| dbo:abstract
|
- Josef Weinheber (* 9. März 1892 in Wien-Ottakring; † 8. April 1945 in Kirchstetten, Niederösterreich) war ein österreichischer Lyriker und Erzähler. Weinhebers Werk polarisiert seit jeher Anhänger und Gegner und ist bis heute Gegenstand ästhetischer, weltanschaulicher und politischer Kontroversen. Er wird als gemütvoller Wiener Heimatdichter geschätzt, wurde als Dichterfürst verehrt, war einer der meistgelesenen Lyriker seiner Zeit, gilt aber auch als prononcierter NS-Poet. Weinheber stellte seine Arbeiten in den Dienst des Nationalsozialismus, wodurch er zu einem wichtigen Akteur in der Kulturpolitik des Dritten Reichs aufsteigen konnte, und galt den Nationalsozialisten als „bedeutendster lebender Lyriker der Gegenwart“. (de)
- Josef WEINHEBER (naskiĝinta la 9-an de marto 1892 en Vieno, mortinta la 8-an de aprilo 1945 en Kirchstetten) estis aŭstra lirkisto kaj rakontisto. Lia verkaro ekde la komenco ŝanceligis la legantaro inter fasciniĝo kaj naŭzo. kaj estas ĝis hodiaŭ temo de estetikaj, mondvisiaj kaj politikaj malkongruopridisputoj. Li ja eĉ hodiaŭ ŝatatas kiel romantika populara poesto kaj eĉ poetoprinco estante inter la plej legitaj poetoj sed malŝatatas pro lia proneco al la ideologio de la nazioj. Weinheber mem volonte metis siajn laboraĵojn je dispono al la nazioj kio eblis promociiĝo je la avangardo naciscocialima enartistara. Por ili Weinheber nombriĝis inter la plej gravaj tiutempaj lirikistoj. (eo)
- Josef Weinheber (9 March 1892 in Vienna – 8 April 1945 in Kirchstetten, Lower Austria) was an Austrian lyric poet, narrative writer and essayist. (en)
- Josef Weinheber, né le 9 mars 1892 à Vienne et mort le 8 avril 1945 à Kirchstetten par suicide, était un romancier, poète et essayiste autrichien. (fr)
- 요제프 바인헤버(Joseph Weinheber, 1892년 3월 9일 ~ 1945년 4월 8일)는 오스트리아의 시인이다. 호프만슈탈에 이어 20세기를 대표하는 서정시인이다. 빈에서 태어나, 제2차 세계대전의 종결 직전에 자살하였다. 표현주의의 영향을 받은 처녀시집 <고독한 사람>(1920)을 출간한 후, 표현주의로부터 탈각해 버렸다. 벤의 시와 마찬가지로 예술가의 염세적인 고독한 생활감정이 횡일(橫溢)하고 있으나, 벤 이상으로 엄격한 고전형식을 존중하였다. 시집 <고귀와 몰락>(1934)으로 모차르트상(賞)을 획득하였다. 빈 음악을 깊이 사랑하고 방언시집(方言詩集) <말로 표현된 빈>(1935), <실내악(室內樂)>(1939), 미켈란젤로의 소네트를 모범으로 한 <늦어진 영관(榮冠)>(1936), 릴케나 횔데를린에게서 영감(靈感)을 받은, 40편의 송가(頌歌)로 구성된 <여러 신(神)과 악마와의 사이>(1938) 등이 있고 소설로는 <고아원>(1924) 1편이 있을 뿐이다. (ko)
- Josef Weinheber (Ottakring (Wenen, 9 maart 1892 — Kirchstetten, Neder-Oostenrijk, 8 april 1945) was een Oostenrijks lyricus en . Weinhebers werk polariseerde van oudsher, en is tot de huidige dag voorwerp van esthetische, levensbeschouwelijke en politieke kontroversen. Hij werd immers niet alleen hoog geacht als warmhartig Weense heimatdichter: hij was prins der dichters, opgenomen in de Gottbegnadeten-Liste en een der meest gelezen lyrici van zijn tijd. Hij was ook een uitgesproken dichter van het Nationaalsocialisme, waardoor hij uitgroeide tot een leidende figuur in de van het Derde Rijk. (nl)
