| dbo:abstract
|
- Das Pange lingua „Besinge, Zunge“ des Venantius Fortunatus ist ein lateinischer Hymnus; er trägt den Titel In Honorem sanctae Crucis „Zu Ehren des heiligen Kreuzes“. Bei Kreuzfesten und während der Karwoche ist er Bestandteil des Stundengebets der Kirche. Feierlich gesungen wird er bei der Kreuzverehrung während der Liturgie am Karfreitag. Die vollklingenden packenden Anfangsworte Pange lingua kehren in etwa 100 späteren Hymnen wieder, so auch im eucharistischen Hymnus Pange lingua von Thomas von Aquin. Dieser ließ sich auch hinsichtlich Strophenform und inhaltlichem Aufbau vom Pange lingua des Venantius Fortunatus inspirieren. Das Pange lingua des Venantius Fortunatus hat zehn Strophen bestehend aus drei trochäischen Tetrametern. Diese werden heute oft auf zwei Zeilen aufgeteilt, sodass sechszeilige Strophen entstehen. Eine besondere Bekanntheit hat die achte Strophe. Sie beinhaltet das Gedicht Crux fidelis, das als Hymnus der Karmette oft auch selbstständig vertont worden ist, so etwa von Anton Bruckner, von Franz Liszt in seiner sinfonischen Dichtung „Hunnenschlacht“ und in der Lukas-Passion von Krzysztof Penderecki. In der Karfreitagsliturgie wird es als Kehrvers im Wechsel mit dem Dulce lignum, dem dritten Vers der achten Strophe, gesungen. (de)
- "Pange lingua gloriosi proelium certaminis" (Latin for 'Sing, tongue, the battle of glorious combat') is a 6th-century AD Latin hymn generally credited to the Christian poet St. Venantius Fortunatus, Bishop of Poitiers, celebrating the Passion of Christ. In the Catholic Church, the first five stanzas are used at Matins during Passiontide in the Divine Office, with the remaining stanzas (beginning with Lustra sex) sung at Lauds. Both parts are chanted during the Adoration of the Cross on Good Friday. This hymn later inspired Thomas Aquinas to write the hymn "Pange lingua gloriosi corporis mysterium" for the Feast of Corpus Christi. The hymn is later incorporated into Gustav Holst's The Hymn of Jesus. (en)
- "Pange lingua gloriosi proelium certaminis" ('Sing, tongue, the battle of glorious combat') adalah sebuah kidung Latin abad ke-6 Masehi yang umum dikaitkan dengan penyair Kristen Santo Venantius Fortunatus, , untuk merayakan Yesus Kristus. Kidung tersebut kemudian menginspirasi untuk menulis kidung "Pange lingua gloriosi corporis mysterium" untuk . (in)
- Pange lingua gloriosi proelium certaminis (Canta, o lingua, il combattimento della gloriosa lotta) è un inno latino del VI secolo del poeta Venanzio Fortunato. Non va confuso con il Pange lingua di Tommaso d'Aquino. Nel breviario romano è presente una variante, in seguito alla revisione degli inni comandata da papa Urbano VIII. L'inno si canta, diviso in due parti, nel Mattutino e alle Lodi del Tempo di Passione e della festa dell'Esaltazione della Santa Croce e incomincia rispettivamente con le parole Pange, lingua, gloriosi lauream certaminis e Lustra sex qui iam peregit. (it)
- Krzyżu święty nade wszystko – średniowieczna pieśń pasyjna, będąca tłumaczeniem fragmentu łacińskiego hymnu Pange, lingua gloriosi proelium certaminis (Sław, języku, bój chwalebny). Autor utworu – Wenancjusz Fortunat, biskup Poitiers – ułożył go dla uczczenia kawałka drzewa Krzyża świętego, podarowanego w 569 księżniczce Radegundzie przez cesarza Justyna II. Pange, lingua, gloriosiproelium certaminis,et super Crucis trophaeodic triumphum nobilem,qualiter Redemptor orbisimmolatus vicerit. Łacińska wersja hymnu była włączona do brewiarza na jutrznię w Wielkim Poście. Najstarszy zachowany polski tekst (1550-1555) znajduje się w kancjonale Biblioteki Kórnickiej. Słowa pieśni: 1. Krzyżu święty, nade wszystko,drzewo przenajszlachetniejsze!W żadnym lesie takie nie jest,jedno, na którym sam Bóg jest.Słodkie drzewo, słodkie gwoździerozkoszny owoc nosiło.2. Skłoń gałązki, drzewo święte,Ulżyj członkom tak rozpiętym.Odmień teraz oną srogość,Którąś miało z urodzenia.Spuść lekuchno i cichuchnoCiało Króla niebieskiego.3. Tyś samo było dostojne,Nosić światowe Zbawienie,Przez cię przewóz jest naprawion,Światu, który był zagubion,Który święta Krew polała,Co z Baranka wypłynęła.4. W jasełkach leżąc gdy płakał,Już tam był wszystko oglągał,Iż tak haniebnie umrzeć miał,Gdy wszystek świat odkupić chciałW on czas między zwierzętamiA teraz między łotrami.5. Niesłychana to jest dobroć,Za kogo na krzyżu umrzeć,Któż to może dzisiaj zdziałać,Za kogo swoją duszę dać?Sam to Pan Jezus wykonał,Bo nas wiernie