| dbo:abstract
|
- L'Acadèmia Filharmònica de Bolonya és una institució musical fundada a Bolonya el 1666 per . Fou considerada el centre de l'erudició musical de l'època. La seu és al palau de la família Carrati (en l'actualitat via Guerrazzi, 13). L'acadèmia va recollir l'experiència prèvia de les acadèmies de Bolonya (com l'Accademia degli Accesi, després dei Ravvivati i finalment dei Riaccesi, i sobretot de l'Accademia dei Floridi, després dei Filomusi i dei Filaschisi), amb l'objectiu de salvaguardar el prestigi de la música i el professionalisme dels seus membres. Es va escollir Sant Antoni de Pàdua com a sant patró i la imatge d'un orgue que porta el melos unitate va ser elegit com a lema del seu escut d'armes. La idea principal de la institució era reunir músics professionals "per formar una unitat de llarga durada dedicat a fer música bella". La història de l'Acadèmia en la segona meitat del segle xviii està marcada per l'admissió del gran cantant Carlo Farinelli (1730) i del famós compositor i mestre pare Giovanni Battista Martini (1758), juntament amb els compositors estrangers com el belga André Grétry i el bohemi Josef Mysliveček, el rus-ucraïnès , i també el jove Wolfgang Amadeus Mozart van obtenir els certificats acadèmics. En els segles XIX i XX, la institució va estar relacionada amb noms com Gioacchino Rossini, Giuseppe Verdi, Arrigo Boito, Richard Wagner, Jules Massenet, Camille Saint-Saëns, Giacomo Puccini, i també amb John Field, Franz Liszt, Johannes Brahms, Anton Rubinstein, Ferruccio Busoni i Ottorino Respighi. A principis de segle xxi l'Acadèmia va ser encapçalada per . (ca)
- The Accademia Filarmonica di Bologna ("philharmonic academy of Bologna"; sometimes known in English as the Bologna Academy of Music) is a music education institution in Bologna, Italy. The Accademia de' Filarmonici was founded as an association of musicians in Bologna in 1666 by Vincenzo Maria Carrati. Saint Anthony of Padua was chosen as the patron saint, and an organ with the motto Unitate melos as the emblem. Through the influence of Pietro Ottoboni, the statute of the academy was approved by Clement XI in 1716. In 1749 the Benedict XIV decreed that the Accademia could award the title of Maestro di cappella. Among the early members of the academy were Giovanni Paolo Colonna (one of the founders of 1666), Arcangelo Corelli (1670), Giacomo Antonio Perti (1688), Giuseppe Maria Jacchini (1688), Giuseppe Maria Orlandini, Antonio Maria Bernacchi (1722), Giovanni Carestini (1726) and the celebrated castrato singer Carlo Farinelli (1730). The composer and teacher Giovanni Battista Martini taught at the Accademia from 1758; his pupils included André Ernest Modeste Grétry, Josef Mysliveček, Maksym Berezovsky, Stanislao Mattei (who succeeded Martini as teacher of composition), Johann Christian Bach, the noted cellist Giovanni Battista Cirri and, in 1770, Wolfgang Amadeus Mozart. In the 19th and 20th centuries the institution was interlaced with such names as Gioacchino Rossini, Giuseppe Verdi, Arrigo Boito, Richard Wagner, Jules Massenet, Camille Saint-Saëns, Giacomo Puccini, and also with John Field, Franz Liszt, Johannes Brahms, Anton Rubinstein, Ferruccio Busoni and Ottorino Respighi. (en)
