| dbo:abstract
|
- أديلفوبويا أو أديلفوبييسيس (باليونانيّة: ἀδελφοποίησις) والتي تعني حرفيًا صنع شقيق هو تقليد كان يُمارس تاريخيًا في بعض التقاليد المسيحية لشخصين من نفس الجنس لا علاقة بينهم بالولادة تعهدوا بالولاء لبعضها البعض كصديقين وكأخوة. وهو طقس يُعرف باسم الأخوة الروحية، حيث تعتبر الصداقة والوفاء من القيم والمِثل التي كانت تدعو لها الكنيسة. كانت تمارس طقوس الأخوة في الدم أو الأخوة الروحيين في الثقافات الأخرى، بما في ذلك الهنود الحمر، والصين القديمة، وكذلك الشعوب الجرمانية والإسكندنافية. مثل هذه الاحتفالات يمكن العثور عليها في تاريخ الكنيسة الكاثوليكية حتى القرن الرابع عشر وفي الكنيسة الأرثوذكسية الشرقية حتى القرن الثامن عشر. ولقد وُثقت في المخطوطات البيزنطية من القرن التاسع إلى القرن الخامس عشر، صلاة خاصة بالمشاركين في ""الأخوة الروحية" وتحتوي هذه المخطوطات إلى إشارة إلى القديسين سركيس وباخوس حيث تشير الكتابات التاريخية إلى الصداقة قويّة بينهما. في أواخر القرن العشرين، إقترح وربط بعض المؤرخين أمثال بوزويل هذا التقليد بالمثلية الجنسية، غير أن هذا الاقتراح قوبل بالرفض من قبل العديد من المؤرخين غير المسيحيين حتى أمثال ديفيد بريتون وروبن يونغ دارلينج وبرنت شو دال. (ar)
- Adelphopoiesis, or adelphopoiia (from the Greek ἀδελφοποίησις/ἀδελφοποιία, derived from ἀδελφός, adelphos, lit. 'brother', and ποιέω, poieō, lit. 'I make', literally 'brother-making') is a ceremony practiced historically in Orthodox-Christian tradition to unite together two people of the same sex (normally men) in a church-recognized relationship analogous to siblinghood. Such ceremonies can be found in the history of the Catholic Church until the 14th century and in the Eastern Orthodox Church until the early 20th century. Documented in Byzantine manuscripts from the ninth to the fifteenth centuries, prayers established participants as 'spiritual brothers' (pneumatikoi adelphoi) and contained references to sainted pairs, including most notably Saints Sergius and Bacchus as well as Saints Cosmas and Damian, who were famous for their friendship." In the late twentieth century, the Christian tradition gained notoriety as the focus of controversy involving advocates and opponents of secular and religious legalization of same-sex relationships. (en)
- Adelfopoiezo (el la greka ἀδελφοποίησις Adelphopoiesis, adelfos "frato" kaj poie "Mi faras"), laŭlitere "frat-iĝo" estis ceremonio farita en diversaj kristanaj eklezioj por unuigi du samseksajn homojn, kvankam ekzistas debato ĉu tio estis platona amikeco aŭ romantika amrilato. Similaj sangofrateco-ritoj estis praktikitaj en aliaj kulturoj, inkluzive de antikva Ĉinio same kiel la ĝermanaj kaj skandinavaj popoloj. Ĝi estas argumentita de la historiisto John Boswell en lia libro "Sam-seksaj unuiĝoj en antaŭ-moderna Eŭropo", ankaŭ publikigita kiel La geedziĝo de simileco, kiu asertas ke la praktiko estis unuigi du personojn en geedzeca unio. Tio estas malsama al la informoj disponigitaj de la Greka Ortodoksa Eklezio kiu tradukas la praktikon kiel "fratiĝo" kaj donas neniun mencion aŭ sugeston pri ajna sekseco. La ceremonio estis plejparte de la Orientaj katolikaj eklezioj, kaj poste de la Orienta Ortodoksismo, kiu formiĝis en 1054 post apartigado de romia katolikismo. Boswell donas tekston kaj tradukon por kelkaj versioj de la "fratiĝo"-ceremonio en la greka, kaj tradukon nur por kelkaj slavaj versioj. La celo de la adelfopoiezaj ceremonioj estas kontraŭdiraj ĉar Boswell asertis ke ili festis romantikajn, efektive seksajn, unuiĝojn inter du viroj. Ĝi estas valora je notado ke Boswell mem neas ke adelfopoiezo devus esti konvene tradukita kiel "samseksema geedziĝo". La Ortodoksismo rigardas la ceremonion kiel nur spirita kaj indikanta fratecon. En la sama tempo, asertoj de Boswell diras ke la tradukoj "frat-faro" aŭ "iĝante fratoj" estas "anakronisme laŭvorta" traduko kaj proponas "sam-seksan union" kiel la favoratan interpreton. La prefero de Boswell, aliflanke, estas problema. (eo)
