This HTML5 document contains 127 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-shhttp://sh.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-glhttp://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
n29http://libro.uca.edu/sjc/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n12https://global.dbpedia.org/id/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-lahttp://la.dbpedia.org/resource/
n27http://
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbpedia-euhttp://eu.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-rohttp://ro.dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:Priscillianism
rdf:type
yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:Family108078020 yago:Organization108008335 yago:Unit108189659 yago:Group100031264 yago:SocialGroup107950920 yago:Abstraction100002137 yago:WikicatChristianDenominationalFamilies
rdfs:label
Priscillianisme Priscillianesimo Priscillianism Pryscylianizm Priscillianisme Priszilianismo Priscilianismo Priscilianismo Priscil·lianisme
rdfs:comment
O priscilianismo foi uma doutrina cristã pregada por Prisciliano, no século IV, com base nos ideais de austeridade e pobreza. Desenvolvida na Península Ibérica (a Hispânia romana), derivada de doutrinas gnóstico-maniqueístas ensinadas por Marcus, um egípcio de Mênfis, e, mais tarde considerada uma heresia pela Igreja Ortodoxa. Foi condenada como heresia no Primeiro Concílio de Braga em 563. Anteriormente, foi discutida no Concílio de Toledo em 400. Pryscylianizm – etyczno-filozoficzno-religijny ruch chrześcijański ukształtowany pod wpływem manicheizmu i gnostycyzmu, zainicjowany przez Pryscyliana (w Hiszpanii około 375 r.). Zwolennicy tej doktryny uznawali ciało ludzkie za dzieło szatana, z którego to powodu praktykowali ascezę, negowali realność człowieczeństwa Syna Bożego. Negowali istnienie Trójcy Świętej, pojęcie to traktując jako trzy sposoby postrzegania Boga. Dopuszczali osobistą interpretację Pisma Świętego. Priszilianismoa Iberiar Penintsulan (Erromatar Hispanian) IV. mendean Priszilianok garaturiko kristau dotrina izan zen. Memphiseko Marcus egipzioarraren dotrina Gnostiko-Manikeotan zegoen oinarritua. Eliza Ortodoxoak heresiatzat hartu zuen, Toledoko I. kontzilioan, 400. urtean eztabaidatua izan zen eta kondenatua izan zen, 563an. Priszilianismoak alkoholik ez hartzea eta zelibatoa gomendatzen zuen aszetismoaren beste atal bat bezala, baina ez zuen debekatzen apaiz edo monjak ezkontzea. Euren liturgian dantzak erabili zituzten eta bezalako liburu apokrifo debekatuak erabiltzen zituzten. El priscil·lianisme fou una doctrina cristiana considerada herètica. De caràcter ascètic, fou introduïda per Priscil·lià i derivava de les idees gnòstiques. El priscilianismo fue la doctrina cristiana ascética, posiblemente de tintes gnósticos, predicada por Prisciliano en el siglo IV. Sus enseñanzas fueron condenadas como herejía en el Concilio de Braga, en el año 561. Anteriormente fue discutido en el concilio Caesar-Augustanum que se celebró en Zaragoza el año 380 y en el Primer Concilio de Toledo, en el año 400. Il priscillianesimo è una dottrina cristologica di ispirazione cristiana sviluppatasi nella penisola iberica nel IV secolo e fondata da Priscilliano e poi diffusasi soprattutto in Gallia meridionale. Deriva da dottrine agnostiche-manichee e antitrinitarie. Condannato nel del 380, il priscillianesimo fu considerato un'eresia sia dalla Chiesa ortodossa orientale che dalla Chiesa cattolica romana. Sopravvisse fino al VI secolo. Priscillianism was a Christian sect developed in the Iberian Peninsula under the Roman Empire in the 4th century by Priscillian. It is derived from the Gnostic doctrines taught by Marcus, an Egyptian from Memphis. Priscillianism was later considered a heresy by both the Eastern Orthodox Church and the Roman Catholic Church. Het Priscillianisme was een beweging in de christelijke kerk, ontstaan in de 4e eeuw op het Iberisch Schiereiland, die door velen als een ketterij werd beschouwd. De naam van de stroming is afgeleid van Priscillianus van Ávila, een Spaans geestelijke en bisschop. Priscillianisme adalah sekte Kristen yang berkembang di Iberia di bawah Kekaisaran Romawi pada abad ke-IV oleh . Sekte ini berasal dari doktrin Gnostik yang diajarkan oleh Markus dari Memphis, Mesir. Priscillianisme kemudian dianggap sebagai ajaran sesat oleh Gereja Ortodoks Timur dan Gereja Katolik Roma.