- Die Accademia Filarmonica wurde im Jahre 1666 vom Grafen († 1670) in Bologna gegründet. Die Entstehung ging aus den vorherigen Gründungen der „Accademia dei Floridi“ (1615), „Accademia dei Filomusi“ (1624/25) und „Accademia dei Filaschisi“ (1633) hervor. Graf Carrati vermachte der Accademia, die ihren Sitz im Palast seiner Familie nahm, eine wertvolle Orgel. Die Accademia Filarmonica stand in Bologna, wo es keinen Fürstenhof gab, im Rang einer Hofkapelle. Die Aufnahme als Mitglied erfolgte erst nach strenger Prüfung. Die Mitglieder trafen sich anfänglich zweimal wöchentlich zum gemeinsamen Musizieren (esercizi) und donnerstags zu den conference, wo die Werke aufgeführt wurden. Einmal im Monat fanden öffentliche Veranstaltungen statt. Die Accademia bestand ursprünglich aus drei Sektionen, jeweils für Komponisten, für Sänger und für Instrumentalmusiker. Das Ziel war, die besten Musiker Europas in ihr zu vereinen, nach dem Motto Carratis, „Unitate melos“. Im Jahr 1721 zählte die Akademie bereits 300 Mitglieder. Illustre Mitglieder waren neben Arcangelo Corelli, Giacomo Antonio Perti und Padre Martini (der 1758 die Leitung übernahm) beispielsweise Farinelli, Niccolò Jommelli, André Grétry, Johann Christian Bach, Karl Ditters von Dittersdorf und Wolfgang Amadeus Mozart. Die Musikbibliothek der Accademia, der Padre Martini 17.000 Bände und Handschriften vermachte, zählt weltweit zu den bedeutendsten Sammlungen ihrer Art, ein großer Teil der Bestände, die sich heute teilweise im „Civico Museo Bibliografica Musicale“ befinden, sind bislang ungesichtet. Im 19. und 20. Jahrhundert kamen weitere bekannte Mitglieder hinzu, wie Gioacchino Rossini, Otto Nicolai, Giuseppe Verdi, Arrigo Boito, Richard Wagner, Jules Massenet, Camille Saint-Saëns, Giacomo Puccini, John Field, Franz Liszt, Johannes Brahms, Anton Rubinstein, Ferruccio Busoni oder Ottorino Respighi. (de)
- La Academia Filarmónica de Bolonia (L’Accademia Filarmonica di Bologna) es una institución para la enseñanza de la música que se encuentra en la ciudad italiana de Bolonia. (es)
- L'Accademia Filarmonica di Bologna (Académie philharmonique de Bologne) est une institution pour l'enseignement de la musique située à Bologne. (fr)
- L'Accademia Filarmonica di Bologna è un'istituzione musicale fondata a Bologna nel 1666 da con l'intenzione di raccogliere musicisti «acciò havere filo et unione da non disunirsi e rendere buon suono».La sede è il palazzo di famiglia Carrati (al numero 13 dell'attuale via Guerrazzi). (it)
- アカデミア・フィラルモニカ・ディ・ボローニャ（イタリア語: Accademia Filarmonica di Bologna）は、イタリアのボローニャにある音楽機関。 1666年にヴィンツェンツォ・マリア・カッラーティにより音楽家の団体として創設され、1721年の段階で会員は300人を超えていた。著名な会員として、（創設メンバーの一人でもある）、ジャコモ・アントニオ・ペルティ、アルカンジェロ・コレッリ、ジョヴァンニ・マルティーニ、ファリネッリ、アンドレ＝エルネスト＝モデスト・グレトリ、マクシム・ベレゾフスキー、ヨゼフ・ミスリヴェチェクなどがおり、1770年にはヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが入会を認められた。 19世紀から20世紀にかけてはジョアキーノ・ロッシーニ、ジュゼッペ・ヴェルディ、アッリーゴ・ボーイト、ジャコモ・プッチーニ、リヒャルト・ワーグナー、ジュール・マスネ、カミーユ・サン＝サーンス、ジョン・フィールド、ヨハネス・ブラームス、フランツ・リスト、アントン・ルビンシテイン、フェルッチョ・ブゾーニ、オットリーノ・レスピーギらが会員であった。 1804年、アカデミーのもとに音楽学校が創設された。またマルティーニの没後、その蔵書をもとに図書館が設立されたが、1959年には音楽博物館も併設された。現在アカデミア・フィラルモニカはコンサート、講演会、展示会などの活動を行っている。 (ja)
