| dbo:abstract
|
- Der Begriff des Absentiv wurde im Jahre 2000 als grammatischer Ausdruck von dem niederländischen Linguisten Casper de Groot geprägt. Der Absentiv stellt eine Verbalform dar, die man in den Bereich Aspekt des Verbs einordnen könnte, und wird verwendet, um auszudrücken, dass eine Person an einem bestimmten Ort nicht anwesend ist bzw. für eine Interaktion nicht zur Verfügung steht, und die im Infinitiv kodierte Handlung den Grund für die Abwesenheit darstellt. Mit einer Aussage wie „Thomas ist einkaufen“ wird demnach ausgedrückt, dass Thomas gerade nicht am Ort des Sprechers ist, weil er einkauft (oder auf dem Weg zum/vom Einkaufen ist). Der Absentiv ist z. B. in den europäischen Sprachen Deutsch, Friesisch, Niederländisch, Ungarisch, Italienisch, Norwegisch, Schwedisch, Finnisch und Katalanisch mehr oder weniger ausgebildet zu finden. Für die deutsche Sprache wird sein Status als eigenständige grammatische Kategorie jedoch von einigen Fachleuten in Frage gestellt. (de)
- The absentive aspect was proposed in 2000 by the Dutch linguist . It is a verbal form of aspect, and denotes that someone was not in a particular place at the time that they were performing some activity. It is found in the German, Frisian, Dutch, Hungarian, Italian, Norwegian, Swedish, Finnish, and Catalan languages, among others. (en)
- De absentief is een grammaticaal aspect met de volgende kenmerken: - Het onderwerp van de zin is een persoon of in ieder geval gepersonificeerd. - De betreffende persoon bevindt zich op een andere plaats dan gewoonlijk om de in het gezegde uitgedrukte handeling te verrichten. In het Nederlands wordt de perfectief doorgaans uitgedrukt door de handeling in de vorm van een infinitief te combineren met het hulpwerkwoord zijn. Een voorbeeld:
* Jan is vissen. Eventueel kan het werkwoord gaan, ook als infinitief, worden ingevoegd:
* Jan is gaan vissen. In Noord-Nederland en een deel van Oost-Nederland is onder invloed van het Fries en Nedersaksische streektalen een absentief met te in gebruik:
* Jan is te vissen. Typisch voor de absentief is dat deze in voltooide-tijdsconstructies het werkwoord wezen in plaats van zijn eist:
* Jan is wezen vissen. (en niet: *Jan is zijn vissen.) In West-Vlaanderen en delen van Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant is onder dialectische invloed een absentief met de uitzonderlijke voltooid-deelwoordsvorm weest in gebruik:
* Jan is weest vissen. In dialecten die te bij de absentief gebruiken, wordt deze in de voltooide tijd behouden, waarbij het hulpwerkwoord wezen helemaal achteraan wordt gerealiseerd:
* Jan is te vissen geweest. Het gezegde drukt in absentiefconstructies altijd een handeling uit. Gezegden die een staat of een plotselinge verandering van staat uitdrukken, zijn niet in absentiefconstructies te gebruiken. Vergelijk:
* Jan is vissen. (prima, vissen is een handeling)
* *Jan is zitten. (onmogelijk, zitten drukt een staat uit)
* *Jan is arriveren. (onmogelijk, arriveren drukt een plotselinge verandering van staat uit) (nl)
|
| rdfs:comment
|
- The absentive aspect was proposed in 2000 by the Dutch linguist . It is a verbal form of aspect, and denotes that someone was not in a particular place at the time that they were performing some activity. It is found in the German, Frisian, Dutch, Hungarian, Italian, Norwegian, Swedish, Finnish, and Catalan languages, among others. (en)
- Der Begriff des Absentiv wurde im Jahre 2000 als grammatischer Ausdruck von dem niederländischen Linguisten Casper de Groot geprägt. Der Absentiv stellt eine Verbalform dar, die man in den Bereich Aspekt des Verbs einordnen könnte, und wird verwendet, um auszudrücken, dass eine Person an einem bestimmten Ort nicht anwesend ist bzw. für eine Interaktion nicht zur Verfügung steht, und die im Infinitiv kodierte Handlung den Grund für die Abwesenheit darstellt. Mit einer Aussage wie „Thomas ist einkaufen“ wird demnach ausgedrückt, dass Thomas gerade nicht am Ort des Sprechers ist, weil er einkauft (oder auf dem Weg zum/vom Einkaufen ist). (de)
- De absentief is een grammaticaal aspect met de volgende kenmerken: - Het onderwerp van de zin is een persoon of in ieder geval gepersonificeerd. - De betreffende persoon bevindt zich op een andere plaats dan gewoonlijk om de in het gezegde uitgedrukte handeling te verrichten. In het Nederlands wordt de perfectief doorgaans uitgedrukt door de handeling in de vorm van een infinitief te combineren met het hulpwerkwoord zijn. Een voorbeeld:
* Jan is vissen. Eventueel kan het werkwoord gaan, ook als infinitief, worden ingevoegd:
* Jan is gaan vissen.
* Jan is te vissen.
* Jan is weest vissen. (nl)
|
