About: Party (law)

An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A party is an individual or group of individuals that compose a single entity which can be identified as one for the purposes of the law. Parties include: * plaintiff (person filing suit), * defendant (person sued or charged with a crime), * petitioner (files a petition asking for a court ruling), * respondent (usually in opposition to a petition or an appeal), * cross-complainant (a defendant who sues someone else in the same lawsuit), or * cross-defendant (a person sued by a cross-complainant). A person who only appears in the case as a witness is not considered a party.

Property Value
dbo:abstract
  • الحزب هو شخص أو مجموعة من الأشخاص التي تشكل كيان والتي يمكن تحديدها لأغراض القانون. تشمل الأطراف: المدعي (دعوى رفع شخص)، المدعى عليه (شخص رفع دعوى ضده أو اتهم بارتكاب جريمة)، مقدم الالتماس (قدم عريضة تطلب حكمًا من المحكمة)، المدعى عليه (عادة ما يعارض عريضة أو طعن)، المدعي المشترك ( المدعى عليه الذي يقاضي شخصًا آخر في نفس الدعوى)، أو المدعى عليه المتقاطع (شخص يقاضيه أحد المشتكين). الشخص الذي يظهر فقط في القضية كشاهد لا يعتبر طرفًا. تستخدم المحاكم مصطلحات مختلفة لتحديد دور طرف معين في التقاضي المدني، وعادة ما تحدد الطرف الذي يرفع دعوى قضائية بصفته المدعي، أو في الجزء الأمريكي الأكبر، طرف الجزء الأول؛ والطرف الذي رفعت عليه الدعوى كمدعى عليه، أو في القضايا الأمريكية القديمة، حزب الجزء الثاني. في قضية جنائية في نيجيريا وبعض البلدان الأخرى، يتم استدعاء الأطراف المدعي العام والمدعى عليه. (ar)
  • Stranou se v právu označuje: * ten, kdo se účastní dvou- či vícestranného právního jednání (např. , tzv. kontrahent) * strana žalobce nebo žalovaného ve sporném řízení před soudem (tzv. procesní strana) Od pojmu strana je třeba odlišovat , kterým je vždy jedna procesně způsobilá osoba a může jich být tak na jedné procesní straně více (§ 91 odst. 2 občanského soudního řádu); vystupují také v nesporných řízeních. (cs)
  • En derecho, una parte, es cada una de las posiciones que puede haber enfrentadas en un litigio (juicio, arbitraje o conciliación) o que celebran un contrato o un tratado internacional. (es)
  • Als Parteien bezeichnet man die an einem Gerichtsverfahren durch das Prozessrecht vorgesehenen beteiligten Rechtssubjekte. (de)
  • A party is an individual or group of individuals that compose a single entity which can be identified as one for the purposes of the law. Parties include: * plaintiff (person filing suit), * defendant (person sued or charged with a crime), * petitioner (files a petition asking for a court ruling), * respondent (usually in opposition to a petition or an appeal), * cross-complainant (a defendant who sues someone else in the same lawsuit), or * cross-defendant (a person sued by a cross-complainant). A person who only appears in the case as a witness is not considered a party. Courts use various terms to identify the role of a particular party in civil litigation, usually identifying the party that brings a lawsuit as the plaintiff, or, in older American cases, the party of the first part; and the party against whom the case was brought as the defendant, or, in older American cases, the party of the second part. In a criminal case in Nigeria and some other countries the parties are called prosecutor and defendant. (en)
  • Una parte, nel diritto processuale, è ciascuno dei soggetti giuridici legati da un rapporto giuridico o che hanno concluso un contratto. I soggetti diversi dalle parti sono detti terzi. Nel diritto processuale le parti sono i soggetti del processo diversi dal giudice. (it)
  • 当事者(とうじしゃ)は、直接ある事柄、事件または法律関係に関係している者をいう。対義語は第三者。 (ja)
  • Strona postępowania (w procesie sądowym: strona procesowa) – w prawie podmiot, który ma interes prawny w wydaniu korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia będącego przedmiotem określonego postępowania administracyjnego albo sądowego (zwłaszcza cywilnego, karnego i administracyjnosądowego), a występuje sam w swoim imieniu bądź w którego imieniu i na jego rzecz działa inny podmiot (pełnomocnik procesowy, np. adwokat). (pl)