- Schwurbruderschaft (lateinisch fraternitas iurata) bezeichnete im europäischen Mittelalter und der frühen Neuzeit ein künstliches Verwandtschaftsverhältnis zwischen zwei Freunden, die oft durch rituelle Handlungen auch im kirchlichen Rahmen besiegelt wurde. Zu diesen Ritualen konnte das Vermischen oder Austauschen des Blutes durch Trinken gehören (Blutsbrüderschaft). Für eine kulturübergreifende Einordnung siehe Bruder (Freundschaft). Seit der Veröffentlichung des Buches Same-Sex Unions in Premodern Europe durch den Historiker John Boswell wird in der Geschichtswissenschaft, in der Lesben- und Schwulenbewegung, aber auch in den verschiedenen Kirchen darüber diskutiert, inwieweit diese Institution als Beweis gelten kann, dass das Christentum gleichgeschlechtliche Verbindungen in der Vergangenheit nicht nur anerkannt, sondern auch gesegnet habe. (de)
- Adelfopoiesia (grezieraz ἀδελφοποίησις, latinez fraternitas iurata edo ordo ad fratres faciendum) historikoki tradizio kristauan praktikatzen zen zeremonia izan zen sexu bereko bi pertsona (maizago gizonezkoak) elizak bedeinkatutako lagunarteko batasunean elkartzea. Halako zeremoniak Eliza Katolikoaren historian XIV. mendera arte aurki daitezke eta Eliza Ortodoxoan XX. mendearen hasiera arte. XX. mendearen amaieran, adelfopoiesiaren tradizioak ospea lortu zuen sexu bereko harremanen legeztapen laikoaren eta erlijiosoaren defendatzaile eta aurkarien arteko eztabaiden ardatz gisa. (eu)
- La adelfopoiesis ―conocida en latín como fraternitas iurata y ordo ad fratres faciendum― era una ceremonia practicada por varias iglesias cristianas durante la Edad Media e inicios de la Época Moderna en Europa para «hermanar» o «unir espiritualmente» a dos personas del mismo sexo (habitualmente varones). (es)
- L’adelphopoiia ou adelphopoiesis (du grec ἀδελφοποίησις, dérivé de ἀδελφός (adelphos) « frère » et de ποιέω (poieō) « faire ou créer », dont la transcription littérale est « faire frère ») est l'adoption comme frère ou sœur d'une personne étrangère à sa famille ou une cérémonie de tradition chrétienne d'union entre deux personnes de même sexe. Avant tout, l’adelphopoiia est considérée comme une relation spirituelle entre deux personnes, créée par des prières, un rituel et un banquet. Elle était pratiquée dans l'Empire romain d'Orient et aurait aussi été pratiquée en Occident sous d'autres formes ou appellations. Elle pouvait aussi servir à confirmer une amitié ou l'obligation d'aide et de soutien mutuel entre deux personnes unies par un tel serment. Enfin, elle pouvait servir à constituer une clientèle. De telles unions ont été approuvées pendant un certain temps, puis réprouvées par l'Église chrétienne orthodoxe. Le point important est qu'elles permettaient le rapprochement de deux êtres par une volonté commune de procéder à une cérémonie sanctifiée, devant témoin. (fr)
- L'adelphopoiesis (dal greco ἀδελφοποίησις, parola composta da ἀδελφός (adelphós), "fratello" o più propriamente "di un solo utero", e ποιέω (poieo), "fare"), era una cerimonia di affratellamento praticata da varie Chiese cristiane per creare una parentela spirituale fra due persone dello stesso sesso, solitamente di due uomini.Il rito fu praticato principalmente dalla Chiesa cristiana ortodossa. Lo storico John Boswell nel suo libro Same-sex unions in pre-modern Europe, pubblicato anche con il titolo The marriage of likeness, fornisce testi e