| dbo:abstract
|
- سياسة الدفاع هي السياسة العامة التي تتعامل مع الأمن الدولي والجيش. وتضم التدابير والمبادرات التي تأخذ بها أو لا تأخذ بها الحكومات فيما يتعلق بصنع القرار والأهداف الإستراتيجية مثل متى وكيف تفوَّض القوات المسلحة الوطنية. وتستخدم لضمان الحفاظ على استقلال التنمية الوطنية والتخفيف من وطأة المصاعب المفروضة من الجهات الخارجية المعادية والعدوانية. في وزارة الدفاع (أو المنظمة المقابلة لها) يكون الوزير هو صانع القرار الرئيسي لسياسة الدفاع الوطني. (ar)
- Die Sicherheitspolitik ist organischer Bestandteil der Gesamtpolitik. Sie umfasst die allgemeinverbindliche, dabei interessengeleitete Gestaltung (Schaffung, Wahrung, Stärkung) der inneren wie äußeren Sicherheit von Individuen und Gemeinschaften, Organisationen, Institutionen in und für Gemeinwesen. Die Sicherheitspolitik erfasst alle Überlegungen, Planungen, Entscheidungen zur vertraglichen bzw. legislativen Gestaltung und das politische Handeln von organisatorischen Einheiten auf kommunaler, föderaler, staatlicher und intergouvernementaler Ebene bezüglich Sicherheit des Gemeinwesens. Die Grundelemente der Sicherheitspolitik werden je nach Staatsform durch die entsprechenden Staatsgewalten bestimmt und treten in der Zivilgesellschaft, in den Organen der inneren Sicherheit (Öffentlichen Sicherheit), in den Streitkräften und den anderen Organen der Landesverteidigung eines Staates oder einer Militärkoalition in Erscheinung. Diese sicherheitspolitischen Ziele und die daraus abgeleiteten Aufgaben werden in den meisten Staaten in eine Nationale Sicherheitsstrategie / Strategie der nationalen Sicherheit, Militärdoktrin oder Verteidigungspolitische Richtlinien u. a. gefasst und im engen Zusammenspiel mit der Außenpolitik in der praktischen Politik konkretisiert. (de)
- Defendo aŭ pli precize nacia defendo estas la agado kaj la politiko kiujn disvolvigas la modernaj nacio-ŝtatoj, por eviti aŭ malakcepti la militajn atakojn kiujn eventuale povus realigi aliaj nacio-ŝtatoj. La plej ofta agado rilata al la nacia defendo estas tiu rilata kun la armeoj kaj la milito; tamen aliaj agado kaj politikoj estas streĉe ligitaj kun la nacia defendo, kiel la de , la provizado de krudaj materialoj kaj nutraĵoj, la baza industrio kaj la okupado de la teritorio. Kvankam la termino aludas rekte la ideon de "respondo kontraŭ ekstera atako", malakceptante aŭ miskonfuzigante la propran koncepton de "atako", multfoje la agadoj de nacia defendo estas uzataj de ŝtatoj por efektivigi agresfaktojn kontraŭ aliaj landoj, ekskuze ke tiu agresfakto estisplenumita por preventi eksteran atakon jam antaŭplanitan (ekz., invado de Irako). La ŝtata institucio dediĉita al la nacia defendo kutime nomiĝas , kiu historie anstataŭas la antikvan Ministerion de Milito. (eo)
- La politique de défense d'un État est l'ensemble des grandes options et principes politiques, stratégiques et militaires qu'il définit et adopte en vue d'assurer sa défense :
* la nature de ses relations internationales et notamment sa contribution à des alliances, accords de défense, accord de coopération militaire, accords de maîtrise des armements:
* les hypothèses d'emploi de ses forces armées
* les missions des forces armées
* les capacités militaires qui en découlent
* les principes d'organisation de la défense et des administrations qui y concourent
* la politique d'armement et la stratégie industrielle
* l'emploi des ressources humaines
* les relations entre les armées et la nation Son élaboration fait une large place à la prospective en géopolitique, démographie, économie, dans les domaines scientifiques et techniques afin d'estimer l'évolution des menaces, des forces et faiblesses de la Nation et des opportunités qui s'offrent à elle. Elle est le complément indissociable de la politique étrangère d'un État. Dans les pays démocratiques, elle fait parfois l'objet d'une communication publique sous la forme d'un « Livre Blanc » (White Paper, en anglais). (fr)
- Military policy (also called defence policy or defense policy) is public policy dealing with multinational security and the military. It comprises the measures and initiatives that governments do or do not take in relation to decision-making and strategic goals, such as when and how to commit national armed forces. Military policy is used to ensures the retention of independence in national development and the alleviation of hardships imposed from hostile and aggressive external actors. The Defence Ministry (or a synonymous organisation) minister is the primary decision-maker for the national military policy. (en)
