| dbo:abstract
|
- الأحكام التكليفية أو أحكام التكليف في أصول الفقه الإسلامي هي: الأحكام المستفادة من خطاب التكليف الشرعي المتعلق بفعل المكلف، بما يقتضي الفعل، أو الترك، أو التخيير بين الفعل والترك. ومعنى تكليف أي: إلزام بما فيه كلفة. والأحكام التكليفية الخمسة هي:
* فرض
* المندوب
* الحرام
* مكروه
* مباح (ar)
- Ahkam (aḥkām, Arabic: أحكام "rulings", plural of ḥukm (حُكْم)) is an Islamic term with several meanings. In the Quran, the word hukm is variously used to mean arbitration, judgement, authority, or God's will. In the early Islamic period, the Kharijites gave it political connotations by declaring that they accept only the hukm of God (حُكْمُ اللّهِ). The word acquired new meanings in the course of Islamic history, being used to refer to worldly executive power or to a court decision. In the plural, ahkam, it commonly refers to specific Quranic rules, or to the legal rulings derived using the methodology of fiqh. Sharia rulings fall into one of five categories known as "the five decisions" (al-aḥkām al-khamsa): mandatory (farḍ or wājib), recommended (mandūb or mustaḥabb), neutral/permissible (mubāḥ), reprehensible (makrūh), and forbidden (ḥarām). According to scholar of Islam Joseph Schacht, the categories were developed at least two centuries after Muhammad's time. (en)
- Το αχκάμ (αραβικά: أحكام, «διατάξεις») είναι ισλαμικός όρος με πολλές έννοιες. Στο Κοράνιο, η λέξη χουκμ (αραβικά: حُكْم, «διάταξη») χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως και σημαίνει διαιτησία, κρίση, εξουσία ή θέλημα του Θεού. Κατά την πρώιμη ισλαμική περίοδο, οι Χαριζίτες έδωσαν πολιτικούς συνειρμούς δηλώνοντας ότι δέχονται μόνο το χουμμά του Θεού (حكم الله). [1] Η λέξη απέκτησε νέες έννοιες κατά τη διάρκεια της ισλαμικής ιστορίας, χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε κοσμική εκτελεστική εξουσία ή σε δικαστική απόφαση. Στον πληθυντικό, αχκάμ, αναφέρεται συνήθως σε συγκεκριμένους κανόνες του Κορανίου, ή στις νομικές αποφάσεις που προκύπτουν χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία του φικχ. Οι αποφάσεις της Σαρία εντάσσονται σε μία από τις πέντε κατηγορίες που είναι γνωστές ως «οι πέντε αποφάσεις» (αλ-αχκάμ αλ-χαμσά): υποχρεωτικές (φαρντ ή ουαζίμπ), συνιστώμενες (μαντούμπ ή μουσταχάμπ), ουδέτερες (μουμπάχ), καταδικαστικές (μακρούχ) και απαγορευτικές (χαράμ). (el)
- Al-Ahkām al-chamsa (arabisch الأحكام الخمسة, DMG al-aḥkām al-ḫamsa ‚die fünf Beurteilungen‘) sind ein Konzept der islamischen Rechtswissenschaft (fiqh), das zur normativen Einstufung beziehungsweise Bewertung menschlicher Handlungen verwendet wird. Die fünf Kategorien zeigen den jeweiligen Grad der Verpflichtung (Taklīf) an. Die fünf Kategorien, in die die menschlichen Handlungen eingeteilt werden, sind:
* obligatorisch (farḍ oder wāǧib),
* empfohlen (mandūb), oder auch „erwünscht“ (mustaḥabb) bzw. sunna,
* erlaubt (ḥalāl oder mubāḥ),
* verpönt (makrūh),
* verboten (ḥarām oder maḥẓūr). Einer der ersten muslimischen Autoren, bei denen die fünf Kategorien in ihrer Gesamtheit genannt werden, ist ʿAbd al-Qāhir al-Baghdādī (980–1037). Er schreibt in seinem Buch Uṣūl ad-Dīn („Die Grundlagen der Religion“): „Die Verpflichtung (taklīf) ist in fünf Kategorien eingeteilt: Die erste ist 'verbindlich gemacht' (mūǧab) und die zweite 'verboten' (muḥarram). Die dritte ist ein Beleg dafür, dass die besagte Sache Sunna ist, die vierte ein Beleg dafür, dass sie verpönt ist, die fünfte ein Beleg dafür, dass die besagte Sache erlaubt ist, ohne verbindlich, verboten, verpönt oder erwünscht zu sein. Das Obligatorische (al-wāǧib) ist in Wahrheit dasjenige, dessen Unterlassung Bestrafung nach sich zieht, und das Verbotene (al-ḥarām) dasjenige, dessen Begehung Bestrafung nach sich zieht.“ – ʿAbd al-Qāhir al-Baghdādī: Uṣūl al-Dīn Ignaz Goldziher schrieb dazu: „Nach der Auffassung der muhammedanischen Theologen wohnt nicht Allem, was in den überlieferten Quellen des muhammedanischen Gesetzes in Form von Geboten und Verboten angeordnet, beziehungsweise untersagt ist, der gleiche Grad imperativer oder prohibitiver Kraft inne … Von diesem Gesichtspunkte aus unterscheidet die Gesetzeswissenschaft des Islam im Grossen und Ganzen fünf Kategorien“ (de)