  • Part kallas den som har ett särskilt intresse i något rättsligt mål eller ärende. För att räknas som part ska två kriterier vara uppfyllda. För det första ska parten ha ett rättsligt erkänt intresse i målet eller ärendet, det vill säga vara sakägare. Dessutom måste parten vara känd för den myndighet eller den domstol som ska fatta beslut i ärendet. En person kan därför räknas som sakägare på grund av att den har rätt att överklaga ett beslut, men blir part först när han eller hon hör av sig till myndigheten eller domstolen. I ett brottmål är åklagaren och den misstänkte parter i målet och även målsägande som begär skadestånd i målet. I ärenden hos förvaltningsmyndigheter får man ställning som part i ärendet genom att till exempel lämna in en ansökan (sökande), överklaga ett beslut (klagande) eller genom att vara föremål för ett ingripande från en myndighet (förklarande eller annan part). I regel är den som lämnar in ett förslag eller den som lämnar in en anmälan om något missförhållande inte part bara av den orsaken. Ställningen som part ger vissa rättigheter och skyldigheter. En part har oftast större rätt att ta del av material i det egna ärendet än den som inte är part. Med partställningen följer också rätt att bli underrättad om de beslut som fattas och rätt att överklaga beslut.Vinnande part kan tillerkännas ersättning för sina rättegångskostnader och förlorande part kan förpliktas att utge motpartens rättegångskostnader. Terminologin för part i processrättslig tvist är: Den som söker stämning: * Kärande (Fysisk eller juridisk person som väckt talan i rättegång) * Målsägande (Den som varit offer för brott eller som lidit skada och som själv eller genom åklagare för skadeståndstalan i brottmål. * Åklagare (Den som för talan på samhällets vägnar i brottmål) Den mot vilken stämning söks: * Svarande (Den mot vilken yrkande framställs i rättegång) * Den misstänkte (Den som är föremål för en förundersökning om brott) * Den tilltalade (Den som åklagare eller målsägande väckt talan mot i ett brottmål) Den som överklagat ett beslut * Klagande Ibland används beteckningen enskild med vilket avses enskild person eller bolag i motsats till myndighet. (sv)
  • No direito processual, parte é cada pessoa que figura numa relação jurídica processual, isto é, numa ação judicial, atuando nela com parcialidade e estando sujeita aos efeitos da decisão judicial. Diz-se que a parte atua com parcialidade já que está no processo defendendo o interesse de alguém - seu ou de outrem. Denomina-se de "autor" a parte que inicia a ação judicial, e de "réu" a parte contra quem é intentada a ação. Autor e réu, dentro da relação processual, formam o polo ativo e passivo da demanda. Caso um processo apresente pluralidade de partes em um dos polos, ou em ambos, tem-se o fenômeno do litisconsórcio. Além desses sujeitos, terceiros podem vir a integrar a relação jurídica processual durante o desenrolar do processo. A partir do momento que tais terceiros são admitidos no processo, discute-se se passam ou não a ser considerados partes, não havendo uma posição de consenso entre os estudiosos do tema. O juiz não é parte do processo, já que não atua com parcialidade, devendo desempenhar suas funções na demanda de modo imparcial e equidistante. O juiz parcial pode ser recusado pelas partes, e sendo reconhecida sua parcialidade, o processo deve ser remetido ao seu substituto legal. Além do juiz, podem atuar no processo diversos outros sujeitos, como oficiais de justiça, escrivães, conciliadores, peritos, intérpretes, testemunhas, informantes, dentre outros. Como o juiz, tais sujeitos não são partes no processo. Todos esses indivíduos, incluíndo o juiz, são considerados