dcterms:subject
dbc:4th-century_Christianity dbc:Christian_vegetarianism dbc:Heresy_in_ancient_Christianity dbc:4th_century_in_Hispania dbc:Priscillianism
dbo:wikiPageID
197794
dbo:wikiPageRevisionID
1041253766
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Rhetoric dbr:Trier dbr:Raymond_E._Brown dbr:Asceticism dbr:Christianity dbr:Augustine_of_Hippo dbr:First_Council_of_Braga dbc:Christian_vegetarianism dbr:Toledo,_Spain dbr:University_of_California_Press dbc:4th-century_Christianity dbr:Zaragoza dbr:St._Martin_of_Tours dbr:Aquitaine dbr:Bordeaux dbr:Gnosticism dbr:Mérida,_Spain dbr:Ægyptus dbr:Saint_Augustine dbr:Priscillian dbr:University_of_Würzburg dbr:Paulus_Orosius dbr:Hyginus_of_Cordoba dbr:Heresy dbc:Heresy_in_ancient_Christianity dbr:Astorga,_Spain dbr:Suevi dbc:4th_century_in_Hispania dbr:Roman_Catholic_Church dbr:Celibacy dbr:Alans dbr:Eastern_Orthodox_Church dbr:Vandals dbr:Pope_Leo_I dbr:Braga dbr:Zodiac dbr:Gallaecia dbr:Hispania dbr:Magnus_Maximus dbr:Memphis,_Egypt dbr:St._Ambrose dbr:Deuterocanonical dbr:Pope_Damasus_I dbr:Faro,_Portugal dbr:Bishop_of_Avila dbr:Dualistic_cosmology dbr:Exegesis dbr:Comma_Johanneum dbc:Priscillianism dbr:Military_tribune dbr:Gratian dbr:Christian_vegetarianism dbr:Peregrinus_(Spanish_bishop) dbr:Oxford_University_Press
dbo:wikiPageExternalLink
n27:pilgrimagetoheresy.com n29:sjc.htm
owl:sameAs
wikidata:Q639356 dbpedia-pl:Pryscylianizm dbpedia-es:Priscilianismo n12:4pWAd dbpedia-pt:Priscilianismo dbpedia-ro:Priscilianism dbpedia-nl:Priscillianisme dbpedia-id:Priscillianisme dbpedia-eu:Priszilianismo freebase:m.01c32s dbpedia-gl:Priscilianismo dbpedia-it:Priscillianesimo dbpedia-fi:Priscillianismi dbpedia-la:Priscillianismus dbpedia-sh:Priscilijanstvo dbpedia-ca:Priscil·lianisme yago-res:Priscillianism dbpedia-hu:Priszcilliánusok
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:For dbt:Short_description dbt:Reflist dbt:Unreferenced_section dbt:Heresies_condemned_by_the_Catholic_Church
dbo:abstract
Priszilianismoa Iberiar Penintsulan (Erromatar Hispanian) IV. mendean Priszilianok garaturiko kristau dotrina izan zen. Memphiseko Marcus egipzioarraren dotrina Gnostiko-Manikeotan zegoen oinarritua. Eliza Ortodoxoak heresiatzat hartu zuen, Toledoko I. kontzilioan, 400. urtean eztabaidatua izan zen eta kondenatua izan zen, 563an. Elizari bere aberastasunak kendu eta pobreengana hurbiltzeko deia egin zien. Esklabotza kondenatzen zuen eta emakumeari garrantzi handia ematen zion, euren parte-hartzea modu aktibo batean aldarrikatuz. Latinez idatzitako testuak idatzi zituen lehenengo emakumea izan zen Egeria moja priszilianista izan zen, 381. urtean, Galizia aldean. Priszilianismoak alkoholik ez hartzea eta zelibatoa gomendatzen zuen aszetismoaren beste atal bat bezala, baina ez zuen debekatzen apaiz edo monjak ezkontzea. Euren liturgian dantzak erabili zituzten eta bezalako liburu apokrifo debekatuak erabiltzen zituzten. Bere aurkarien arabera Priszilianok Hirutasun Santua ukatzen zuen eta kontzepzio unitarioa hobesten zuen. Aingeruak eta gizakien arimak Jaungoikoaren esentzia berekoak zirela esaten zuen. Priscillianism was a Christian sect developed in the Iberian Peninsula under the Roman Empire in the 4th century by Priscillian. It is derived from the Gnostic doctrines taught by Marcus, an Egyptian from Memphis. Priscillianism was later considered a heresy by both the Eastern Orthodox Church and the Roman Catholic Church. O priscilianismo foi uma doutrina cristã pregada por Prisciliano, no