This HTML5 document contains 63 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n21http://dbpedia.org/resource/File:
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n15http://lt.dbpedia.org/resource/
n10https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-behttp://be.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
n17http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbphttp://dbpedia.org/property/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:Mykolas_Kęsgaila
rdf:type
dbo:Person
rdfs:label
Кезгайло Волимонтович Кезгайло Волімонтович Mykolas Kęsgaila
rdfs:comment
Mykolas Kęsgaila Valimantaitis (died ca. 1450) was a Lithuanian nobleman from Deltuva. He established the Kęsgailos family in Samogitia, where their power rivaled that of the Grand Duke of Lithuania. Mykolas Kęsgaila was the deputy of Ukmergė (1409–1412), Elder of Samogitia (1412–32, 1440–41, and 1443–50), and castellan of Vilnius (1443–1448). He was a father of Jonas Kęsgaila and Mykolas Kęsgaila the Younger. Кезгайло Волімонтович (у хрещенні Михайло; лит. Mykolas Kęsgaila Valimantaitis; бл. 1380 — бл. 1450) — державний і військовий діяч Великого князівства Литовського, син , основоположник магнатського роду Кезгайлів. Обіймав посади старости вількомирського (1410), жемайтійського (1412—1432, 1440—1441, 1442—1448) та каштеляна віленського (1445—1448). Кезга́йло Волимо́нтович (в крещении — Михаил; лит. Mykolas Kęsgaila Valimantaitis; ум. ок. 1450) — литовский боярин, сын . Староста вилькомирский (1410), жемайтский (1412—1432, 1440—1441, 1442—1448), каштелян виленский (1445—1448). Был женат на Гелене, происхождение которой неизвестно. От неё имел сыновей: Михаила, Яна, Добеслава и .
foaf:depiction
n17:Herb_Zadora.jpg
dcterms:subject
dbc:Year_of_birth_unknown dbc:1450s_deaths dbc:Elders_of_Samogitia dbc:Kęsgaila_family
dbo:wikiPageID
7211760
dbo:wikiPageRevisionID
994589291
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Jagiełło dbc:Year_of_birth_unknown dbr:Švitrigaila dbc:1450s_deaths dbr:Bychowiec_Chronicle dbr:Rumbaudas_Valimantaitis dbr:Deltuva dbr:Union_of_Grodno_(1432) dbr:Ukmergė dbr:Jonas_Kęsgaila dbc:Elders_of_Samogitia dbr:King_of_Poland dbr:Mykolas_Kęsgaila_(died_1476) dbr:Jonas_Goštautas dbr:Vytautas dbr:Sigismund_Kęstutaitis dbr:Grand_Duke_of_Lithuania dbc:Kęsgaila_family dbr:Eldership_of_Samogitia dbr:Lithuanian_Civil_War_(1432–38) dbr:Teutonic_Knights dbr:Christianization_of_Lithuania dbr:Casimir_IV_Jagiellon dbr:Vilnius dbr:Lithuanian_nobleman dbr:Valimantas dbr:Samogitia dbr:Pact_of_Vilnius_and_Radom n21:Herb_Zadora.jpg dbr:Castellan dbr:Treaty_of_Skirsnemunė dbr:Kęsgailos
owl:sameAs
dbpedia-ru:Кезгайло_Волимонтович wikidata:Q2976564 n10:2ktDq n15:Mykolas_Kęsgaila_Valimantaitis dbpedia-uk:Кезгайло_Волімонтович freebase:m.025w85r dbpedia-be:Кезгайла_Валімонтавіч
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:For dbt:Reflist
dbo:thumbnail
n17:Herb_Zadora.jpg?width=300
dbo:abstract
Mykolas Kęsgaila Valimantaitis (died ca. 1450) was a Lithuanian nobleman from Deltuva. He established the Kęsgailos family in Samogitia, where their power rivaled that of the Grand Duke of Lithuania. Mykolas Kęsgaila was the deputy of Ukmergė (1409–1412), Elder of Samogitia (1412–32, 1440–41, and 1443–50), and castellan of Vilnius (1443–1448). He was a father of Jonas Kęsgaila and Mykolas Kęsgaila the Younger. Mykolas, son of , was first mentioned in the Pact of Vilnius and Radom of 1401. He was a strong supporter of Grand Duke Vytautas, who awarded the loyal ally with the seat of Elder of Samogitia as Mykolas' mother was of Samogitian stock. Mykolas presided over Christianization