participantes processuais (português europeu) ou sujeitos do processo (português brasileiro), já que, de alguma forma, participam dele. As partes também são sujeitos do processo, mas que atuam com parcialidade. Dessa forma, toda parte é considerada sujeito ou participante processual, já que atua na ação judicial, mas nem todo sujeito processual será considerado parte. Toda pessoa, física e jurídica, tem capacidade de ser parte, podendo figurar como autora ou ré em processo judicial. Nem todas as pessoas, contudo, podem atuar dentro do processo, praticando nele atos válidos. Em regra, os menores de idade não podem atuar no processo de forma autônoma, dependendo de um representante legal. Da mesma forma, os considerados incapazes devem atuar no processo com o auxílio de um representante legal. Esse representante legal não é parte no processo, apenas agindo em nome do representado para lhe conferir capacidade processual. Em regra, as partes atuam no processo por meio de um procurador judicial, normalmente um advogado. Esse procurador não é parte no processo; é alguém que está no processo em nome e no interesse daquele que lhe deu poderes, daquele a quem representa. O advogado confere a parte capacidade postulatória, de modo que, por ele, advogado, poderá postular em juízo. O advogado, para praticar atos em nome da parte, deve estar autorizado por meio de procuração judicial outorgada pela parte. Excepcionalmente, a lei pode permitir que alguém litigue em juízo sem o auxílio de advogado. A relação jurídica processual se estabelece na chamada relação trilateral ou tripartite, na qual são sujeitos o Estado, o autor e o réu, sendo imparcial o Estado e parciais - portanto, partes - o autor e o réu. Para que o processo se desenvolva regularmente, é necessário que os sujeitos processuais sejam partes legítimas, sendo considerado parte legítima aquela que é legitimada, pela lei, a participar do processo. O conceito de parte é um dos conceitos mais importantes do processo, formando junto com o pedido e a causa de pedir os chamados elementos da ação. Os elementos da ação servem para identificar uma ação judicial, e, assim, diferenciá-la de outras. A noção de partes também se liga a extensão dos efeitos da coisa julgada: em regra, só é atingido pela decisão judicial aquele que é parte no processo. Não existe processo judicial sem partes; o processo só pode ser iniciada por meio delas, mais especificamente, por meio da requerimento do autor, mediante uma petição inicial. (pt)
  • 当事人(英語:party, client)是指法律上可识别的单一实体或基本行政单位,可以是个人、团体或法人。 訴訟上的当事人指以下各種: * 原告(提起诉讼的人) * 被告(被起诉或被指控犯罪的人) * (提交请愿书要求法院裁决) * (通常是反对请愿书或上诉) * (在同一诉讼中起诉他人的被告)或(被交叉原告起诉的人)。 但是,仅作为证人出现在案件中的人不被视为当事人。 法院使用各种术语来确定某一方在民事诉讼中的作用,通常将提起诉讼的一方确定为原告,在较早的美国中,则被称为“甲方当事人”(party of the first part);将被起诉的一方称为被告,在较早的美国案件中,则被称为“乙方当事人”(party of the second part)。在尼日利亚和其他一些国家的刑事案件中,当事人被称为检察官和被告。 (zh)
dbo:wikiPageID
  • 601627 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 1705 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1105569928 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Stranou se v právu označuje: * ten, kdo se účastní dvou- či vícestranného právního jednání (např. , tzv. kontrahent) * strana žalobce nebo žalovaného ve sporném řízení před soudem (tzv. procesní strana) Od pojmu strana je třeba odlišovat , kterým je vždy jedna procesně způsobilá osoba a může jich být tak na jedné procesní straně více (§ 91 odst. 2 občanského soudního řádu); vystupují také v nesporných řízeních. (cs)
  • En derecho, una parte, es cada una de las posiciones que puede haber enfrentadas en un litigio (juicio, arbitraje o conciliación) o que celebran un contrato o un tratado internacional. (es)
  • Als Parteien bezeichnet man die an einem Gerichtsverfahren durch das Prozessrecht vorgesehenen beteiligten Rechtssubjekte. (de)