traduzioni di alcune versioni di adelphopoiesis in greco e soltanto traduzioni per un certo numero di versioni slave. Boswell fa notare l'assenza di un rito equivalente nella Chiesa cattolica, tuttavia lo storico Alan Bray nel suo libro The friend, fornisce un testo latino con relativa traduzione di una cerimonia croata simile, intitolata Ordo ad fratres faciendum. Un istituto consimile esisteva (e sopravvive ancor oggi) nel mondo arabo, preislamico e islamico, che prevedeva (e prevede) il rito della Mu'akhat, praticato dallo stesso Maometto col cugino agnatizio ʿAlī ibn Abī Ṭālib nei primissimi tempi della sua residenza a Yathrib, dopo l'Egira. (it)
- Adelphopoiesis (gr. ἀδελφοποίησις od ἀδελφός „brat” i ποίησις „tworzenie”, scs. bratotvorenije, łac. ordo ad fratres faciendum) lub pobratymstwo – braterstwo duchowe lub duchowa adopcja, usankcjonowany prawnie i obrzędowo związek między osobami tej samej płci w Kościele prawosławnym i Kościele katolickim. Świadectwa ceremonii pobratymstwa dowodzą jej istnienia w historii Kościoła katolickiego do XIV wieku, a w historii Kościoła prawosławnego do wczesnego XX wieku. Śluby pobratymstwa znajdują się w polskich książkach modlitewnych do XVIII wieku w okolicy Chełma i Przemyśla. XIX-wieczna powieść historyczna Zygmunta Kaczkowskiego Bracia ślubni zawiera opis takiego rytuału zawartego w kościele przez bohaterów (dwóch młodych szlachciców) około 1760 roku i bardzo przypominającego ślub kościelny – elementami takimi jak np. wymianą obrączek przed księdzem. W analogii do słowa pobratymstwo XIX-wieczna pisarka Narcyza Żmichowska ukuła neologizm posiestrzenie. Sytuacja historyczna adelphopoiesis nie jest całkowicie wyjaśniona. Była ona przedmiotem badań takich naukowców jak John Boswell i . Boswell przebadał 62 greckie i słowiańskie dokumenty opisujące ceremonię zawiązywania braterstwa, które miały miejsce w zakonnych instytucjach Kościoła katolickiego i prawosławnego w okresie V-XV wieku, głównie w Grecji i w krajach bałkańskich. Na tej podstawie wysunął hipotezę, że adelphopoiesis było pewnego rodzaju homoseksualnym małżeństwem. O ile fakty prezentowane przez Boswella nie budzą zastrzeżeń, to ich interpretacja co do charakteru tych związków nie w pełni przekonuje wielu historyków i teologów. (pl)
- Adelfopoiesis, ou adelfopoiia do grego ἀδελφοποίησις, derivado de ἀδελφός (adelphos) "irmão" e ποιέω (poieō) "eu faço", literalmente "criação de irmãos" é uma cerimônia praticada historicamente na tradição cristã para unir duas pessoas do mesmo sexo (normalmente homens) em um relacionamento reconhecido pela igreja, análogo ao irmão. Tais cerimônias podem ser encontradas na história da Igreja Católica até o século XIV e na Igreja Ortodoxa Oriental até o início do século XX. Documentados em manuscritos bizantinos do nono ao décimo quinto século, as orações estabeleciam os participantes como "'irmãos espirituais' (pneumatikous adelphous) e continham referências a pares santificados, incluindo principalmente SS Sérgio e Baco, bem como SS Cosme e Damião, que eram famosos por sua amizade". No final do século XX, a tradição cristã ganhou notoriedade como foco de controvérsias envolvendo defensores e opositores da legalização secular e religiosa das relações entre pessoas do mesmo sexo. (pt)