- Josef Weinheber (ur. w 1892 w Wiedniu, zm. w 1945 w ) – austriacki pisarz i poeta. Od 1932 niezależny pisarz, w 1935 tytuł profesora i Fundacji Goethego, w 1941 nagroda , w 1942 doktorat honoris causa wydziału filozoficznego Uniwersytetu Wiedeńskiego. Dzieła literackie to między innymi Der einsame Mensch (1920), Adel und Untergang (1934), Das Waisenhaus (1924), Wien wörtlich (1935), Vereinsamtes Herz (1935), Späte Krone (1936), Zwischen Göttern und Demonen (1938), Gold außer Kurs (1943). Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy) (pl)
- Josef Weinheber (Vienna, 9 marzo 1892 – Kirchstetten, 8 aprile 1945) è stato un poeta austriaco. Perso il padre in tenera età, passò l'adolescenza in un orfanotrofio, esperienza di cui narrò nel romanzo Das Waisenhaus, (La casa degli orfani, del 1925).Dal 1911, per circa 20 anni, lavorò come impiegato postale a Vienna, sviluppando man mano il suo estro poetico con letture impegnate di Schopenhauer e Nietzsche. Le sue prime raccolte, Der einsame Mensch (L'uomo solitario, del 1920) e Von Beiden Ufern (Dalle due sponde, del 1923), risentono molto dell'influenza di poeti come Rilke, Dehmel e altri suoi contemporanei. Dal 1934 in poi si rese palese la sua maturità artistica con Adel und Untergang (Nobiltà e decadenza, del 1934), Spate Krone (Ultima corona, del 1936) e Kammermusik (Musica da camera, del 1939) dove dà prova di notevole lirismo nei versi e nelle parole in stile classicheggiante.In Wien Wortlich (Vienna letteralmente, del 1935) e in Mensch gib acht! (Uomo, attenzione!, del 1937) si appoggiò notevolmente alla tradizione popolaristica del Volkslied. Membro del Partito nazionalsocialista dal 1931 al 1933 e poi dal 1944, dopo il 1938 scrisse diversi poemi di propaganda nazista fra i quali Inno al ritorno dell'Austria, Al Führer e Ode alle strade di Adolf Hitler, divenendo il più letto fra i poeti contemporanei della Germania nazista e ricevendo dal regime numerosi premi e riconoscimenti. Morì suicida l'8 aprile 1945, pochi giorni prima della disfatta tedesca e dell'occupazione dell'Austria da parte dell'Armata rossa. (it)
- Josef Weinheber, född 9 mars 1892 i Wien, död 8 april 1945 i Kirchstetten, Österrike, var en österrikisk poet, prosaist och essäist. (sv)
- Йозеф Вайнхебер (нем. Josef Weinheber; 9 марта 1892, Вена — 8 апреля 1945) — австрийский поэт-лирик, писатель и эссеист. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Josef Weinheber (* 9. März 1892 in Wien-Ottakring; † 8. April 1945 in Kirchstetten, Niederösterreich) war ein österreichischer Lyriker und Erzähler. Weinhebers Werk polarisiert seit jeher Anhänger und Gegner und ist bis heute Gegenstand ästhetischer, weltanschaulicher und politischer Kontroversen. Er wird als gemütvoller Wiener Heimatdichter geschätzt, wurde als Dichterfürst verehrt, war einer der meistgelesenen Lyriker seiner Zeit, gilt aber auch als prononcierter NS-Poet. Weinheber stellte seine Arbeiten in den Dienst des Nationalsozialismus, wodurch er zu einem wichtigen Akteur in der Kulturpolitik des Dritten Reichs aufsteigen konnte, und galt den Nationalsozialisten als „bedeutendster lebender Lyriker der Gegenwart“. (de)