- A Academia Filarmônica de Bolonha (em italiano, Accademia Filarmonica di Bologna) foi uma associação musical de Bolonha, na Itália. Foi fundada em 1666 pelo conde Vincenzo Maria Carrati, instalando-a no palácio da sua família. Foi a primeira de várias associações privadas que se formaram na cidade no século XVII, que reuniam os principais artistas e intelectuais da cidade e muitos de outras paragens, uma vez que Bolonha naquele período era a segunda maior cidade dos Estados Pontifícios, sediava a mais antiga universidade do mundo e tinha uma intensa vida cultural. Ao contrário de outras, que se dedicavam a interesses variados, a Academia Filarmônica voltou-se exclusivamente à música. A Academia em pouco tempo tornou-se uma das mais prestigiadas e seletivas associações musicais da Europa, dela emanando importante influência estética sobre a prática musical italiana. Tinha como padroeiro Santo Antônio de Pádua e o lema Unitate melos, e manteve estreito relacionamento com a Igreja desde o início. A fim de manter o decoro da sociedade seus estatutos previam uma série de obrigações devocionais, entre elas orações diárias e a celebração anual de uma missa solene em honra de Santo Antônio nos seu dia festivo, com música conduzida pelos próprios acadêmicos, após a qual eles se reuniam na sede da sociedade para uma grande festa, com todas as despesas pagas pelo fundador. Em seus primeiros tempos a Academia cultivou uma música de caráter conservador, seguindo a tradição polifônica renascentista. Seus sócios se dividiam em três categorias: compositores, cantores e instrumentistas. A admissão era considerada um grande privilégio e muitos dos mais ilustres músicos e teóricos dos séculos XVII a XIX foram sócios, incluindo o padre Martini, Corelli, Mozart, Farinelli, Rossini, Liszt, Verdi e Wagner. Depois da morte do conde a Academia enfrentou dificuldades econômicas. Para saná-las em 1713 foi instituída a função de Cardeal Protetor para dirigir e auxiliar a entidade, desempenhada pelo cardeal Pietro Ottoboni, um dos mais generosos mecenas de seu tempo, o que consolidou seu prestígio internacional. Ottoboni auxiliou a redefinir os estatutos e instituiu a função de Definidor Perpétuo, atribuída a dois músicos de notório saber, com a incumbência de selecionar novos sócios. Através da sua intervenção em 1716 o papa Clemente XI reconheceu oficialmente os estatutos. Novos estatutos foram aprovados pelos papas Bento XIV (1749), que lhe concedeu também o privilégio de controlar a música sacra em Bolonha e o poder nomear mestres de capela. Clemente XIV (1772) e Pio IX (1847) aprovaram posteriores reformulações estatutárias. Depois da unificação italiana em 1860 a função de Cardeal Protetor foi extinta, substituída por uma Presidência leiga, mas a ligação com a Igreja não se interrompeu, e os sucessivos cardeais arcebispos de Bolonha continuaram a ser inscritos no Livro de Ouro. Em 1881, sob a presidência de Federico Parisini, a Academia recebeu o reconhecimento do novo Estado Italiano, passando a denominar-se Real Academia Filarmônica, um título que por tradição se mantém até hoje. Sua estrutura foi adaptada à nova condição e ao contexto musical do século XIX, herdando o rico patrimônio que a Academia original reuniu ao longo dos séculos, que inclui uma grande biblioteca com livros