- Адельфопоэзис (др.-греч. ἀδελφοποίησις, от ἀδελφός — брат и ποιέω — делаю, творю; буквально «братотворение», также «братание») — обряд, исторически совершавшийся в некоторых христианских традициях для объединения двух людей одного пола (обычно мужчин) в благословлённый церковью дружественный союз. Схожие ритуалы побратимства практиковались и другими культурами, в том числе американскими индейцами, жителями древнего Китая, а также германскими и скандинавскими народами. По свидетельствам византийских рукописей IX—XV веков, молитвенные тексты провозглашали участников обряда «духовными братьями» и содержали упоминания пар, причисленных к лику святых, среди которых наиболее почитаемые святые Сергий и Вакх, прославленные своей дружбой. (ru)
- Адельфопое́з, або братотворі́ння (ἀδελφοποίησις, від грец. ἀδελφός — брат і ποιέω — роблю, творю) — обряд, що історично правився в деяких християнських традиціях для об'єднання двох людей однієї статі (зазвичай чоловіків) у благословенний церквою дружній союз. Схожі ритуали побратимства практикували й представники інших культур, зокрема американські індіанці, мешканці Стародавнього Китаю, а також скандинавські та інші германські народи. За свідченнями візантійських рукописів IX — XV ст. молитовні тексти проголошували учасників обряду «духовними братами» та містили згадки пар, зарахованих до лику святих, серед яких найбільш шанованими є святі , прославлені своєю дружбою.Зникла християнська традиція отримала популярність у кінці XX ст., опинившись у центрі полеміки серед прихильників і опонентів світської та релігійної легалізації гомосексуальних стосунків на Заході. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Adelfopoiesia (grezieraz ἀδελφοποίησις, latinez fraternitas iurata edo ordo ad fratres faciendum) historikoki tradizio kristauan praktikatzen zen zeremonia izan zen sexu bereko bi pertsona (maizago gizonezkoak) elizak bedeinkatutako lagunarteko batasunean elkartzea. Halako zeremoniak Eliza Katolikoaren historian XIV. mendera arte aurki daitezke eta Eliza Ortodoxoan XX. mendearen hasiera arte. XX. mendearen amaieran, adelfopoiesiaren tradizioak ospea lortu zuen sexu bereko harremanen legeztapen laikoaren eta erlijiosoaren defendatzaile eta aurkarien arteko eztabaiden ardatz gisa. (eu)
- La adelfopoiesis ―conocida en latín como fraternitas iurata y ordo ad fratres faciendum― era una ceremonia practicada por varias iglesias cristianas durante la Edad Media e inicios de la Época Moderna en Europa para «hermanar» o «unir espiritualmente» a dos personas del mismo sexo (habitualmente varones). (es)
- أديلفوبويا أو أديلفوبييسيس (باليونانيّة: ἀδελφοποίησις) والتي تعني حرفيًا صنع شقيق هو تقليد كان يُمارس تاريخيًا في بعض التقاليد المسيحية لشخصين من نفس الجنس لا علاقة بينهم بالولادة تعهدوا بالولاء لبعضها البعض كصديقين وكأخوة. وهو طقس يُعرف باسم الأخوة الروحية، حيث تعتبر الصداقة والوفاء من القيم والمِثل التي كانت تدعو لها الكنيسة. كانت تمارس طقوس الأخوة في الدم أو الأخوة الروحيين في الثقافات الأخرى، بما في ذلك الهنود الحمر، والصين القديمة، وكذلك الشعوب الجرمانية والإسكندنافية. (ar)
- Adelphopoiesis, or adelphopoiia (from the Greek ἀδελφοποίησις/ἀδελφοποιία, derived from ἀδελφός, adelphos, lit. 'brother', and ποιέω, poieō, lit. 'I make', literally 'brother-making') is a ceremony practiced historically in Orthodox-Christian tradition to unite together two people of the same sex (normally men) in a church-recognized relationship analogous to siblinghood. In the late twentieth century, the Christian tradition gained notoriety as the focus of controversy involving advocates and opponents of secular and religious legalization of same-sex relationships. (en)
- Schwurbruderschaft (lateinisch fraternitas iurata) bezeichnete im europäischen Mittelalter und der frühen Neuzeit ein künstliches Verwandtschaftsverhältnis zwischen zwei Freunden, die oft durch rituelle Handlungen auch im kirchlichen Rahmen besiegelt wurde. Zu diesen Ritualen konnte das Vermischen oder Austauschen des Blutes durch Trinken gehören (Blutsbrüderschaft). Für eine kulturübergreifende Einordnung siehe Bruder (Freundschaft). (de)
