| dbo:abstract
|
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 29 de juny de 1929 - París, 24 d'agost de 1999) va ser un guitarrista i compositor clàssic francès. La seva carrera inicial va incloure la boxa i la guitarra, i mentre cita a la màniga d'un àlbum de Columbia de 1981, els seus pares esperaven que superés la seva predilecció per tots dos. Lagoya va néixer a Alexandria, Egipte, de pare grec i mare italiana. El 1955, quan es va casar amb la guitarrista francès Ida Presti, la seva carrera ja havia començat. Al final del seu disc de 1981 amb Columbia, Lagoya fa un profund homenatge a Presti i admet que després de la seva prematura mort no va poder tocar durant anys. Va tornar a la guitarra com a professor, tutoritzant entre altres guitarristes famosos la virtuosa canadenca Liona Boyd (que afirma en la seva autobiografia que també era la seva amant). A principis dels vuitanta, amb 52 anys, va tornar a escena internacional amb un disc per a Columbia i una gira internacional. Lagoya va tocar diverses obres per a guitarra, realitzant concerts i enregistrant àlbums, sovint col·laborant amb Presti i també amb altres músics. Lagoya també va ser un professor d'èxit. Va ensenyar al Conservatori de París i, al Canadà, i va desenvolupar un nou mètode de posicionament manual que creia que ajudava la gent a aprendre a tocar la guitarra millor. També va afegir l'ús del dit petit a l'arrencada i va afirmar haver inventat un mètode per maximitzar el so provinent de la guitarra clàssica. Pel que fa a la mà dreta, Alexandre Lagoya va preferir la tècnica d'arrencar del costat dret de l'ungla i va creure que donava un so més potent. Alguns compositors van escriure obres per a Lagoya i el Duo Presti-Lagoya, incloent:
* : Élégie (1956).
* : Tarantelle (1959); Toccata (1959).
* : Sérénade pour deux guitares (1959).
* Joaquín Rodrigo: Tonadilla (1959). Rodrigo va acabar una altra peça per a dues guitarres, el Concierto Madrigal (primer anomenat Concierto para una Virreina de España, el 1966, però Presti va morir abans que ella i Lagoya la poguessin interpretar. Angel i Pepe Romero van fer la primera representació a Los Angeles el 30 de juliol de 1970.
* : Prestilagoyana (1969).
* Mario Castelnuovo-Tedesco: Sonatina Canonica pour deux guitares, Op. 196 (1961).
* Mario Castelnuovo-Tedesco: Les Guitares bien tempérées - 24 Préludes et fugues pour deux guitares, Op. 199 (1962).
* Mario Castelnuovo-Tedesco: Concerto pour deux guitares et orchestre, Op. 201 (1962).
* Mario Castelnuovo-Tedesco: Fuga elegiaca pour deux guitares, Op. postuma (1967).
* Joaquín Rodrigo: Triptico para guitarra (1977). (ca)
- Alexandre Lagoya (29 June 1929 – 24 August 1999) was a French classical guitarist and composer. His early career included boxing and guitar, and as he cites on the sleeve of a 1981 Columbia album, his parents hoped he would outgrow his predilection for both. (en)
- Alexandre Lagoya (* 29. Juni 1929 in Alexandria; † 24. August 1999 in Paris) war ein klassischer Gitarrist. Der Sohn eines griechischen Vaters und einer italienischen Mutter hatte ab dem achten Lebensjahr Gitarrenunterricht, trat dreizehnjährig erstmals öffentlich auf und hatte bis zu seinem achtzehnten Lebensjahr etwa 500 Konzerte gespielt. 