- Ahkam (aḥkām, en árabe, أحكام "resoluciones", plural de 'ḥukm' (حُكْم)) es un término islámico con varios significados. En el Corán, la palabra "hukm" se usa de diversas maneras para referirse a arbitraje, juicio, autoridad o la volición de Dios. En plural, ahkam se refiere comúnmente a reglas coránicas específicas, o a las decisiones legales derivadas usando la metodología de fiqh. Las decisiones de la sharia se dividen en una de las cinco categorías conocidas como "las cinco decisiones" (al-aḥkām al-khamsa). A principios del período islámico, los le dieron connotaciones políticas al declarar que solo aceptan el hukm de Dios (حُكْمُ اللّهِ). La palabra adquirió nuevos significados en el curso de la historia islámica, siendo utilizada para referirse al poder ejecutivo mundano o para una decisión judicial. (es)
- Les ahkam sont les statuts juridiques d'une action dans le droit musulman. Les juristes en désignent généralement 5 : 1.
* wajib / fard : obligatoire ; 2.
* / mustahabb / sunnah / fadila : recommandé ; 3.
* / halal : ni interdit, ni obligatoire, donc autorisé ; la plupart des actions entrent dans ce statut ; 4.
* makrouh : déconseillé ; s'abstenir de faire cette action est préférable, mais commettre cette action n’entraîne pas de péché ; 5.
* harâm : interdit.
* Portail du droit
* Portail de l’islam (fr)
- Ahkam (bahasa Arab: أحكام bentuk jama' dari hukm/hukum bahasa Arab: حُكْم) adalah merujuk pada peraturan Islam, berasal dan dipahami dari sumber-sumber hukum agama (bahasa Arab: مَنَابِعُ الفِقْهِ). Sebuah undang-undang, nilai, peraturan atau keputusan dari syariat (hukum Islam). Untuk sampai pada suatu doktrin hukum baru, atau hukm, seseorang harus menggunakan metodologi yang sistematis yang digunakan untuk mengambil makna dari sumber-sumber. Secara tradisional, metodologi ini telah dikategorikan berdasarkan peraturan ijtihad (penalaran independen, usaha ilmiah otentik). (in)
- L'ḥukm (in arabo: حُكْم, plur. in arabo: أحكام, ʾaḥkām) è il tipo di azione che il fedele musulmano compie in ossequio ai propri comandamenti religiosi, secondo la giurisprudenza coranica o fiqh. Gli ʾaḥkām, suddivisi in cinque gruppi (in arabo: الاحكام الخمسة), indicano le tipologie di azioni da fare o da cui astenersi, obbligatorie o consigliate secondo le norme islamiche. Gli ahkam, pertanto, possono essere: 1.
* Fard o wajib o rukn, ossia obbligatori; 2.
* / sunnah o fadilah o mandub, ossia raccomandati; 3.
* , ossia neutrali, né obbligatori né raccomandati; 4.
* , ossia sconsigliati; 5.
* Haraam, ossia proibiti. (it)
- Хукм (араб. حُكْم — мудрость, решение) — исламский термин, в основе которого лежит представление о мудрости и авторитетном указании. В исламском праве (фикх) хукмом называются оценки человеческих поступков с позиции их допустимости. Терминология хукма не укладывается в кораническую дихотомию «харам-халяль» и является дальнейшим развитием исламской мысли. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الأحكام التكليفية أو أحكام التكليف في أصول الفقه الإسلامي هي: الأحكام المستفادة من خطاب التكليف الشرعي المتعلق بفعل المكلف، بما يقتضي الفعل، أو الترك، أو التخيير بين الفعل والترك. ومعنى تكليف أي: إلزام بما فيه كلفة. والأحكام التكليفية الخمسة هي:
* فرض
* المندوب
* الحرام
* مكروه
* مباح (ar)
- Les ahkam sont les statuts juridiques d'une action dans le droit musulman. Les juristes en désignent généralement 5 : 1.
* wajib / fard : obligatoire ; 2.
* / mustahabb / sunnah / fadila : recommandé ; 3.
* / halal : ni interdit, ni obligatoire, donc autorisé ; la plupart des actions entrent dans ce statut ; 4.
* makrouh : déconseillé ; s'abstenir de faire cette action est préférable, mais commettre cette action n’entraîne pas de péché ; 5.