- Adelfopoiezo (el la greka ἀδελφοποίησις Adelphopoiesis, adelfos "frato" kaj poie "Mi faras"), laŭlitere "frat-iĝo" estis ceremonio farita en diversaj kristanaj eklezioj por unuigi du samseksajn homojn, kvankam ekzistas debato ĉu tio estis platona amikeco aŭ romantika amrilato. Similaj sangofrateco-ritoj estis praktikitaj en aliaj kulturoj, inkluzive de antikva Ĉinio same kiel la ĝermanaj kaj skandinavaj popoloj. Ĝi estas argumentita de la historiisto John Boswell en lia libro "Sam-seksaj unuiĝoj en antaŭ-moderna Eŭropo", ankaŭ publikigita kiel La geedziĝo de simileco, kiu asertas ke la praktiko estis unuigi du personojn en geedzeca unio. Tio estas malsama al la informoj disponigitaj de la Greka Ortodoksa Eklezio kiu tradukas la praktikon kiel "fratiĝo" kaj donas neniun mencion aŭ sugeston (eo)
- L’adelphopoiia ou adelphopoiesis (du grec ἀδελφοποίησις, dérivé de ἀδελφός (adelphos) « frère » et de ποιέω (poieō) « faire ou créer », dont la transcription littérale est « faire frère ») est l'adoption comme frère ou sœur d'une personne étrangère à sa famille ou une cérémonie de tradition chrétienne d'union entre deux personnes de même sexe. (fr)
- L'adelphopoiesis (dal greco ἀδελφοποίησις, parola composta da ἀδελφός (adelphós), "fratello" o più propriamente "di un solo utero", e ποιέω (poieo), "fare"), era una cerimonia di affratellamento praticata da varie Chiese cristiane per creare una parentela spirituale fra due persone dello stesso sesso, solitamente di due uomini.Il rito fu praticato principalmente dalla Chiesa cristiana ortodossa. (it)
- Adelphopoiesis (gr. ἀδελφοποίησις od ἀδελφός „brat” i ποίησις „tworzenie”, scs. bratotvorenije, łac. ordo ad fratres faciendum) lub pobratymstwo – braterstwo duchowe lub duchowa adopcja, usankcjonowany prawnie i obrzędowo związek między osobami tej samej płci w Kościele prawosławnym i Kościele katolickim. (pl)
- Adelfopoiesis, ou adelfopoiia do grego ἀδελφοποίησις, derivado de ἀδελφός (adelphos) "irmão" e ποιέω (poieō) "eu faço", literalmente "criação de irmãos" é uma cerimônia praticada historicamente na tradição cristã para unir duas pessoas do mesmo sexo (normalmente homens) em um relacionamento reconhecido pela igreja, análogo ao irmão. No final do século XX, a tradição cristã ganhou notoriedade como foco de controvérsias envolvendo defensores e opositores da legalização secular e religiosa das relações entre pessoas do mesmo sexo. (pt)
- Адельфопоэзис (др.-греч. ἀδελφοποίησις, от ἀδελφός — брат и ποιέω — делаю, творю; буквально «братотворение», также «братание») — обряд, исторически совершавшийся в некоторых христианских традициях для объединения двух людей одного пола (обычно мужчин) в благословлённый церковью дружественный союз. (ru)
- Адельфопое́з, або братотворі́ння (ἀδελφοποίησις, від грец. ἀδελφός — брат і ποιέω — роблю, творю) — обряд, що історично правився в деяких християнських традиціях для об'єднання двох людей однієї статі (зазвичай чоловіків) у благословенний церквою дружній союз. Схожі ритуали побратимства практикували й представники інших культур, зокрема американські індіанці, мешканці Стародавнього Китаю, а також скандинавські та інші германські народи. За свідченнями візантійських рукописів IX — XV ст. молитовні тексти проголошували учасників обряду «духовними братами» та містили згадки пар, зарахованих до лику святих, серед яких найбільш шанованими є святі , прославлені своєю дружбою.Зникла християнська традиція отримала популярність у кінці XX ст., опинившись у центрі полеміки серед прихильників і опоне (uk)
|