umiłował.6. Nędzne by to serce było,co by dziś nie zapłakało,widząc Stworzyciela swegona krzyżu zawieszonego.Na słońcu upieczonegoBaranka Wielkanocnego.7. Maryja, matka patrzyłaNa członki, co powijała,Powijając całowała,Z tego wielką radość miałaTeraz je widzi sczerniałe,Żyły, stawy w Nim porwane.8. Nie był taki, ani będzieŻadnemu smutek na świecie,Jaki czysta Panna miałaWonczas, kiedy narzekała:Nędzna ja sierota dzisiaj.Do kogóż ja się skłonić mam.9. Jednegom Synaczka miała,Com Go z nieba być poznała,I tegom już postradała,Jenom sama się została,Ciężki ból cierpi me serce,Od żalu mi się rozpaść chce.10. W radościm Go porodziła,Smutku żadnego nie miała,A teraz wszystkie, boleściDręczą mnie dziś bez litości;Obymże Ja to mogła mieć,Żebym mogła teraz umrzeć.11. Byś mi, synu, nisko wisiał,Wżdybyś ze mnie pomoc miał,Głowę bym Twoją podparła,Krew zsiadłą z lica otarła;Ale Cię nie mogę dosiąc,Tobie, Synu, nic dopomóc12. Anielskie się słowa mienią,Symeonowe się pełią;Anioł rzekł: Pełnaś miłości,A jam dziś pełna gorzkości.Symeon mi to powiedział,Iż me serce miecz przebóść miał.13. Ni ja ojca, matki, brata,Ni żadnego przyjacielaSkądże pocieszenie mam mieć?Wolałabym stokroć umrzeć,Niżwidzieć żołnierza złegoCo przebił bok Syna mego.14. Matki, co synaczki macie,Jako się w nich wy kochacie,Kiedy wam z nich jeden umrze,Ciężki ból ma serce wasze;Cóż ja, com miała jednego,Już nie mogę mieć inszego.15. O, niestetyż, miły Panie,Toć nie małe rozłączenie;przedtem było miłowanieA teraz ciężkie wzdychanie.Czemuż, Boże Ojcze nie dbasz,O Synaczka pieczy nie masz?16. Którzy tej Pannie służycie,Smutki Jej rozmyśliwajcie,Jako często omdlewała,Często na ziemię padała.Przez te smutki, któreś miała,Uprośże nam wieczną chwałę! Utwór jest nadal wykonywany w polskich kościołach. Pieśń nagrała również Antonina Krzysztoń. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- "Pange lingua gloriosi proelium certaminis" ('Sing, tongue, the battle of glorious combat') adalah sebuah kidung Latin abad ke-6 Masehi yang umum dikaitkan dengan penyair Kristen Santo Venantius Fortunatus, , untuk merayakan Yesus Kristus. Kidung tersebut kemudian menginspirasi untuk menulis kidung "Pange lingua gloriosi corporis mysterium" untuk . (in)
- Pange lingua gloriosi proelium certaminis (Canta, o lingua, il combattimento della gloriosa lotta) è un inno latino del VI secolo del poeta Venanzio Fortunato. Non va confuso con il Pange lingua di Tommaso d'Aquino. Nel breviario romano è presente una variante, in seguito alla revisione degli inni comandata da papa Urbano VIII. L'inno si canta, diviso in due parti, nel Mattutino e alle Lodi del Tempo di Passione e della festa dell'Esaltazione della Santa Croce e incomincia rispettivamente con le parole Pange, lingua, gloriosi lauream certaminis e Lustra sex qui iam peregit. (it)
- Das Pange lingua „Besinge, Zunge“ des Venantius Fortunatus ist ein lateinischer Hymnus; er trägt den Titel In Honorem sanctae Crucis „Zu Ehren des heiligen Kreuzes“. Bei Kreuzfesten und während der Karwoche ist er Bestandteil des Stundengebets der Kirche. Feierlich gesungen wird er bei der Kreuzverehrung während der Liturgie am Karfreitag. Das Pange lingua des Venantius Fortunatus hat zehn Strophen bestehend aus drei trochäischen Tetrametern. Diese werden heute oft auf zwei Zeilen aufgeteilt, sodass sechszeilige Strophen entstehen. (de)
- "Pange lingua gloriosi proelium certaminis" (Latin for 'Sing, tongue, the battle of glorious combat') is a 6th-century AD Latin hymn generally credited to the Christian poet St. Venantius Fortunatus, Bishop of Poitiers, celebrating the Passion of Christ. In the Catholic Church, the first five stanzas are used at Matins during Passiontide in the Divine Office, with the remaining stanzas (beginning with Lustra sex) sung at Lauds. Both parts are chanted during the Adoration of the Cross on Good Friday. (en)
- Krzyżu święty nade wszystko – średniowieczna pieśń pasyjna, będąca tłumaczeniem fragmentu łacińskiego hymnu Pange, lingua gloriosi proelium certaminis (Sław, języku, bój chwalebny). Autor utworu – Wenancjusz Fortunat, biskup Poitiers – ułożył go dla uczczenia kawałka drzewa Krzyża świętego, podarowanego w 569 księżniczce Radegundzie przez cesarza Justyna II. Pange, lingua, gloriosiproelium certaminis,et super Crucis trophaeodic triumphum nobilem,qualiter Redemptor orbisimmolatus vicerit. Łacińska wersja hymnu była włączona do brewiarza na jutrznię w Wielkim Poście. Słowa pieśni: (pl)
|