* harâm : interdit.
* Portail du droit
* Portail de l’islam (fr)
- Ahkam (bahasa Arab: أحكام bentuk jama' dari hukm/hukum bahasa Arab: حُكْم) adalah merujuk pada peraturan Islam, berasal dan dipahami dari sumber-sumber hukum agama (bahasa Arab: مَنَابِعُ الفِقْهِ). Sebuah undang-undang, nilai, peraturan atau keputusan dari syariat (hukum Islam). Untuk sampai pada suatu doktrin hukum baru, atau hukm, seseorang harus menggunakan metodologi yang sistematis yang digunakan untuk mengambil makna dari sumber-sumber. Secara tradisional, metodologi ini telah dikategorikan berdasarkan peraturan ijtihad (penalaran independen, usaha ilmiah otentik). (in)
- Хукм (араб. حُكْم — мудрость, решение) — исламский термин, в основе которого лежит представление о мудрости и авторитетном указании. В исламском праве (фикх) хукмом называются оценки человеческих поступков с позиции их допустимости. Терминология хукма не укладывается в кораническую дихотомию «харам-халяль» и является дальнейшим развитием исламской мысли. (ru)
- Ahkam (aḥkām, Arabic: أحكام "rulings", plural of ḥukm (حُكْم)) is an Islamic term with several meanings. In the Quran, the word hukm is variously used to mean arbitration, judgement, authority, or God's will. In the early Islamic period, the Kharijites gave it political connotations by declaring that they accept only the hukm of God (حُكْمُ اللّهِ). The word acquired new meanings in the course of Islamic history, being used to refer to worldly executive power or to a court decision. (en)
- Το αχκάμ (αραβικά: أحكام, «διατάξεις») είναι ισλαμικός όρος με πολλές έννοιες. Στο Κοράνιο, η λέξη χουκμ (αραβικά: حُكْم, «διάταξη») χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως και σημαίνει διαιτησία, κρίση, εξουσία ή θέλημα του Θεού. Κατά την πρώιμη ισλαμική περίοδο, οι Χαριζίτες έδωσαν πολιτικούς συνειρμούς δηλώνοντας ότι δέχονται μόνο το χουμμά του Θεού (حكم الله). [1] Η λέξη απέκτησε νέες έννοιες κατά τη διάρκεια της ισλαμικής ιστορίας, χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε κοσμική εκτελεστική εξουσία ή σε δικαστική απόφαση. Στον πληθυντικό, αχκάμ, αναφέρεται συνήθως σε συγκεκριμένους κανόνες του Κορανίου, ή στις νομικές αποφάσεις που προκύπτουν χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία του φικχ. Οι αποφάσεις της Σαρία εντάσσονται σε μία από τις πέντε κατηγορίες που είναι γνωστές ως «οι πέντε αποφάσεις» (αλ-αχ (el)
- Al-Ahkām al-chamsa (arabisch الأحكام الخمسة, DMG al-aḥkām al-ḫamsa ‚die fünf Beurteilungen‘) sind ein Konzept der islamischen Rechtswissenschaft (fiqh), das zur normativen Einstufung beziehungsweise Bewertung menschlicher Handlungen verwendet wird. Die fünf Kategorien zeigen den jeweiligen Grad der Verpflichtung (Taklīf) an. Die fünf Kategorien, in die die menschlichen Handlungen eingeteilt werden, sind:
* obligatorisch (farḍ oder wāǧib),
* empfohlen (mandūb), oder auch „erwünscht“ (mustaḥabb) bzw. sunna,
* erlaubt (ḥalāl oder mubāḥ),
* verpönt (makrūh),
* verboten (ḥarām oder maḥẓūr). (de)
- Ahkam (aḥkām, en árabe, أحكام "resoluciones", plural de 'ḥukm' (حُكْم)) es un término islámico con varios significados. En el Corán, la palabra "hukm" se usa de diversas maneras para referirse a arbitraje, juicio, autoridad o la volición de Dios. En plural, ahkam se refiere comúnmente a reglas coránicas específicas, o a las decisiones legales derivadas usando la metodología de fiqh. Las decisiones de la sharia se dividen en una de las cinco categorías conocidas como "las cinco decisiones" (al-aḥkām al-khamsa). (es)
- L'ḥukm (in arabo: حُكْم, plur. in arabo: أحكام, ʾaḥkām) è il tipo di azione che il fedele musulmano compie in ossequio ai propri comandamenti religiosi, secondo la giurisprudenza coranica o fiqh. Gli ʾaḥkām, suddivisi in cinque gruppi (in arabo: الاحكام الخمسة), indicano le tipologie di azioni da fare o da cui astenersi, obbligatorie o consigliate secondo le norme islamiche. Gli ahkam, pertanto, possono essere: (it)
|