  • Una parte, nel diritto processuale, è ciascuno dei soggetti giuridici legati da un rapporto giuridico o che hanno concluso un contratto. I soggetti diversi dalle parti sono detti terzi. Nel diritto processuale le parti sono i soggetti del processo diversi dal giudice. (it)
  • 当事者(とうじしゃ)は、直接ある事柄、事件または法律関係に関係している者をいう。対義語は第三者。 (ja)
  • Strona postępowania (w procesie sądowym: strona procesowa) – w prawie podmiot, który ma interes prawny w wydaniu korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia będącego przedmiotem określonego postępowania administracyjnego albo sądowego (zwłaszcza cywilnego, karnego i administracyjnosądowego), a występuje sam w swoim imieniu bądź w którego imieniu i na jego rzecz działa inny podmiot (pełnomocnik procesowy, np. adwokat). (pl)
  • 当事人(英語:party, client)是指法律上可识别的单一实体或基本行政单位,可以是个人、团体或法人。 訴訟上的当事人指以下各種: * 原告(提起诉讼的人) * 被告(被起诉或被指控犯罪的人) * (提交请愿书要求法院裁决) * (通常是反对请愿书或上诉) * (在同一诉讼中起诉他人的被告)或(被交叉原告起诉的人)。 但是,仅作为证人出现在案件中的人不被视为当事人。 法院使用各种术语来确定某一方在民事诉讼中的作用,通常将提起诉讼的一方确定为原告,在较早的美国中,则被称为“甲方当事人”(party of the first part);将被起诉的一方称为被告,在较早的美国案件中,则被称为“乙方当事人”(party of the second part)。在尼日利亚和其他一些国家的刑事案件中,当事人被称为检察官和被告。 (zh)
  • الحزب هو شخص أو مجموعة من الأشخاص التي تشكل كيان والتي يمكن تحديدها لأغراض القانون. تشمل الأطراف: المدعي (دعوى رفع شخص)، المدعى عليه (شخص رفع دعوى ضده أو اتهم بارتكاب جريمة)، مقدم الالتماس (قدم عريضة تطلب حكمًا من المحكمة)، المدعى عليه (عادة ما يعارض عريضة أو طعن)، المدعي المشترك ( المدعى عليه الذي يقاضي شخصًا آخر في نفس الدعوى)، أو المدعى عليه المتقاطع (شخص يقاضيه أحد المشتكين). الشخص الذي يظهر فقط في القضية كشاهد لا يعتبر طرفًا. (ar)
  • A party is an individual or group of individuals that compose a single entity which can be identified as one for the purposes of the law. Parties include: * plaintiff (person filing suit), * defendant (person sued or charged with a crime), * petitioner (files a petition asking for a court ruling), * respondent (usually in opposition to a petition or an appeal), * cross-complainant (a defendant who sues someone else in the same lawsuit), or * cross-defendant (a person sued by a cross-complainant). A person who only appears in the case as a witness is not considered a party. (en)
  • No direito processual, parte é cada pessoa que figura numa relação jurídica processual, isto é, numa ação judicial, atuando nela com parcialidade e estando sujeita aos efeitos da decisão judicial. Diz-se que a parte atua com parcialidade já que está no processo defendendo o interesse de alguém - seu ou de outrem. Denomina-se de "autor" a parte que inicia a ação judicial, e de "réu" a parte contra quem é intentada a ação. Autor e réu, dentro da relação processual, formam o polo ativo e passivo da demanda. Caso um processo apresente pluralidade de partes em um dos polos, ou em ambos, tem-se o fenômeno do litisconsórcio. Além desses sujeitos, terceiros podem vir a integrar a relação jurídica processual durante o desenrolar do processo. A partir do momento que tais terceiros são admitidos no p (pt)
  • Part kallas den som har ett särskilt intresse i något rättsligt mål eller ärende. För att räknas som part ska två kriterier vara uppfyllda. För det första ska parten ha ett rättsligt erkänt intresse i målet eller ärendet, det vill säga vara sakägare. Dessutom måste parten vara känd för den myndighet eller den domstol som ska fatta beslut i ärendet. En person kan därför räknas som sakägare på grund av att den har rätt att överklaga ett beslut, men blir part först när han eller hon hör av sig till myndigheten eller domstolen. Terminologin för part i processrättslig tvist är: * Klagande (sv)
rdfs:label
  • حزب (قانون) (ar)
  • Strana (právo) (cs)
  • Partei (Recht) (de)
  • Parte (derecho) (es)
  • Parte (diritto) (it)
  • 当事者 (ja)
  • Party (law) (en)
  • Strona postępowania (pl)
  • Parte (direito) (pt)
  • Part (juridik) (sv)
  • 当事人 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License