of Samogitia in 1413, subdued a peasant rebellion in 1418, and foiled a plot by nobles against Vytautas in 1419. In 1430, after the death of Vytautas, Mykolas Kęsgaila and his brothers Rumbaudas and Jaunius Valimantaitis supported the accession of Švitrigaila to the Lithuanian throne. He signed the Treaty of Skirsnemunė of 1431 – alliance of Švitrigaila with the Teutonic Knights during the Lithuanian Civil War (1432–38). After Sigismund Kęstutaitis seized power, Mykolas and his brothers were imprisoned. Rumbaudas and Jaunius were executed, while Mykolas managed to restore his power and domains. Possibly, such an outcome was influenced by Mykolas' daughter, the wife of Sigismund's influential ally Jonas Goštautas. Mykolas witnessed the Union of Grodno of 1432 between Sigismund and Jagiełło, King of Poland. According to the Bychowiec Chronicle, after the murder of Sigismund in 1440, Mykolas was among supporters of Casimir IV Jagiellon for the throne of Grand Duke. For such support, he was reinstated as Elder of Samogitia, but the Samogitians did not want to recognize Casimir's authority. As a compromise, Casimir granted a privilege affirming semi-autonomic status of the region and granting new freedoms to the nobles. Mykolas was able to return to the office. Кезга́йло Волимо́нтович (в крещении — Михаил; лит. Mykolas Kęsgaila Valimantaitis; ум. ок. 1450) — литовский боярин, сын . Староста вилькомирский (1410), жемайтский (1412—1432, 1440—1441, 1442—1448), каштелян виленский (1445—1448). Был женат на Гелене, происхождение которой неизвестно. От неё имел сыновей: Михаила, Яна, Добеслава и . Впервые упомянут под 1401 годом при заключении Виленско-Радомской унии. Был активным сторонником великого князя литовского Витовта, при поддержке которого в 1410 году стал жемайтским старостой. Активно способствовал христианизации язычников-жемайтов, в 1418 году подавил крестьянское восстание, а в 1419 году раскрыл заговор местного боярства против великого князя. После смерти Витовта в 1430 году вместе с братьями Румбольдом и поддержал избрание новым великим князем Свидригайло Ольгердовича. Был среди тех, кто в 1431 году подписал антипольский Свидригайло с Тевтонским орденом. После того, как в 1432 году в результате переворота к власти пришёл Сигизмунд Кейстутович, Волимонтовичи были пленёны. Румбольд и Евнутий были казнены, в то время как Кезгайло были возвращены все владения. Возможно, причиной этого было то, что дочь Кезгайло была женой Яна Гаштольда — влиятельного союзника Сигизмунда. В том же году Кезгайло участвовал при заключении Гродненской унии, восстановившей прежнюю зависимость Великого княжества Литовского от Польши. Согласно поздней Хронике Быховца, после убийства Сигизмунда в 1440 году Кезгайло был одним из тех, кто осуществил избрание великим князем младшего сына Ягайло королевича Казимира. Кезгайло был восстановлен в качестве старосты жемайтского, но так как местное население отказывалось признавать великим князем Казимира, был вынужден подтвердить особый полуавтономный статус Жемайтии в составе Великого княжества Литовского. Кезгайло Волімонтович (у хрещенні Михайло; лит. Mykolas Kęsgaila Valimantaitis; бл. 1380 — бл. 1450) — державний і військовий діяч Великого князівства Литовського, син , основоположник магнатського роду Кезгайлів. Обіймав посади старости вількомирського (1410), жемайтійського (1412—1432, 1440—1441, 1442—1448) та каштеляна віленського (1445—1448).
gold:hypernym
dbr:Nobleman
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Mykolas_Kęsgaila?oldid=994589291&ns=0
dbo:wikiPageLength
4859
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Mykolas_Kęsgaila