e manuscritos, instrumentos e uma série de outros itens relacionados à história da música, da instituição e dos seus sócios e mecenas. Atualmente a Real Academia é um grande centro cultural e musical, mantendo uma série de concertos regulares, cursos, um departamento de pesquisa e musicologia e outras atividades. A admissão ainda é fonte de prestígio para os músicos, e no século XX foram incorporados, por exemplo, Claudio Abbado, Sergiu Celibidache, Carlo Maria Giulini, Riccardo Muti, Mstislav Rostropovich, Mirella Freni, Nicolai Ghiaurov, Joan Sutherland, Luciano Berio, Peter Maxwell Davies, e Karlheinz Stockhausen. (pt)
- Болонська філармонічна академія (італ. Accademia Filarmonica di Bologna) в XVII—XVIII ст. — вища музична освітня установа, одна з найавторитетніших в Європі. (uk)
- Болонская филармоническая академия (итал. Accademia Filarmonica di Bologna) в XVII—XVIII вв. — высшее музыкальное образовательное учреждение, одно из наиболее авторитетных в Европе. (ru)
- 博洛尼亚爱乐学院 （Accademia Filarmonica di Bologna）是意大利博洛尼亚的一所音乐教育机构。 爱乐学院由文森佐·玛丽亚·卡拉蒂创立于1666年，作为博洛尼亚的音乐家协会。 帕多瓦的聖安多尼被选为主保圣人, 校训Unitate melos（意为“统一旋律”）。在彼得罗·奥托博尼的影响下，克勉十一世于1716年批准该学院的章程。1749年，本笃十四世授予乐长（Maestro di cappella）称号。 学院的早期成员包括乔瓦尼·保罗·科隆纳（1666年的创始人之一）、阿尔坎杰罗·科雷利（1670年）、贾科莫·安东尼奥·佩尔蒂（1688年）、朱塞佩·玛丽亚·哈奇尼（1688年）、朱塞佩·玛丽亚·奥兰迪尼、安东尼奥·玛丽亚·伯纳奇（1722年）、乔瓦尼·卡斯蒂尼（1726年）和著名阉伶歌手法里内利（1730年）。 作曲家兼教师乔凡尼·巴蒂斯塔·马蒂尼从1758年起任教于此。他的学生包括安德烈·欧内斯特·莫德斯特·格雷特里、约瑟夫·米斯利维切克、马克西姆·别列佐夫斯基、斯坦尼斯劳·马泰（接替马蒂尼担任作曲老师）、约翰·克里斯蒂安·巴赫、著名的大提琴家乔瓦尼·巴蒂斯塔·西里以及沃尔夫冈·阿马德乌斯·莫扎特（1770年）。 在19世纪和20世纪，焦阿基诺·罗西尼、朱塞佩·威尔第、阿里格·博伊托、理查德·瓦格纳、儒勒·马斯内、卡米爾·聖桑、贾科莫·普契尼以及约翰·菲尔德、李斯特·费伦茨、约翰内斯·勃拉姆斯、安東·格里戈里耶維奇·魯賓斯坦、费卢西奥·布索尼和奥托里诺·雷斯庇基等名字都曾在该校。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La Academia Filarmónica de Bolonia (L’Accademia Filarmonica di Bologna) es una institución para la enseñanza de la música que se encuentra en la ciudad italiana de Bolonia. (es)
- L'Accademia Filarmonica di Bologna (Académie philharmonique de Bologne) est une institution pour l'enseignement de la musique située à Bologne. (fr)
- L'Accademia Filarmonica di Bologna è un'istituzione musicale fondata a Bologna nel 1666 da con l'intenzione di raccogliere musicisti «acciò havere filo et unione da non disunirsi e rendere buon suono».La sede è il palazzo di famiglia Carrati (al numero 13 dell'attuale via Guerrazzi). (it)
- Болонська філармонічна академія (італ. Accademia Filarmonica di Bologna) в XVII—XVIII ст. — вища музична освітня установа, одна з найавторитетніших в Європі. (uk)
- Болонская филармоническая академия (итал. Accademia Filarmonica di Bologna) в XVII—XVIII вв. — высшее музыкальное образовательное учреждение, одно из наиболее авторитетных в Европе. (ru)
- L'Acadèmia Filharmònica de Bolonya és una institució musical fundada a Bolonya el 1666 per . Fou considerada el centre de l'erudició musical de l'època. La seu és al palau de la família Carrati (en l'actualitat via Guerrazzi, 13). En els segles XIX i XX, la institució va estar relacionada amb noms com Gioacchino Rossini, Giuseppe Verdi, Arrigo Boito, Richard Wagner, Jules Massenet, Camille Saint-Saëns, Giacomo Puccini, i també amb John Field, Franz Liszt, Johannes Brahms, Anton Rubinstein, Ferruccio Busoni i Ottorino Respighi. A principis de segle xxi l'Acadèmia va ser encapçalada per . (ca)