- Kebijakan militer atau Kebijakan pertahanan adalah suatu kebijakan publik yang berhubungan dengan keamanan internasional dan militer. Kebijakan ini terdiri dari langkah-langkah dan inisiatif yang dilakukan atau tidak dilakukan oleh pemerintah dalam kaitannya dengan pengambilan keputusan dan tujuan-tujuan strategis, seperti kapan dan bagaimana melakukan komitmen angkatan bersenjata nasional. Kebijakan militer digunakan untuk memastikan retensi kemerdekaan dalam pembangunan nasional, dan mengurangi kesulitan yang dipaksakan dari para aktor eksternal yang bermusuhan dan agresif. Kementerian Pertahanan (atau organisasi sinonim) adalah pembuat keputusan utama dalam kebijakan militer nasional. (in)
- 軍事政策（ぐんじせいさく Military policy）とは軍事目的を達成するための政策をいう。国防政策、防衛政策とも言う。 (ja)
- Воєнна політика — частина загальної політики певних соціальних сил і спеціально створених ними інститутів влади, що спрямована на підготовку і використання (навмисне або вимушене, військове або невійськове) засобів збройного насильства для досягнення тих чи інших класових, національних або загальнолюдських інтересів, поставленої мети; для ведення війни або протидії їй. (uk)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4135 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- سياسة الدفاع هي السياسة العامة التي تتعامل مع الأمن الدولي والجيش. وتضم التدابير والمبادرات التي تأخذ بها أو لا تأخذ بها الحكومات فيما يتعلق بصنع القرار والأهداف الإستراتيجية مثل متى وكيف تفوَّض القوات المسلحة الوطنية. وتستخدم لضمان الحفاظ على استقلال التنمية الوطنية والتخفيف من وطأة المصاعب المفروضة من الجهات الخارجية المعادية والعدوانية. في وزارة الدفاع (أو المنظمة المقابلة لها) يكون الوزير هو صانع القرار الرئيسي لسياسة الدفاع الوطني. (ar)
- 軍事政策（ぐんじせいさく Military policy）とは軍事目的を達成するための政策をいう。国防政策、防衛政策とも言う。 (ja)
- Воєнна політика — частина загальної політики певних соціальних сил і спеціально створених ними інститутів влади, що спрямована на підготовку і використання (навмисне або вимушене, військове або невійськове) засобів збройного насильства для досягнення тих чи інших класових, національних або загальнолюдських інтересів, поставленої мети; для ведення війни або протидії їй. (uk)
- Die Sicherheitspolitik ist organischer Bestandteil der Gesamtpolitik. Sie umfasst die allgemeinverbindliche, dabei interessengeleitete Gestaltung (Schaffung, Wahrung, Stärkung) der inneren wie äußeren Sicherheit von Individuen und Gemeinschaften, Organisationen, Institutionen in und für Gemeinwesen. Die Sicherheitspolitik erfasst alle Überlegungen, Planungen, Entscheidungen zur vertraglichen bzw. legislativen Gestaltung und das politische Handeln von organisatorischen Einheiten auf kommunaler, föderaler, staatlicher und intergouvernementaler Ebene bezüglich Sicherheit des Gemeinwesens. (de)
- Defendo aŭ pli precize nacia defendo estas la agado kaj la politiko kiujn disvolvigas la modernaj nacio-ŝtatoj, por eviti aŭ malakcepti la militajn atakojn kiujn eventuale povus realigi aliaj nacio-ŝtatoj. La plej ofta agado rilata al la nacia defendo estas tiu rilata kun la armeoj kaj la milito; tamen aliaj agado kaj politikoj estas streĉe ligitaj kun la nacia defendo, kiel la de , la provizado de krudaj materialoj kaj nutraĵoj, la baza industrio kaj la okupado de la teritorio. (eo)
- Military policy (also called defence policy or defense policy) is public policy dealing with multinational security and the military. It comprises the measures and initiatives that governments do or do not take in relation to decision-making and strategic goals, such as when and how to commit national armed forces. (en)
- Kebijakan militer atau Kebijakan pertahanan adalah suatu kebijakan publik yang berhubungan dengan keamanan internasional dan militer. Kebijakan ini terdiri dari langkah-langkah dan inisiatif yang dilakukan atau tidak dilakukan oleh pemerintah dalam kaitannya dengan pengambilan keputusan dan tujuan-tujuan strategis, seperti kapan dan bagaimana melakukan komitmen angkatan bersenjata nasional. (in)
- La politique de défense d'un État est l'ensemble des grandes options et principes politiques, stratégiques et militaires qu'il définit et adopte en vue d'assurer sa défense :
* la nature de ses relations internationales et notamment sa contribution à des alliances, accords de défense, accord de coopération militaire, accords de maîtrise des armements:
* les hypothèses d'emploi de ses forces armées
* les missions des forces armées
* les capacités militaires qui en découlent
* les principes d'organisation de la défense et des administrations qui y concourent
* la politique d'armement et la stratégie industrielle
* l'emploi des ressources humaines
* les relations entre les armées et la nation (fr)
|
| rdfs:label
|
- سياسة دفاع (ar)
- Sicherheitspolitik (de)
- Nacia defendo (eo)
- Kebijakan militer (in)
- Politique de défense (fr)
- Military policy (en)
- 軍事政策 (ja)
- Воєнна політика (uk)
- 國防政策 (zh)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:nonFictionSubject
of | |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:subject
of | |
| is rdfs:seeAlso
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
