acusadores do filósofo Sócrates. Ele também serviu como general na Guerra do Peloponeso e foi um dos principais apoiadores do movimento democrático ateniense, em oposição às forças oligarcas da Tirania dos Trinta. Ele é mais lembrado como um dos promotores do filósofo Sócrates. (pt)
- 阿尼图斯（英語：Anytus），公元前5世纪至公元前4世纪人，雅典水军指挥官，公元前409年他未能从斯巴达人手里夺取皮洛斯。公元前403年，他帮助推翻三十僭主统治，并出任将军。为公元前399年起诉苏格拉底的三人之一。 (zh)
- Ànit (en grec antic: Ἄνυτος; en llatí: Anytus), fill d'Antemi, fou el més influent dels acusadors de Sòcrates en el seu judici. Va heretar una gran fortuna del seu pare, que tenia una adoberia, segons que diu Plató. Plutarc al·ludeix a la seva relació íntima i després trencada amb Alcibíades. Amb Sòcrates va tenir una relació tempestuosa per la seva hostilitat personal i professional. Després de la condemna de Sòcrates, els atenencs es van penedir i van condemnar a mort als principals acusadors. Mèlet va ser mort per lapidació, i Ànit i Lícon d'Atenes van ser enviats a l'exili. (ca)
- Anytos (altgriechisch Ἄνυτος Ánytos) war ein antiker athenischer Unternehmer und Politiker. Anytos war Sohn des . Er war ein in der Lederverarbeitung tätiger wohlhabender Athener. 409 v. Chr. wurde er als Strategos mit einer Flotte nach Pylos gesandt, unterwegs aber durch Stürme zur Umkehr gezwungen. Von der Oligarchie der Dreißig wurde er in die Verbannung geschickt. Zusammen mit Thrasybulos stürzte er diese im März 403 v. Chr. (de)
- Ánito (griego antiguo Ἄνυτος/Ánytos), en 399 a. C., lanzó con el orador Licón y el poeta Meleto la acusación contra el filósofo Sócrates. Sus cargos de acusación fueron los siguientes:
* no creer en los dioses de la ciudad, él creía en un solo Dios
* corromper a la juventud con sus ideas monoteístas Este ateniense, enriquecido con su curtiduría, pertenecía al partido democrático. Junto con Trasíbulo, participó activamente en la caída del gobierno oligárquico de los Treinta Tiranos dirigiendo el ataque a El Pireo. Se mostró como un adversario feroz de los sofistas. (es)
- アニュトス（古希: Ἄνυτος, Ánytos、英: Anytus）は、紀元前5世紀から紀元前4世紀にかけての古代ギリシアのアテナイの政治家。 革なめしを家業とする手工業者出身の保守派・民主派の政治家で、三十人政権の打倒で功績を残した。 手工業者・政治家の代表として、詩人代表のメレトス、弁論家代表のと共に、ソクラテスを（神を冒涜した罪）で公訴し、その刑死に主導的な役割を果たした。 プラトンの対話篇『メノン』に、対話者の1人として登場し、ソフィストを毛嫌いする保守的な人物として描かれている。 クセノポンの『ソクラテスの弁明』によると、ソクラテスに、息子に家業の「革なめし」の教育をすべきでないと忠告されたことに、恨みを持っていた。 『ギリシア哲学者列伝』(第2巻第5章43節)によると、ソクラテス処刑後にアテナイ人はそれを後悔し、告訴人の内メレトスを死刑にし、アニュトス等は国外追放にした。アニュトスはヘラクレイアの町に逃れたが、即日退去させられた。 (ja)
- Anytus (Oudgrieks: Άνυτος), zoon van Anthemion, was een Atheens zakenman en politicus uit de 5e / 4e eeuw v.Chr., eerder berucht dan beroemd door zijn leidende rol in het proces tegen Socrates. Anytus was een rijke fabrikant van lederwaren en een van de kopstukken van de democratische partij in Athene tijdens de laatste jaren van de Peloponnesische Oorlog. In 409 was hij voor een rechtbank gedaagd wegens zijn schuld aan een Atheense nederlaag bij Pylos, maar omdat hij de rechters had omgekocht werd hij vrijgesproken. Samen met Thrasybulus maakte hij in 403 v.Chr. een einde aan de tirannie van de Dertig. (nl)
|