- The Accademia Filarmonica di Bologna ("philharmonic academy of Bologna"; sometimes known in English as the Bologna Academy of Music) is a music education institution in Bologna, Italy. The Accademia de' Filarmonici was founded as an association of musicians in Bologna in 1666 by Vincenzo Maria Carrati. Saint Anthony of Padua was chosen as the patron saint, and an organ with the motto Unitate melos as the emblem. Through the influence of Pietro Ottoboni, the statute of the academy was approved by Clement XI in 1716. In 1749 the Benedict XIV decreed that the Accademia could award the title of Maestro di cappella. (en)
- Die Accademia Filarmonica wurde im Jahre 1666 vom Grafen († 1670) in Bologna gegründet. Die Entstehung ging aus den vorherigen Gründungen der „Accademia dei Floridi“ (1615), „Accademia dei Filomusi“ (1624/25) und „Accademia dei Filaschisi“ (1633) hervor. Graf Carrati vermachte der Accademia, die ihren Sitz im Palast seiner Familie nahm, eine wertvolle Orgel. Die Accademia Filarmonica stand in Bologna, wo es keinen Fürstenhof gab, im Rang einer Hofkapelle. Die Aufnahme als Mitglied erfolgte erst nach strenger Prüfung. Die Mitglieder trafen sich anfänglich zweimal wöchentlich zum gemeinsamen Musizieren (esercizi) und donnerstags zu den conference, wo die Werke aufgeführt wurden. Einmal im Monat fanden öffentliche Veranstaltungen statt. Die Accademia bestand ursprünglich aus drei Sektionen, (de)
- アカデミア・フィラルモニカ・ディ・ボローニャ（イタリア語: Accademia Filarmonica di Bologna）は、イタリアのボローニャにある音楽機関。 1666年にヴィンツェンツォ・マリア・カッラーティにより音楽家の団体として創設され、1721年の段階で会員は300人を超えていた。著名な会員として、（創設メンバーの一人でもある）、ジャコモ・アントニオ・ペルティ、アルカンジェロ・コレッリ、ジョヴァンニ・マルティーニ、ファリネッリ、アンドレ＝エルネスト＝モデスト・グレトリ、マクシム・ベレゾフスキー、ヨゼフ・ミスリヴェチェクなどがおり、1770年にはヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが入会を認められた。 19世紀から20世紀にかけてはジョアキーノ・ロッシーニ、ジュゼッペ・ヴェルディ、アッリーゴ・ボーイト、ジャコモ・プッチーニ、リヒャルト・ワーグナー、ジュール・マスネ、カミーユ・サン＝サーンス、ジョン・フィールド、ヨハネス・ブラームス、フランツ・リスト、アントン・ルビンシテイン、フェルッチョ・ブゾーニ、オットリーノ・レスピーギらが会員であった。 (ja)
- A Academia Filarmônica de Bolonha (em italiano, Accademia Filarmonica di Bologna) foi uma associação musical de Bolonha, na Itália. Foi fundada em 1666 pelo conde Vincenzo Maria Carrati, instalando-a no palácio da sua família. Foi a primeira de várias associações privadas que se formaram na cidade no século XVII, que reuniam os principais artistas e intelectuais da cidade e muitos de outras paragens, uma vez que Bolonha naquele período era a segunda maior cidade dos Estados Pontifícios, sediava a mais antiga universidade do mundo e tinha uma intensa vida cultural. Ao contrário de outras, que se dedicavam a interesses variados, a Academia Filarmônica voltou-se exclusivamente à música. (pt)
- 博洛尼亚爱乐学院 （Accademia Filarmonica di Bologna）是意大利博洛尼亚的一所音乐教育机构。 爱乐学院由文森佐·玛丽亚·卡拉蒂创立于1666年，作为博洛尼亚的音乐家协会。 帕多瓦的聖安多尼被选为主保圣人, 校训Unitate melos（意为“统一旋律”）。在彼得罗·奥托博尼的影响下，克勉十一世于1716年批准该学院的章程。1749年，本笃十四世授予乐长（Maestro di cappella）称号。 学院的早期成员包括乔瓦尼·保罗·科隆纳（1666年的创始人之一）、阿尔坎杰罗·科雷利（1670年）、贾科莫·安东尼奥·佩尔蒂（1688年）、朱塞佩·玛丽亚·哈奇尼（1688年）、朱塞佩·玛丽亚·奥兰迪尼、安东尼奥·玛丽亚·伯纳奇（1722年）、乔瓦尼·卡斯蒂尼（1726年）和著名阉伶歌手法里内利（1730年）。 作曲家兼教师乔凡尼·巴蒂斯塔·马蒂尼从1758年起任教于此。他的学生包括安德烈·欧内斯特·莫德斯特·格雷特里、约瑟夫·米斯利维切克、马克西姆·别列佐夫斯基、斯坦尼斯劳·马泰（接替马蒂尼担任作曲老师）、约翰·克里斯蒂安·巴赫、著名的大提琴家乔瓦尼·巴蒂斯塔·西里以及沃尔夫冈·阿马德乌斯·莫扎特（1770年）。 (zh)
|