- Josef WEINHEBER (naskiĝinta la 9-an de marto 1892 en Vieno, mortinta la 8-an de aprilo 1945 en Kirchstetten) estis aŭstra lirkisto kaj rakontisto. Lia verkaro ekde la komenco ŝanceligis la legantaro inter fasciniĝo kaj naŭzo. kaj estas ĝis hodiaŭ temo de estetikaj, mondvisiaj kaj politikaj malkongruopridisputoj. Li ja eĉ hodiaŭ ŝatatas kiel romantika populara poesto kaj eĉ poetoprinco estante inter la plej legitaj poetoj sed malŝatatas pro lia proneco al la ideologio de la nazioj. Weinheber mem volonte metis siajn laboraĵojn je dispono al la nazioj kio eblis promociiĝo je la avangardo naciscocialima enartistara. Por ili Weinheber nombriĝis inter la plej gravaj tiutempaj lirikistoj. (eo)
- Josef Weinheber (9 March 1892 in Vienna – 8 April 1945 in Kirchstetten, Lower Austria) was an Austrian lyric poet, narrative writer and essayist. (en)
- Josef Weinheber, né le 9 mars 1892 à Vienne et mort le 8 avril 1945 à Kirchstetten par suicide, était un romancier, poète et essayiste autrichien. (fr)
- 요제프 바인헤버(Joseph Weinheber, 1892년 3월 9일 ~ 1945년 4월 8일)는 오스트리아의 시인이다. 호프만슈탈에 이어 20세기를 대표하는 서정시인이다. 빈에서 태어나, 제2차 세계대전의 종결 직전에 자살하였다. 표현주의의 영향을 받은 처녀시집 <고독한 사람>(1920)을 출간한 후, 표현주의로부터 탈각해 버렸다. 벤의 시와 마찬가지로 예술가의 염세적인 고독한 생활감정이 횡일(橫溢)하고 있으나, 벤 이상으로 엄격한 고전형식을 존중하였다. 시집 <고귀와 몰락>(1934)으로 모차르트상(賞)을 획득하였다. 빈 음악을 깊이 사랑하고 방언시집(方言詩集) <말로 표현된 빈>(1935), <실내악(室內樂)>(1939), 미켈란젤로의 소네트를 모범으로 한 <늦어진 영관(榮冠)>(1936), 릴케나 횔데를린에게서 영감(靈感)을 받은, 40편의 송가(頌歌)로 구성된 <여러 신(神)과 악마와의 사이>(1938) 등이 있고 소설로는 <고아원>(1924) 1편이 있을 뿐이다. (ko)
- Josef Weinheber (Ottakring (Wenen, 9 maart 1892 — Kirchstetten, Neder-Oostenrijk, 8 april 1945) was een Oostenrijks lyricus en . Weinhebers werk polariseerde van oudsher, en is tot de huidige dag voorwerp van esthetische, levensbeschouwelijke en politieke kontroversen. Hij werd immers niet alleen hoog geacht als warmhartig Weense heimatdichter: hij was prins der dichters, opgenomen in de Gottbegnadeten-Liste en een der meest gelezen lyrici van zijn tijd. Hij was ook een uitgesproken dichter van het Nationaalsocialisme, waardoor hij uitgroeide tot een leidende figuur in de van het Derde Rijk. (nl)
- Josef Weinheber (ur. w 1892 w Wiedniu, zm. w 1945 w ) – austriacki pisarz i poeta. Od 1932 niezależny pisarz, w 1935 tytuł profesora i Fundacji Goethego, w 1941 nagroda , w 1942 doktorat honoris causa wydziału filozoficznego Uniwersytetu Wiedeńskiego. Dzieła literackie to między innymi Der einsame Mensch (1920), Adel und Untergang (1934), Das Waisenhaus (1924), Wien wörtlich (1935), Vereinsamtes Herz (1935), Späte Krone (1936), Zwischen Göttern und Demonen (1938), Gold außer Kurs (1943). Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy) (pl)
- Josef Weinheber, född 9 mars 1892 i Wien, död 8 april 1945 i Kirchstetten, Österrike, var en österrikisk poet, prosaist och essäist. (sv)
- Йозеф Вайнхебер (нем. Josef Weinheber; 9 марта 1892, Вена — 8 апреля 1945) — австрийский поэт-лирик, писатель и эссеист. (ru)
- Josef Weinheber (Vienna, 9 marzo 1892 – Kirchstetten, 8 aprile 1945) è stato un poeta austriaco. Perso il padre in tenera età, passò l'adolescenza in un orfanotrofio, esperienza di cui narrò nel romanzo Das Waisenhaus, (La casa degli orfani, del 1925).Dal 1911, per circa 20 anni, lavorò come impiegato postale a Vienna, sviluppando man mano il suo estro poetico con letture impegnate di Schopenhauer e Nietzsche. (it)
|