1940 ging er nach Siena, um bei Andrés Segovia zu studieren und übersiedelte dann nach Paris. Bei einem seiner ersten Konzerte dort lernte er die Gitarristin Ida Presti kennen, die ebenfalls eine Schülerin Segovias war. Er heiratete sie 1953 und trat mit ihr bis zu ihrem frühen Tod 1967 als weltbekanntes Gitarrenduo auf. Sie spielten u. a. die Uraufführungen von Mario Castelnuovo-Tedescos Les guitares bien tempérées, Joaquín Rodrigos Tonadilla und André Jolivets Sérénade pour deux guitares. Nach Prestis Tod zog sich Lagoya fünf Jahre lang vom Konzertbetrieb zurück, bevor er seine Karriere als Gitarrensolist wieder aufnahm. Viele Komponisten schrieben jetzt Werke für ihn, so Henri Sauguet Trois Préludes, Jacques Charpentier das Concert no. 2, Jean-Michel Damase eine Ballade pour guitare et cordes und Claude Bolling sein Concerto pour guitare. Daneben unterrichtete Lagoya Gitarre an der Schola Cantorum, gab im Sommer Meisterkurse an der Internationalen Musikakademie von Nizza und leitete ab 1969 die erste Klasse für Gitarre am Conservatoire de Paris. 1994 zog er sich von der Lehrtätigkeit zurück. Er spielte zahlreiche Platten als Solist ein, spielte im Duo mit Ida Presti und mit Musikern wie den Flötisten Jean-Pierre Rampal und James Galway, dem Geiger Isaac Stern und dem Jazzpianisten Claude Bolling, der auch für Lagoya komponierte, Jazz-Piano und Percussion komponiert hat, und trat in Rundfunk- und Fernsehsendungen auf. Seine bevorzugten Gitarren waren Instrumente von Hopf. Alexandre Lagoya starb 1999 im Alter von 70 Jahren und wurde auf dem Cimetière communal von Montmorency, Département Val-d’Oise, an der Seite seiner Ehefrau Ida Presti beigesetzt. (de)
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 1929ko ekainaren 29a - 1999ko abuztuaren 24a) Frantses gitarrista izan zen, jatorriz egiptoarra. Nazioarteko gitarrista bakarlari ospetsuenetako bat izan zen. Villa-Lobosekin eta Castelnuovo-Tedescorekin ikasi zuen. Parisen ezagutu zuen, eta gitarrista-bikote ospetsua osatu zuten biek elkarrekin. Bikoteak Bi gitarretarako kontzertua (1956) obra famatua konposatu zuen. Harrezkero, musikari askok idatzi zituzten musika-lanak bikote honentzat. Lagoya Parisko Musika Kontserbatorioko irakaslea izan zen 1969tik 1994ra. Ondu zituen lanen artean daude: Rêverie et caprice (gitarra bakarrerako) eta Prélude (bi gitarrarako). Gitarra jotzeko teknikan hainbat berrikuntza sartu zituen: eskuin eskuaren posizio berria, pizzicatoa azkartzeko eta staccatoa hobetzeko posizio berriak, eta bi haritan txioa egiteko aukera. (eu)
- Alexandre Lagoya est un guitariste français né le 29 juin 1929 à Alexandrie (Égypte) et mort le 24 août 1999 à Paris. (fr)
- アレクサンドル・ラゴヤ（Alexandre Lagoya、1929年6月29日 - 1999年8月24日）は、フランスのクラシックギタリスト。 ギリシャ人の父とイタリア人の母の間にエジプトで生まれる。 フランスの女流ギタリストのイダ・プレスティと結婚しギターデュオ「プレスティ&ラゴヤ」を結成。世界中で演奏を行い大成功を収め、20世紀で最も優れたギターデュオとして認知される。 パリ音楽院初代ギター科教授を務める。 (ja)
- Alexandre Lagoya (Alexandrië, 29 juni 1929 - Parijs, 24 augustus 1999) wordt bij de Franse klassieke gitaristen gerekend, maar zijn ouders waren van Griekse en Italiaanse afkomst. Hij trad van in zijn jeugd op in het Midden-Oosten. Voor de vervolmaking van zijn muzikale vorming kwam hij in Parijs terecht. Daar leerde hij Ida Presti kennen met wie hij huwde en het succesvolle (meer dan 2000 concerten) gitaarduo vormde. Na de tragische dood van Ida Presti in 1967 bleef Lagoya vijf jaar weg van de podia, tot hij in 1972 opnieuw begon met spelen, ditmaal als solist. Hij legde zich ook meer toe op het intensief opnemen van klassieke gitaarmuziek. Hij startte ook een gitaarklas aan het Conservatorium van Parijs, waar hij tussen 1969 en 1994 talrijke musici en gitaristen opleidde, zoals onder meer Wim Brioen en de Belg , die later zelf gitaarleraar werd aan het Brusselse conservatorium. (nl)