século IV, com base nos ideais de austeridade e pobreza. Desenvolvida na Península Ibérica (a Hispânia romana), derivada de doutrinas gnóstico-maniqueístas ensinadas por Marcus, um egípcio de Mênfis, e, mais tarde considerada uma heresia pela Igreja Ortodoxa. Foi condenada como heresia no Primeiro Concílio de Braga em 563. Anteriormente, foi discutida no Concílio de Toledo em 400. Priscillianisme adalah sekte Kristen yang berkembang di Iberia di bawah Kekaisaran Romawi pada abad ke-IV oleh . Sekte ini berasal dari doktrin Gnostik yang diajarkan oleh Markus dari Memphis, Mesir. Priscillianisme kemudian dianggap sebagai ajaran sesat oleh Gereja Ortodoks Timur dan Gereja Katolik Roma. Markus yang merupakan penduduk asli Memphis di Mesir, datang ke Spanyol dan mengajarkan teori Gnostik. Dua pengikutnya, seorang wanita Spanyol bernama Agape dan retorika Helpidius, mengkonversi Priscillianus, yang adalah seorang imam "kelahiran bangsawan, kaya raya, berani, fasih, belajar melalui banyak membaca, sangat siap dalam debat dan diskusi". Melalui bakat khotbahnya dan reputasi asketisme yang hebat, Priscillianus menarik banyak pengikut, termasuk Helpidus dan dua uskup, Instantius dan Salvianus. El priscilianismo fue la doctrina cristiana ascética, posiblemente de tintes gnósticos, predicada por Prisciliano en el siglo IV. Sus enseñanzas fueron condenadas como herejía en el Concilio de Braga, en el año 561. Anteriormente fue discutido en el concilio Caesar-Augustanum que se celebró en Zaragoza el año 380 y en el Primer Concilio de Toledo, en el año 400. Il priscillianesimo è una dottrina cristologica di ispirazione cristiana sviluppatasi nella penisola iberica nel IV secolo e fondata da Priscilliano e poi diffusasi soprattutto in Gallia meridionale. Deriva da dottrine agnostiche-manichee e antitrinitarie. Condannato nel del 380, il priscillianesimo fu considerato un'eresia sia dalla Chiesa ortodossa orientale che dalla Chiesa cattolica romana. Sopravvisse fino al VI secolo. Pryscylianizm – etyczno-filozoficzno-religijny ruch chrześcijański ukształtowany pod wpływem manicheizmu i gnostycyzmu, zainicjowany przez Pryscyliana (w Hiszpanii około 375 r.). Zwolennicy tej doktryny uznawali ciało ludzkie za dzieło szatana, z którego to powodu praktykowali ascezę, negowali realność człowieczeństwa Syna Bożego. Negowali istnienie Trójcy Świętej, pojęcie to traktując jako trzy sposoby postrzegania Boga. Dopuszczali osobistą interpretację Pisma Świętego. Pryscylian, za głoszone poglądy, został stracony w roku 385. Idee głoszone przez Pryscyliana przetrwały długo po jego śmierci. Na soborze w Toledo w 400 r. uznano nawet Pryscyliana za świętego męczennika, jednak obecni tam biskupi zostali wkrótce pozbawieni urzędu i zmuszeni do odwołania decyzji. Pryscylianizm był tematem obrad synodu w Bradze w 561 r. Jego wyznawcy zostali obłożeni anatemą. Het Priscillianisme was een beweging in de christelijke kerk, ontstaan in de 4e eeuw op het Iberisch Schiereiland, die door velen als een ketterij werd beschouwd. De naam van de stroming is afgeleid van Priscillianus van Ávila, een Spaans geestelijke en bisschop. El priscil·lianisme fou una doctrina cristiana considerada herètica. De caràcter ascètic, fou introduïda per Priscil·lià i derivava de les idees gnòstiques.
gold:hypernym
dbr:System
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Priscillianism?oldid=1041253766&ns=0
dbo:wikiPageLength
10997
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Priscillianism