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 29 de junho de 1929 – Paris, 24 de agosto de 1999) foi um violonista clássico egípcio. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Alexandre Lagoya (29 June 1929 – 24 August 1999) was a French classical guitarist and composer. His early career included boxing and guitar, and as he cites on the sleeve of a 1981 Columbia album, his parents hoped he would outgrow his predilection for both. (en)
- Alexandre Lagoya est un guitariste français né le 29 juin 1929 à Alexandrie (Égypte) et mort le 24 août 1999 à Paris. (fr)
- アレクサンドル・ラゴヤ（Alexandre Lagoya、1929年6月29日 - 1999年8月24日）は、フランスのクラシックギタリスト。 ギリシャ人の父とイタリア人の母の間にエジプトで生まれる。 フランスの女流ギタリストのイダ・プレスティと結婚しギターデュオ「プレスティ&ラゴヤ」を結成。世界中で演奏を行い大成功を収め、20世紀で最も優れたギターデュオとして認知される。 パリ音楽院初代ギター科教授を務める。 (ja)
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 29 de junho de 1929 – Paris, 24 de agosto de 1999) foi um violonista clássico egípcio. (pt)
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 29 de juny de 1929 - París, 24 d'agost de 1999) va ser un guitarrista i compositor clàssic francès. La seva carrera inicial va incloure la boxa i la guitarra, i mentre cita a la màniga d'un àlbum de Columbia de 1981, els seus pares esperaven que superés la seva predilecció per tots dos. Pel que fa a la mà dreta, Alexandre Lagoya va preferir la tècnica d'arrencar del costat dret de l'ungla i va creure que donava un so més potent. Alguns compositors van escriure obres per a Lagoya i el Duo Presti-Lagoya, incloent: (ca)
- Alexandre Lagoya (* 29. Juni 1929 in Alexandria; † 24. August 1999 in Paris) war ein klassischer Gitarrist. Der Sohn eines griechischen Vaters und einer italienischen Mutter hatte ab dem achten Lebensjahr Gitarrenunterricht, trat dreizehnjährig erstmals öffentlich auf und hatte bis zu seinem achtzehnten Lebensjahr etwa 500 Konzerte gespielt. Alexandre Lagoya starb 1999 im Alter von 70 Jahren und wurde auf dem Cimetière communal von Montmorency, Département Val-d’Oise, an der Seite seiner Ehefrau Ida Presti beigesetzt. (de)
- Alexandre Lagoya (Alexandria, 1929ko ekainaren 29a - 1999ko abuztuaren 24a) Frantses gitarrista izan zen, jatorriz egiptoarra. Nazioarteko gitarrista bakarlari ospetsuenetako bat izan zen. Villa-Lobosekin eta Castelnuovo-Tedescorekin ikasi zuen. Parisen ezagutu zuen, eta gitarrista-bikote ospetsua osatu zuten biek elkarrekin. Bikoteak Bi gitarretarako kontzertua (1956) obra famatua konposatu zuen. Harrezkero, musikari askok idatzi zituzten musika-lanak bikote honentzat. Lagoya Parisko Musika Kontserbatorioko irakaslea izan zen 1969tik 1994ra. Ondu zituen lanen artean daude: Rêverie et caprice (gitarra bakarrerako) eta Prélude (bi gitarrarako). Gitarra jotzeko teknikan hainbat berrikuntza sartu zituen: eskuin eskuaren posizio berria, pizzicatoa azkartzeko eta staccatoa hobetzeko posizio be (eu)
- Alexandre Lagoya (Alexandrië, 29 juni 1929 - Parijs, 24 augustus 1999) wordt bij de Franse klassieke gitaristen gerekend, maar zijn ouders waren van Griekse en Italiaanse afkomst. Hij trad van in zijn jeugd op in het Midden-Oosten. Voor de vervolmaking van zijn muzikale vorming kwam hij in Parijs terecht. Daar leerde hij Ida Presti kennen met wie hij huwde en het succesvolle (meer dan 2000 concerten) gitaarduo vormde. Na de tragische dood van Ida Presti in 1967 bleef Lagoya vijf jaar weg van de podia, tot hij in 1972 opnieuw begon met spelen, ditmaal als solist. Hij legde zich ook meer toe op het intensief opnemen van klassieke gitaarmuziek. Hij startte ook een gitaarklas aan het Conservatorium van Parijs, waar hij tussen 1969 en 1994 talrijke musici en gitaristen opleidde, zoals onder me (nl)
|
